Wij ontwijken de speeltuintjes, omdat er enkele vriendjes zijn die daar idd gewoon nog buitenspelen. De rest doet dat ook niet, maar die zie je natuurlijk niet. Is het een groot risico? Geen idee. Is het een risico? JA. Ik snap t ook echt niet dat steeds meer ouders hun kinderen laten afspreken. Ik probeer dit soort dingen dus te ontwijken in de hoop dat belangrijke dingen zo snel mogelijk weer opgepakt kunnen worden.
S2speelt lekker buiten hoor, dat kind zie je opknappen van al die zon Uiteraard met factor 50 erop! Er mag niet binnen worden gespeeld, als het slecht weer is, kun je buiten met je kaplaarzen rondrennen en anders binnen met de Zussen spelen.
Ja dat heb ik dus zelf ook. Maar toch.. il had even zo'n twijfeldag. En dan zo'n moeder van een vriendje dat vraagt om te spelen.. Ik zei al "nee". Man zei, 'ach moet kunnen, ik kom ook op kantoor." Ga gewoon twijfelen of ik niet te strikken en toch wat overdrijf dan.
Wat is snel oppakken? De meivakantie is hier pas 11 mei afgelopen, dat betekend nog minstens 4 wkn binnen en geen enkele sport. Dat is nog heeeeeel lang voor kinderen. Ieder voor zich uiteraard en doen wat goed voelt.
Ik snap je twijfel, hier hebben ze de eerste week nog buiten gespeeld, daarna heb ik ze in de tuin gehouden. Met moeite gingen ze naar buiten om binnen no time te vragen of ze alweer naar binnen mochten. Ik heb het ruim 2 weken volgehouden Sindsdien spelen ze weer lekker buiten de tuin, gewoon in de buurt en meestal in het speeltuintje vlakbij huis met dezelfde 2 zusjes. Binnenspelen doe ik niet. Maar ze knappen er zo van op, zeker nu de afgelopen week met die heerlijke dagen! Smorgens huiswerk en na het eten naar buiten.
En ook dat ben ik met jou eens. Dat is lang! Voor de kinderen, maar ik mis zelf ook sociaal contact en een vriendin om echt even bij te praten. Mijn man die dan zegt dat mits we afstand houden dat toch moet kunnen.. kortom ik twijfel en twijfel..
Ik woon in Spanje en wij zitten hier echt in complete lockdown. Eerlijk gezegd begrijp ik niet dat in Nederland het allemaal zo losjes gaat en iedereen er zijn eigen interpretatie op na blijkt te houden. Maar goed, in Nederland is het gelukkig niet zo erg als hier dus dat zal wel meespelen.
Ik snap t ook niet en ben ook bang dat iedereen het steeds vrijer gaat interpreteren en we dan alsnog een strenge loco down nodig hebben. Ik snap echt dat t niet leuk is voor de kinderen en dat mensen hun contacten missen, maar er zijn zoveel mensen die t zwaarder hebben. Denk aan kinderen in onveilige thuissituaties, zeer beperkte mensen die niet naar hun dagvesteding/behandeling kunnen of mensen die nuvallerlei medische behandelingen missen. Hoe strenger wij ons eraan houden hoe sneller deze kwetsbare groepen weer kunnen krijgen wat ze nodig hebben. Argumenten als niet leuk of ze knappen er zo van op als ze buiten spelen vind ik gewoon shockerend als je erbij stilstaat hoe de situatie nu voor velen is. Ik sta ook absoluut niet achter de richtlijn van het RIVM dat kinderen nog met elkaar mogen spelen. Er is nog veel te weinig bekend over het virus bij kinderen.
Voor ons zelf ben ik streng hoor, wij zien niemand. Alleen mijn vader, die helpt ons met van alles en houd zijn gezondheid goed in de gaten. Het is idd eenzaam hè, vind ik ook. Wij sturen elkaar wel de leukste dingen Zoals brievenbus appeltaart, brievenbus brownies, leuke kaarten, etc. Dat helpt, wat leuks bedenken
Het rivm heeft gezegd dat de kinderen gewoon samen mogen spelen? Ik snap juist dat hele extreme er niet aan? Je angst neemt de overhand. Spanje is niet te vergelijken met ons, daar is de zorg anders, wonen ze met hele families in een huis, etc. Wij doen hier niets wat niet mag. We hebben gekozen voor flatten the curve, dan mogen de kids spelen. Maar ieder voor zich natuurlijk, alleen dat commentaar op ons snap ik dan weer niet.
Tja het is niet aanvallend bedoeld. Ik probeer uit te leggen hoe groot het contrast is tussen verschillende situaties. Ik hou me er dus streng aan. Niet uit een soort overdreven angst, maar omdat ik wel mee krijg hoeveel leed er voor een hele groep is zolang deze maatregelen bestaan. Ik denk dan : " hoe strenger ik me eraan houd, hoe sneller die kwetsbare groepen ook weer in een meer dragelijk situatie komen" want immers hoe sneller de ziekenhuizen minder corona patiënten krijgen hoe sneller mensen daar voor andere dingen terecht kunnen etc. Dan heb ik het dus over leed dat ik hier zie in Nederland. Dat is niet "je angst neemt de overhand" dat betekent dat ik vooral nadenk over de gevolgen van mijn handelen voor anderen. Ik vind de opmerking "je angst neemt de overhand" wel heel makkelijk.
