Het woord kans zegt het al, je hebt altijd een kans. Als ze zelf niet wilde, is het een ander verhaal, maar als je de mogelijkheid hebt, moet je iemand de kans geven. Mijn moeder was ook zo goed als "afgeschreven" 30 jaar geleden. Kans van 10% om langer dan 2 jaar te leven. Ze leeft nu nog. Als je moet gaan kiezen, ja, dan voor diegene met de meeste "kans", maar volgens mij was dat nog niet het geval.
Juist omdat we (nog?) niet in de situatie zitten dat kansen tegen elkaar afgewogen moeten worden, geeft aan dat voor deze mw geen kans meer was om de IC te overleven. Anders was die keuze echt wel gemaakt. Helaas is het gewoon zo dat je soms echt geen kans meer hebt om te overleven, ook al zou je dat zo graag willen (en deze mw wilde eigenlijk niet eens meer).
huh?? Ik hoop dat dit dan juist weer niet klopt. Voor mij was de geruststelling in dit verhaal dat mevrouw door drie ziekenhuizen werd geweigerd. Dan is aannemelijk dat er écht geen reeële kans op overleven was obv haar voorgeschiedenis icm het virus. Het “niet meer willen” of “actieve suïcide” is toch geen reden om te denken “oh dan is het wel oké dat we niet behandelen”?!! Waarom zou je een persoon normaal wel accepteren op IC (meermaals zelfs begrijp ik?) na een poging tot suïcide en niet accepteren voor een andere reden? Tenzij die andere reden dus zo erg is dat je het niet overleeft. Bijkomend is dus dat mensen met “actieve suïcide” worden gezien als ernstig ziek en niet in staat leven- en doodbeslissingen te maken. We nemen mensen dan tegen hun wil op. Iemand weigeren omdat ze toch al suïcidaal waren (door ziekte!!) dat is niveau tuchtrecht.
Ik ben zelf niet de behandelend arts dus vergeef me maar de combinatie van het zeer ernstige psychisch en lichamelijk beeld heeft een drie dubbele afwijzing gekregen ondanks de jonge leeftijd. Directe collega van mijn moeder heeft ook een extreem zwaar persoon moeten insturen van ook zo’n 140 kilo. Die overleed vrijwel direct op IC omdat het draaien niet lukte. Het aantal mensen wat aan het bed paste lukte het gewoon weg niet om de combinatie van zoveel gewicht en apparatuur te kunnen draaien. Was wel één van de allereerste gevallen weken geleden. Ik hoor veel verrassende dingen ook hoor via de plattelandspraktijk van mijn moeder. Haar fitte oudjes die besmetting gehad hebben zijn er voor 85% goed door heen gekomen met enkel thuiszorg. Een enkeling heeft een afdelingsopname gehad maar geen enkeling op IC. Ook wel eens fijn te horen ipv alle trieste aflopen.
Nou, ik kan me er ook wel wat bij voorstellen; dat gewicht een rol speelt in de behandelbaarheid en daarom meeweegt in de beslissing bij een multi-ziek persoon. Psychische ziekte kan tot op zekere hoogte natuurlijk ook meewegen (als je bijv inschat dat iemand de opname psychisch niet aan kan) - maar een suïcidewens mag gewoonweg niet worden meegewogen of doorslag geven. Daarom zeg ik: het was vast de combinatie van lichamelijk lijden. En ik heb volle vertrouwen in dat de juiste beslissing is gemaakt (door 3! ziekenhuizen nota bene). Ik wil alleen duidelijk maken dat zorg onthouden obv aanwezige suïcidaliteit dus onwettelijk is. Vrienden van mijn schoonouders zijn ook thuis uit het ziekenhuis! Beide 80+ en oa reuma en hoge bloeddruk. Maar een paar dagen zuurstof en toen ging t weer. Positieve verhalen zijn áltijd welkom in deze rare tijd!
'We', als in het grote publiek, weten helemaal niet dat al die kankerbehandelingen worden stopgezet. Ik persoonlijk vind dat echt nalatig! Ik snap dat het voor sommige behandelingen echt niet uitmaakt of je die nu doet of volgende maand. Maar voor kankerbehandelingen maakt dat over het algemeen wél uit! Ik vind ook dat je niet het ene leven voor het andere leven kan inruilen. Als dit op grote schaal gebeurt nu, dan vind ik dat we hier echt een plank misslaan. Ik hoop dat daar ook kamervragen over gesteld gaan worden. vraagje voor Poolvos; wordt daar in jouw ziekenhuis ook een risicoafweging voor gemaakt? dus bekijken ze hoeveel mensen gaan overlijden doordat ze al die behandelingen stopzetten?
