Hier gaat het goed met Q. Ze heeft niet altijd zin om de schoolse reken en spelling opdrachten te maken maar als ze eenmaal bezig is gaat het erg goed. Ook de tweede keer / week ging het nieuwsrekenen véél beter en had ze geen hulp meer nodig. Ik had nog even opgezocht wat het precies was en wat het niveau is, pluswerk rekenen voor goede rekenaars van groep 7. Op zich niet raar dat ze de eerste keer wat hulp nodig had dus. Afgelopen week had ze een opdracht om een presentatie te maken. Ze is uitgebreid de mogelijkheden van PowerPoint uit gaan proberen en heeft er een leuke presentatie van gemaakt. Van dat soort dingen geniet ze echt. Q is echt heel veel buiten, heerlijk is dat. Zij hebben gister al vakantie gekregen, eens kijken hoe dat gaat... Met M gaat het echt minder. Ze is krijgt echt veel mee van het hele Corona gebeuren, maar kan het slecht relativeren, wat natuurlijk niet raar is op deze leeftijd. Dit brengt wel veel driftbuien, huilbuien en angsten met zich mee. Als iemand nog tips heeft hoe je hier mee om kan gaan hoor ik het heel graag.
Mijn middelste heeft via school toegang gekregen tot squla. Ik heb geen kind meer aan hem als hij er achter zit. Hij heeft de hele tijd staan dansen. Jammer dat het alleen tijdens schooltijd beschikbaar is. Na de meivakantie zal hij wel weer een gat in de lucht springen.
Squla is alleen de komende week nog dicht begreep ik, vanaf 4 mei weer open. Hier ook een dochter die staat te juichen als ze weer op Squla kan. Ze is Engels aan het leren Ik vind het jammer dat ze weer naar school moeten na de meivakantie. Zoon (en dochter ook) wilde liever bij mij blijven. Logisch, één op één aandacht. Hij doet het zo goed, ookal is het met veel strijd over het verplichte werk, maar overal (Gynzy) drie sterren of een kroontje, dus amper fouten. In de meivakantie gaan we presentaties maken, wil hij zelf graag, boekbespreking en een PowerPoint over een zelfgekozen onderwerp. En nog veel meer keuzetaken die nog open staan. Hij wil zo graag, maar eerst gaan we morgen skeeleren samen dat wordt wat haha... Bij dochter (december 2014) werd ons bij het rapport verteld dat ze waarschijnlijk groep 2 over zou doen omdat ze nog geen interesse had in lezen en schrijven. Ze kent nu alle letters, cijfers, cijfers in het Engels, dieren en kleuren in het Engels, en lijkt helemaal op te bloeien. Ook tussen die twee onderling gaat het fantastisch. Ik wil niet eens terug naar normaal, dit moet ons nieuwe normaal worden! PS. De oudste is vorig jaar getoetst op een IQ van 140 met een compleet harmonisch profiel (gelukkig). Dochter laten we niet toetsen, ze zitten sinds dit jaar op een dorpsschool met HB profiel. Ookal blijft ze in groep 2, dan krijgt ze ruim voldoende aanbod van groep 3 wanneer ze daar aan toe is. Ze is nog heel speels. Dat was zoon ook maar die hebben we van 2-4 laten gaan omdat het niet houdbaar was op de oude school.
Bij ons was het afgelopen vrijdag nog open. Ik vermoed dat het gekoppeld is aan de locatie van de school en de daar geldende vakanties. Maar het zou wel erg mooi zijn als het slechts een week niet te gebruiken is. Hoe oud is jouw zoon? Vind hij het vervelend om weer te gaan? Ik begreep dat ze vanaf 11 mei weer naar school mogen en dus niet moeten. Dat is misschien iets om over na te denken. Ik heb met school afgesproken dat mijn jongens thuis blijven omdat ik zelf extra risico loop. Onze zoon van nov 2014 gaat ook naar groep 2 volgend jaar. Dat hebben we in overleg afgesproken. Hij loopt voor, zou het cognitief ook wel aankunnen. Maar hij is niet erg weerbaar. Denk je dat het kwaad kan als jouw dochter naar groep 2 gaat ipv groep 3? Mijn jongste die na zijn 4e verjaardag nog geen dag school heeft gehad doet groep 2 op squla, daar komt hij een eind mee maar er zit nog wat uitdaging in. Voor hem hoop ik juist wel dat hij wat hoger kan starten in september dan normaal de bedoeling is voor zijn leeftijd. Het is een kind met pit. Door het squla account kan de juf hem straks ook inschatten op kennis. En dan hebben ze straks nog een jaar om in te schatten of hij sociaal emotioneel ver genoeg is om de kleuterklas te verlaten.
