Waaauw wat een nieuws @Louise11110 ! Die had ik nog niet verwacht Wat is ze prachtig en wat fijn om te horen dat L het zo goed doet! Wauw, de eerste baby is er, gezond en wel. Dat is nog eens een goed begin van deze zonnige zondag
Haha ik had hem al geschreven dus dat scheelt. Ik heb geen voortekenen gehad behalve dan de gebroken vliezen en het lekkende vruchtwater die ik verwarde met urine en/of slijm. Wel de gehele zwangerschap veel harde buiken gehad en ook wel oefenweeën. Ze was nog niet eens volledig ingedaald! Dat heeft ze in die paar uur tijd nog even gedaan Vrijdag 3 april rond 22.30 dacht ik wat vruchtwater te verliezen. Steeds kleine beetjes. Maar ik dacht ook dat gewoon urine kon zijn en omdat ik niet zo bellerig ben heb ik besloten om tot de volgende dag te wachten met bellen van de verloskundige. (die vroeg zich waarom ik niet eerder had gebeld dat vroegen de gyn en verpleegkundigen hier zich ook af) Zaterdag rond 5.00 werd ik wakker omdat ik moest plassen en om 5.20 begon de eerste wee! Nog even aangekeken maar een uur later kwamen ze echt regelmatig en steeds sneller. Verloskundige gebeld en mijn man maar wakker gemaakt want die was door alles heen geslapen... Rond 9.00 waren we in het ziekenhuis en om 9.30 bleek ik al 3 cm ontsluiting! Om 11.00 hield ik het niet meer van de pijn en vroeg om pijnstilling. Na toucheren bleek ik al 7 cm te hebben! De remifentanyl die ik kreeg heb ik letterlijk 3x gebruikt want rond 12.00 kreeg ik enorme persdrang. Rond 12.45 was ik nog aan het persen maar kreeg haar er gewoon niet uit. Ik riep nog: ik kan dit niet hoor. Toen wilde ze gaan uitleggen wat het volgende plan was, namelijk inknippen. Daar reageerde ik op met: ik hoef het niet te weten doe het maar gewoon. En man man man wat was ik blij met die knip. Want de volgende perswee werd ze geboren! Ik heb 100x sorry gezegd volgens mijn man en ik heb enorm liggen grommen. Ik heb ook gezegd dat er echt geen volgende komt. En toen ze vroeg of ik de bevalling wilde meekijken via de spiegel moest ik even bedenken wat ze in hemelsnaam nou voorstelde, daarna riep ik neee! Nee echt niet! Mij niet gezien. De persweeën vielen mij alles mee. Alleen de laatste paar ontsluitingsweeen deden enorm veel zeer. Ik heb ze nog gevraagd waarom ik in hemelsnaam een kind van 2412 gram er niet zonder knip uitkreeg. Maar dat was elke x anders zeiden ze. Ik vind het allemaal best. Toen ze later kwamen kijken heb ik ze uitgebreid bedankt voor die knip
Wat is dat snel gegaan @Louise11110 ! Fijn zeg ik had met mijn oudste ook heel veel moeite met persen. Zij kwam met 36 weken en was ook maar 2415 gram. Er werd toen tegen me gezegd door de verpleegkundige dat het vaak moeilijker is als ze zo klein zijn nog omdat je dan minder goed schijnt te voelen hoe je precies moet persen. hoe gaat het met L. nu? Drinkt ze zelf? Of vía sonde?
Ah vandaar! Bijzonder hoe dat werkt hé? Ja ze drinkt al vanaf het begin zelf! Wel uit een flesje maar dat is logisch. Ze heeft helemaal geen sonde gehad. Morgen word ze weer gewogen. Het gaat goed met haar! Dinsdag gaan ze nog wel een echo maken van haar hersenen. Doen ze standaard bi baby's die voor de 35 weken geboren worden.
Vergeet ik je gewoon helemaal te feliciteren @Louise11110 ... Gefeliciteerd!!! Wat grappig, dat wist ik ook niet @Mississippi Ik vond het persen bij de oudste ook behoorlijk ingewikkeld, inderdaad welke 'kant' je nou op moest etc. Nu was zij voor 39 weken ook niet heel zwaar, 2866 gram. M'n zoon, 3550 met 39 weken, ging vele malen makkelijker. Wellicht omdat de weg ook gebaand was haha, maar dat je dan als moeder weet welke kant je op moet persen vind ik ook een heel logische verklaring.
