Ja, absoluut. Mijn moeder heeft een vrij behoorlijke vorm van borderline, inclusief het overdoseren van medicatie en automutilatie ed. Hoe zij zich soms gedroeg onder invloed van een flinke hoeveelheid medicatie... Daar wil je als kind/puber/mens niet mee geconfronteerd worden
Geen ernstige schaamte, ik vond mijn ouders meestal juist enorm cool en was echt trots op ze - als mijn vader me op een feestje kwam ophalen, stelde ik ‘m aan iedereen voor zeg maar. Maar op vakantie was er een keer een feestje en ging mijn moeder dansen, dat vond ik toen (ik was 13) zoooo genant, haha In werkelijkheid viel het wel mee hoor, maar ik zat daar met een heule knappe jongen van 15 en daardoor was ik hypergevoelig voor alles wat mijn ouders deden En zo wel meer kleine dingetjes, vooral toen ik een puber was...
@Rosa Canina en @Paardenbloem jullie hebben gelijk hoor, is ook gewoon lullig als je dit als moeder tegen een kind van iemand gaat zeggen. Zou nooit in mij opkomen in ieder geval, maar schaamde mij wel voor mijn moeders schoonmaakkwaliteiten.
Ja hoor genoeg haha. Wat mij bij blijft is dat mijn ouders op de middelbare school moesten komen omdat ik niet mijn best deed. Zat ik in de aula en riep mijn vader mij vrolijk, goed bedoeld maar oo wat schaamde ik mij. Verder, minder leuk maar mijn vader dronk. Dus daar schaamde ik mij heel erg voor, begon al vroeg in de morgen. Met bijbehorende dronken buien met ongelukken en ruzies. Nu ik het zo op schrijf schaam ik mij er nog voor.
Nee, mijn Moeder was FANTASTISCH! .... stel deze vraag aan mijn Puber en ze zit 3 dagen te vertellen XD
O god ja.. Heb je ff Mijn vader die tot op heden nog steeds wildplast. Scheten laat in openbaar en iemand anders de schuld geeft (vind ie grappig). Vind dat hij iedereen aan kan spreken wb gedrag of zomaar uit het niets. Mijn moeder die erg luidt praat. OVERAL Mijn moeder, waar ze ook is, in het Fries dingen vraagt of antwoordt geeft.. Maar ik hou van ze en hun gebreken. Met heel mijn hart ❤
Jaaa... nu gelukkig niet meer zo. Met uitgaan vroeger zo rond een jaar of 16. Naar de discotheek een aantal dorpen verder. Met de discobus kon je heen en terug. Maar die ging of om 1 uur of om 4. Dus waren er een aantal ouders die om toerbeurt reden om 2 uur. Wel heel tof voor die tijd. Alleen hadden er ouders schijnbaar geruild zonder dat wij dat wisten.. stond ik op een hoekje te kussen en toeterde mijn pa ineens nu kunnen we er nog om lachen!
Mijn moeder was altijd nogal van het snel geïrriteerd zijn en zonder poespas zeggen wat ze vind. Wat heb ik die vrouw vaak een schop onder de tafel gegeven of een dodelijke blik toegeworpen. Mijn rapport bespreking in groep 7 was echt een pareltje. Mijn moeder was zo pissig ( achteraf terecht want het ging over mijn epilepsie en dat ik gepest werd) dat ik letterlijk per ongeluk de juf keihard een trap gaf ipv mijn moeder en dat de ouders + vriendinnetje die op de gang stonden te wachten -omdat hun na ons waren,- vroegen of het wel goed ging. Ik schaamde mij kapot, nu ontzettend trots op haar dat ze zo voor mij opkwam.
Nee niet dat ik mij kan herinneren. Ik werd erg vrij gelaten en mijn vrienden kwamen zelden bij ons aangezien ik vrij afgelegen woonde.
Oh ja, vaak genoeg. Mijn vader kan behoorlijk shockeren, en dat is dan zijn humor. Vindt vaak ook alleen hij grappig. Een van de ergsten is toch wel dat toen mijn zus een ‘vast’ vriendje kreeg. We waren in de tuin aan het werk. Geloof dat er nog wat vrienden van broer waren om te helpen, komt die jongen eraan, roept mijn vader hem toe Hey ... jij kan ook komen helpen, want jij n**kt met mijn dochter! Oh echt. Nu ik eraan denk. Zoveel van dit soort uitbraaksels.
Mijn moeder hield van afdingen. Dus als we dan op de rommelmarkt liepen dan ging ze onderhandelen. Vond ik beschamend. En m'n moeder kan heel spontaan op mensen reageren en zich ergens mee gaan bemoeien of een grappige opmerking maken, mensen die we niet kennen, in een winkel bijv.. Wat meestal niet zo gepast is. Maar ze leert het al af.