Maar in die jongere bevolkingsgroep heeft ook mensen met onbekende aandoeningen (zoals hartklachten etc) waardoor ze toch extra kwetsbaar zijn maar dat helemaal niet weten. Dat soort mensen stel je dan wel bloot aan een enorm risico.
Is dit echt de reden? Ik vind dat namelijk echt bizar. Er zijn genoeg lange mannen die ook zwaar (boven de 100 kg) zijn maar niet direct enorm veel overgewicht hebben. Zijn die dan allemaal ten dode opgeschreven?
Dat is toch weer een andere status die jij aanhaalt? Als je 2 meter bent en 100 kilo weegt of 160 en 140 kilo. Dan zit het zwaartepunt toch op een andere plaats? De ervaring van de huisartsenpraktijk van mijn moeder en collega is dat twee extreem obese patiënten ( FYI BMI van boven de 50 dus) met ook nog eens diabetes en andere problematiek niet te redden waren. Een persoon als wat jij aanhaalt is dan toch in de verste verte niet vergelijkbaar? De patiënt van mijn moeder zelf kon zich niet eens zelfstandig wassen of aankleden vanwege bmi hoger dan 50.
Volgens mij woont Poolvos niet in Nederland toch? Bij ons in het ziekenhuis (in Brabant) gaan kankerbehandelingen door. Zo veel mogelijk iig. Sommige patiënten krijgen wel een aangepaste behandeling (omdat bv bepaalde medicijnen/chemo's niet verkrijgbaar zijn). Van sommige patiënten wordt de behandeling uitgesteld. Alleen als dat verantwoord is, er zijn behandelingen die best een aantal maanden uitgesteld kunnen worden.
Klopt! Ik woon in Zweden. Maar helaas geldt hetzelfde wel voor Nederland en België - waar het dus per ziekenhuis verschillend is. Sommigen hebben veeeel meer teruggeschaald dan anderen. Ik heb ook al verschillende dingen daarover gelezen in nederlands en/of belgisch nieuws hoor. Dus het is niet geheel onbekend voor “het volk”. Het raakt denk ik gewoon bedolven in al dat andere nieuws. Bijv een artikel over een longarts die vond dat er iets meer van zijn tijd naar de kankerbehandeling moest (en dus minder naar de coronazorg). Maar dat werd dus verworpen: en dat mocht hij niet. Ik zal eens googlen of ik het nog kan terugvinden. Ik hoop echt dat binnenkort alles weer normaal wordt ♥️
Dat laatste hoop ik ook! Wij zijn als afdeling wel afhankelijk van bv die longarts die zijn patiënt doorstuurt. Anders komen ze nog niet bij ons. Maar wij zien nog geen daling in het aantal verwezen patiënten. Wij hebben het net zo druk als altijd. Misschien komt dat nog?
Ik heb bericht gehad van de vereniging van cardiologen via een fb groep voor hartpatiënen werd die naar buiten gebracht. En echt alleen ernstige hartpatiënten zijn een verhoogd risico om dood te gaan. Mensen met een een kamer hart. Of kranslagader lijden. En mensen met hartfalen met ziekenhuis opnamens de afgelopen jaar. Verder natuurlijk de ouderen die vanwegen hun leeftijd alleen al risico zijn. Hoge bloeddruk is een risico, maar vergeet niet dat veel ouderen dit hebben. Maar alle anderen mensen 'jongeren groep' hebben in principe net zo veel risico als elk ander.
@merah voor jou een ❤️ onder de riem. Alle begrip voor jouw hoop op vakantie in je situatie. Zet ‘m op!
Heb t nog niet gezien, maar als ze met zn allen op straat gaan is t virus wel snel uitgeraasd. Als dat het plan is, kunnen we beter overal carnaval gaan vieren en fuck corona party's gaan houden. Dan heb je in elk geval nog een beetje plezier voordat je kistjes kan gaan timmeren of met zn allen bodybags ipv mondkapjes kan gaan naaien. Mocht dat niet de bedoeling zijn, en er mensen massa's op straat gaan dan t water kanon maar loslaten, of een blus heli erboven werkt ook verfrissend. En dan een vloeistof met kleurmarkering er over uitgooien die een week of 3 blijft zitten. Iedereen met de kleur van een smurf overslaan voor corona gerelateerde medische zorg en dat geeft tevens de overige massa die wel de regels volgt de kans die figuren te ontwijken. Protest prima, maar wel volgens de geldende regels, momenteel zal dat via raamposters en online zijn dus.
Een beetje kort door de bocht. In arme Zuid Italie zijn onder anderen supermarkten geplunderd omdat mensen daar geen geld meer hebben om eten te kopen.