Ik ben gisteren voor het eerst na 2 weken thuiswerken weer een dag op kantoor geweest. Wat een verademing Geen gemamma de hele dag, geen kinderen die elkaar in de haren vliegen, geen kinderen die je continu aan hun schoolwerk moet zetten (ze zijn verder schatten hoor, maar na 2 weken 24/7 .... ) ... Echt het gaat hier ook niet van een leien dakje! Man was dus gisteren thuis, ik zou er teveel bovenop zitten met schoolwerk etc etc, maar die heeft vandaag een dagje praktijk gehad ik kan er weer een paar weken tegenaan
Dat mooie perfecte plaatje.. heb het hier nog niet uitgevonden. Van school krijgen we wekelijks een schema met opdrachten/werkjes.. de eerste week vond de oudste het leuk, tweede week was drama, nu begint het langzaam weer beter te worden.. ik doe de dingen waar ik zelf achter sta en op de juiste momenten.. als ik merk dat ik geen aandacht/concentratie krijg laat ik hem fijn spelen. Oudste is 4,5 jaar, jongste 3,5 jaar.. Ik ben blij dat mijn man vaker thuis is, op de dagen dat ik vrij ben ga ik aan de slag met intensievere opdrachten (man houd zich dan met de jongste bezig), de leuke luchtige laat ik doen als ik aan het werk ben of mijn man aan het werk is. Als ik met de oudste bezig ben heb ik nog eentje van 3,5 jaar die zijn aandacht opeist waardoor de oudste zich moeilijk kan concentreren. wel merk ik dat ritme iets beter helpt bij ze (maar niet altijd). In de ochtend aankleden, ontbijten, samen boekje lezen en dan opdracht maken. Dan kan hij zich op een of andere manier toch beter concentreren.
Oei.... die had aan mij een slechte gehad! (iets met pannendeksels). Kinderen en stil houden is sowieso geen optie, zodra ze moeten.... Die man van jou verwacht echt te veel.
Oh ik zocht dat ene corona meme plaatjr waar iets bij staat als: mijn vrouw was vandaag in de tuin bezig, geen idee wat ze gaat planten. En dan een foto van een gegraven graf erbij. Maar die kan ik niet vinden... irritant had hier wel bij gepast
Jahh.. wat een ‘gezelligheid’ af en toe he? Vooral als mama ook nog eens bijna ongesteld wordt. Oh my.. Ik heb besloten om heeeeeeel veel los te laten. Langer in de pyjama. Ze in de douche lokken met een ijsje (oke, zelfgemaakt en alleen van peer, dus eigenlijk fruit). En als het moment daar is, doen we eens een werkje of kijken we een educatief filmpje. Mijn oudste van 6, zit nog in groep 2 trouwens. En voor de rest schop ik hem regelmatig naar buiten. Knikkeren en voetballen met de buurjongens.. en soms met mij en de jongste samen. En af en toe doen we speeltuintjes tocht door de buurt, uiteraard als er geen andere kinderen zijn. We fietsen door de buurt, neem ik wat lekkers mee voor op een bankje. En zo had ik ineens een ontspannen momentje, zo op zo’n nestschommel liggend naar de wolkjes kijkend. Terwijl de kinderen verderop 35 keer van de glijbaan gingen. De jongste betrekken in wat ik doe vindt hij altijd leuk. Laatst was ik in de tuin bezig.Ik moest stenen verplaatsten en hij hielp mee met de kleinste stenen. Tilde ik een steen op, beestjes kijken en benoemen. Aan de bloemen ruiken en de bast van een boom voelen. Ook educatief denk ik dan. En ondertussen ruim ik samen met ze om 16:30 die hele teringbende binnen op, trek gauw een stofzuiger erdoor en dan ga ik zitten niks doen tot mijn man terug komt van zijn werk. Iedereen op de schermen. En dan pas koken, in alle rust. Heeeeeerlijk. Ook is hij altijd verplicht elke avond de hond uit te laten met de jongste. Race ik even gauw door het huis of heb even wat rustige quality time met de oudste. In het weekend trek ik de was weer bij, terwijl mijn man wat meer de verzorgende ouder is. En soms mopper ik teveel, baal ik van de zooi, huil ik van frustratie, pieker ik van onzekerheid (moet ik niet meer zus, moet het niet meer zo).
