Ik moet er niet aan denken. Maar vraag me ondertussen af "HOE DAN?" Want nu ga ik er nog steeds vanuit 'straks als uit dat onderzoek blijkt dat kinderen nauwelijks een rol spelen bij verspreiding, dan kun je voor scholen regels versoepelen." Maar er kan inderdaad ook nog uitkomen dat kinderen wel een rol spelen. En dan? Dan zul je dus minimaal goede bescherming nodig hebben voordat je groepen kinderen bij elkaar zet. En daar wordt druk aan gewerkt. Het zal vast geen 2 jaar duren voordat die capaciteit voldoende is. Maar je kunt niet van ouders verwachten dat ze hun kind naar school laten gaan, als dat grote risico's oplevert voor de gezondheid van zichzelf en de mensen om hen heen. Je kunt ook niet van leerkrachten verwachten dat ze dan voor de klas gaan staan. Zelfs de artsenfederatie roept op om niet te gaan werken zonder beschermingsmiddelen. Zou een leerkracht dat dan wel moeten?
Dat is wat het is als je in een vitale beroepssector werkt. In de zorg zijn ook veel ouderen. Die mogen ook geen contact hebben met naasten, maar wel gewoon naar hun werk. Sterker nog, bij hoesten of verkoudheid moet de gewone werknemer naar huis. In de zorg niet. Pas als je koorts krijgt en dus zo ziek bent dat je normaal ook thuis zou blijven. In de zorg krijgen ze ook geen gevarengeld oid. Dus als de overheid besluit dat de scholen open kunnen (en ik neem aan weloverwogen), dan moeten leerkrachten gewoon aan het werk. Doen ze dat niet: werkweigering! Van mijn part met mondkapje voor de klas.
Dat ben ik niet met je eens. Bovendien zijn er in de zorg ook mensen die om deze reden niet werken. Vaak wordt het door leidinggevenden ook actief afgeraden. Ik heb liever dat de juf van de oudste thuis blijft dan dat ze ziek wordt (en zeer waarschijnlijk zal overlijden).
Er zijn een paar verschillen: Mensen in de zorg zijn van levensbelang Mensen in de zorg krijgen bescherming (en daar waar ze die niet krijgen, zoals in de ouderenzorg, neemt het aantal ziekmeldingen ook toe.) Mensen in de zorg worden getest.
Mensen in de zorg die met Corona-patienten werken krijgen bescherming. Anderen doen gewoon hun werk, net als anders. Met uitzondering van handen schudden. En mensen in het onderwijs zijn ook van levensbelang. Daarom behoren ook zij tot een vitale sector. Ik zou het bizar vinden als zij denken hun eigen regels daarin te maken. En het wel/niet testen: daar zijn afspraken over te maken lijkt me.
Hier ben ik het wel mee eens. Ik werk in een supermarkt. Iedereen probeert afstand te houden, maar dat is vrijwel onmogelijk. We hebben een schot voor de kassa hangen maar bijna iedereen praat langs dat ding. Ik ben een jonge vrouw maar ik werk ook terwijl ik zelf ‘gevaar’ loop. ik zie een paar honderd klanten per dag, daar zal er maar net 1 tussen zitten die corona heeft... Wij hebben verder helemaal geen bescherming, gewn handschoenen of mondkapjes. De karretjes worden na elke klant schoongemaakt, maar de pinapparaten die iedereen aanraakt niet.
Ik ben niet per se van mening dat de scholen dicht moeten blijven. Ik vind wél dat mensen uit risicogroepen beschermd moeten worden (of zichzelf moeten mogen beschermen), ongeacht hun beroep.
De zorg aan niet corona-patiënten ligt zo goed als stil. Ik moet nog een echo ivm nieuw spiraal: gaat niet door. Vriendin zit met gebroken kies: geen tandarts. Fysio: dicht. En zo kan ik doorgaan. Alleen essentiële zorg die niet op afstand kan, gaat nog door. Onderwijs kan op afstand. Het gaat beroerd, maar het kan. Niet naar tandarts, fysio e.d. is ook beroerd.
Nou, in ons ziekenhuis is veel zorg afgeschaafd, maar we liggen zeker niet stil! Maar het is idd wel balen als simpele ingrepen geen doorgang vinden.
Hier in de zorg ook een hoop "bange" collega's hoor, wat me oprecht heel logies lijkt, niemand kiest voor deze situatie we.weten allemaal hoe ernstig de gevolgen kunnen zijn. Ook een aantal collega's die echt wel in een risico groep vallen maar gewoon door moeten werken zolang dat verantwoord is. En dit niet alleen in de zorg, zoveel andere essenciele beroepen. Zo'n post van leraren gaan zich ziek melden omdat ze bang zijn (zoiezo een aanname natuurlijk) maakt mij best wel boos, veel mensen zijn bang en nemen risico's!
