Sja, en wij vinden dit dus wel normaal. Zo zijn wij opgevoed en voed ik ook op omdat ik erachter sta.
Haha zoooooooo herkenbaar! Als ze brutaal tegen oma of opa of omi zijn dan zwaait er wat eigenlijk kunnen ze niet erger doen dan dat.
Ik had verwacht dat ik bij M. Emotioneel zou zijn als de periode samen thuis afgesloten zou zijn en ze naar de basisschool gaat. Nu tel ik af! En de vlag gaat uit. Mijn me-time komt weer in zicht
Maar dat vind ik dan weer iets anders. Wij hebben het bij de kinderen van mijn man zo vormgegeven omdat ze anders gewoon een ruimte binnekomen, niemand aankijken, niets zeggen en meteen met een tablet oid gaan zitten. Ze zullen anders niet feliciteren e.d.
Spreekt je moeder je kinderen niet aan omdat ze de lieve oma wil zijn of omdat jij dat niet wil? Mijn moeder zal mijn kinderen minder snel aanspreken dan ik doe maar ze heeft van mij echt de vrije hand. En wat je zegt over je neefje met hand geven, daar heb ik echt een hekel aan! Leer je kind gewoon de basis manieren van beleefd gedrag. Niet er aan toe? Dan pas je je maar aan.
En als ze een brutale mond naar mijn moeder geven, dan laat mijn moeder ook meteen merken dat ze daar niet van gediend is en eerlijk? Dan krijgen ze het van mij óók nog te horen Dat klinkt tamelijk autoritair misschien als ik het zo teruglees en gelukkig komt het niet vaak voor, maar het is gewoon een ongeschreven wet of zo
Ik ben dan zo een sukkel die iets tegen die kindjes zegt of een vraag stelt waardoor ze zeker blijven staan. De laatste keer dat we naar de boerderij een ijsje gingen eten, was er een jongentje die echt de ijs uit onze mond keek. Mijn man kan dat negeren en ik vroeg of hij ook al een ijsje had gegeten. En mijn man direct, ja slim staat die hier tot onze ijs op is .
Ik snapte je eerste reactie op mijn post wel hoor. Het klonk een beetje zwart-wit. Maar er zat dus meer tussen
Hahahhaha Tja; je hebt gewoon respect voor mijn moeder (ook voor mijn vader uiteraard maar die leeft natuurlijk niet meer). En niet alleen mijn kinderen; mijn man ook Dat is trouwens wel heel fijn; mijn man is echt dól op mijn moeder. Al zou ze bij ons wonen, dan vindt hij het nog prima. Mocht het doorgaan, dan komt mijn moeder ook een week naar ons toe in september in Zuid Frankrijk (vorig jaar ook gedaan). Mijn man heeft geen contact met zijn eigen moeder meer dus is des te gekker op de mijne
Haha, zo ben ik ook! Ik weet niet, vind het anders zo sneu voor zo'n kind ofzo Terwijl ik mn dochter daarin wel corrigeerde toen ze daar nog een handje van had.
Het enthousiasme van onze 2 grote richting oma en opa is enorm aan het minderen maar brutaal tegen mijn ouders of schoonouders zijn ze eigenlijk nooit. Als ze dat wel doen moet degene die het hoort zeker reageren ofdat nu mijn zus met de chaos opvoeding is of de schoonzus met de internaat manier maakt niet uit. Want beleefdheid zal wel bij ieders opvoeding aanwezig zijn.
De middelste van mijn zusje, heeft net als ik, hele grote bruin-groene ogen (we zeggen weleens voor de grap dat hij die van mij heeft kan natuurlijk niet maar toch). Toen hij nog een ukje was, ging hij altijd naar mensen toe die net aan het eten waren en dan ging hij ernaast staan en keek met die mooie grote ogen naar die mensen. Net zolang totdat hij iets van ze kreeg. Mijn zusje vond dat altijd zó erg
Hier geloofde mijn moeder -geloof ik- niet dat onze zoon wel eens meltdowns kreeg ( nu niet meer gelukkig) en toen was zei een keer aan de beurt. Kwam ze terug van wandelen ‘ Nou daar is geen land mee te bezeilen hoor als hij zo doet!’ Ik heb ontzettend moeten lachen en heb gevraagd of het wandelen gezellig was. Zoek het lekker met elkaar uit. Ik vind dus dat als mijn zoon brutaal naar mijn moeder is ze prima zelf in staat is om dat te corrigeren en daar ga ik dan niet nog eens extra bovenop zitten. Maar zo’n situatie hebben we nog niet meegemaakt.
Mijn man en ik zijn al lang samen. Hij heeft ook 2 jaar bij mij (en mijn ouders) gewoond voor we samen gingen wonen. De band met zijn eigen moeder is er niet en hij is ook gek op mijn ouders. Gelukkig. Want eerlijk, als ik moet kiezen tussen hem en mijn ouders weet ik niet of hij gaat winnen.