Ja die ja hoor en ja zuur maar goed ik had zoiets van er komt elke keer een probleem of iets bij. Dingen verdraaien etc
Ik had dat vroeger ook hoor. Mannen die echt gewoon scherpe randjes hadden. Mijn eerste vriendje was enorm controlerend en jaloers. Zo erg dat ik op den duur mn ouders niet eens meer zag en geen vrienden over de vloer mocht hebben. Die erna bleek nogal flink te blowen en ook nog eens een wietkwekerij met zn neef te hebben. Hij had gewoon een kantoorbaan bij een multi national en daar kende ik hem van. Die daarna had het niet zo op met de westerse samenleving, zo bleek na een jaar, dus veranderde in een soort van jihadstrijder. Erna kwam de man waar ik mn zoon mee heb en die dus nog getrouwd bleek toen ik al zo ongeveer moest bevallen. En toen was ik klaar met die onzin. Elke keer maar mannen waar wat aan scheelde. En niet iets kleins maar gewoon echte dealbreakers. Ben toen heel bewust 2 jaar echt vrijgezel gebleven en erna rustig aan gaan daten. Dat liep in het begin niet echt goed. Ging weer veel te makkelijk voor oudere mannen, mannen die alleen een scharreltje zochten. Ben me toen maar in gaan lezen. https://mannengeheim.nl/blog/ Deel het hier wel vaker. Maar had zonder de tips echt mijn vriend niet gevonden dan wel gehouden. Je moet zelf ook wat te bieden hebben aan een leuke man. Want die willen een leuke vrouw. Verder kon ik soms nogal hard van stapel lopen. En zat ik zwaar in de stres als ik een halve dag niks van iemand hoorde. Speelde ik zogenaamd hard to get. Het heeft me dus wel verder geholpen in het leren grenzen bewaken en een leukere versie van mijzelf te worden. vriend en ik zijn nu ruim 2,5 jaar samen en ik ben nog steeds ongelooflijk verliefd op hem.
Ik vind zelf dat ik wel wat te bieden heb natuurlijk. Maar ja of die mannen dat ook vinden. En ja er kwamen ook recente dingen bij zoals dus een aanvaring met politie. Eerst had hij niks gedaan en toen was het van ja ik heb toch wel iets gedaan. En dan dat soort dingen. En ja juist omdat ik dus vind dat ik beter verdien.... Niet dat ik vind dat ik de beste ben of iets maar ja. Misschien voor mij dan ook tijd om bewust nu niets te doen. Maar goed dat denk en probeer ik vaker....
Ik ben het vooral bij mijzelf gaan zoeken en dat heeft gewerkt. Ben in elk geval dicht bij mezelf gebleven en alleen genoegen genomen met een man die gewoon goed was zoals hij was. Dat geeft wel rust en vertrouwen in de relatie.
Ik heb na mijn scheiding echt ruim de tijd genomen om alles goed te verwerken en weer een ritme met de kinderen op te bouwen. Tijdens mijn vorige relatie werd duidelijk dat er bij mijzelf nog blokkades en valkuilen in de weg zaten. Ook op meerdere vlakken... niet alleen relationeel. Dat was voor mij de reden om te starten met een coachingstraject. Ik ben daardoor zoveel sterker geworden dat ik nu volmondig heb kunnen kiezen voor mijn huidige vriend. Ik geloof ook echt wat @Huismuisie ook zegt. De basis voor een fijne relatie leg je vooral door aan jezelf te werken, zodat je als een onafhankelijk en krachtig persoon een gelijkwaardige verbintenis aan kunt gaan.
En toch vind ik het ergens wel lastig. Ik ben er momenteel niet mee bezig, maar op Tinder enz lijken weinig 'goeie' mannen te zitten. Zijn die dan allemaal bezet? (Of niet mijn smaak. Kan ook ) T zijn allemaal mannen met een open relatie, op zoek naar seks, of mannen waar ik gewoon met de beste wil van de wereld me niet tot aangetrokken voel. Zie het op mn werk ook, zie echt wel eens een leuke vent. Ook wel vaste klanten met wie ik gezellig kan kletsen. Maar ze hebben allemaal een vriendin of vrouw
Tja ik weet niet waar de goeie zitten. Ik heb al sinds vorig jaar een man die op en af wel wil dan weer niet etc. Op papier fantastisch de klik is er wanneer we praten etc en toch krabbelt hij elke keer terug. Typisch geval bindings angst. Toch zoekt hij me ook steeds weer op. Ja wat moet je daar dan mee behalve weer nee roepen etc. Heb hem ook verteld dat ik klaar ben met daten, excuses etc en dat ik me op mijzelf ga richten. Zijn antwoord......ja maar ik wil toch. Dikke doei dus
Dat soort mannen zijn dus eigenlijk niet leuk. En negen vd tien keer verdwijnt de bindingsangst als sneeuw voor de zon wanneer er een vrouw voorbij komt die ze wel triggered. Wil overigens absoluut niet zeggen dat dit met jou te maken heeft. Ik heb altijd wel spanning nodig gehad en zocht dat dus in ‘foute’ mannen. Of in elk geval mannen die zich bij mij fout gedroegen. Ik heb de ‘spanning’ nu in andere dingen. Ik word uitgedaagd me te ontwikkelen zonder dat mijn vriend het letterlijk verwacht. Maar omdat ik de lol in ben gaan zien van dingen die waarvan ik het bestaan eerst niet kende. Het duurde best even hoor, maar na een maand of 7/8 begon ik de lol wel te krijgen in het daten. Had er ook geen moeite meer mee om mannen af te wijzen. We hadden er beiden toch niks aan om in een relatie te belanden die een van de twee niet echt wilde. Maar deed altijd wel mn best onbevooroordeeld een date in te gaan. En wat @cosdy zegt. Dat heb ik ook echt ervaren.
Dat het niks met mij te maken heeft weet ik dat geeft hij ook toe. Hij is geen prater en stopt zodra iemand te dichtbij komt. Ik wilde er de 2e keer wel moeite in steken maar het riedeltje herhaalt zich steeds. Ik trigger hem juist te veel zegt hij omdat ik dat dus zie. Maar ik heb gewoon geen zin om stuiterbal te zijn.
Hahaha het viel te proberen Hier gaat het heel goed. Het voelt heel vertrouwd en fijn. Merk wel dat ik nu wat van zijn minpunten begin op te merken. Daar moet ik soms wel even aan wennen. Ik ben zelf vrij perfectionistisch, en vind het moeilijk te accepteren dat dingen soms anders gaan dan ik voorogen had. Maar niemand is perfect. Regelmatig kijk ik naar hem, en besef me hoe ik het getroffen heb
Ik vind @Huismuisie overigens onze eigen Tim vellinga. Altijd goede adviezen en mooi inzicht in het datingsproces