Het lastige is dat we de crisis op deze manier juist veel groter gaan maken. Hoe minder consument koopt hoe groter de problemen worden voor de bedrijven, wat zich vervolgens gaat vertalen in grotere werkloosheid. Consumentenvertrouwen is in deze crisis bepalend.
Mijn contract loopt in augustus af en er begint deze week een nieuwe manager die dus binnen een maand of anderhalf moet beslissen over wel of niet verlengen (na 2 tijdelijke contracten, nog 1 van 6 maanden mogelijk). Ik vrees het ergste. Van de week gekeken wat ik aan ww zou krijgen en dat is niet meegevallen. Net genoeg voor de vaste lasten in ieder geval, maar het zal lastig worden. Vacatures zijn er nu amper. Gelukkig hebben we voor de kinderen al zomerkleding in de kasten, wijzelf redden het wel met wat we hebben, we komen toch nergens. Maar we gaan nu geen grote uitgaven doen. Dus ik maak me wel zorgen ja. We leven zo zuinig mogelijk, hopen op een meevaller. En dat mijn ex alsnog over de brug komt met de alimentatie.
Ik merk dat ik minder spontane aankopen doe. Normaal ga ik even naar wat winkels op vrijdagochtend als de kinderen op school zijn en koop altijd wel iets. Wat dingen bij de hema. Een shirtje bij de hm, kleding voor de kinderen bij shoeby etc. Dan ga ik nog ergens koffie drinken of haal wat extra boodschappen voor een lekkere lunch. Wat leuke plantjes of bloemen voor in huis. Ga nog even langs de action, waar vanalles in mijn mandje beland. Dit doe ik nu niet. En ik compenseer dit niet perse met online aankopen. Dus onbewust geef ik een stuk minder uit en hou dus ook meer over. In het weekend gingen we vaak ergens lunchen, of uit eten, nu eten we thuis, en het is toch heel anders om dingen van een restaurant zelf thuis te serveren. Uit eten gaan is een andere ervaring. verder hebben man en ik beide vaste contracten, maar beide in grote industrieën, waar begin januari de vooruitzichten goed waren ligt alles nu zo goed als op hun gat, automobiel industrie draait nauwelijks, staalfabrieken produceren minder, de olieprijs is exorbitant laag. Allemaal nadelig voor onze bedrijfstakken. Dus wij voelen ook wel onzekerheid aankomen. Misschien minder direct dan wanneer je zzp-er of horeca ondernemer bent. Maar het is niet zo dat wij nu een nieuwe auto gaan kopen, terwijl we daar wel voor aan het sparen waren, want als er een inkomen volledig wegvalt dan is het echt wel handig een financiële buffer te hebben.
Inderdaad, hoe langer iedereen gaat oppotten, hoe langer de crisis duurt en hoe zwaarder het wordt.... Maar goed, omdat niet iedereen dat begrijpt, zullen we wel weer een poosje op de blaren moeten zitten.
klopt ja! maar er hangen ook dingen samen. Als ik geen bonus krijg, kan ik dat geld ook niet uitgeven. Als ik niet op vakantie mag omdat de parken dicht zijn, of niet naar een ander land mag vliegen, kan ik het niet uitgeven. Als ik niet naar een dierentuin, museum of restaurant mag kan ik het geld ook niet uitgeven. Dus niet al het geld pot ik bewust op, maar is weer een gevolg van iets anders.
Wij geven nu onbewust veel minder uit. Zomerkleding van vorig jaar past nog en de kasten zijn eigenlijk te vol. Uitstapjes zijn vervallen. Uiteten gaat niet en afhalen is hier niet heel aantrekkelijk. Vakantie was nog niet geboekt (meivakantie en zomervakantie) en gaat nu misschien wel helemaal niet door. Ik wilde laatst een nieuw jasje bij de C&A bestellen, normaal bestel ik dan toch altijd nog wat meer mee, maar de levertijd bedraagt 17 werkdagen, dat schrikt toch af. Heb wel wat spelletjes, puzzels en knutselspul bij hema en lobbes besteld en via online bestellen kadootjes laten bezorgen, maar dat is het wel. We gaan vanavond toch proberen eten af te halen, want ik wil eigenlijk de lokale economie wel steunen. Heb nu ook bedacht dat ik nieuw knutselspul bij de lokale speelgoedwinkel ga halen. Ik maak me trouwens geen grote zorgen over de economie. Denk dat t echt wel bezuinigen wordt en dat er helaas mensen en bedrijven zijn die harde klappen gaan krijgen, maar hoop dat we er met elkaar sterker uitkomen.
Ja natuurlijk, dat is logisch. Maar in de op wordt gesproken over minder kleding kopen, bewust geplande aankopen uitstellen om geld te besparen, met als doel de voorbereiding op de crisis. Dat is heel logisch menselijk handelen natuurlijk. Daarom is consumentenvertrouwen op dit moment historisch laag. Maar zo werken we de crisis alleen in de hand. Daar is deze crisis overigens niet uniek in, gebeurt altijd.
