Hoop dat hier iemand is die mij iets meer inzicht kan geven omtrent de situatie. Mijn oma is 86, alleen en zelfstandig. Ze heeft een huisarts die wij als erg afstandelijk en weinig meelevend ervaren. Is ook niet erg oplossingsgericht en meedenkend. We hebben nu al meerdere dingen meegemaakt met hem waardoor de maat een beetje vol is nu maar ben bang dat ik het misschien iets te gekleurd zie omdat het mijn oma is. 2 jaar geleden werd ze ziek, kon niet meer lopen, heftige diarree en echt gewoon beroerd. Dokter gebeld die liet wen ambulance komen. Ambulance wilde haar niet meenemen. Dag later weer gebeld, zodra ze opstond zakte ze door haar benen wat voor haar echt niet normaal was. Huisarts nam het niet serieus voor ons gevoel. Uiteindelijk weer laten komen en erop gestaan dat ze naar het ziekenhuis zou gaan. Hij kwam al boos binnen en zei ‘zo ik ben weer gesommeerd’ wat echt heel naar was, wij waren bezorgd. Met veel pijn en moeite belde hij weer een ambulance met de mededeling dat die haar waarschijnlijk niet mee zou nemen. Uiteindelijk bleek dat ze gullain barre had en compleet verlamd was. Ze heeft weken in het ziekenhuis en in een revalidatiekliniek gelegen. 1,5 week geleden kreeg ze pijn op de borst met uitstralende pijn naar har arm, droge mond, nekpijn en raakte in paniek en belde de huisarts. De assistente heeft de ambulance gestuurd die een hartfilmpje heeft gemaakt en vervolgens heeft overlegd met de huisarts die de conclusie paniekaanval heeft getrokken. Hij heeft haar zelf niet gezien en niet gesproken. Volgende dag kreeg ze weer die pijn en belde mij in paniek op, ik heb de dienstdoende arts gebeld en die heeft de ambulance laten komen. Met in de aantekening paniekaanval was dat ook duidelijk de insteek van de broeders. Ze hebben een hartfilmpje gemaakt en haar verteld dat ze hard op een boek moest lezen als ze weer die pijn zou voelen. Hij gaf aan dat de huisarts zegt dat ze paniekaanvallen heeft. Ik zei dat het begint met pijn en dat ze daardoor in paniek raakt, niet andersom. Was wel lichte onregelmatigheid te zien maar niets schokkends zeiden ze. In de dagen erna heb ik haar meerdere keren aan de telefoon gehad met Die pijn en het zat ons niet lekker. Mijn oom de huisarts laten bellen maar die was druk en kwam niet aan de telefoon. Ongenoegen aangegeven en assistente heeft bloedwerk besteld voor die middag, zou misschien de dag erna langs komen als er iets met haar bloed was. Die avond belde de huisartsenpost mijn oma, ze hadden melding gehad van de Star dat haar troponine levels schrikbarend hoog waren en dat er even iemand langs kwam om haar te onderzoeken. Ik ben er direct naartoe gegaan. Ze is met de ambulance naar de hart 1e hulp gebracht en blijkt meerdere zware hartinfarcten te hebben gehad met onherstelbare schade als gevolg. Tot op heden niets vernomen van haar huisarts. Voor ons gevoel heeft de huisarts hier niet goed gehandeld door haar niet direct te bellen na die 1e pijnaanval. Hij had minimaal haar bloed direct moeten laten onderzoeken gezien haar leeftijd en klachten. Maar hoor dus graag hoe dit normaal gaat in de praktijk. Sorry voor het lange verhaal...
Ze hadden haar Inderdaad mee moeten nemen naar de ehh en hier haar bloed moeten prikken op de tropinine waarde. Alleen aan deze waarde kunnen ze evt een hartinfarct uitsluiten. Een ha kan dit niet en al helemaal niet op afstand. Ik zou als ik jullie was een ofichele klacht indienen aangezien dit niet de eerste keer is! Heel veel beterschap
Bedankt voor je reactie, we willen inderdaad een klacht indienen maar vraag mij een beetje af wie dit nu te verwijten valt. Neemt de ambulance haar mee op advies van de dokter of is dit hun eigen inschatting?
Ik vergeet er nog bij te zeggen dat ze een week hiervoor uit bed is gevallen, ze weet niet meer hoe en had ook geen last. Ze is toen ze dit vertelde wel meegenomen voor een foto van haar ribben om een breuk uit te sluiten. Ze is dus wel kort in het ziekenhuis geweest maar er is geen bloed geprikt
Sterkte voor je oma. Als je je niet meer prettig voelt bij een arts is het je volste recht om naar een nieuwe huisarts op zoek te gaan. En dat de huisarts meerdere hartinfarcten gemist heeft, lijkt me een goede reden om aan te geven dat je geen vertrouwen meer hebt in de man. Verder snap ik helemaal dat je een klacht wilt indienen. Probleem alleen is dat artsen elkaar echt de hand boven het hoofd houden en dat het een lang proces kan worden. Wil je daar je energie insteken of wil je gewoon zo snel mogelijk een andere huisarts?
Beiden. De huisarts zou meer aan moeten dringen en anders zelf eerder bloed moeten prikken indien zij niet mee genomen word. Anderzijds de broeders weten ook wat te doen bij kenmerken van een hartinfarct. Mijn moeder kreeg ook steeds te horen dat ze niks had en werd niet serieus genomen. Het zal wel maagzuur zijn etc ambulance nam haar ook niet mee. Uit eindelijk bleken 3 kleppen zo kapot te zijn dat ze een lopende tijdbom was vooral de aorta was echt helemaal stuk. Hebben een klacht ingediend is niks mee gedaan. Mijn moeder stond bekend als zeur en daarom werd ze niet serieus genomen.
