3x raden wat mijn vriend weer anders wilde... De baby naam Moet ook wel toegeven dat hij een leukere naam weer bedacht had.
Ah ik dacht ineens ik zal hier eens kijken want het is wel stil. Blijkt dat ik 5 pagina's gemist heb oeps! Hier sinds donderdag ook verlof. Fijn hé! Ook al zat ik al thuis, nu geen thuiswerk meer en lekker nergens druk om maken. Mijn man is sinds vandaag juist weer aan het werk. Beetje jammer wel, nu alles alleen doen met de kids en een dikke buik, maar wel fijn voor de inkomsten. En vandaag het 36w dansje! Ben wel benieuwd naar jullie namen allemaal van wie ik het nog niet van fb weet hoor. Spannend die cryptische omschrijvingen haha.
@lidu1 @Kramertje Veel succes allebei!! Hier moet ik straks weer even voor controle naar de vk om te kijken of de groei nog steeds volgens de curve verloopt of dat er juist in het ziekenhuis laatst een verkeerde meting is geweest. Ik ga daar in ieder geval niet van uit Verder kan ik al 4 dagen vrijwel niet meer lopen door de bekkeninstabiliteit. Waarschijnlijk omdat de kleine in een week tijd ongelooflijk gegroeid is (mijn buik in ieder geval wel ). Ik heb veel pijn in welke houding dan ook en ik kan mijn linkerbeen niet eens optillen om over een drempel heen te gaan, dus ik lig de laatste dagen alleen maar in bed. Jammer genoeg moet ik nog maximaal 6 weken, dus ik ben er op dit moment even helemaal klaar mee
Ben nu net weer thuis. Door de verloskundige rechtstreeks naar het ziekenhuis gestuurd omdat de groei wéér achterliep, en deze keer zat hij op de p2.8 in plaats van p6.8. In het ziekenhuis een CTG en nog weer een echo gekregen en daar blijkt dat alles wel gewoon goed is. Ik ben opgelucht, maar nog steeds wel in de war, want welke meting moet ik nu vertrouwen? Maar goed, voor nu is er niks aan de hand en schuifel ik lekker mn bed in
Wat raar dat bij je VK steeds alles niet goed is en in het ziekenhuis wel weer... Ziekenhuis heeft volgens mij wel betere apparatuur dus zou die eerder vertrouwen. Maar fijn dat alles weer goed is
Ja klopt. Ik blijf de komende 2 weken dan ook bij hen onder controle. Met 38 week wordt er dan weer een echo gemaakt. De navelstreng was ook prima, dus zorgen hoef ik me sowieso niet te maken.
Nou ik ben vanmorgen toch verrast met een kleine mini babyshower met mn 2 zusjes en mn moeder hebben samen gebruncht gewoon bij mijn ouders thuis en ze hadden een klein quizje gemaakt met cadeautjes en een mooie speech geschreven! Ik hoefde eigenlijk geen babyshower maar zo samen even wat eten met de toekomstige tantes en oma is wel leuk hihi
Oh wat gek @Gnana . Ik zou bijna de vk niet meer vertrouwen. Gelukkig is alles in orde! Hier net gebeld door de vk. Heb morgen weer controle, maar dan bellen ze altijd de dag van tevoren. Ze zei dat de volgende afspraken waarschijnlijk gewoon weer normaal zijn, niet meer telefonisch. En ze wilde een nieuwe afspraak maken, maar mijn man is ook weer aan het werk. Dus ik ben erg beperkt in wanneer ik kan komen omdat ik met de kinderen zit. Ze zei dat de kinderen nu ook gewoon mee mogen, maar dat ze dan nergens aan mogen komen . Haha nou dan laat ik ze wel liever gewoon thuis.
haai dames! Net de groei echo gehad, Het is een grote meid zegt ze. Maar niet te groot. Ze doet t verder heel goed en heb een prachtige 3d foto gekregen. Wel heb ik dus te veel vruchtwater (Dat verbaast me niks want ik heb echt een hele flinke buik) dus ik moet minder koolhydraten en suiker eten. Over 2 weken gaat ze weer een echo maken om te kijken of het vruchtwater minder is, zo niet, dan verwijst ze me naar een gynaecoloog. Ik begin me dan meteen zorgen te maken he als iets anders is dan het hoort... en als ik dan de mogelijke gevolgen lees op internet.... bah.. Maar de kleine meid ligt wel netjes met haar hoofd naar beneden en is ook al wat ingedaald dus dat is wel super goed
Hier precies hetzelfde hoor, daarom krijg ik iedere 2wkn groeiechos. Buikje is nu ook wat dikker dan normaal. K mag vrijdag weer. Ik weet eigenlijk niet beter, heb t altijd gehad, had dan ook altijd suikerziekte in mn zwangerschap. Nu niet, bizar he!! De groei van de baby gaat verder goed, das belangrijkste
Nog 2, ik krijg de 30ste een keizersnede maar vandaag is het echt ruk. Mijn lichaam is "op" en angst voor de keizersnee speelt ook mee.
Oh dan ga ik het ook vragen... ik moet donderdag voor echo... en dat zal ook wel de laatste zijn en daarna gelijk door voor controle.... kids zijn wel oud genoeg om alleen thuis te zijn maar je kent het he 2 pubers samen.... 1 En voor hun ook wel leuk om er bij te zijn de laatste echo.