Wij proberen juist nu lokale ondernemers te steunen door regelmatig te bestellen of af te halen bij de horeca. En ik kom op rustige momenten in de stad om spullen te halen die nodig zijn. Ik hou afstand, ga op een rustig moment en was mijn handen. Ook doe ik (binnen de richtlijnen) boodschappen bij mijn lokale supermarkt/bakker etc. Op die manier geef ik online ruimte aan kwetsbare mensen en ouderen of zorgpersoneel om online te bestellen. We hebben er niets aan dat dit straks open is en alle steden zijn uitgestorven door failliete winkeliers en horeca en al het personeel in de bijstand of depressief thuis.
Nee. Wij zijn goede spaarders en financieel gezien is de kans klein dat er iets zal veranderen. We leven al minimalistisch dus veel is er niet eens veranderd voor ons.
Wat een rare opmerking. Wij geven ook minder geld uit maar dit is niet omdat wij bewust geld aan het oppotten zijn. We hebben nu gewoon minder mogelijkheden om geld uit te geven en we houden ook eindelijk eens een keer wat geld over. Online shoppen doe ik zo nu en dan maar ben ik nooit fan van geweest temeer het 9 van de 10 x weer teruggestuurd moet worden omdat de maat of de kleur niet klopt. Winkelen bij een stenen winkel is nu ook niet te doen en ik vind mijn eigen maaltijden nog steeds lekkerder dan een afhaalmaaltijd bij de lokale snackbar vandaan. Ik vind het dan maar vreemd om te gaan roepen dat we vooral veel geld moeten uitgeven om de lokale ondernemer te steunen, weet ik veel hoe onze situatie over een half jaar is. Misschien zit ik wel zonder werk thuis. Ik werk in de zorg die onder een stichting valt en we draaien enorm verlies op dit moment en ik vind het nogal naief om te denken dat ik bij baanverlies direct weer aan het werk kan gaan. Mijn man is afhankelijk van werk in het buitenland en dat zit er voorlopig toch echt niet in en dat gaan we echt wel merken en daarom vind ik het weleens prettig dat we nu eens een keer uitkomen en wat geld opzij kunnen zetten. De oudste gaat na de zomervakantie naar het MBO en kost ook weer even een paar honderd euro en er komen straks nog meer onaangename rekeningen op de mat vallen. We hebben het zeker niet slecht maar we zwemmen echt niet in het geld en hebben ook niet duizenden euro 's op de bank staan, mensen die dat allemaal wel hebben moeten vooral doen wat ze willen en hun geld uit geven maar verwacht niet dat iedereen dit zomaar kan doen.
Ja echt hoor, wat denken mensen af en toe, dat iedereen duizenden en duizenden euro 's op de bank heeft staan? Was het maar zo 'n feestje
Ik zie geen reden om mijn uitgaven aan te passen, wanneer mijn inkomen gewoon gelijk blijft. Alleen mensen die werkloos zijn geworden moeten zich aanpassen. En eerlijk gezegd denk ik dat die hele crisis sneller kan herstellen als mensen zo handelen. Sowieso zal het herstel sneller gaan wanneer veel dingen weer kunnen. Veel ondernemers die nu aan de afgrond staan zullen wellicht een vliegende doorstart kunnen maken. Ik voorzie ook veel meer banen in bezorgdiensten en online diensten. En dus ook meer werk in de techniek die daarachter zit. We gaan niet/nauwelijks op vakantie. Maar er wordt een te meer geklust. Zo hebben wij van het vakantiegeld alvast een tagfltennistafels gekocht voor in de tuin. Fabrikanten en verkopers van puzzels en gezelschdpsspellen doen gouden zaken. Trampolines gaan als warme broodjes over dede toonbank. Dus eigenlijk denk ik dat het per saldo best nog mee kan gaan vallen. Mits we elkaar geen crisis gaan lopen aanpraten. En als het toch heel erg wordt kunnen we altijd nog wc papier gaan hamsteren.
Natuurlijk moeten niet uitgeven wat je niet hebt maar daarom moeten de mensen die het wel hebben niet extra gaan oppotten zo kunnen we het met elkaar proberen te beperken juist ook voor e mensen die het nu moeilijk hebben zodat ook hun dal hopelijk minder diep zal zijn.
Wij geven niet bewust minder uit. We zouden wel op vakantie gaan in de zomervakantie, maar dat gaat dus niet door. Ook heb ik geen zomerkleding voor mezelf en de kinderen gekocht. We gaan het voorlopig doen met de kleren van vorig jaar. Qua eten geven we wel meer uit en ook heb ik voor de kinderen een laptop voor het schoolwerk gekocht, meer inkt gekocht om het schoolwerk te printen en ook hebben we meer buitenspeelgoed en knutselspul gekocht. Dus ik denk dat we niet meer/minder overhouden dan normaal. Het vakantie budget hebben we wel apart gezet voor volgend jaar (daar moeten wij echt voor sparen, wij gaan 1x in de 2 a 3 jaar op vakantie, ligt aan ons budget).
Ik lees hier juist berichten dat mensen die geld & zekerheid hebben, gewoon uitgeven. Vooral degenen die al inkomsten missen of in onzekerheid zitten qua contractverlenging, letten nu op hun uitgaven. Dat heeft weinig met ‘niet snappen’ te maken. Maar je moet ook snappen dat niet iedereen hier het geld voor heeft.