Doet mij aan mijn moeder denken. Ik haalde op de middelbare school voor alle vakken goede cijfers behalve geschiedenis. Ik vond de docente niet leuk, de stof boeide me niet en het bleef niet hangen. Altijd onvoldoendes dus. Moest mijn moeder op gesprek komen (met mij samen) en nog voor de docente wat kon zeggen zei mijn moeder, als u gaat zeuren over haar motivatie kunt u net zo goed tegen de muur gaan praten want ik ben trots op haar en dat gaat uw praatje niet veranderen. Ze kan niet alles leuk vinden en overal goed in zijn dus als ze bij u haar best niet doet dan heb ik daar geen problemen mee. Ze was echt mijn rockster op dat moment!!
Mijn moeder heeft me wel eens voor schut gezet bij een klasgenoot. Die liep bij ons de telegraaf elke dag heel vroeg (dus we zagen hem nooit) en met kerst kwam hij langs met van die we wensen u fijne feestdagen kaartjes vroeg ze serieus om zijn kranten pas en legetimatie (terwijl hij wel eens bij ons thuis was geweest) omdat ze had gehoord dat er veel oplichters met die kaartjes rond liepen. Ik schaamde me dood! Toen hij het kon laten zien gaf ze hem wel 25 gulden dat maakte het een beetje goed.
Ik heb er nog 1. Mijn vader zijn gevoel voor humor. Als hij me wegbracht voor een avondje stappen en er reed een vriendje mee dan legde hij voor de grap een zaag, bijl, touw en tape op de achterbank. En dan zei hij tegen zo een jongen kijk maar goed om je heen, als je mijn dochter pijn doet dan heb ik dit allemaal nodig ons volgende ritje. En dan zat ik met rood hoofd me te verontschuldigen voor mijn vader zijn stomme humor. Vriendjes werden bloed nerveus en als ik thuis kwam had mijn vader de grootste lol. Zag je hem zweten, of hij plaste bijna in zijn broek... hahaha ja echt leuk pap!
Ja ik schaamde mij vroeger voor het feit dat mijn ouders gescheiden waren ,ik was lang de enige met gescheiden ouders in de klas en mijn moeder ook nog eens lesbisch, in de begin jaren 90 waren beide zaken nog niet heel normaal. Als mn moeder bv hand in hand liep door de stad,liep ik er altijd voor en deed alsof ik er niet bij hoorde,omdat veel mensen staarde en wezen. Nu schaam ik mij soms nog steeds voor mijn moeder, we werken nu bij dezelfde werkgever en dragen een uniform, toch krijgt ze het nog voor elkaar om eruit te zien alsof het een bij elkaar geraapt zooitje is,haar haren helemaal door elkaar en ruikt ze af en toe een beetje vreemd, niet naar zweet maar een lucht die ik niet kan thuisbrengen. Voor mn vader schaamde ik me veel minder ondanks dat ie bij de politie werkt en sommige vriendjes van mij of mn zussen al eerder was tegengekomen als wij.
Ja, mijn moeder was/is nogal direct, dus als je stinkt/een snotneus hebt/je grappen niet grappig zijn etc. zegt ze dat meteen, ook tegen iedereen die ik meebracht. Sommige kinderen waren een beetje bang voor mijn moeder.
Mijn moeder ook en echt soms kon ik wel door de grond zakken. En altijd overdrijven. Ik schaam mij soms nog om haar ook posts op fb op de Whatsapp status. Mijn pa kan je voor schut zetten door een scheet te laten of door een misselijke opmerking.
Waar ik me nog steeds voor schaam is dat mijn moeder best wantrouwend is en het lijkt erger te worden naarmate ze ouder word. Voorbeeld bij alles wat ze koopt een bonnetje vragen en die tot op de cent controleren of het wel klopt en dat dan ook een meter bij de kassa vandaan. En als er dan een foutje op staat (de 1+1 gratis actie niet verwerkt) dan op zo een aanvallende manier er iets van zeggen. Alsof die dame achter de kassa haar expres wilde oplichten ipv dat het een foutje in het systeem is. Of als er een goede actie in de winkel is die uitverkocht is op de dag dat de folder in gaat. Dan doet de winkel dat om klanten te lokken, het idee dat het misschien later nog binnen komt denkt ze niet eens over na. En zo heeft ze dat met meer dingen. Als er iets fout gaat denkt ze altijd maar dat anderen haar willen benadelen om er zelf beter van te worden.