Ik heb een vraagje... Soms wordt mijn buik bovenaan helemaal hard maar in gekke bulten. Ik heb altijd gedacht dat het haar kont en rug of andere lichaamsdelen waren. Het is echt onaangenaam! Maar zijn dit misschien harde buiken? Enkele maanden geleden voelde dat toch anders... :s Ik weet het niet zo goed! Het nu ook krampen in mijn onderbuik... pff ik ben duidelijk een groentje!
Dat kan inderdaad een harde buik zijn. Bij mij staat mijn hele buik onder spanning net als een hard opgepompte bal... zo voelt het tenminste. Wanneer meneertje met zijn hoofd of billen naar boven drukt voelt het anders. Dan kan ik gewoon in mijn buik knijpen. Dat van de krampen herken ik ook. Je lichaam is aan het oefenen voor het echte werk. Wanneer je regelmatig krampen hebt die komen en gaan en heftiger worden moet je het wel in de gaten houden. Dat zijn weeën.
Sorry dames dat ik niet echt op jullie inga maar ons leven is in sneltreinvaart veranderd Ik ben erg moe maar kan gewoon de slaap niet vatten. Elk geluidje wat ze maakt zet mij op scherp. Na de voeding van 23.30 is ze heel even stil geweest zodat ik kon kolven en direct daarna begon ze te huilen. Uiteindelijk heb ik haar maar opgepakt en even 20 minuutjes gewiegt en nu ligt ze weer terug in bed. Het komt ook omdat ze zo vroeg is geboren en ze graag geborgenheid heeft. Ik wil haar dat ook heel graag geven maar zou niet weten hoe ik dat de hele nacht moet doen. Verder is ze te schattig voor woorden en vind ik mijn herstel bizar snel gaan. 1 tip! Als het een beetje beurs en gezwollen is van onder, zoveel mogelijk op harde stoelen zitten! Helpt echt. Ik ga weer even verliefd naar mijn baby kijken❤️
De verpleegkundige zei tegen mij dat een harde buik voelt alsof er een elastiek om je buik zit en je hele buik hard is en je niet goed meer kunt ademen. Ik wist namelijk ook niet hoe het voelde. Qua persen van een kleine baby heb ik daar een andere ervaring in. Onze dochter was 2315 gram en die heb ik er in een half uurtje uit geperst zonder inknippen. Alleen toen het hoofdje eruit was en de rest nog had ik heel even last dat het echt heel erg brandde, toen moest ik wachten op een volgende wee maar toen zei ik; nee eruit! Maar het is natuurlijk per persoon anders hoe je het ervaart. Awww @Louise11110 lekker genieten!
Ja dat is zo! Ze vertelden mij dat het hoofdje was geboren en ineens verloor ik alle logica en vroeg ik: oké en wat moet ik nu doen dan? Toen bedacht ik me ook ineens dat ik echt een hele echte eigen baby aan het uitpersen was
Ja raar is dat he? Je gaat zo op de automatische piloot dat je op een gegeven moment denkt van; oh ik ben gewoon aan het bevallen nu. Ik heb dat ook met de weeen, ik weet alleen nog dat ze heel erg zeer deden maar kan het gevoel niet meer plaatsen. Ik denk dat je dat toch een soort van blokt totdat je er weer aan moet geloven en dan denkt; ohja die deden pijn
Ja zo ervaar ik ze ook. Harde buik voelt strak en onaangenaam, maar weeën voel je meer van binnen ook dan een harde buik en zijn echt samentrekkingen, terwijl de harde buik meer als uitrekking voelt bij mij. Adem halen is dan overigens geen probleem bij mij. Weeën vond ik niet perse ontzettend pijnlijk, was vooral blij dat het ergens op ging lijken. Waar ik op moest letten is dat ik heel stil en rustig bleef liggen en dan kon ik ze heel goed opvangen. Bewoog ik ook maar iets, al was het een arm of hoofd, dan kon ik de wee niet zo goed opvangen. Dat gepuf vond ik dan ook vreselijk en heb ik niet gedaan omdat dat me uit mijn bubbel haalde. Bij mij uk van 2433 gram zei de gyn: duw maar naar beneden, geef maar een beetje mee. Heel rustig en beheerst dat ik nog helemaal niet het idee had dat ik daadwerkelijk aan het persen was eerst geloofden ze mij niet dat de bevalling vlotte, en toen geloofde ik hun niet dat het al gaande was
@Louise11110, dat is logisch. Die geborgenheid hebben ze ook na de geboorte nodig. Probeer je rust te pakken. Is makkelijk gezegd dan gedaan. Mijn zoon was bijna 3500 gram met 38+3 weken en ik moest iets van 30 min persen. Op 10 cm moest ik de persweeën tegenhouden. Wat een oerkracht. Had bijna om een keizersnee gevraagd omdat het voor mijn gevoel maar niet wou lukken. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen met een kleine scheur. Deze heeft gelukkig ook een klein koppie, net als mijn man.
