Herken dit zo haha. Mijn huis is altijd opgeruimd en netjes..kan echt niet tegen zooi. In mijn jeugd lag er een berg schone was in de bijkeuken, graaide we allemaal zelf onze spullen uit , overal zooitjes . Niet vuil maar gewoon echt dingen waarvan je denkt wrn staat dat daar . stoelen leeg ruimen voor je kon zitten,stof niet normaal haha. Durfde echte zelde iemand mee naar huis te nemen ..nu liepen er wel 5 kinderen rond haha. Das ook bijna niet te doen maar toch. Ben zelf autistisch en vind rust heerlijk. Mijn slaapkamer poetste ik zelf en was blinkend. Kwam ik echt tot rust . Mijn plekje. Toen al dwanghandeling met poetsen En de kratten bier . Mochten wij statiegeld in gaan leveren . Nou echt via de poort hè. Z'n wagentje vol bier maakt echt herrie. Iedereen keek je aan. O feestje gehad haha. Uhh nee dit is elk weekend haha. Zei ik natuurlijk niet. Knikte gewoon ja haha
Erg eigenlijk he. Ik begon ook al jong het huis schoon te maken, poetste de badkamer en streek mijn eigen kleding. Dat is voor een kind van 13 toch eigenlijk best bizar.
Mijn moeder en ik gingen een keer samen winkelen. Ze kwam me bij (de middelbare ) school ophalen in een knaloranje reclameregenjas van het bedrijf van mijn vader. Ongeveer 4 maten te groot. Ik schaamde me kapot. In de stad was het erg druk en ik ben toen snel bij haar weggelopen. 20 jaar later vind ik het nog steeds vervelend om aan terug te denken, maar dan vooral om m’n eigen egoïstische gedrag. Mijn moeder had de hele stad afgezocht en maakte zich ontzettend zorgen.
Tja nu kun je het als volwassene beredeneren, maar pubers zijn vooral op zichzelf gericht. (de meeste) En gedragen zich vaak best lullig tegenover hun ouders. Ik ben benieuwd of mijn kinderen ook ooit voor mij gaan weglopen en niet samen met me gezien willen worden
Vaak zat, mijn ouders zijn echt alles behalve modern. Van mode echt geen flauw benul en mn vader is daarbij ook nog autistisch. Het was altijd een enorme bende bij ons thuis, dus nam liever geen kinderen mee naar huis.
Ik heb me nog nooit geschaamd voor m'n ouders. Mijn ouders lieten ons heel vrij, dus mijn zussen en broers deden alles samen en zelden met mijn ouders erbij. Behalve als we wat leuks met het hele gezin gingen doen, maar meestal zaten mijn ouders op een bankje en konden wij onze gang gaan.
Wow, daar word je als kinde zijnde niet blij van nee. Wat vreselijk dat je daarmee geconfronteerd werd.
Ik vond ze bijzonder grappig kijken bij vlagen Jij hebt vast niet gekeken, want anders had je het wel gesnapt.
Rot he. Ik heb nu soms nog dat als ik een blikje drinkt open hoor gaan ik aan die periode moet denken. Mijn vader is nu al een tijd overleden en ik was zo bang dat hij tijdens zijn ziekte nog meer naar bier zou grijpen. Gelukkig niet gedaan hij dronk niet meer toen.
Dit is voor mij heel herkenbaar. Voelde en voel me nog steeds niet niet fijn in rommel, chaos en teveel spullen. Had dat als jong meisje al en ben vroeg aan het poetsen geslagen. Ik snapte de chaos niet en kon niet bevatten waarom er niet werd opgeruimd. Melde me regelmatig ziek van school om thuis een inhaalslag te maken. Niet gezond als ik eraan terugdenk. Mijn kamer was super netjes. Heb er helaas een poets en opruimdrang aan overgehouden.
Heel rot Mijn moeder leeft naar mijn weten nog wel, maar ik heb er sinds mijn zestiende geen contact meer mee. (ben nu vijfendertig) Helaas werd ze agressief van drank en er was geen land meer met haar te bezeilen. Al die ruzies, (psychische/lichamelijke) mishandelingen, spanningen.... Ik durfde op een gegeven moment niet meer naar huis Gelukkig wat rust gekregen toen ik bij mijn vader ging wonen. Had ik véél eerder moeten doen, maar ja loyaliteit hè... Goed van je vader dat hij tijdens zijn ziekte is gestopt met drinken. Jammer dat dát er voor nodig was.
Wanneer ik met mijn vader alleen ergens heen ging, naar bijv de bouwmarkt, dan zei hij altijd even extra dat ik zijn dochter ben. Stel je voor dat ze denken dat zo'n oude vent met zo'n jong vrouwtje gaat Dit doet hij trouwens nog steeds schaam me dood... "ja ik ben even met mijn DOCHTER op stap, waar liggen de schroevendraaiers?"
Heel stom, maar toen ik vroeger met mijn moeder ging winkelen en zij de zeeman/wibra in ging, stond ik altijd buiten te wachten. Wilde absoluut niet mee naar binnen. En als ze naar buiten kwam en wat had gekocht, wilde ik altijd dat ze het tasje van zeeman/wibra in een ander tasje stopte, zodat niemand kon zien dat mijn moeder daar wat had gekocht. Als ze dat niet deed, wilde ik niet naast haar lopen. Nu schaam ik mij ontzettend voor mijn eigen gedrag. Ik kom graag bij zeeman/wibra en en heb uitgebreid mijn excuses aangeboden bij mijn moeder. Ik was toen 12-14 jaar. Super onzekere puber
Mijn vader die altijd 5 minuten voor einde van een klassefeestje (school/bij iemand thuis) mij op kwam halen. Als eerste... Klasgenoten wisten precies dat het voor mij was als er aangebeld werd. Een keer met de klas naar de kermis. Blijkbaar vond mijn moeder dat ik lang wegbleef (het was nog steeds middag en nog steeds geen etenstijd). Maar ja, nog geen mobieltjes. Mijn moeder had wel een nummer van de klasseleraar, wiens dochter ook bij mij in de klas zat. Die had ze gebeld, maar die wist natuurlijk ook van niets (want hij was minder bezorgd en vertrouwde erop dat alles goed ging).. De leraar maakte in de klas de dag erna nog een opmerking. Dat overbezorgde dat naadloos overging in overcontroleren.