Wij hebben ook pas sinds vrijdag vakantie maar kregen wel de melding van school dat ze de tweede week weer in konden loggen tijdens schooluren. Onze oudste is 9, zit in groep 6. Ik ga nog in overleg met zijn therapeut/school wat wijsheid is. Hij is zo gebaat bij structuur en de ene dag wel en de andere dag niet naar school gaat van hem één grote stuiterbal maken vrees ik. Voor dochter zie ik geen problemen als ze in groep 2 blijft. De uitdaging en evt pluswerk krijgt ze ook daar al, ze zou bijvoorbeeld met lezen en schrijven al de juiste begeleiding kunnen krijgen en dan bij haar leeftijdsgenootjes blijven die nu in groep 1 zitten, dan totaal 2,5 jaar kleuteren ipv de 1,5 die we voor ogen hadden net als bij de oudste. Ik heb meer vertrouwen in deze school dan toen bij onze zoon. Trouwens nog een mannetje van bijna 1,5 die ook voorloopt, benieuwd hoe hij zich gaat ontwikkelen de komende twee jaar. Hij kan evt met 3,5 starten in de kleuterklas als hij er dan aan toe is. Wat fijn dat jullie jongste al met Squla kan beginnen, hopelijk hebben jullie er profijt van en wordt de juiste weg gekozen. Bij dochter speelt het sociaal emotionele aspect, ze is nog vrij jong en speelt zo graag. Ik zie haar met 5,5 eigenlijk ook nog niet naar groep 3 gaan, maar we zullen zien wat het oordeel is van de leerkracht. Nog 10 weken tot de zomervakantie. Er kan nog veel veranderen in die periode.
Bij ons op school hebben wij de keuze of je kiest voor school of je gaat niet en je krijgt geen onderwijs op afstand. Zoon heeft er heel veel zin in maar ik zie er zelf best tegen op. Heb hem voor dit begon al zo vaak achter de deur moeten schuiven omdat hij niet meer wil. Ben zo bang dat het weer drama is dus het is weer afwachten. Inmiddels hebben we ook rory story cubes ontdekt en dat is zo leuk. Om het moeilijker te maken heeft hij nu de opdracht met 3 dobbelstenen laten zien of wie het gaat en waar het zich afspeelt. 3 dobbelstenen wat gaat er gebeuren en 3 dobbelstenen hoe loopt het af. Gisteren heeft hij het voor de eerste keer ook opgeschreven want dat wou hij graag. We staan ook meer in de keuken.
Ik vind het heel slecht dat er geen onderwijs op afstand wordt aangeboden: alle kinderen zitten de helft van de week thuis, er moet dus gewoon aanbod zijn. Enige verschil is dan dat je het vijf dagen volgt en de instructie op school mist ed. Als ze die instructie thuisonderwijs noemen, dan snap ik het wel weer een beetje. Maar hoe doen ze het met kinderen uit risicogroepen? Of kinderen van ouders uit risicogroepen? Hebben die dan gewoon pech? Zou ik echt heel raar vinden... Je hebt ook andere sets van de Story Cubes, kun je ook gecombineerd gebruiken. (y)
Er zal wel thuisonderwijs zijn als je kind naar school gaat, dan krijgt hij 2 dagen les op school(hele dagen) en de andere dagen thuis onderwijs. Wanneer je kiest dat hij 11 mei niet naar school gaat zou hij geen afstands onderwijs krijgen. Misschien doen ze dat wel bij kinderen in risico groepen maar in ieder geval niet zo vrijblijvend. Zodra corona voorbij is gaan we op zoek naar een andere variant. We hebben er ook al 1 gezien over de ruimte, past bij onze knul.
