Hier helaas nog geen duidelijkheid. Ik weet wel dat ik na 2 maanden ongeveer mag starten als het UMC weer aan de slag gaat met haar eerste patiënten. Dus heel spannend wanneer dat gaat zijn! voor jou ook een spannende tijd! Wel super fijn dat de cryoterugplaatsingen in gang gezet zijn! Hopelijk komt je menstruatie snel door en kan de tp ingepland worden!
Poeh snap zeker dat je je af en toe niet goed voelt. Het is ook zo’n heftig traject met zoveel emoties... en dat je middenin de poging zit en die moet afbreken lijkt me vreselijk. jullie zijn volgens mij wel snel aan de beurt als ze het traject weer gaan starten toch? gaan jullie dan starten als een natuurlijke zwangerschap is uitgebleven, of weten jullie het nog niet?
Jeetje wat heftig, wat een onwijs moeilijk maar dapper besluit! Hoeveel procent kans is er dat het kindje het zieke gen zal hebben? Ik ga hard duimen!
Dit is heel herkenbaar! Bij ons viel na elke punctie het aantal eitjes zelfs ook nog tegen (van ca. 20 eiblaasjes 4 eitjes overhouden, en dan weer 3 bevruchtingen en 2 ‘gezonde’ zeg maar...of zelfs embryo’s die na de test ‘niet-conclusief’ waren en waarvan de uitslag dus onzeker was). Ik vond die teleurstellingen het allerzwaarst van het hele traject, dat hebben we echt onderschat en daar waren we onvoldoende op voorbereid. Ik werd een paar weken geleden gebeld door Maastricht met een aantal vragen. Ze vroegen ook hoe het nu gaat (was toen 30-35 weken zwanger) en heb aangegeven dat we dolblij zijn dat het alsnog gelukt is, maar dat we die teleurstelling op teleurstelling als heel erg zwaar hebben ervaren. PGD is wat dat betreft ook echt anders dan reguliere IVF omdat er nog zoveel afvalt na beoordeling. Bij IVF heb je meestal meer embryo’s over en dus meer kansen op een kindje dan bij een PGD-poging, en mijn ervaring is dat de info die je krijgt vooral IVF-gericht is (of van mensen met IVF-ervaringen) terwijl bij PGD de kansen en getallen heel anders zijn. Bij een PGD-poging is 2 terugplaatsingen al heel netjes gaf de arts telefonisch aan, iets wat wij graag van tevoren hadden geweten. De kansen zijn daarmee ellendig gezien je maar 3 pogingen hebt, maar het is wel goed om meer realistische cijfers te weten vanaf het begin... Heel veel sterkte voor alle dames die nog in dit traject zitten of die het via de natuurlijke weg gaan proberen. Jullie zijn zo stoer, zo dapper, zo sterk...!!! Ik wens jullie alle geluk van de wereld!
Wat fijn zeg dat het heeft mogen lukken! Wat je zegt sluit ik me helemaal bij aan. Ik had alle teleurstellingen en het lange wachten zó onderschat. En er is super weinig informatie te vinden over PGD statistieken.. niet te vergelijken met gewoon IVF waarvoor mensen om een heel andere reden de MMM ingaan. Vind t zelf ook oneerlijk dat we ‘maar’ 3 pogingen hebben. Maar goed, genoeg geklaagd we zetten ons er wel doorheen!
Ja we zouden boven aan de lijst komen omdat we halverwege gestopt waren. Hebben besloten om pas einde van het jaar (oktober ofzo) te willen beginnen. Dus als we bv juli al zouden mogen dan heeft een ander geluk even tijd om bij te komen.
bij ons zijn ze vanaf de intake gelukkig wel heel eerlijk te zijn. Dat we uit moesten gaan van 1 gezond embryo per poging (gemiddeld). Maar inderdaad het is zo zwaar.. Het wachten, de uitslagen en afvalrace. En dat wij maar 1 embryo hadden om te testen.. Het viel me zoveel zwaarder dan ik van te voren had gedacht. Maar jij gefeliciteerd met je zwangerschap!! Super. Kan je er wat van genieten na alles?
Wij hadden de eerste keer 2 gezonde, en nu 1. Ik hoopte telkens op meer maar 2 is gewoon al best wel veel. Eigenlijk mag je gewoon blij zijn als het er 1 is. Daarom vind ik het best oneerlijk dat ivf gelijk wordt getrokken met ivf en je daarvan dus ook Maar 3 pogingen hebt.
