Ah, oké! Hier een school van ongeveer 200 kinderen. Op mijn werk moeten veel collega's hun kinderen naar school / opvang brengen (Ik werk in de zorg) vandaar dat ik meer kinderen op school / opvang had verwacht denk ik. Maar alleen maar goed als er niet veel gebruik van gemaakt wordt
Dan mogen de kinderen alsnog naar de bso. Wij hebben een 40 weken contract. Mijn kinderen mogen nu ook in de vakantie komen en ook op de dagen dat ze normaal niet komen.
Beide kinderen gaan 1 dag in de week naar school (als opvang). Wij zijn allebei werkzaam in een vitale functie. Ondanks schuiven en afwisselen lukte het qua uren niet meer om alles zelf op te vangen. Ze zijn gelukkig maar met max 4 kindjes geweest tot nu toe (school van 180).
Als je in een vitaal beroep werkt, heb je recht op opvang. De scholen regelen de noodopvang tijdens schooluren. De kinderopvang / BSO de noodopvang buiten schooltijd, dus ook in vakanties. En inderdaad ook voor ouders die normaal geen BSO afnemen maar wel in een vitaal beroep werken. Als je niet weet welke organisatie de BSO doet, kun je de school even om de juiste contactgegevens vragen. Ze regelen de opvang niet en kunnen je kind ook niet aanmelden daar. Dat moet je zelf doen. Maar ze kunnen je wel aam het juiste mailadres of telefoonnummer helpen.
En hoe zit het met de kwetsbare kinderen? Hoe komen die in aanmerking voor opvang? Worden door school benaderd?
De eerste weken niet. Nu wel , maar alleen op vrijdag. Eerst paste mijn moeder 3 dagen op maar ze gaf aan dat dat haar teveel werd (logisch) Ik werk in de zorg en vriend werkt in de voedsel transport. Wij zijn dus beide erg hard nodig op ons werk.
Dat kan op allerlei manieren. School en kinderopvang heeft als het goed is zelf de zorggezinnen cq zorgkinderen in beeld. Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de JGZ, veilig thuis, de jeugdbescherming, (j)ggz-instellingen, amw, gemeentelijke toegang, schuldhulpverlening, welzijnswerk, wijkteams, leerplicht etc etc etc die zicht hebben op de kwetsbare kinderen. Elke gemeente heeft een plek waar men kan aankloppen voor noodopvang. Als de school of kinderopvang niet weet welke dat is dan kan je altijd de gemeente bellen.
Ik werk zo nu en dan op de noodopvang (speciaal onderwijs). We werken met tweeën (een OA en een zorgmedewerker) in een klein groepje. Er kwamen naarmate de weken duurde wat kinderen bij dus nu twee van die groepjes in een ander stuk van school. Tussen de volwassenen proberen we de afstand te houden (maar dat lukt niet altijd in de praktijk). Tussen ons en de kinderen lukt sowieso niet. Met sommige wel hoor, maar bij anderen kan dat niet vanwege de zorg en begeleiding. Overdracht taxi en evt ouders is op t schoolplein en kan wel weer met afstand. Onze school is overigens dicht in de meivakantie. Dus dan is er geen noodopvang. In overleg met de gemeente neemt de bso (waar de zorgmedewerkers ook werken) dit over voor deze kinderen die al kwamen. Dit zijn kinderen van de vitale beroepen maar ook kinderen waar t vanwege thuis behoorlijk noodzakelijk was om te komen.
Ja dat is een beetje Utopia. Mijn zoon is met zijn ass erg kwetsbaar. School wees naar de gemeente, de gemeente naar de zorginstelling, de zorginstelling naar school. Alle zorgindicaties van zoon zijn nu niet geldig (en hij heeft een stevige zin-indicatie). Vandaag gaat hij dan eindelijk naar school voor 3 uurtjes. Met begeleiding van de zorginstelling. Maar het was een gedoe om dit voor elkaar te krijgen.
