Ik weet echt even niet wat ik moet zeggen, zo verbaasd ben ik hierover zeg. Ik snap jullie heel goed, maar wat een verdriet.
Wat erg! Ik hou meestal mijn mond dicht, maar ik zou graag eens tegen een schoonzus willen zeggen dat de opmerkingen die ze maakt niet leuk zijn. Altijd een ander voor gek zetten.
In alles. Contact, bezoekjes, kadootjes, commentaar. Wij kregen bijv paar weken terug toen we al zoveel mogelijk binnen moesten blijven op ons kop dat we buiten liepen met de kinderen terwijl we niemand hebben gezien. Uur later postten ze op Whatsapp status foto van schoonzus met haar kinderen "lekker frisse neus halen". Uur rijden naar ons is te lang, 3u rijden naar andere schoonzus niet. Onze kinderen niet op bezoek willen (laatste keer daar in huis was 2013 denk ik, nog voor ik zwanger was ban E)wel ander kleinkind 2 jaar als kostganger. Etc. Bij ons is alles verkeerd, te ver, te vervelend etc. Meerdere hebben aangegeven dat ze onderscheid maken maar helpt niet. Ze hebben een ranglijst en dat zal zo blijven. Gelukkig hebben de kinderen het (nog) niet door omdat we d e rest met kinderen amper zien. Voor hun is het gewoon "we zien die opa en oma nauwelijks". Ze hebben er dus ook geen band mee
Aah nu begrijp ik het. Ze trekken kinderen voor op andere kinderen en ook kleinkinderen trekken ze voor op andere kleinkinderen. Ik dacht namelijk dat je onderscheid bedoelde tussen kinderen en kleinkinderen. Dat de kinderen bijvoorbeeld meer krijgen dan de kleinkinderen. (stel dat het om een schenking oid gaat.) Want dat had ik namelijk niet heel vreemd gevonden. Dat ze een ranglijst hebben vind ik uit den boze en echt niet kunnen.
Wat sneu! Dit is niet wat ik bedoelde met bewondering. Enige wat ik erbij kan bedenken is dat je moeder gewoon géén idee heeft hoe ze met je zoontjes om moet gaan. Wat het op zo'n manier absoluut niet goed praat.. Maar hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Het is en blijft onbeschoft op de manier waarop en zeker van je moeder zou je steun kunnen verwachten. Maar misschien weet ze niet hoe ... Sterkte!
Mijn moeder.. een groot ramp verhaal... Altijd de slachtoffer rol, anderen moeten het maar voor haar oplossen. Kan niet werken dus heeft bijstand maar kan wel zwart bij klussen. Het eeuwige "ja.. m'n knietjes willen niet meer", "ik heb zo'n last van mijn armen", "kijk eens hoe dik ze zijn" (ik zie echt helemaal niets). Haar huis is een grote troep, het stinkt er en het is er gewoon echt vies. 2 katten en een hondje (kruising yorkshire vuilnisbak) dat continu overal spuugt en altijd haar hele armen of benen aflikt als we eens op bezoek zijn. "Ja dat is mijn kindje hoor!". Zit de hele dag alleen maar achter haar telefoon. Als ze 1 keer per week op onze kleine past (wat bij ons thuis plaatst vindt) zit ze de hele dag alleen maar op haar telefoon de whatsappen, videobellen of spelletjes te spelen. Aandacht voor de kleine is er bijna alleen als er gegeten moet worden. En ze klaagt continue dat wij te weinig bij haar op bezoek komen maar wel aan de kant van mijn partner op bezoek gaan. Wat trouwens een echte werkende familie is die het huishouden netjes en schoon hebben. (Ik kan veel dieper op de situatie ingaan, maar dan wordt het een te lang verhaal ) Ik zou haar zo erg eens goed wakker willen schudden, echt door elkaar rammelen.
Maar niet weten hoe ze met de kinderen om moet gaan, is iets heel anders dan ze niet willen zien. Mijn moeder weet ook absoluut niet hoe ze met mijn kinderen om moet gaan bijvoorbeeld, dus dat is best wel lastig, want vooral voor mijn zoon zijn bezoekjes aan haar ongeschikt. Maar ze wil ze alsnog heel graag zien en maakt helemaal geen onderscheid daarin. En ook mijn schoonmoeder niet trouwens. @Berte wat verdrietig. Onbegrip is al lastig, maar zo’n afwijzing, ik zou familie echt niet meer te hoeven zien als ze dat zouden doen.
Ik durf alles wel te zeggen, maar doe dat niet. Niet alles gaat mij aan en zelfs dan, je kunt dingen niet "ontzeggen" (is daar een woord voor? Ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel). Neemt niet weg dat ik heel graag een keer alles eruit wil flappen tegen mijn schoonmoeder. Ik heb veel al een keer heel netjes gezegd, maar zou heel graag eens gewoon losgaan haha.
Tegen een nicht van ons : dat ze zichzelf een schop onder haar reet moet geven, een baan moet zoeken ipv zwart werken , bijstand ontvangen en op moet houden met klagen
Tegen mijn vriend dat ie eens moet ophouden met zeiken over alles. Tegen mijn schoonmoeder, dat ze mijn vriend niet anders moet behandelen dan de andere jongens. Dat ie daar behoorlijk mee zit ondanks dat ie er niks van zegt. Maar mijn schoonmoeder vind al dat ik soms teveel zeg dus ik hou mijn mond
Wil ze de kinderen niet meer zien of niet alleen zijn met je zoons? Het ene snap ik totaal niet het ander kan ik wel begrijpen.
Tegen 1 van mijn vriendinnen.....ZEUR NIET ZOOOOOOO! Uiteraard knik ik heel begrijpelijk als ze voor de 9000ste keer over haar lul de behanger ex zit te huilen
Zou zomaar kunnen Wel fijn om te weten dat ik niet de enige ben met zulke gevoelens tegenover zwager. In mijn geval is het de broer van mijn man, kan me soms niet voorstellen dat mijn man zo leuk kan zijn en hij zo'n galbak. Qua uiterlijk en qua stem lijken ze best wel op elkaar ook.
Nee dat zou ik niet erg vinden hoor. Mijn ouders geven eigen kinderen met verjaardag ook het dubbele tov kleinkinderen maar wel alle kinderen hetzelfde en alle kleinkinderen hetzelfde. Live-contact verschilt wel maar dat komt omdat ik op 7km afstand woon, in het dorp waar oma ook woont, ze naar de kerk gaan etc. En zussen op ruim 1,5u rijden dus praktisch veel lastiger. Dat plan je meer en bij mij meer even binnen vallen. Maar mijn neefjes logeren dan weer vaker bij hun ivm werk van zusje. Je ziet verschillen maar je voelt geen onderscheidt. Bij so is het "kinderen hoog op de lijst -> kleinkinderen hoog op de lijst". En ik heb meer puntenaftrek dan bijtellingen telkebs
Tegen een hele goede vriendin van mij. Ik vind haar zo ontzettend dom en naief! Ze heeft al 5 jaar een "relatie" met een man die bijna 2x zo oud is als haar. Hij is al jaren getrouwd met een andere vrouw en behandeld mijn vriendin zo slecht, echt als een lust object en zij pikt dat allemaal! Ze praat over hem alsof hij god is en hij kan nooit wat verkeerd doen in haar ogen, hoe een lul het ook is. Als ik er wat van zeg of wil aankaarten kapt ze het gesprek af of ontstaat er ruzie. Ik vind t ook heel lastig dat zo'n goede vriendin van mij zoiets kan doen....