Ik vind die dagritme kaarten van school fantastisch. Voor school. Mijn jongste van 1,5 die heeft zijn eigen ritme en daar ben ik vrij gebonden aan. Mbt slaapje etc. Na alleen maar terror nachten heb ik besloten dat we niets moeten maar dat het mag. In onze structuur. We zitten niet om stipt 10. 00 uur pauze te houden. Soms rond half 10, soms rond half 11. Net wat uitkomt. Tussendoor overleg ik wat we gaan doen. Maar alleen mijn oudste heeft school nog. En die is juist onderprikkeld. Vind het geweldig om te knutselen, spelletjes te doen etc... Het zijn ook vooral dingen die ik samen met haar moet doen. Dat is wel een beetje mijn probleem zo door de dag. Want wanneer ga ik dat met haar doen? Dan moeten de andere 2 echt meewerken. Ik ben op... Na al 3 weken beroerd slapen. Aan mij heb je niks
Nou, ik vind het stiekem eigenlijk wel ontzettend fijn om dit te lezen, hoor! De helft van de dagen zit ik er aan het einde van de dag compleet doorheen. En normaal zou ik bij een kutdag naar de sportschool gaan om iets heel erg zwaars een paar keer op te tillen en weer neer te gooien, maar dat kan nu ook niet. Hardlopen heeft op mij niet hetzelfde effect. Hier eentje in groep 5 en een peuter van net 2 en wij werken alle twee thuis. De jongste kijkt noodgedwongen de godganse dag peppa pig en/of Ben&holly op Netflix (zijn Engels gaat wel met sprongen vooruit). Heel soms is hij nog op een andere manier te entertainen, maar steevast is het ruzie als we de afstandsbediening af pakken. De oudste moet ik continue blijven aansporen om haar werk af te maken. Iedereen blijft maar zeggen, maak geen strijd van dat schoolwerk, maar dat is absoluut niet het signaal vanuit de juffen: alles moet af, precies op de dag zoals dat in het schema aangegeven staat, dus ook niet voorwerken. Gelukkig lukt haar dat nog best aardig (ze is redelijk makkelijk qua leren), maar ik vraag me af hoe dat bij de andere klasgenoten gaat. Ze komt ook de hele tijd aan me hangen en aandacht vragen. Het liefste als ik in een meeting zit (we hebben bij ons de regel dat je de camera aan doet). Ik heb werk waarbij ik veel advies/kaders moet geven en bij moet sturen: its a recipe for disaster. Kortom: ik drink iedere 2 dagen een fles wijn momenteel. These are not my proudest moments....
Misschien al genoemd, Maar mijn oudste van 5 helpt mij op speelse manier met het huishouden. Scheelt mij piepklein beetje werk en hij voelt zich voldaan. Daarna heb ik tijd voor hem. Heb ook nog een 3 jarig meisje en een eigenwijze 2 jarige peuter. Nu heb ik nog het geluk dat de oudste in groep 1 zit. Dus als we knutselen voor school dan knutselen we met zn 3 en. En als de kids van 2 en 3 op bed liggen s middags heb ik even een momentje 1 op 1 met de oudste voor taal en rekenen. En het is pittig. Maar leg de lat voor jezelf niet te hoog. Ga ook een momentje lekker bewegen. Ze moeten de energie toch kwijt. En ook een stukje frustratie dat nu alles anders is. En ja, dat reageren ze vaak op de ouders af...