Oh wat een leuk leesvoer die bevallingsverhalen! Ik kijk er echt naar uit om het ook natuurlijk te mogen gaan doen dit keer, ik wil dat oerinstinct ook een keer voelen, ook al zal ik op dat moment er anders over denken Fijn dat kleine L het zo goed stelt @Louise11110 Genieten maar!
Bedankt allemaal! Gisteren was duidelijk een heftig dagje met veel harde buiken en pijn! Het maakte me zo onzeker. Maar vandaag amper nog een harde buik en terug veel geduw van haar billen dus ik weet terug goed het verschil. :'D Ik ben ook echt benieuwd naar de bevalling! Alles staat hier klaar ondertussen dus ga me nu nog 4 weken moeten bezighouden... @Louise11110 Super dat jouw schatje het goed doet! Hopelijk mag ze snel mee naar huis!
Hier veel gerommel, mijn harde buiken zijn zo goed als continue aanwezig, menstruatiekrampjes zo nu en dan, scherpe steken down under, al enkele keren diarree gehad. Het vreselijk enerverende hieraan is dat ik er valse hoop door krijg dat het misschien wel voor de 40 weken zal doorbreken, terwijl ik donders genoeg besef dat het gerommel niets hoeft te betekenen Ik hoop wel dat het de boel al wat zal verweken en verstrijken daar beneden zodat ik die stap misschien mag overslaan tegen dat het zover is
Spannend hè! Ik heb vandaag controle gehad en de arts heeft meteen ff groeiecho gedaan. Alles zag er goed uit! Dametje is een flinkerd en heeft behoorlijk lange benen placenta en vruchtwater zagen er allemaal goed uit. Vanwege minder leven voelen ook een dik uur aan de ctg gehangen. Eerste halfuur voor was ze te rustig, daarna gelukkig wel wat meer activiteit. Mocht dus weer naar huis moest wel beloven dat ik terug zou bellen als het niet sterk zou verbeteren qua beweging. Gaat gelukkig nu weer super, ze is weer als vanouds druk en aanwezig Nu alleen nog op 15 april terug voor een controle en dan 30 april de keizersnede! Het zou kunnen dat het natuurlijk eerder begint, dat gevoel heb ik eigenlijk wel. Maar zegt niks natuurlijk! Merk wel dat ik het zwaarder begin te vinden nu dat de meiden de hele dag thuis zijn en ik ze moet entertainen.
Maak me lichtelijk zorgen hier. Tijdens een harde buik voel ik onze meid nooit bewegen, maar mijn buik staat nu al enkele uren knalhard aan 1 stuk door, ik voel niets van beweging zo Heb druivensuiker op en lig op mijn linkerzij maar mijn buik wil niet ontspannen grrr!! Ik heb morgen om 17.30 liggingsecho maar da's nog zo ver weg. Ben aan het twijfelen of ik zou bellen maar dan gaan ze me ongetwijfeld laten langskomen en het ziekenhuis waar ik loop is énorm druk bezet met corona patiënten (Imelda in Bonheiden) Voelen jullie je kleintje wel tijdens een harde buik? Weet even niet goed hoe te handelen..
Ohhh hahaha ja van het hoofdje weet ik ook nog hoe gek ik dat vond. Toen haar hoofdje geboren was, dacht ik op de helft te zijn, maar 1 perswee later was ze er en was ik stomverbaasd dat het ineens voorbij was. Duurde ook maar n klein half uur, maar ik heb echt als een malle lopen persen, m'n man zei later dat ik af en toe gewoon paars was whahahahha. Bij m'n zoon ging alles juist heel soepel, ben toen ook in bad bevallen. Ik was de hele dag superrelaxt, heb alle weeën heel makkelijk op kunnen vangen en heb eigenlijk geen moment echt het idee gehad dat ik enorme pijn had. Ik had zelfs wat weerstand tegen de vk bellen, omdat ik dacht dat het nog niet écht begonnen was, hahaha. Gelukkig wel geluisterd naar m'n vriendin die het wel tijd vond om de VK te bellen (m'n man heb je niks aan op dat moment, die is zelf veel te zenuwachtig hahahaha). Ze was er ruim op tijd hoor, maar t ging wel lekker vlot. En uiteindelijk was hij er in 1 perswee (anderhalve perswee weggezucht en toen groen licht dat ik op 10cm zat). De verloskundige heeft me bij hem echt leren luisteren naar mijn lichaam, m'n lijf deed het werk en ik hoefde er niet bij na te denken, alleen te volgen. Zo'n bevalling hoop ik weer, echt een voor in de boekjes.