Ook hier veel ervaring met groeiecho's en kleine kindjes. Zorgen maken hierom is logisch omdat het nier zo gaat als gemiddeld, maar zolang je gyn vertrouwen heeft, rustig ademhalen. Ik heb bij de eerste een heel wisselende groei gezien. Van net in de curve tot echt er flink onder. Wisselende mensen die meten gaf daar ook een vertekend beeld. Heb bij alle zwangerschappen groeiecho's gehad en bij alle 3 was er sprake van eerder inleiden. De eerste trok vanaf mijn verlof bij, en werd uiteindelijk ingeleid met 40+6 en daar kreeg ik een dame van 3115 gram en 51 cm. Smal hoofd en fijn postuur. Dat heeft ze nog steeds. Bij de 2e was ze met de 20 weken gemiddeld en bij een dwarsliggings echo met 28 weken kwamen ze er achter dat ze wel heel klein was. P7, 4,5e week achter op schema. Bij haar was het vruchtwater ook steeds krap. Ik kreeg de 2 wekelijkse groeiecho, wekelijks de doppler en lag vervolgens ook nog 2x per week aan de ctg... Doorstroming en alles was altijd goed.. Haar groei bleef aan het einde ook wat steken, dus ingeleid met 38+5. Daar had ik ook hele dubbele gevoelens bij, omdat de eerste bijtrok aan het eind. Maar bij de 2e moest ik met 33 weken stoppen met werken en deed de rust dus ook niks. Ze werd zoals geschat geboren met een gewicht van 2433 gram en was 48cm. Haar placenta bleek maar 2/3e van wat hoorde. Maar een goede vechter en sterke dame die de volgende dag al meteen mee naar huis mocht. Bij deze zwangerschap vanaf 14 weken al bij de gyn en iedere 2 weken de groei. Af en toe heeft ze een dipje naar p10 of p15 en moest ik 1x voor een extra doppler komen, maar alles lijkt ook gewoon in orde. Ze zit nu op de p27, dus geen reden tot inleiding. Behalve dat ze net als bij de eerste me niet tot 42 weken laten lopen. Dus houd hoop, stel vragen, kindjes groeien op hun eigen lijntje en niet volgens het gemiddelde. Zolang dat lijntje omhoog gaat, zit je goed!
Verschilt erg qua ziekenhuis in protocol. En ook wat je als moeder wilt. Vanaf week 20 zag de VK al dat onze dochter klein was. Uiteindelijk vanaf week 32 volledig doorverwezen naar het ziekenhuis. Hiervoor mocht ik nog een keer weer terug naar de VK, alleen met de echo van week 28 bleek onze dochter toch wel klein te zijn. Geschat op p3/p5. Mijn bloeddruk was ook aan de hoge kant, maar zat op de grens. Ik had wel klachten. Vanaf week 32 moest ik ook stoppen met werken en zoveel mogelijk rust nemen. In het ziekenhuis begonnen ze vanaf week 36 al over inleiden, maar ik heb dit zelf tegen gehouden. Zolang mijn bloeddruk niet hoger werd, was dit goed. Uiteindelijk met week 39 en 5 dagen bevallen. Wel een inleiding, naja tabletje om m'n baarmoedermond te laten rijpen was voldoende. Ik had al ruim 4 dagen daarvoor gerommeld. Onze dochter is geboren met een gewicht van 2825 Gr. Een klein meisje, maar daar is nu ruim 1 jaar verder niets mee van te zien! Heerlijke Hollands welvaren!
Dank je wel voor het delen! Fijn om meer ervaringsverhalen te lezen, dat helpt wel om het wat beter in m perspectief te plaatsen. Wat fijn dat jouw derde meisje zo goed groeit! ❤️
Wat goed om te horen dat het allemaal goed is gekomen met jouw meisje. Sowieso fijn om te lezen, dat het meestal gewoon goed komt, ondanks dat ze wat kleiner zijn tijdens de zwangerschap.
Bij mijn oudste uit 2007 nooit een groei echo gehad alleen een met 9 weken en 20 weken Was toen nog niet Mijn jongste wel met 36 weken een groei echo gehad Nu werd mij verteld dat je met 8a 10 weken een echo krijgt 12 (termijn echo) 20 weken 30 weken 36 weken
Het heeft te maken met je voorgeschiedenis en met de visie van degene die je begeleid. In principe krijg je alleen de termijnecho en twintigwekenecho, alle andere echo’s (vroege echo’s, groei echo’s, liggings echo’s) zijn op indicatie. Daar is dan een reden voor, dat ze je die aanbieden.
