Ik snap je punt. En van mij hoeft die aandacht er omheen ook zeker niet. Maar dat het "gewoon een baan is" vind ik wel heel makkelijk gezegd. Dan heb je er geen idee van hoe het er in ziekenhuizen aan toe gaat. Er kwam gister een waarnemend arts bij ons werken. Door is na 2 uur dienst weer vertrokken. Je moet het maar kunnen. En op dit soort dingen wordt je echt niet voorbereid tijdens je opleiding.
Vergeet Vergeet niet die ploegendiensten dat artsen soms 36 uur werken en dan pas een paar dagen vrij zijn. Als dat nog zo is.
Ik vind dat je hiermee het werk in de zorg echt verkeerd beoordeelt. Artsen die diensten van 24 uur draaien. Een hoge werkdruk, veel meer mensen (die overlijden) op de ic dan gebruikelijk en het risico om zelf ziek te worden. Ja het is voor anderen nu ook zwaarder dan normaal. Ik vind alleen dat je dit echt niet moet vergelijken met de mensen die letterlijk ervoor zorgen dat iemand in leven blijft.
@momwithcamera .... ik vind het hartverwarmend als ik naar buiten kijk en ik zie kindjes een hartje krijten voor ons. Of er komt een zelfgemaakt kaartje aan op de afdeling om ons moed in te spreken. Ik vind het voor iedereen net zo erg, alleen voor de zorg is het anders erg. Ik ben eig geschokt merk ik, over jou mening. Gelukkig hoor ik wat jij zegt verder niet van andere mensen.
Ik ken artsen die al weken non stop werken, zonder vrije dag. Sterker nog, die vrije dag kan wel eens in juni komen. Artsen die vertrouwen moeten uitstralen maar en moeten managen. Maar thuis ook huilen en bang zijn, bang om fouten te maken door het over alert zijn. Vanuit verpleegkundigen zal dat vast vergelijkbaar zijn. Het vreet aan je. In je dagelijks leven slaap je een nacht slecht als je een jong persoon moet opgeven, nu krijg je ze non-stop voor de voeten. En je moet nog even, zeker een week of 8. Niet te doen.
Ik zeg ook niet dat jouw baan makkelijk is. Ik begrijp dat mensen in de zorg nu heel hard moeten werken in moeilijke omstandigheden. En daar mag zeker extra aandacht/waardering voor zijn. Het begint nu alleen soms op verafgoden te lijken en dat vind ik een beetje too much worden.
Brr wat een nare mening. Deze mensen verdienen alle lof. Met gevaar voor eigen leven en dat van hun eigen omgeving extreem veel uren maken om een ander te helpen. Daar kan alleen maar respect voor zijn! En hopelijk ook meer loon. En nee ik werk niet in de zorg..
Meer loon zeker ja. Net als voor leraren. En politieagenten. En eigenlijk iedereen waar we ook niet zonder kunnen
Ik werk zelf in de zorg en van mij mogen ze dankbaar zijn en applaus geven maar mijn eigen dankbaarheid gaat toch vooral naar de mensen op ic, spoedopname, corona afdelingen. Want dat zijn in mijn ogen de echte helden.
Ik vind spa bijvoorbeeld ook helemaal niet lekker. Maar chaud fontaine en het water van de Lidl en AH basic weer wel. Hier vinden ze kraanwater toch minder lekker of zelfs niet lekker. Ik heb voor iedereen tupperware waterflessen gekocht en vulde deze telkens met water en zette ze koud in de koelkast (zodat het gemak zou blijven ik dacht namelijk dat dat het was) maar kreeg van vooral man weer commentaar dat hij het niet lekker vond en die ging daardoor weer meer cola drinken en dat wil ik weer niet dus uiteindelijk weer over op de flesjes water.