Ik ook! Zeker omdat je met PGD een ziekte voorkómt. Ik heb in mijn hoofd de boze brief naar de zorgverzekeraar al vaker geschreven, met daarin een berekening van wat een extra PGD-poging kost en wat een ziek kindje kost. In ons geval gaat het alleen qua medicatie al om ruim €1.000 per week (obv de medicatiekosten van mijn vader) en dat is nog los van alle aanvullende onderzoeken, behandelingen, ziekenhuisopnames, enzovoort die er nu eenmaal bij horen - het gaat bij ons overigens om de ernstige vorm van hemofilie. Bij IVF scheelt het de zorgverzekeraar geen kosten op een later moment, bij PGD wel. Lijkt me dus een vrij logische investering om wat meer pogingen te vergoeden om te voorkomen dat mensen alsnog kiezen voor ‘de natuurlijke weg’ en een ziek kindje krijgen... In ons geval hebben we zelfs de erfelijke lijn gestopt, doordat het meisje nu in mijn buik geen eens draagster is en dus in de toekomst zelf geen risico op een ziek ukkie heeft of als alternatief voor PGD moet kiezen.
Dankjewel! Het voelt wat dubbel om dat in dit topic te delen, want ik besef me maar al te goed dat dit ook jullie grootste wens is maar dat deze helaas nog niet is gelukt...en dat jullie dus nog middenin de vreselijk moeilijke en onzekere periode zitten. Omdat mijn vorige zwangerschap heel moeizaam is verlopen (dreigende vroeggeboorte vanaf 19 weken) en ik hyperemesis heb gehad, zag ik wel op tegen de zwangerschap. Met week 5 kreeg ik deze zwangerschap een forse bloeding van 3 dagen waardoor we uitgingen van een miskraam. Het vruchtje bleek vervolgens aan de andere kant van de baarmoeder te zitten waardoor ik naast een forse hematoom ook nog een intacte zwangerschap had. Dat was echt al een rollercoaster: zwanger, miskraam, toch alsnog zwanger. En toen werd het spannend: als er nog een bloeding zou volgen zou het zeer waarschijnlijk alsnog misgaan dus het was vreselijk spannend. Maar rond de 12 weken was de hematoom weg en zag het er goed uit voor de baby. Ik was wel weer vreselijk misselijk en deze zwangerschap heeft dat tot 30 weken geduurd. Dat vond ik nog wel te doen omdat het geen risico voor de baby was, en wij ons vooral moesten focussen op zwanger blijven. Het ziekenhuis heeft me heel goed begeleid en behandeld qua opnieuw cervixverkorting, maar ik merkte wel dat ik me niet durfde te binden aan de kleine...veel te bang dat ze te vroeg geboren zou worden en het alsnog niet zou redden gezien mijn vorige zwangerschap. Pas rond de 26-28 weken begon ik te durven denken aan dat er misschien echt wel een levend babytje zou komen, en sinds ik zo’n 32 weken zwanger ben durf ik me voor te bereiden op haar komst. Inmiddels spreek ik zelfs al niet meer in termen als ‘als het goed is komt er een baby’ en ‘waarschijnlijk zijn we vanaf mei met z’n viertjes’ We zijn nu geheel voorbereid, ik geniet volop van de kleine druktemaker in mijn buik en prijs me gelukkig met weinig klachten. Ik vind nu alleen de bevalling nog eng, bang dat het alsnog misgaat en dat we alsnog met lege handen achterblijven. Samengevat: genieten van de zwangerschap is door alles voor ons niet heel makkelijk, en het starttraject met de PGD-teleurstellingen heeft daaraan zeker niet bijgedragen. Gelukkig heeft ons ziekenhuis ons daar onwijs goed in begeleid en mochten onze onzekerheden en angsten er zijn. Nu die bevalling nog en dan kunnen we hopelijk écht zorgeloos gaan genieten (we vergeten Corona gewoon even )
@MamaMare even overheen gelezen, gefeliciteerd! Hoe is jullie poging toen uiteindelijk afgelopen? Zat even terug te lezen en je had toen 6 eitjes met 4 bevruchtingen.
@xxmoixx heb jij al iets gehoord van Maastricht over het starten van de nieuwe behandelingen? Ik ben zo benieuwd wanneer de nieuwe behandelingen weer gestart gaan worden...
Nee nog helemaal niets. Had eigenlijk al we wat verwacht omdat sommige ziekenhuizen al zijn opgestart.
Ja ik ook inderdaad. Gek dat het zo verschillend verloopt overal. Hmm afwachten dan maar weer! Wat een vroege post van jou trouwens
Wij zijn zojuist door Maastricht gebeld. Ze hadden al een planning en eind juni zou de punctie zijn. Zo snel hadden we niet in ons hoofd. We wilden sowieso even een paar rondes rust dus we zijn september/oktober aan de beurt Dus misschien is 1 van jullie nu wel eerder
Wauw wat fijn! althans, je maakt er zelf natuurlijk geen gebruik van maar toch heel fijn dat alles zo snel opgestart wordt. Toevallig ben ik vanmiddag door een Anoniem nummer gebeld en Utrecht belt altijd anoniem... heb áltijd m’n telefoon bij de hand en toevallig die 20 seconden niet haha. maar goed, kan net zo goed een callcenter zijn
Hahaha ik had hetzelfde! Nam niet op (was vuilnis wegzetten en dacht dat t een klant was (ik had pauze)). Belt mijn vriend op, ja ik heb ze onder de knop. Was het toch Maastricht