Precies. Ik kan me heel goed voorstellen dat winkelmedewerkers echt bang zijn om te werken soms. En dan ook nog afgesnauwd worden door mensen met kort lontje omdat ze aangesproken worden op het winkel-beleid. Wat nu als jullie allemaal thuis zouden blijven, omdat er angst heerst?
Is het echt zo dat zoveel leerkrachten dat gaan doen (meer dan in de zorg of waar dan ook) of is het een journalist/ander persoon die denkt dat dat zo zal zijn...?
Dan zit jouw ziekenhuis in dezelfde situatie als de scholen: het onderwijs is afgeschaald, maar ligt zeker niet stil! En ik neem aan dat simpele ingrepen doorgaan op het moment dat dit veilig kan (veel minder besmettingen / voldoende beschermingsmiddelen / medicijn / vaccin / groepsimmuniteit / kies maar één of meerdere uit). En dat is dan het moment dat scholen ook weer open kunnen. Tenzij blijkt dat kinderen geen rol spelen, dan uiteraard eerder. En nogmaals: geen onwil. Ik WIL niets liever dan de scholen weer open. Alleen zie ik met de huidige kennis en maatregelen even niet hoe. Maar als de scholen open gaan, dan ben ik er. Ik verwacht alleen wel van de overheid dat ze dit doen op het moment en op een manier dat dit veilig kan: voor mijn kinderen - voor mijn leerlingen - voor mijn collega's en mijzelf. In die volgorde.
<<Van de Ven waarschuwt dat beleidsmakers de angst en terughoudendheid in de beroepsgroep niet moeten onderschatten. ,,We moeten voorkomen dat je na de meivakantie een situatie krijgt waarin de helft van de leraren zich ziek meldt, omdat ze het niet zien zitten om voor de klas te staan. Dan krijg je chaos en gaan scholen zelf weer sluiten.”>> Dit is een citaat uit het artikel. Dus mits de journalist juist heeft geciteerd, is dit geen interpretatie van de journalist.
Ervan uitgaande dat het juist geciteerd is, dan is het nog de vraag waar het op gebaseerd is. En daarnaast of het niet een ‘onderhandelingsargument’ is om te zorgen dat er vooraf goed over na gedacht wordt. Ik denk eigenlijk wat ik de leerkrachten hier zie schrijven, al is dat natuurlijk een zeer beperkt aantal; dat als besloten wordt dat de scholen open gaan, het merendeel gewoon gaat werken. Net als in de zorg en de supermarkt ed.
Maar nu zeg je dus iets heel wezenlijks : ‘Als de scholen opengaan, dan ben ik er’ en ‘ik verwacht dat de overheid dit doet als het veilig kan’. En daar ga ik ook vanuit! Waar ik tegen ageer is dat verwacht wordt dat leerkrachten zich ziekmelden uit angst, nadat de scholen weer open zijn gegaan. Dan speel je dus eigen rechter en weiger je gewoon werk. Niemand kan thuisblijven van zijn/haar verantwoordelijkheden. Ook de onderwijssector niet. (en over het onderwijs: sorry, maar onze school ligt echt stil. En ik hoor veel van die verhalen. Kinderen die na 3 weken eindelijk weer eens een leerkracht spraken. Alleen boeken thuis gedumpt krijgen en zoek het maar uit. Er zullen er vast ook zijn die het wel goed doen hoor, dus mijn visie op het huidige functioneren van scholen is zeker gekleurd)
Nee, dat klopt. Alleen is het slechts een aanname dat veel mensen zich ziek gaan melden. Dit is op geen enkele manier te controleren. Althans; je kunt het wel controleren. Maar dat is (nog) niet gedaan. Zowel vanuit ons bestuur als de vakbond is nog niet gevraagd hoe personeel hier in staat. Er zitten hier dus vooral veel mensen die zich preventief boos zitten te maken, zonder dat iemand weet hoe en wat.
Ik denk dat het allemaal wel meevalt. Wat tupp hierboven al schrijft. Ondanks dat hoop ik dat sommige mensen (mensen uit risicogroepen) wél voor zichzelf kiezen en thuis blijven. En ik hoop ook dat directies ed dat accepteren en zelfs dat het aangemoedigd wordt. Liever tijdelijk geen leerkracht dan een dode leerkracht in mijn ogen... (Of verpleger of ... (vul maar in))