Mee eens dat het hun werk is. Maar ik geloof niet dat ze voor dit soort situaties opgeleid worden. Ze lopen nu allemaal zelf gevaar om ziek te worden. Ik heb geen ervaring maar ga er vanuit dat dit normaal gesproken niet zo is. En ze zitten midden in het vuur. Zien dagelijks mensen overlijden, vele malen meer dan ze gewend zijn, als je hier al aan kan wennen. Dat doet psychisch heel veel met een mens.
Hier ook iemand die spa-water echt niet lekker vindt. Echt zo'n bijsmaak zit eraan. Mijn vriend verklaart me ook steeds voor gek als ik dat zeg. Toch blij om te lezen dat ik niet de enige ben.
Ik ben het opzich eens met het feit dat er nu ineens veel aandacht voor zorgmedewerkers is en dat dat niet perse hoeft, maar ik ben het ook met jou eens. Want ja het doet psychisch ongelofelijk veel met je om iemand te zien sterven, om er bij te zijn terwijl er geen familie is of bij kan. (Dan heb ik het alleen nog maar over de stervenafase en niet de fase waarin je nog alles doet v+wat in je macht lig voor je patiënt) Het is verschrikkelijk, ik heb echt dingen meegemaakt en gezien die mij zo geraakt hebben dat ik een klein trauma aan over gehouden heb. Ja dat is inderdaad ons werk en we krijgen er(te weinig) voor betaald maar dat betekend niet dat wij die extra aandacht nu niet mogen krijgen. Ik spreek mezelf een beetje tegen merk ik, het is een beetje een dubbel gevoel Ik qoute nu even jou omdat ik zin heb om terug te scrollen.
Ik denk dat het verschil vooral zit in dat wij tussendoor eigenlijk alleen water drinken (man dan nog 1 koffie per dag en ik thee) en geen cola of dat soort dingen. Kan me ook eigenlijk ook niet voorstellen dat iemand echt geen water lust (mijn neefje is ook zo... steeds pakken sap drinken maar zogenaamd geen water lusten). Wat uit de kraan komt op veel plekken in Nederland schijnt trouwens hetzelfde als barleduc te zijn. Ik weet eigenlijk niet hoe dat smaakt (of nou ja... naar kraanwater dus maar bedoel ik heb het nooit gekocht ofzo, vond het ook altijd vreemd, water in een pak). Maar inderdaad, liever flessen water dan cola...
Ik ben een theeleut eigenlijk de hele dag door en als afwisseling van thee drink ik water, ook uit de kraan, mij maakt het niet veel uit. Als ik naar bed ga altijd een flesje die past op de rand van mijn bed en met een beker ben ik bang die over me heen te krijgen in de nacht. Man drinkt juist veel water (alleen uit flesjes), en elke avond 1 mini blikje cola is volgens mij 200ml. En zoon is gek op water met citroen dat maak ik dan weer wel met kraanwater in een kan en dat zet ik in de koelkast. Maar als mijn kan niet klaar staat zal hij zelf geen citroen snijden en pakt hij ook flesjes water (luie drinker). Dochter drinkt alleen water die lust niets anders, is met drinken net zo moeilijk als met eten, als ik voor haar pak beker uit de kraan, pakt man krijgt ze een flesje met een rietje. Oh ja en ze lust nutrilon peutermelk, dat poeder wat je met water mengt dat krijgt ze elke avond nog om haar slechte eten te compenseren en dat maak ik met warm water uit de kraan klaar.
Precies plus dat als we naar het werk gaan de kans om ons eigen gezin te besmetten veel groter is Is voor mij echt wel een dingetje
Ik vind dat het veel waardering verdient hoor, maar dat mag zich systematisch vertalen naar betere lonen, betere arbeidsvoorwaarden en meer mensen op de werkvloer. Wat ik nu zie gebeuren is gewoon een hype; even op Social media laten zien hoe empathisch je bent en dan weer aan de orde van de dag. Ja, de waardering is verdiend, maar dit zet geen zoden aan de dijk.