Hoe zien jullie de voorsprong bij jullie dreumes? Bij de middelste zag ik snel dingen. Bij mijn oudste niet echt en bij mijn dreumes van bijna anderhalf zie ik ook nog niet echt iets. Ik verwacht niet dat het heel ver uit elkaar zal liggen. Maar ze is gewoon redelijk tevreden.
Hij liep met 10 maanden, rende met 11 maanden het huis door. Slaapt heel weinig (altijd al), erg alert, begint sinds kort te praten, bouwde vorige maand ineens (1j4m) duplotorens met grote precisie. Net als de oudste is hij autootjes aan het ordenen, alles op een rij, veel onderzoeken, observeren, zelf uitproberen. Je hoeft maar één keer iets voor te doen en hij doet je na. De psychologe van de oudste maakte de jongste in sprongen mee van afspraak naar afspraak en zag zijn snelle ontwikkeling. I.c.m. wat we vertelden vooral over zijn slaapgedrag (schijnt typerend te zijn) en driftbuien (hij kan je erg goed bespelen) stelde zij met 11 maanden al dat ze hem het liefst wil onderzoeken zodra hij er oud genoeg voor is. Ik merk dat hij heel erg consequent is, een heel sterk geheugen heeft en zijn woordenschat, ookal praat hij nog niet veel, erg groot is. Als ik vraag: "waar is je ..." Of "pak je ..." Dan rent hij rechtstreeks op het doel af. Laatst vroeg ik aan de oudste waar mijn flesje cola was (jongste is gek op flesjes) en de jongste rende de keuken in en viste twee flesjes uit de doos oud papier. Hij had ze verstopt Hij is nu 1jaar en 5,5 maand. Woordjes die hij zegt: Deur dicht (deudi) - dat roepen we namelijk altijd naar de oudste Die (als hij wat wil, eten, drinken, speelgoed) Naan ete = banaan eten Poe (poes) & mauw mauw Boe (onze hond heeft een naam die met die lettergreep begint) en waf waf Hoi of hallo (als iemand binnen komt) Papa/mama Op vragen antwoordt hij hoofdschuddend met uh-uh als hij nee wil zeggen. Wel grappig. Ik kan hem vragen of hij een vieze luier heeft, als het antwoord ja is wijst hij op zijn luier. Greep uit zijn ontwikkeling, er is nog veel meer.
Aah zo. - Onze dochter liep met 11 maanden. Maar de jongens waren gemiddeld tot iets laat dus was dat voor mij niet echt een teken. - Ze praat overdag alleen als het echt nodig is. Bij rust, bijvoorbeeld met zijn 2e wakker in de nacht, gaat ze ineens wel wat praten. Verder weinig spraak op een dag. Het liefste zegt ze de hele dag dat daar? Of is dit? Ze is meer van het observeren dan uitvoeren. - Duplo torens bouwde ze met een jaar. Maar ze heeft 2 grote broers die er nog mee spelen. - Toen ze 16 maanden is (ze is net niet van december) zijn de middagdutjes over . Een enkele keer valt ze nog even in slaap. - Ordenen doet ze ook, niet naast elkaar, maar ze ruimt bijvoorbeeld wel op. En als er iets in de prullenbak hoort dan gooit ze het weg. Opruimen doet ze op verzoek. Maar ook uit eigen beweging. Als ze bijvoorbeeld wil eten dan gaat ze opruimen, want ze weet dat er eerst opgeruimd moet worden voordat we aan tafel gaan. - Ze begrijpt mij ook wel. Af en toe nog wel een grappig misverstand. Dan komt papa binnengelopen, zeg ik tegen haar 'geef papa eens een knuffel' en dan haalt ze haar hondje uit de kast en geeft het aan hem.
Misschien dus de normale ontwikkeling, of misschien twee slimme kindjes Grappig van het hondje! Als ik zeg "geef mama eens een kus" dan rent hij naar papa met zijn ondeugende blik en geeft hem een kus voordat hij weer bij mij komt. Klein boefje.