Ja ik weet niet of het de voorkeur heeft hoor. Maar ik kan eigenlijk alleen op woensdagochtend, want dan is mijn man thuis met de kinderen. En ze wilde op vrijdag want woensdag was vol. Ik zei dat dat niet gaat omdat ik dan de kinderen heb. Dus toen zei ze dat. Maar die van mij kunnen echt niet overal af blijven en braaf blijven zitten terwijl ik een gesprek heb en ze mij moet controleren enzo. En dan kan ik ook niet steeds de politieagent uithangen als ik met haar een gesprek probeer te houden. Dat zie ik echt niet zitten. En toen had ze opeens wel een plekje op woensdag .
De laatste dagen/weken zijn voor iedereen aangebroken, spannend hoor! Ik zal sowieso niet als eerste aan de beurt zijn gezien ik de 30e pas uitgerekend ben Al mag ze van mij wel komen, dat we überhaupt zo ver zijn gekomen is al een wonder! Ik voel me best heel goed gelukkig. Ik ben druk bezig mijn conditie weer op te bouwen na maandenlang weinig tot niet bewegen. Dat geeft deze keer blaren op mijn voeten gek genoeg, vorige zwangerschap waren het heel pijnlijke tenen - je verwacht rugpijn, spierpijn, last van je bekken...maar nee. Blijkbaar is het ‘t vervelendst voor je voeten :’) Onze dame is vrij groot, mijn buik is enórm. Voor draaien is amper nog plek en ik ben dus net 35 weken. Hoe dit nog verder moet groeien is me een raadsel hahaha. Logisch overigens dat ze groot is gezien de bijna-zwangerschapsdiabetes, maar wel vervelend voor de bevalling straks hahaha. De variant ‘bijna-diabetes’ kende ik trouwens nog niet, maar blijkt echt te bestaan. Als ik bij de verloskundige onder behandeling was geweest had ik wel diabetes gehad omdat zij een net wat lagere waarde hanteren dan het ziekenhuis. Dus ik zit boven de waarde van de verloskundige en onder die van het ziekenhuis...en voor nu hoeven we er gelukkig niks mee. Ik kan door de misselijkheid zo beperkt eten dat ze het me niet aan willen doen om een dieet te gaan volgen en daar ben ik ze héél dankbaar voor! De groei van de baby wordt goed in de gaten gehouden en na de bevalling moeten we sowieso een of enkele dagen blijven, dus zullen ze dan ook de suikerwaarde van de baby monitoren en verder zijn er gelukkig geen risico’s. Verder houd ik hartstikke veel vocht vast (mijn enkels zijn verdwenen, en mijn vingers staan gespannen :’) ) maar buiten dat dat niet heel charmant is en wat vervelend voelt heb ik er geen last van. Waar ik wel écht veel last van heb is maagzuur. De misselijkheid is sinds 30 weken wat af aan het nemen en vanaf toen nam het maagzuur toe. Ik heb omeprazol en dat doet wel iets denk ik, maar ik kan er nog steeds niet goed door slapen en in de avonden voel ik me er niet top door. Het brandt gewoon zo erg op je borst en rug en liggen is onmogelijk... Naja, er zullen er hier wel meer zijn die er last van hebben vermoed ik Zien jullie tegen de bevalling op of valt het mee?
Ah ja ik ben ook iedere keer bang dat mijn baby te groot is en dat het eigenlijk ook wel mijn eigen schuld is. Ik eet best slecht en teveel suiker/koolhydraten. En als ik dan hier lees dat je dat zou moeten minderen is dat niet gek natuurlijk. Zou voor mij denk ik ook niet verkeerd zijn . Maar ja hoeveel zin heeft dat nog voor 4 weken denk ik dan ook weer? Ik zie niet op tegen de bevalling. Ik ben er wel elke dag mee bezig in de zin van of ik al iets voel. Maar daar blijft het eigenlijk ook wel bij. Verder is het nog een beetje ver van mijn bed show. Ik heb bij de eerste hypnobirthing gedaan om te leren ontspannen, omdat ik echt heel bang was. Die angst is nu wel weg. Maar ik heb dat boek nog eens door gekeken, maar ik heb gewoon geen zin om die ademhalingsoefeningen weer te gaan oefenen. Ik zie het allemaal wel tzt. Maar ik heb wel een beval plan en mijn man strikte instructies gegeven dat ze mij vooral op het ontspannen moeten laten concentreren. Dat werkt voor mij het beste.
Ik kijk juist uit naar de bevalling! Het zal zeker pijnlijk zijn en een pijn zijn die ik nog nooit gevoeld heb en ben heel benieuwd hoe ikzelf hiermee om zal gaan, maar tegelijk hoop ik dat ik mezelf ondertussen goed genoeg ken en tegen mezelf kan blijven zeggen dat ik dit kan en dat elke wee me dichter bij ons kindje brengt... vriendlief weet dit ook en heb hem ook verteld dat als ik denk het niet meer aan te kunnen, hij me dit verteld. Ook weet ik een paar dingen om te doen wat me echt helpt ontspannen dus hoop dat het allemaal genoeg is om me erdoor heen te helpen ik heb nu steeds dat enthousiaste gevoel te vergelijken alsof we op vakantie gaan en ik daar super veel zin in heb haha