Ik ken hier ook niemand die op een sport zit, maar er wordt wel veel meer lopend gedaan dan wat ik zoal zag in Nederland, meer fysiek zware beroepen etc. Als je iemand met overgewicht ziet is dat best uitzonderlijk.
En wie weet ga je het nog wel heel erg leuk vinden als je zijn glunderende koppie ziet! Niks maakt mijn oudste gelukkiger dan dat stomme spel, ben er daardoor echt zelf in mee gegroeid. En wat lief dat je, ondanks dat je denkt dat je het niet leuk gaat vinden, toch gaat!
Nou ik hou ook niet van voetbal en hij moest eerst A en B halen Dat is gelukt en hij vind het heerlijk om te voetballen en dat mijn kind gelukkig is dat is het allerbelangrijkste
Dat hadden wij vroeger ook al op de basisschool. Mocht je twee sporten kiezen en dan 5 lessen mee draaien. Echt heel leuk heb veel sporten geprobeerd en mijn vriendinnetjes zijn ook echt blijven hangen bij sporten.
Nee de opname moet goed zijn, dat is met bloedonderzoek nagekeken. Blijkbaar heeft zij heel veel calorieën nodig en kreeg ze die niet voldoende binnen.
Mijn oudste hockeyt ook. Ik had er ook niet veel mee maar het is verrassend leuk om te kijken. Die kleintjes zijn gewoon onwijs schattig en als ze ouder worden gaan ze echt overspelen etc en wordt het gewoon steeds leuker om een wedstrijd te kijken.
Oke, als je het zo verwoord. Kan ik mij ergens wel voorstellen dat het dubbel is. Aan de andere kant, blijf ik het gevoel houden. Dat deze hele crisis al zwaar genoeg is. En dat iemand dan net even wat extra geld krijgt. Voelt voor mij niet persee oneerlijk. Ik hoop oprecht dat wij met zijn alle, zo fatsoenlijk mogelijk weer uit deze crisus komen. Misschien dat ik het daarom ook niet zo ervaar als jullie. Edit. Ik wil hiermee trouwens niemand voor het hoofd stoten. Ik vind het erg lastig uitleggen merk ik.
Ben bang helemaal niet populair maar ik ga me er steeds meer aan ergeren; je diagnose/aandoening/of hoe je het ook noemt, inzetten. Iets niet gelezen? Komt door m’n ASS. Niet weten waar je aan toe bent (nu met Corona)? Autisme. Ik heb iets? Mijn kind vast ook. Ik herken de signalen. Uiteraard klopt het niet helemaal zoals ik het nu schrijf qua voorbeelden, maar dit is uit de losse pols geschreven. Soms is iets gewoon zo en kun je je niet verschuilen achter je ASS, autisme, ADD etc. Vind ik...
O en nog eentje maar ik denk dat velen dit met me delen; denken (ervan overtuigd zijn) dat er iets met je kind is. Steeds maar artsen bezoeken, steeds maar bevestiging willen dat er iets niet klopt. Een batterij aan hulpverlening om je heen hebben maar die hulpverleners doen nooit het juiste. Onderzoek hier, diagnose willen daar. Het mag nooit goed gaan. Ehhh, daar is een naam voor als je dit doet. En ik kom het gelukkig niet heel vaak tegen in m’n werk maar soms helaas wel...
Heel ergerlijk, maar ook de andere kant op, hoe vaak mijn moeder die term naar dr kop gegooid kreeg vanuit artsen (dat haar dus wat zou mankeren) en dat terwijl mijn broer toch echt meerdere diagnoses heeft die echt kloppen, helaas. Maar voordat iemand haar geloofde....
Tsja, allereerst wil ik even zeggen dat ik me totaal niet aangesproken voel, mijn kinderen hebben misschien beiden autisme, maar niet de variant waar jij het over hebt. Maar, er is een groot verschil tussen verschuilen achter en verklaren door. En ik vind meningen als de jouwe gewoon een intolerante uitspraak van iemand die niet weet waarover ze het heeft, en daar heb ik een hekel aan (niet aan jou, maar aan de uitspraken die je doet). O ja, ass en autisme zijn hetzelfde, niet 2 verschillende diagnoses (even een voorbeeld dat je duidelijk niet weet waarover je het hebt).
Ik vraag me af hoe je er dan tegenaan kijkt wanneer uiteindelijk dat gevoel wel blijkt te kloppen? Om een voorbeeld te noemen, als wij niet geeist hadden dat er verder onderzoek werd gedaan bij de oudste, en een second opinion hadden gevraagd bij de jongste hadden de problemen nog veel groter geweest. Overigens doet onterecht beschuldigd worden ervan naar instanties zoals jij bij werkt enorm veel pijn en slaat behoorlijk diepe wonden wanneer daar niks mee/tegen gedaan wordt en het aantoonbaar onjuist is. (Zeg niet dat iedereen er zo bij instanties mee om gaat, maar hier werd het gewoon maar geduld en geaccepteerd terwijl dit ervoor zorgde dat hulp uit bleef, gesprekken vast liepen en omgang niet van de grond kwam)
Tsja en ik zeg al eerder dat wat ik schrijf, niet helemaal zal kloppen. Uiteraard zal jij het beter weten uit ervaring. Voor iemand die zegt zich niet aangesproken te voelen reageer je vrij fel. Dat geeft niet, ik zit er niet mee. Maar ik zie het weleens gebeuren dat het wél zo is. Het gebeurt niet veel maar ik zie het wel. En daar heb ík dus een hekel aan. Zélfs als dat door gedragswetenschappers wordt bevestigd; die er zéker meer ervaring mee hebben dan ik...
Ik snap wel wat je bedoeld. Er wordt hier veel vaak met diagnoses gestrooid (maar ik/kind heeft ass... ) en ook regelmatig wanneer het er niets mee te maken heeft.
Haha, altijd mooi hoe jij reageert als iemand tegen je ingaat. Ik reageer fel omdat ik door mijn ervaring heel veel mensen ken die wel tegen dit soort vervelende uitspraken aanlopen. En natuurlijk zijn er mensen die zich achter vanalles verschuilen, mensen zullen dat vast ook over mij zeggen (en dan hebben ze misschien soms zelfs gelijk). Maar juist hetgene wat jij beweert met de voorbeelden daarbij (zoals het wegvallen van structuur nu) is juist zo belemmerend voor mensen/kinderen met autisme of ad(h)d, dat je daar echt niet van verschuilen achter kunt spreken hoor. Nogmaals, dan weet je het niet waarover je het hebt.