Ik dacht dat ik mijn bericht al gepost had, maar blijkbaar ben ik vergeten om op enter te drukken. Ik ben er niet erg mee bezig of kindje 3 snel is of gemiddeld of iets ertussen in. Wat ik wel weet is dat ik nu wat meer gewapend ben om ermee om te gaan. Ze heeft het voordeel dat ik al wat trucjes opgepikt heb. Sowieso vind ik slim zijn een bijzonder woord. Hoewel ik mij soms verbaas over wat eigenlijk normaal is op een bepaalde leeftijd, wil ik voornamelijk mee gaan in de ontwikkeling, behoeftes en mogelijkheden van de kinderen. Dan is slim of voor lopend vooral een zoekterm. Want wat is slim zijn nou eigenlijk? Oh oh dat heeft 1 van de jongens ook gedaan. Plaaggeestje
Hoe ervaren jullie het dat er gewoon geen uit knop is? Ik heb eigenlijk altijd gedacht dat het niet kunnen stoppen met denken een soort van handicap was van mij. Maar deze week ben ik druk bezig om een kamer gereed te maken om hem om te toveren tot paradijs voor de jongens. Ze weten dat het nu 'vakantie' is en toch komen ze naar mij toe met boeken, ze beginnen rustig aan voor te lezen. Probeer ik even 5 minuten bij te komen van met monteren en demonteren en hop er staan weer 2 telramen en 4 vragende ogen kijken mij daarnaast aan. Ongeveer alles wat ik doe aan monteren en demonteren moet geanalyseerd worden. Ik vind ze heel schattig hoor. Maar ik kan niet wachten tot hun bouwhoeken af zijn.
Een uit-knop heb ik nog niet gevonden, maar hoe ouder ze worden hoe makkelijker ze zichzelf kunnen vermaken over het algemeen. Hier hebben ze mij niet meer nodig als ze een boek willen lezen en mbt rekenen zijn ze niet meer zo enthousiast als met 3/4/5 jaar. Ze doen nu hele andere dingen. En heel af en toe als ik even rust nodig heb (omdat ik rust nodig heb of omdat ik iets moet doen), dan mogen ze extra op de computer of tablet of even tv kijken, dat werkte vroeger al en dat werkt nog steeds.
Wij staan nog maar aan de start van dat hele proces, we leren nog maar net 'omgaan' met onze oudste. Ik vind het bijzonder lastig maar krijg er met de dag meer rust door. Het is bij ons een hele lange strijd geweest om die erkenning te krijgen. Ik heb vier jaar op school moeten discussiëren met de leerkrachten om hen te laten inzien dat het geen ADHD is en dat hij niet aan de medicatie hoeft. Begrip was op de vorige school ver te zoeken. Ik herken in de jongste veel trekjes van de oudste dus in dat opzicht ben ik er wel mee bezig. Het moet dus nog een soort van normaal worden in ons gezin.
De uitknop heb ik nog niet ontdekt. Wel ga ik vanaf vandaag weer met het schoolwerk bezig want vakantie betekent stuiteren. De structuur van de afgelopen weken is nu totaal weg, die mag snel weer ingevoerd worden. Zoon ligt nog te slapen, ook een unicum, maar vanmiddag wordt het weer aan tafel zitten en werken. Wel minder streng, maar voor mijn gevoel is het nodig.
Nee de uitknop hebben ze hier niet meegeleverd. Ben ook echt elke dag compleet gesloopt en ervaar het nu wel zwaar met het samen binnen zijn. Als hij aan het lezen is dan nog komt hij delen van het verhaal vertellen. Het is net een zendmast. We zeggen al later moet hij maar bij de radio werken. Ik laat hem veel knutselen en ontwerpen omdat het nog een beetje uitdagen geeft en hem minder irritant maakt. Zodra hij niet weet wat hij moet gaan doen of te weinig uitdaging krijgt dan irriteer ik best aan hem. Hij gaat dan lopen vervelen en uitdagen. Nu is hij bezig met een ontwerp voor een ridder schild. Inmiddels een half uur mee bezig. Het ontwerp is klaar dus nu is hij aan het kleuren. Straks plakken Arnhem op karton. En dan is de zwaard aan de beurt. Ik had al eerder een vestje gemaakt dat dient als zelda kostuum en nu straks als ridder tuniek. Zo komen we toch een beetje de dag door. Wel heel blij dat we een kleine trampoline hebben gekocht want dan kan hij lichamelijk ook wat energie kwijt. Ik zeg als sinds hij klein is volgens mij lukt hij mijn energie. Hij heeft aan het einde van de dag nog over en ik ben halverwege al uitgeput
Hier spelen ze mede om die reden ook 'gewoon' buiten. Het mag en zij en wij behoren niet tot een risicogroep, wel spelen ze met een 'select groepje' en zoveel mogelijk met voldoende afstand. Met name de oudste is niet leuk voor zichzelf en haar omgeving als ze weken lang de hele dag met enkel ons binnen zit. En dat snap ik ook heel goed. Zij is ook niet uit te dagen door dingen die ik bedenk, het moet vanuit haar zelf komen en anders doet ze het gewoon niet. Als het moest, zouden we er het beste van maken, hoor, maar zoals nu is het beter te doen.
