We blijven twijfelen over een 4de. Of twijfelen? De wens is er! Ook overtuigd van dat we spijt krijgen als we het hierbij laten...maar hoe ga je om de angst voor een ongezond kind? Is deze angst reeel? Of zijn we ons meer bewust van wat er mis kan gaan?
Ik denk dat zo'n gedachte nog niet zo gek is. Veel mensen zien gezonde kinderen krijgen als normaal, maar het blijft een wonder en geluk als de kleine niks mankeert. Ik ga er verder niks over zeggen, maar ik begrijp je angst wel.
Bij ons nam de angst wel per kind toe ja. Omdat niet alleen jij en je partner, maar steeds meer mensen (kinderen) belast worden met nog een kindje, en bij een zorgenkindje is die belasting natuurlijk nog meer. Ik vind het dus ook niet meer dan logisch dat je er nu langer/meer/beter over nadenkt. Verder ben ik wel redelijk nuchter en weet dat de kans stukken groter is op een gezond kind dan een kind wat meer zorg nodig heeft, dus wij durfden het met een vierde nog wel aan. Succes met de knoop doorhakken!
Ik was ook angstig over dit onderwerp toen ik zwanger was van mijn 4e kind. Ik heb die angst gedeeld met de gynaecoloog die heel nuchter reageerde dat samen kinderen krijgen eigenlijk genetische wiskunde is. Als je van dezelfde partner een 4e kind krijgt heb je 75% minder kans op genetische aandoeningen dan een stel wat samen hun eerste kind krijgt. Ik was ook nog geen 35 toen ik zwanger werd van onze 4e. Leeftijd speelt ook een rol.