Ik heb veel ervaring met groei echo’s! Een keer bevallen met bijna 37 weken van een meisje van 1600 gram. Oorzaak is bekend en lang verhaal (chromosoom afwijking in de placenta) met 1900 gram was de thuis. De tweede was ook dysmatuur met bijna 42 weken precies 3 kg wat dus officieel dysmatuur is voor de zwangerschapsduur. Ze wilden haar een dagje houden maar ik had zoveel ervaring met veel voeden en op temp houden dat ze mee mocht. Ik vond haar een reus!
Weer een update van mijn kant. Vandaag een echo gehad met 31+0. P7 helaas, dus alles wordt uit de kast gehaald, ik krijg morgen een GUO in het AMC, moet direct stoppen met werken, veel rust nemen, elke week dopplermeting en groeiecho en meteen volledig medisch en niet meer terug naar de vk. Alle percentielen (buik, hoofd, bovenbeen) liggen nu onder de p10. Ik ben heel blij met al jullie verhalen over gezonde kindjes en goede afloop, dat helpt enorm. Ondanks dat vind ik het heel spannend, bang om vroeg ingeleid te worden, bang dat haar iets overkomt etc. Voor dames die eerder zijn bevallen en bv hebben gegeven, hebben jullie tips? Ik wil heel graag weer bv geven, maar heb vaak gelezen dat kleine/jonge kindjes nog niet voldoende kracht hebben om aan de tepel te drinken.
Jeetje frummels wat rot zeg deze onzekerheid! Ik had niet hele kleine kindjes maar ook geen grote (3035 en 3245) Ik hoop voor je dat alles meevalt en nog wel wat zorgeloos van je zwangerschap kan genieten. Sterkte!
Wat balen zeg. Het geeft toch spanning, ondanks alle positieve verhalen. Onze dochter zat qua metingen zelfs iets lager, dus wat dat betreft zou ik me niet te druk maken. Onder de P10 willen ze je gewoon extra goed in de gaten houden om de baby goed te kunnen monitoren. Wat betreft borstvoeding moet dit geen probleem zijn hoor! Verliep goed bij ons. Echter heet in week 2 spruw veel ellende veroorzaakt en om die reden gestopt in week 8. Ook vanwege een postnatale depressie. Door de borstvoeding werd ik opgevreten. Maar ons meisje had er totaal geen problemen mee! Sterkte en succes!
Onze oudste is met 37+4 geboren, geboortegewicht 2740 gram, viel qua percentiel dus best mee. Ze had met drinken best veel moeite. Heeft in het ziekenhuis een aantal dagen sondevoeding gekregen (afgekolfde melk in een spuit, die we langzaam inspoten). Na een paar dagen mocht ze eerst de fles (dr. Brownfles) proberen (ook weer met afgekolfde melk) en kreeg daarna de overgebleven melk via de sonde. Toen ze voldoende via de fles dronk en de sonde dus niet meer nodig was, was het tijd voor de volgende stap; eerst aan de borst proberen en daarna afgekolfde melk via de fles. Toen we net starten met drinken aan de borst, moesten we haar voor en na het drinken wegen, zodat we wisten hoeveel ze daarna nog uit de fles 'moest' drinken. Ik had zelf het idee dat ze uit de borst niet veel dronk omdat ze 'wist' dat ze daarna uit de fles zou krijgen, dus waarom al die moeite. Toen ze 3 weken oud was, heb ik dus de fles achterwege gelaten en haar 'verplicht' alleen aan de borst laten drinken. Ze leek het daarna te snappen en dronk sindsdien aan de borst. Uiteindelijk heeft ze 15 maanden borstvoeding gekregen. Belangrijkste advies is: kolven, kolven, kolven. In het begin is het maar een paar milliliter, maar dat wordt al snel meer. Onze dochter heeft op die manier toch vanaf het begin moedermelk kunnen drinken. Volgens mij kolfde ik in het begin zelfs elke 2 uur om de productie snel omhoog te krijgen. Het was bij ons de eerste, hadden geen flauw idee hoe het anders kon. Toen 2 jaar later ons neefje werd geboren en hij ook slecht dronk, heeft hij afgekolfde moedermelk via fingerfeeding gekregen. De overgang naar drinken aan de borst schijnt dan een heel stuk makkelijker te zijn. En eerlijk gezegd,weet ik niet of ik nu nog een keer zo veel moeite zou doen om haar aan de borst te krijgen. Maar zoals hierboven al is gezegd, kleine baby's kunnen ook goed drinken, wat ik heb begrepen waren wij echt wel een uitzondering. Maar omdat de meeste vrouwen het toch fijn vinden om te horen dat het ook mogelijk is om vanaf sondevoeding naar drinken aan de borst te komen, toch ook mijn ervaring.