M was heel anders dan Q als dreumes / peuter. Q was al erg voorzichtig, M op zich niet zo maar doet pas dingen als ze het echt kan. Zo hebben we een filmpje dat M met 11 maanden door de kamer liep, ‘s avonds een keer toen ze niet wilde slapen. Daarna heeft ze 2 maanden niet meer gelopen totdat we op wintersport gingen en het echt niet handig was om te kruipen. Met haar laarzen aan stond ze op en ging ze door de sneeuw lopen. Als baby in de kraamzorg tijd rolde ze haar hele bedje al door, de kraamzorg had dat nog nooit meegemaakt. Praten deed ze pas laat. Ze zei wel wat woordjes, maar geen korte zinnen zoals Q al wel ruim voordat ze 2 werd deed. Rond haar 2e verjaardag begon ze opeens te praten en er kwamen meteen hele zinnen uit, ook werkwoorden gingen vanaf het begin bijna altijd goed. Tekenen doet ze bijna niet en zegt dat ze dat nog niet kan. Plankjes strijkkralen (gewoon de kleine) maakt ze vanaf ze net 3 was. We wonen nu een jaar ergens anders en hebben een hele grote tuin. Hier staan een paar dennenbomen in waar ze vanaf net voor of net na haar 3e verjaardag gewoon in klimt. Koprollen maakt ze al ruim een jaar. Tellen doet ze niet, behalve als het iets met dieren of snoepjes te maken heeft. Dat telt ze wel. Van paarden weet ze heel veel, ze is echt gek op paarden. Hier in de buurt kun je vanaf 4 jaar kleuterrijden. Een paar meisjes uit de buurt gingen dat doen en vroegen of M ook mee wilde. Na overleg met de manege mocht ze toen ze net 3 was een proefles doen. Ze zagen (behalve haar lengte) geen verschil met kindjes van 4 jaar dus ze doet nu gewoon mee met het paardrijden. Beredeneren en verbanden leggen doet ze ook erg goed. Ze wil een eigen paard. Buren hebben paarden in de tuin, dus qua ruimte zou het kunnen. We willen dat niet omdat het echt veel werk is om paarden te hebben. M bedenkt dan hele plannen hoe het wel kan en wat allemaal nodig is, wat ze zelf kan doen en waar ze nog hulp bij nodig heeft. Daarnaast is M (al vanaf dat ze baby was) heel erg gevoelig. Ze kan slecht tegen harde geluiden, pikt het feilloos op als iemand niet goed in zijn vel zit, is mega sociaal, etc. Maar ze heeft haar emoties nog slecht onder controle en als ze onrustig is of iets niet gaat zoals zij het voor ogen heeft wordt ze héél boos. Toen ze net 1 was zeiden we dat ze de ‘ik ben 2 maar ik zeg nee fase’ al had. Nou, dat is gewoon karakter, dat heeft ze nog steeds. Nu met de maatregelen speelt ze wat meer met kindjes in de straat. Die zijn 1,5 jaar ouder. Hier gaat het heel goed mee en ze spelen dan echt samen, bedenken samen hele verhalen die ze spelen. Daarvoor ging het spelen met een paar leeftijdsgenoten waar ze mee speelde vaak niet zo goed. M werd vaak boos en ging dan maar alleen spelen. Q had dat ook op deze leeftijd en zei toen vaak dat toch niemand haar begreep.