Deze juf is spontaan in staking gegaan en heeft weekendschool ingepland: man mag ook wat doen hij is in het weekend thuis. Na een dagje waarin beide kinderen een wedstrijdje deden wie het hardste en langste kon huilen, heb ik de handdoek even in de ring gegooid. Ik deed bijna mee aan de wedstrijd en geloof mij, ik had kunnen winnen. Ik zat er helemaal doorheen.
Gelukkig werkt mijn vriend de hele dag buiten huis. Hij is weg als ik wakker word en na het avond eten thuis. Daardoor heb ik na negen uur in de avond complete rust. Mijn jongens zitten in groep 1. Ik hou mij niet aan het 'huiswerk schema'. Ik vind het onhandig om het idee van een ander te gebruiken waarvan ze een deel weten en waarbij ik voor de rest al activiteiten had die hetzelfde doel hadden. In het begin moest ik nog uitzoeken waar ik in moest haken, maar inmiddels heb ik daar een globaal beeld van. Mijn dochter heeft er moeite mee dat er zoveel aandacht gaat naar de jongens. Omdat ze dicht op elkaar zitten doen ze meestal hetzelfde en zij kan niet mee doen. De ene dag gaat beter dan de andere. De dagen dat ik er in de ochtend bovenop zit loopt de dag beter.
dagkaarten gaan we hier ook inzetten. Was al aan t kijken naar een pictobord, vond ze alleen erg duur om ff te testen en had nog niet de creativiteit en tijd gevonden om ze zelf te maken. Eerst deze maar eens proberen , dank je! Hier ook een ontzettend strijd geregeld zit ook wel een kop op...pfff en dat is nog maar 1! Dagpatronen zijn hier overigens altijd al in een vast ritme maar met een beetje inzicht ipv gewoonte is t misschien weer makkelijker. @RoAn1981 hier is t ook niet allemaal soepl hoor. Driftbuien, dramaqueen you name it. "mama mag nie werken, mama kleiuh" want papa is er ook maar die "mag nie kleiuh", ja tis middag dus mama MOET werken. Met pech is er een storing bij mijn klant en moet papa écht stoppen en zn lessen opschuiven en mama inspringen zodat een winkel/bedrijf weer kan werken. Dat geintje was vandaag bijvoorbeeld. Ik zie ook prachtige plaatjes van samen met de kinderen bakken, koken, knutselen. Zou ze super leuk vinden, ware t niet dat ze (indirect) levensgevaarlijk wordt, niet luistert, niet accepteert dat mama dr mes écht van mama is, ze niet aan de magnetron, t gas, de knoppen van de vaatwasser of de oven mag komen (is toch nog nooit veranderd). Mama het dan op een gegeven moment echt helemaal zat is en na 3x waarschuwen ala minute de boel gaat opruimen om verdere ontpoffingen te voorkomen. Dochter daardoor alsnog een meltdown krijgt en gaat slaan, schoppen en gooien...oh breek me de bek niet open. Als t zo'n dag is, kijk je de klok rond of t al bedtijd is. Dan zijn er nog wel lieve lichtpuntjes maar de grootste voor mij is toch echt die van haar nachtlampje... Hoelahoep en bellenblaas houdt hier wel aardig bezig. Voor leeftijd van TS zou je allicht loco nog in kunnen zetten niet die bambino, die snapt mn 3 jarige trouwens ook nog niet gisteren toevallig weer geprobeerd. (lees: heeft dr eigen plan getrokken en weigert te luisteren naar hoe t werkt) Op die leeftijd van de oudste van TS vond ik kleding maken overigens helemaal te gek. Mijn moeder werkte dan wel in een atelier waar ik zowat de fles kreeg en ik had een mini naaimachine op batterijen die echt stikte en een megalading stofresten. Naald en draad, scharen en tornmesjes kon ik ook mee overweg en daar kon ik uuuuuren mee bezig zijn. Oude spijkerbroek versieren ofzo met borduurgaren en goud en zilverdraad, pailletten etc. Spelden kreeg ik niet overigens. Ik had 1 naald meer kreeg ik niet! Moest maar leren die steevast in het kussentje te zetten. Broeken die voor de zaak korter gemaakt moesten worden zat ik rustig te tornen. Gewoon bezigheidstherapie want bij een spijkerbroek hoef je de zoom er niet uit te halen als die 10 cm korter moet natuurlijk...
