Mijn super lieve man heeft via internet een mooie bos bloemen besteld en thuis laten bezorgen zondag. Waar ik dan van baal, dat ik het toch vervelend vind, dat dit ruim 30 euro kost. Hij doet onwijs zijn best, heb dus uiteraard niks over de prijs gezegd.
Hier nog erger, mijn man was het niet vergeten maar vond het gewoon onnodig er iets aan te doen evenals de kinderen. Je kan wel aanvoelen de sfeer zondag en maandag bij ons thuis was denk ik......... Ik heb man ook heel duidelijk gemaakt dat het feit dat hij is opgevoed met dat je moeder niet belangrijk voor je is dit niet is wat ik mijn kinderen mee wil geven. Die boodschap is wel aangekomen. Ik hoef geen kado's maar een ontbijtje oid was leuk geweest, gewoon gevoel dat er moeite gedaan word. Maar mijn man is niet zo geweldig met dit soort dingen, voor mijn verjaardag kreeg ik een grillpan en voor kerst handdoek haakjes. Tja dat wilde ik toch graag?! was zijn reactie (ehm, jazeker maar niet als kado) Verder draagt hij me op handen en verzet de wereld voor me als het moet maar met dit soort dagen is hij een lul
Ik denk dat ik de sfeer wel aan kan voelen. Mijn man had zaterdagavond namelijk flink geborreld in de tuin met een vriend en ging pas laat in de nacht naar bed. Toen ik zondag wakker werd om 10.00 uur lag hij te snurken op de bank. Ik had moordneigingen.
Mijn biecht is dat ik echt niet snap wat de big deal van moederdag is. Net zoals valentijnsdag trouwens, dat vind ik pas echt grote onzin. Het is zelfs zo erg dat ik meestal zorg dat ik iets anders te doen heb op valentijnsdag, omdat ik weet dat mijn vriend wel in staat is om iets romantisch te plannen en ik daar dus weer kriegel van wordt.. Wat dat betreft ben ik eerder de man in de relatie
Leuk biechten Ik raak ineens opgewonden van mijn vrouwelijke collega, ik schrok me kapot Ik wilde haar zo graag aanraken, voelen, ruiken knuffelen Maar jeetje ik begon er spontaan van te stotteren, mijn man vind het prachtig
Hier net zo. We doen helemaal niet aan moeder/vaderdag. Geven elkaar ook heel weinig cadeaus op andere momenten. We kopen t gewoon zelf als we iets willen hebben. Ik hecht 0 waarde aan zulke commerciële dagen. Geef trouwens ook niks om m'n eigen verjaardag en vier t ook niet.
Meneer van PostNL stond aan de deur met een pakket van Zalando. Was al weer vergeten dat ik daar ook wat besteld had
Het is niet het feit dat mijn man me iets zou moeten geven maar vnml de bewustwording meegeven om eens een keer extra aan je moeder te denken. Zeker nu mijn oudste puber is en ik zo ongeveer mama hotel en voetveeg. En dan zie ik het als mijn mans taak de kinderen daarin te begeleiden.
Ik moet opbiechten dat ik tegen de kinderen vertel dat ik het zo fijn vind voor ze dat de scholen weer begonnen zijn maar ik vanmorgen thuis heel hard heb gehuild omdat ik ze zo mis en het zo fijn vond de afgelopen 8 weken
De baby komt volgende week al. Nee ik wil een uitgebreid ontbijt regelen, met een lief kaartje en een cadeau. Hij heeft zo ontzettend veel gedaan en mij ontlast, dat hij dit echt verdiend. Het liefst geef ik hem een dagje weg, maar ik denk dat het door de covid nu niet gaat anders had ik hem laten parachute springen.
Beide haha. Duurt inderdaad al lang voordat het bezorgd wordt maar dat vind ik niet zo’n probleem. Zijn rare tijden nu. Maar had wel bij diverse winkels wat besteld en dan raak ik wel de draad kwijt
Ik ben zondag ook chagerijnig geweest. Man zat zaterdagavond tot 3:30 een of andere serie te kijken op Netflix, om 6:30 wordt de jongste wakker en vraagt hij doodleuk of ik naar beneden kan gaan omdat hij nog moet slapen. Uiteindelijk vroeg hij me in de middag wat er was, en heb ik bits gezegd dat ik op moederdag wel verwacht had op z'n minst eens tot 8 uur in m'n nest te kunnen liggen. Hij kijkt de kinderen aan en zegt heel flauw en lachend: "hebben jullie nog wat gekocht voor moederdag?" (Ze zijn 9 en 5 en we wonen op ong 10km afstand van de dichtsbijzijnde winkelstraat). Ben uit m'n slof geschoten. Nee, cadeaus hoeven echt niet voor mij, maar één ochtend per jaar het gevoel krijgen dat je het waard bent als moeder. "Maar wanneer had ik dan naar de winkel moeten gaan?" Vroeg hij (serieus ook nog) NIET! Maar laat me dan uitslapen en breng een kopje thee ofzo, maak met de kinderen een schaaltje muesli klaar en kom gezellig op bed zitten met z'n allen, dat, lieve man van me, is moederdag. Nee, ik ben dan wel zo dat ik dus ook uit wrok niks wíl doen voor Vaderdag. Aan de andere kant ga ik wél serieus uitpakken met knutsels en ontbijt zodat hij zich schuldig gaat voelen. Dat is een veel betere 'wraak'. Goh, het zit idd nog best hoog
Nou dat gevoel had ik dus ook! Het gaat me niet om de kado's al had hij met de kinderen samen een kleurplaat gemaakt, een teken van waardering was gewoon erg welkom geweest en daardoor was ik erg teleurgesteld. Ik kon wel uitslapen maar dat doe ik altijd op zondag. Toen ik beneden kwam lag hij half dood op de bank met een kater. Galmde nog uit dat ik straks een ontbijtje zou krijgen toen ik zei leuk zo wakker worden op moederdag, maar heb uiteindelijk om half 1 zelf maar een eitje gebakken want hij was niet vooruit te branden.
Ik wilde op leuk klikken maar we hebben een 'niet leuk' knop nodig. Ohja, nog wat... de jaarlijkse opmerking "je bent m'n moeder niet" is uitgebleven. Ik heb hem wel gevraagd of hij zijn eigen moeder nou niet eens zou bellen.