Andere roepnaam

Ik weet niet meer precies hoe lang, maar het heeft zeker 2,5 jaar geduurd voor ik aan de naam van ons zoontje gewend was.
Soms echt even doorbijten dus!

Persoonlijk zou ik geen andere naam geven puur omdat jullie moeten wennen. Enkel als er ineens een hele sterke, nare associatie ontstaat met die naam, en die naam gaat tegenstaan, zou ik er misschien over nadenken om m te wijzigen.

Edit: moeder van zwager heeft zwager z'n naam veranderd toen hij op de basisschool kwam. Zwager heeft 2 namen (bijv. A.B.). Werd tot die tijd altijd A. genoemd, maar toen op de basisschool bleek dat hij bij nog een A. in de klas kwam, is ze zijn tweede naam gaan gebruiken.
Zo (B.) heet ie nu nogsteeds voor iedereen.

 

Hoe zijn jullie tot de keuze voor deze naam gekomen en hoe komt t dat jullie nu twijfelen?

Edit: ik heb er zelf geen ervaring mee.. maar moest wel even wennen dat we de naam ineens hardop uitspraken, terwijl we die al die tijd voor onszelf hadden gehouden... ook vond ik t in t begin raar dat dus ook anderen voortaan ‘naam’ zeiden ipv ‘baby’... maar dat heeft misschien een week geduurd.

 

Bij onze eerste kon ik het eerste half jaar ook niet wennen aan zijn naam en vond het ook vreemd wanneer anderen zijn naam zeiden. Dit terwijl we het allebei een mooie naam vonden en het een gangbare naam is, geen idee waarom ik dat had. Nu heb ik dat niet meer gelukkig.

ik zou het zo laten, lijkt me heel verwarrend. Is een andere naam wel een naam waar je 100% achter staat? Waarom deze dan wel?

 

Probeer het binnenshuis eens, die andere naam

Mijn doopnamen lijken niet op mijn roepnaam, ze vonden de eerste naam toch te kort en dus andere roepnaam en mijn moeder heeft op haar 19e een andere roepnaam aangenomen nadat haar baas zei: X is naam die meer bij je past! En ze dacht: ja! Dat klopt! Wende heel snel (was wel afgeleid van haar naam, geen Sarah terwijl ze Hannah heet zeg maar)

 

Mijn broertje heeft overgang middelbare school zijn roepnaam aangepast (afgeleide van voornaam)
Voorbeeld: Robbie werd Rob.

Wil je een hele nieuwe naam kiezen? Afgeleide of bijvoorbeeld de 2e naam?

 

Jammer!
Ik zou de naam niet veranderen. Het is zo verwarrend, nu en in de toekomst (zeker als de nieuwe naam totaal iets anders is dan de bestaande naam).

Ik vond het ook heel gek om de namen van mn kinderen te gebruiken toen ze nog klein waren. Bij mij moest het ook groeien.
Nu is de 3e 1.5 jaar en ik heb hem maar een aantal keer bij z'n echte naam genoemd. Het is zo'n volwassen naam bij zo'n babytje
(Toch twijfel ik niet aan zijn naam)

 

Mijn vader en mijn schoonmoeder worden beide anders genoemd, dan hun wettelijke namen.
Die van mijn vader komt nog wel redelijk overeen, hij heet eigelijk E.H. en van de H. is er een afkorting van gemaakt.

Die van mn schoonmoeder is compleet anders als de namen die haar gegeven zijn

 

Dat is hier in de regio heel normaal, doopnamen die in de verste verte niet lijken op de roepnaam. Ik ook helaas, daarom mijn kinderen niet. maar dat is toch iets anders dan een hele nieuwe voornaam

 

Mijn schoonmoeder noemt mijn man en 1 van mijn zwagers bij een andere naam dan hun officiële namen (is ook een heel andere naam en niet iets afgeleids ofzo). Zij is ook de enige die dat doet. Ben er wel aan gewend maar als ik er zo over nadenk best grappig eigenlijk.

 

Ik heb ook echt wel een paar jaar aan de naam van de jongste moeten wennen, omdat een andere naam mijn eerste keus was, omdat ik die beter vond passen. Vanaf een jaar of vijf/zes was ik er wel aan gewend. Het scheelt ook dat ze zelf de naam die ik eigenlijk wilde vreselijk vindt.

 

Ik word nu wel heel benieuwd naar de naam van jullie zoontje.

Ik herken het zelf niet, maar mijn broertje heeft een andere roepnaam dan de naam die op papier staat, mijn stiefmoeder noemt zichzelf anders dan ze eigenlijk heet (en iedereen, inclusief haar eigen moeder noemen haar ook zo) en op de middelbare school zat ik bij een jongen in de klas die een andere naam had aangenomen. Ik heb het nooit vreemd gevonden.

 

Ik zou zeggen houden, want wie zegt dat je over de nieuwe naam niet ook weer gaat twijfelen?

Als ik nu opnieuw namen voor mijn kinderen zou moeten kiezen (7 en 5 jaar) zou ik waarschijnlijk ook op andere namen uitkomen. En als ik dat over 5 jaar weer opnieuw zou doen wellicht ook. Ze heten nu een keer zo. Omdat we dat 7 en 5 jaar geleden de mooiste naam (van de lijst gemeenschappelijke namen dan) vonden.
Je kind is toch maar dan alleen de naam die hij/zij draagt?

 

Uiteindelijk moet je doen waar jullie je goed bij voelen.
Voor mezelf zou ik het heel raar vinden dat ik mijn kind een naam geef en hem daarna toch wijzig....heel gevoelsmatig hoor. Hij/ zij zou dan eigenlijk '*' heten zou ik dan steeds denken.
Maar goed, dat is misschien ook gewoon makkelijk gezegd voor mij omdat ik dat gevoel niet ken dat de naam niet klopt bij t kind.
Wat dat betreft moeten jullie ook eigenlijk alleen maar naar je eigen gevoel luisteren. Het is júllie kind, die júllie bij de naam noemen en daarbij horen jullie er een gelukkig gevoel bij te krijgen.

 

Ik zou het persoonlijk niet doen. Iets wat van de naam is afgeleid zou ik nog overwegen, maar een hele nieuwe naam terwijl hij op papier totaal anders heet.. Nee, dat zou ik niet doen.

 

Ik herken je gevoel. Mijn zoontje is nu 9 maanden en ik kan ook maar niet wennen aan zijn naam. We hebben een top 10 naam, dus het is geen gekke naam zeg maar. Maar op een of andere manier past het niet... En het laat me niet los. Wijzigen wil ik niet, want ja.. welke naam dan? We hebben er 9 maanden over gedaan om tot een compromis te komen. Onze smaken op het gebied van namen lag mijlenver uit elkaar! Ik hoop dat het op een gegeven moment toch echt gaat wennen...

 

Oh wat vervelend lijkt me dat! Ik herken het niet. Wel dacht ik in het begin wel eens, dat de naam die ik in eerste instantie mooi vond en vriend niet, hem toch heel goed had gestaan met zn blonde haartjes.

Ik zou denkik niet snel een naam wijzigen. Jullie hebben er lang over gedacht en ondanks dat het een compromis was was het wel jullie gezamenlijke keuze.