Ik heb inmiddels een hele rij kiekjes van lerende, knutselende, bakkende, bewegende etc kleuters. En dochter met haar super schattige prinsessen jurken. Ik maak geen foto's van mijn dochter die het wint van de jongens omdat ze letterlijk van zich af bijt (niet zachtjes ook). Waarna ze direct weer dansend in haar tutu verder gaat met puppy ogen. Of van de momenten dat ik aan het koken ben met een gillende dreumes naast mij. Of van mijn slimme maar oh zo uit zijn slof schietende middelste. 'Gelukkig hebben we de foto's nog'. Als ik op de bank ga zitten dan lig ik begraven onder de kinderen en dan geniet ik even.
Headset met ruisonderdrukking en noise canceling. Plantronics bevalt hier goed qua ruisonderdrukking. Ze moeten het beneden wel heel bont maken wil de gesprekspartner het horen. Qua noise cancelling (wat jij van jouw omgeving hoort) is die wat minder, maar wij hebben de versie van 45 euro ofzo. Die is ook niet bedoeld als noise canceling, doet t wel wat hoor maar niet volledig. Denver draadloos (bt-206 of 208 dat t is) is rotding voor gesprekken (microfoon niet denderend) maar voor alleen muziek luisteren oid is de noise cancelling perfect. Heeft hij een goeie headset moet ie zn sensitivity maar eens aanpassen. Is in elk programma wat gesprekken voert zowat wel ingebouwd en op je eigen pc heb je ook nog instellingen ervoor. Enne hij moet niet zo miepen, ik heb ook meetings, calls en weet t niet wat nog meer. Dat is normaal voor mijn werk (IT consultant/developer). Zowel bedrijven als klanten zijn blij dat je uberhaupt nog aan t werk bent. Die verstoringen maakt ze niet zoveel uit. Je bent er en roeit met de riemen die je hebt. Die kinderen maken herrie dat zijn geen machines. Klanten, manager, directieleden iedereen heeft ermee te maken, we werken er wel omheen. We moeten allemaal flexibel zijn. Maar ik geef wel aan dat ik programmeer werk doe wanneer ik geen dochter om me heen heb en daardoor op andere tijden en dagen dan dat zij van mij gewend zijn opleveringen doe. Weekend en avondwerk is nu ook normaal tarief, geen opslag. Bij een storing wordt het een ander verhaal, dat is écht ellendig. Jij zoekt naar de storing op soms tropische machines die je nog nooit gezien hebt (tig klanten en niet iedereen nog gehad) en een 3 jarige wil "helpuh". Dus er wordt ook hier best veel geimproviseerd om beide kanten te bedienen. Iets wat me normaal een 20 minuten kost ben ik dan soms een uur mee bezig, factuur die uitgaat is dan nog steeds 20 minuten. Dus die 40 minuten is "eigen tijd" dat kan ik echt niet maken om te factureren. Ik ben bereikbaar in de middagen, calamiteiten daargelaten is dat ongestoord. Vaste werkdagen zijn nu ook even losgelaten. Ik draai 24 uur over 4-6 dagen, net wat kan. Bel je in de ochtend heb je verstoring van een 3 jarige. Plannen zij een meeting in omdat het daar echt niet anders kan, of bellen mij, tja sorry kan goed gaan, kan herrie worden. Dat geef ik ook elke keer weer aan dan overigens. Hopelijk werkt een bing of pieter konijn dan. (lange leve chromecast en disney+)