Wist je dat dit geen reden is om een anderen ha te krijgen.... Mijn moeder heeft het geprobeerd alles zit vol en dan heb je dus met een ontwrichten verstandhouding geen reden om een nieuwe ha te krijgen.
Jeetje wat vreselijk! Ik proef hier een beetje hetzelfde, ze vinden haar een zeur. Ze is 86 en het hoeft voor haar allemaal niet meer zo en ja ze kan best een beetje moeilijk doen af en toe maar het kan toch niet dat je daar als huisarts niet doorheen kijkt. Heel kwalijk. Hoe is het verder verlopen met je moeder?
Dank je! Mijn ouders zitten bij dezelfde huisarts en zijn ook ontzettend ontevreden. Mijn vader is jong dementerend (65) en ook hier is vanuit de huisarts zeer weinig tot geen ondersteuning en medeleven. Ook in deze periode met het wegvallen van de dagbesteding is er niet 1 keer een telefoontje geweest vanuit hem of de assistentes of het allemaal wel gaat thuis. Mijn moeder is vorige keer al bezig geweest voor een andere huisarts maar alles zat vol. Nu is er een nieuwe praktijk die ze vanmorgen heeft gebeld en die nemen hun graag aan, ook mijn oma. Mijn gevoel zegt dat we het er niet zo bij kunnen laten zitten maar we hebben genoeg op ons bordje allemaal en zitten niet te wachten op langslepende procedures waar misschien niets uitkomt. Ik wil hem wel bellen om ons ongenoegen aan te geven.
Ik vind eerlijk gezegd dat je bij zo’n lakse huisarts moreel verplicht bent om een klacht in te dienen voordat er nog meer slachtoffers vallen. Voor mij persoonlijk zou alleen naar een andere huisarts gaan omdat dat de makkelijkste weg is, echt geen optie zijn. sterkte TS, gelukkig heeft je oma betrokken (klein)kinderen! Ik vind overigens dat de ambulance medewerkers ook wel iets minder op het oordeel van de huisarts hadden mogen leunen. Anderzijds nemen zij iemand alleen mee als ze zien dat er acuut medische zorg nodig is. Gebeurt ook regelmatig dat de ambulance je niet meeneemt naar wel adviseert om even langs de huisarts/HAP te gaan later die dag bijvoorbeeld. Dat was toch wel het minste wat ze bij lichte ECG afwijkingen hadden kunnen doen volgens mij.
Dit is niet correct. Je mag als patiënt altijd overstappen. Daar hoef je geen hele goede reden voor te hebben. Als je aan geeft geen vertrouwen of geen klik te hebben kun je prima weg. Geef anders aan een vrouwelijke arts te willen. Dat kunnen ze niet weigeren.
Ja dat ben ik dus wel met je eens en daar zit ook de 2strijd. Ga beginnen met hem te bellen en ga het ook even met de rest bespreken want het voelt zo niet goed om het zo te laten.
Dit zei ik ook tegen mijn moeder, geef maar gewoon aan dat je geen klik met hem hebt en dat je je niet prettig voelt in deze praktijk. Als je gelijk al binnen komt met wat een eikel je huidige huisarts is dan zitten ze misschien niet met open armen op je te wachten
Ik kan uit ervaring zeggen dat een hartinfarct zich anders uit bij een vrouw dan bij een man. Hierdoor is het moeilijker vast te stellen voor artsen. Helemaal als er geen afwijkingen te zien zijn in een hartfilmpje. Dan kunnen de klachten inderdaad overeenkomen met een paniekaanval. Maar ondanks dat ben ik wel van mening dat wanneer men meerdere keren belt over bepaalde klachten er actie ondernomen moet worden.
Bij kennismaking gaan klagen over je huidige huisarts is niet slim nee. Terecht of niet, dit geeft wel het idee dat je een moeilijke patiënt bent.
Ja toch? Juist omdat men weet dat klachten zich bij vrouwen anders openbaren. Bovendien heeft ze totaal geen verleden van paniekaanvallen en komen ze opzetten terwijl ze juist heel ontspannen in haar stoel zit of ligt te slapen.
Hier geven ze dan gewoon aan dat alles vol zit! Zelf overigs ook mee gemaakt bij de zelfde ha als mijn ouders pas toen ik verhuisde naar een anderen gemeente en daar na terug naar huidige kon ik overstappen omdat ik uit een anderen gemeente kwam. Nu een super fijne huisarts. Ik had de zelfde afwijking als mijn vader maar praten volgens de ha mijn vader na tot ik een hartstilstand kreeg en alles fout ging. Bij onze zoon vond ze controle en verwijzing naar het sophia voor de zelfde aandoening niet nodig. Tot het sophia haar gebeld had en uitgelegd had het wel noodzakelijk te vinden.
wow wat heftig! Dat is gewoon grove nalatigheid toch?! Hoe gaat het nu met je? En je zoontje? Vriendin van mij heeft ook een genetische hartafwijking waaraan haar vader is overleden, zij en haar broer en ook haar kids staan allemaal onder controle.
Het moeilijke is dat deze klachten heel verschillend kunnen zijn. Enige wat bij mij als herkenbare klacht was, was de enorme druk op mijn borst en tussen de schouders. Verdere klachten die ik had waren totaal niet standaard, ik dacht daarom zelf ook dat het een paniekaanval kon zijn. Dus kan mij voorstellen dat een huisarts dit in eerste instantie ook zou denken, hij had alleen bij de 2e keer verder moeten ingrijpen. Je kunt een klacht indienen, dan word je gevraagd in gesprek te gaan met de huisarts. Maar ik zou sowieso de stap nemen je oma bij een andere huisarts in te schrijven. Heel veel sterkte voor haar.