Verschrikkelijk zeg. En dat is nu net niet de bedoeling nu. Ik word daar een beetje boos van merk ik. In principe is het uitgangspunt normaliseren en zo normaal mogelijk zaken laten doorlopen. Als hij normaal naar school kan dan zou dat nu ook mogelijk moeten zijn. Eventueel met extra begeleiding vanuit de zorginstelling. Dat afschuiven en kijken naar elkaar daar heb ik zo’n bloedhekel aan. Je vraagt het niet voor niks.
gaat met de kinderen echt niet lukken, helaas je probeert het wel maar als er eentje valt ren je er toch naar toe, hier wordt er eentje ziek (spugen) toen rende ik toch echt zelf naar voren om te zorgen dat het kind bleef staan en niet in paniek ging rondrennen. het werkt gewoon niet die 1,5m afstand bij kinderen tot gr 5,6 ongeveer
Nee, dat is precies mijn gedachte, maar vanuit het bestuur willen ze iig dat we het proberen. Ik heb meteen gezegd dat ik m'n best zou doen, maar denk dat het niet haalbaar is
We hebben beiden een vitaal beroep maar we maken geen gebruik van opvang. Mijn man moet volledig werken op locatie 36 uur) Ik werk nu 2 dagen thuis (onderwijs) andere dag is opgevangen door collega's. Ik vind het echt heel zwaar en ik voel mij mentaal met de dag minder worden. Twijfel om ze te brengen, maar als ik dan lees dat alleen bij hoge nood er gebruik gemaakt kan worden van de opvang, dan denk ik 'stel je toch niet aan en neem je verantwoordelijkheid voor je kinderen'. Dus we bikkelen door en elke goede dag koester ik
Ik vermoed dat het in meer gezinnen/families lastiger wordt. Vandaag gaf de juf per mail aan dat ze minder beschikbaar was voor de kinderen - of eigenlijk pas vooral vanaf 14.00 uur omdat er wat meer kinderen dan anders op school opgevangen moesten worden... Het lijkt me erg lastig voor ouders als jij.. wat is wijsheid- voor iedereen?
Hier ook zoiets. Beide vitaal beroep en beide 32-36 uur (normaal 2 dagen opvang, 1 dag opa en oma) maar omdat we beide deels thuiswerken brengen we ze niet. Maar ja dat is wel erg lastig met plannen enzo. Maar ik heb dan wel weer het geluk dat mijn man niet alleen maar op locatie zit maar net als ik deels...we kunnen delen. Ik voel me echt constant verscheurd in schuldgevoel beide kanten uit op en het werkt voor geen meter: gisteren stond ik al bellend op mijn sokken op straat omdat mijn peuter had besloten de tuin uit te rennen (zie je het voor je, al bellend, op mijn sokken op straat) Maar het kan, en het lukt soort van, dus we doen het, en het moet maar. (Alle lof naar onze werkgevers overigens, er is echt alle begrip!)
We komen helaas niet in aanmerking (geen vitale beroepen), maar wat zou ik graag mijn jongste naar een oovang ofzo zien gaan. Voor hem zodat hij weer met leeftijdsgenootjes kan ravotten en spelenderwijze dingen kan leren en ook ter lastenverlaging van mij. Ik werk 40 upw volledig thuis en ben daarnaast thuis-juf voor 3 kids. Dus iets ademruimte zou fijn zijn aangezien ik nu al bijna dagelijks met hoofdpijn loop de afgelopen weken
Hier zijn kinderen van 5 scholen gebundeld op 1 locatie. Daar worden ze in groepjes onder leerkrachten verdeeld. Ongeveer 5 kids per klas (het gaat om 20 kinderen). Daar werken ze zelfstandig aan hun huiswerk zoals ze thuis ook doen en kunnen vragen stellen indien iets niet lukt. Verder wordt er dus niet iets met de kinderen ondernomen, maar kunnen ze zelf spelen. Zal ongetwijfeld per noodopvang verschillen. Hier was het ook spannend, het is niet hun school en de leerkrachten waren ook onbekenden. Inmiddels worden ze elke dag bij voornaam genoemd en is het dus vertrouwd geworden, ook al zijn ze er maar twee dagen per week.