Mijn kleintje werd met 2433 gram geboren en dronk heel stevig meteen! Ik had voorgekolfd om de productie vast omhoog te krijgen. Nu moest mijn uk met fingerfeeding worden bij gevoed en dat ging prima. Ze mocht de volgende dag ook gewoon mee naar huis. Deze kleine is na p15 met 30 weken ontzettend bijgetrokken en zit nu 8 weken later gewoon boven gemiddeld! Er kan nog van alles gebeuren! Heb vertrouwen! Houd hoop!
Mijn kleine dame moest op dag 3 wel bijgevoed worden want als ze nog meer ging afvallen moesten we naar het zk. Maar ik wilde alleen moedermelk dus geen poedermelk. En omdat ik mijn zoon meer dan 2 jaar heb gevoed wist ik dat ik genoeg kon hebben. Ik heb elke voeding nagekolfd en al gauw had ik steeds 30cc in de fles die zij na de voeding nog kreeg. wel weer mega stuwing daardoor.
Bedankt voor alle tips en adviezen dames. Gister de GUO-II gehad. Nou het was heel verrassend...p30! Dus dat is heel goed nieuws, we zijn heel opgelucht. Toen dat geland was kwam er toch ook wel veel frustratie. Ik heb na die p7 mededeling van alles omgegooid; ik werd volledig medisch dus verloskundige gedag gezegd, ik moest stoppen met werken, dus in no time op een voor mij niet prettige manier m’n werkzaamheden afgerond, schoonmaakster ingehuurd, lopen piekeren over doomscenarios van vroeg inleiden, couveuses en te kleine baby’s en dan nu dit...helemaal de meting van het buikje was bizar, van p0,4 eergisteren naar p46 gisteren, dat kan je toch geen meetfout meer noemen? Inmiddels is dat ook wel weer gezakt en probeer ik maar te genieten van m’n verlof dat jij ineens heb. Ik heb aan m’n gyn gevraagd mij te bellen dus ik hoop dat hij dat vandaag nog doet.
En daarom is het zo fijn als 1 en dezelfde persoon de echo's zou maken. Dan heb je een helder beeld qua meting en weet je waar je aan toe bent... Ik heb het ook gehad met een extra guo. Die gyn meette zo groot, dat kon niet anders dan boven de curve zitten.. Week ook ontzettend af.. Weet dus dat dit kan gebeuren bij andere echoscopisten...
Ik begrijp je zorgen heel goed. Onze oudste dochter bleek ook niet goed te groeien. Na de eerste groeiecho gemiddeld p5. Maar ook hele vreemde waarden met beentjes op p0,7 ofzo dus er ging al van alles door mij heen. Toen ook elke 2 weken groeiecho en elke week echo om te kijken naar voeding/bloedtoevoer etc. Ze bleef stabiel op p5. Uiteindelijk keizersnede vervroegd om dat groei weer stagneerde met 38.0wkn (ivm stuit). Ze woog 2510gr dus randje dysmatuur. Een heel sterk dametje. Ze dronk gelijk heel goed bij mij en kon zich goed warm houden. Nooit geen lichamelijke problemen gehad. Wel is ze altijd een erg klein meisje gebleven zonder inhaalgroei en eet slecht. Maar ontwikkeld zich verder super, is kern gezond en kan goed meekomen met leeftijdsgenootjes. Ze is nu 4,5jr en 95cm. Onze 2e dochter was een stukje groter. +-p30 en nu verwacht ik een 3e dochter die groeit op p50. Heel bijzonder.. Ze worden met de zwangerschap groter haha. Mijn buik overigens ook..
Bedoel je dat je vond dat de gyn die de GUO deed te groot meette? Ik had dat idee zelf niet bij onze GUO, dat er te groot werd gemeten.