Ze wilden met 39 weken, maar met mijn bloeddruk is dat nog afwachten.. zou ook met 38 of 37 kunnen zijn indien hij hoog blijft.
Wat spannend! Was hij weer verhoogd? Ik begin het nu ook zwaar te krijgen. Slik medicatie voor mijn hypos waar echt van merk dat ze werken. Maar daar tegen over is mijn bloeddruk heel laag icm lage hartslag voor mijn doen en daar door heel veel vocht. Het lijkt wel of hij moeite heeft. Mijn arts er even over gemaild. Hier nu over het termijn van ons zoontje heen zo beijzonder.
Wauw spannend hoor, je gaat hem bijna ontmoeten! Gek idee is dat hè dat het moment daar dan zometeen ineens is!
Dat lijkt mij ook een bijzonder gevoel. Fijn dat dit mannetje nog steeds lekker zit! Hoe gaat het nu metaal met jou Maan?
Jaaa 37 weken gelukkig! Met mijn bloeddruk niet zo lekker. Lig momenteel voor de derde nacht in het ziekenhuis. Ze dachten aan pre eclampsie, maar is het gelukkig nog niet. Soms is hij heel hoog, dan weer goed en dan weer te laag vanwege medicatie. Heb nu wel al een datum, ook al heel snel, maar afwachten of we die überhaupt gaan halen.. Hoe voel jij je?
Ojee dat is minder maar wat fijn dat ze je goed in de gaten houden. Kunnen ze tenminste ingrijpen als het nodig is. Op dit termijn is onnodig risico lopen natuurlijk niet nodig. Dikke virtuele knuffel!!
Ze vinden de waardes nu goed genoeg om me naar huis te laten gaan. Dus nog even voor de laatste periode lekker thuis. Hoe gaat het met jullie?
Hoe gaat het met jou nu? Hier gaat alles eigenlijk super goed. Wel word alles natuurlijk zwaarder maar nog geen naderende bevalling. Gisteren nog met mijn man er over wat wij blij zijn dat we de MMM toch in gegaan zijn ondanks de voorgeschiedenis als we terug kijken op deze zwangerschap.
@Memmiee jaaaaaaaaaa hij is er! Al eventjes ook zie ik! Gefeliciteerd! Hoe is het gegaan en hoe gaat het nu?
@Maan14 hoe gaat het met jou? hier gaat het goed. Bloeddruk is weer wat meer normaal (was super laag) dus dat is fijn, dan ben ik niet steeds zo duizelig.ze is nog niet ingedaald en ligt tegen m’n ribben aan wat niet zo lekker adem haalt, maar verder voel ik mij prima.
Ben toch wel erg nieuwsgierig naar jullie hoor @Memmiee en @Maan14. Hoop snel iets van jullie te horen! hier nu ruim 37 weekjes en alles gaat goed. Ik verwacht niet dat ze al snel komt dus ben nog niet bezig met ‘wanneer komt ze nou’, dat had ik vorige keer veel sterker. Ik voel me gelukkig ook nog goed dus dat is fijn!
Hoihoi, Hier gaat alles goed. De bevalling was heftig. En achteraf gezien en tijden de bevalling heb ik echt wel een paar keer geroepen.. Wáárom heeft niemand me verteld dat bevallen zo een pijn doet ik had beter voor een geplande kz kunnen kiezen. Onzin natuurlijk. Maar vond mijn kz veel minder pijnlek dan nu de knip en 5 hechtingen. Ik zal mijn bevalling verhaald later nog een keer vertellen.
Ik weet natuurlijk niet hoe een ks voelt maar vaginaal bevallen is inderdaad behoorlijk auw! Ben blij voor je dat het achter de rug is! Ben erg benieuwd naar je verhaal! Fijn om te lezen dat alles goed gaat! Zo mooi om te lezen dat ondanks dat het zo spannend voelde tijdens de zwangerschap nu alles is goed gekomen en je een gezond mannetje in je armen hebt!
Ja ben echt zo dankbaar voor dit mooie ventje nu naast mij. Ik werd dinsdag ingeleid. Omdat de risico's in mijn buik groter zouden zijn dan uit mijn buik. Op maandag was het al gaan rommelen en had ik 2 cm ontlsuting. Op dinsdag ochtend bleek de baarmoederhals toch nog net te lang dus een ballonetje geplaats en zou naar een anderen kamer gaan 'tweepersoons' echter kreeg ik op dit ballonetje weeën. Na 2 a 3 uur was dit ballonetje er al weer uit en had ik voldoende ontsluiting om de vliezen te breken. Uit eindelijk naar een uur nog steeds weeën maar niet kwachtig genoeg dus aan de weeën opwekkers op zijn laagst gedoseerd. Hier op kreeg ik veel weeën die niet krachtig genoeg waren of te veel wisselde kwa kracht. Had toen 3 cm ontsluiting. Dus werd het iets verhoogd op dat moment kreeg ik een weeën storm en was de enigste plek waar ik nog kon zitten de wc want langs twee kanten kwam alles er uit. Op dat moment besloten ze mij te toucheren en was er maar één cm bij. Maar de weeën waren niet meer te doen het was gewoon niet meer op te vangen omdat gewoon geen lucht meer kreeg tussen de ween door. De gyn raden een ruggenprik aan omdat de ontsluiting niet vorderde. Remfetanyl naar een tijdje zijn werking verlies. Dus wachten tot alles met het anesthesie team besproken was want verloskundige mocht vanwegen corona niet mee. Daar begon de hel gewoon de weeën veranderde maar niemand luisterde. Op een gegeven moment kon ik het gewoon niet meer ophouden en riep ik dat met ruggenprik het pijner deed dan zonder en de baby zou komen. Toen mocht de verloskundigen toch komen. En bleek ik al 10 cm te hebben die laatste 6 cm zijn dus in een uur ontslaan. En eigenlijk voor de ruggenprik gezet werd had ik al 10 cm. Hier na snel naar de afdeling de baby dipte op pers weeën en er werd besloten dat ik een uur moest proberen ze weg te zuchten icm soms een knop op de pomp van de ruggenprik. Zodat de baby wat kon zakken. Naar 3 kwartier mocht ik persen en naar 15 a 20 minuten kwamen we op een punt dat hij er gewoon niet uit pasde en hij zo dipte dat hij er uit moest. De verloskundige bleef heel rustig, gaf aan dat ik op de pijnstillers moest drukken en ze die keer zou knippen. Toen was hij er zo uit. Ze hebben zijn bloed afgenomen om te kijken of hij evt zuurstof te kort gehad had tijdens de uitdrijving. Hier na werd de placenta geboren. Eerst een spuit en toen heeft zij de placenta geholpen met kleine trekjes aan de navelstreng. En heeft ze mij gehecht. Meteen l.ex op mijn borst gekregen en aangelegd en het eerste uur/ 2 uur alleen gekroeld en bij gekomen van het moment. En genoten.