Ruchtlijnen zijn wel wat anders dan "kinderen mogen gewoon samen spelen". Kinderen onder de 12 mogen buiten spelen met elkaar, maar niet in groepjes, en ze moeten 1,5m afstand houden. Zolang dit gewaarborgd wordt, mag het inderdaad wel. Maar helaas zie ik de bewaking op de beperkingen op groepjes en genoeg afstand niet echt in de praktijk
Ze spelen hier buiten met fiets en step om de afstand te houden en in speeltuintjes niet bij elkaar op de lip.
Mijn kind mag ook echt niet buiten de tuin spelen!! Wij hebben altijd geroepen dat er nooit een trampoline zou komen, maar sinds zaterdag staat er dus toch 1. Het is niet anders... deze tijden vragen erom. Wij letten verder constant op! Ik werk als boekhouder met mijn vader op kantoor. Mijn man werkt als hovenier. Beiden beroepen die juist nu heel druk zijn, maar klantcontact wordt echt zoveel als mogelijk beperkt. 1x per week, soms 2x, doe ik de boodschappen en ben dan vaak heel lang bezig omdat ik constant op afstand houden let. Verder laten we de hond uit, soms alleen, soms met kind, maar die is al wat ouder en hoeft niet meer zo ver. En omdat wij zo opletten, doet onze zoon dat automatisch ook. Het begint eigenlijk al redelijk normaal te worden voor ons. Omdat wij en iedereen om ons heen al een soort eigen opgelegde lockdown hebben, durven wij nog wel wekelijks een visje naar mijn schoonouders in de tuin te brengen. Zij komen ook nergens meer, behalve bij het ouderenuurtje van de super. En dat was het dus ook echt. Verder zitten we thuis of in de tuin. Gisteren wilde mijn man beits of lak gaan halen voor zijn BBQ tafel maar toen hij zag hoe druk het was, had hij zoiets, laat maar. Ik moest dagelijks aan mijn kind uitleggen dat we niet even iets bij de Action konden halen, dat heeft hij nu ook losgelaten. Voor ons zou een lockdown alleen nog betekenen dat we ook niet meer kunnen werken, maar verder zou het hier eigenlijk niets veranderen. Omdat ik altijd voorraad heb, zouden we dan niet eens meer boodschappen hoeven doen.
dat zinnetje klopt niet, Rijksoverheid zegt namelijk dit: kleine kinderen tot en met 12 jaar kunnen buiten met elkaar spelen. als ouder moet je afstand houden, maar de kinderen mogen met elkaar spelen. Kinderen Hoe kunnen kleine kinderen 1,5 meter afstand houden? De regel ‘houd afstand’ is binnen een gezin natuurlijk niet te doen, zeker met kleine kinderen. Zorg er wel voor dat u met andere personen van buíten uw gezin 1,5 meter afstand houdt. Spelen in de speeltuin, op het plein, strand of bos? Kinderen tot en met 12 jaar kunnen buiten spelen met elkaar, maar vermijd groepen. Ouders die toezicht houden, moeten 1,5 meter afstand tot elkaar bewaren.
Ja ik zat al te zoeken idd! Ik wist dat het wel mocht! Als nog houden ze zoveel mog afstand hoor. Ik heb sterk het idee dat wij al immuun zijn, maar ik probeer ze gewoon dat standaard te leren, die 1,5 meter.
dat mag natuurlijk, ik zag alleen de opmerking, en ik dacht het klopt niet. en er worden zoveel dingen gepost, er zijn ook zoveel regels en zoveel is onduidelijk in mijn ogen. iedereen roept vanalles. maar wat uiteindelijk de richtlijnen zijn, dat staat op de website van de rijksoverheid. https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/coronavirus-covid-19/veelgestelde-vragen-per-onderwerp/aanpak-in-nederland
Maar nu ga jij in de schoenen staan van het rivm. Als mijn kinderen een verbod hadden op buitenspelen ivm groot besmettingsgevaar en dit ook gebleken was, had ik ze binnen gehouden hoor! Maar dat is dus nu nog niet zo, dus spelen ze hier idd (weer) lekker buiten! Ik gun het veel andere kinderen ook, maar ieder moet doen wat hij zelf goed acht.
I maar ik houdt me er ook heel streng aan! Snap dus niet zo goed wat je zo shockerend vind aan het opvolgen van maatregelen.
Als ik vragen mag, wat bedoel je met "daar is de zorg anders geregeld?". En heeft dat dan voor consequenties volgens jou? Natuurlijk is elk land anders, maar ik ken niemand die met zijn hele familie in één huis woont. Misschien woont er eens een oma bij een gezin in maar de manier v wonen verschilt hier in Catalunya niet heel veel van die van Nederland. Dus ik snap je argumenten niet. Kun je 't uitleggen?