Zo herkenbaar!! Soms lijkt het alsof ik me niet kan (durf) te verheugen, en die angst om haar op het nippertje toch te verliezen zit diep
Vlinder en chica wat erg dat jullie zoveel zorgen hebben deze zwangerschap. Ik heb ook een andere zwangerschap dan gebruikelijk. Ik ben onverwachts zwanger geraakt. Ik zag het gelijk zitten maar mijn man reageerde erg naar. De dag na ik het had verteld zat ik met hem bij de crisis opvang, hij wilde zelfmoord plegen. Hij zat al maanden slecht in zijn vel en dit was hem te veel. Na heel veel sessies bij de psychiatrie, medicatie, bakken energie, geduld, en bikkel hard werken aan onze relatie gaat het nu goed. Ik heb me enorm ongelukkig, ongewild, gehaat en vernederd gevoeld. Was super bang de baby te verliezen door stress, en de enorme emotionele achtbaan. Nu ben ik erg bang dat mijn man door de spanning en stress van de kraamtijd terug gaat vallen. De angst dat ik straks met 3 kinderen alleen ben zit er diep in. Gelukkig hebben we een opvang net bij de psychische zorg. Hoewel dat in deze corona tijd erg tegen valt. Oke pff sorry voor het lange verhaal, het moest er blijkbaar even uit. Probeer nu weer te slapen.
Wat ontzettend heftig zeg. Ik heb ervaring in mijn familie met depressies (vader en broer). Het lijkt me heel zwaar om als partner hiermee te maken te hebben. Ik kan me voorstellen dat het ook moeilijk is te verheugen op de baby met al deze zorgen in je hoofd. Zorg dat jij ook in je vriendenkring iemand hebt waar je veel mee kan praten en je zorgen kunt uiten, dat helpt echt enorm is mijn ervaring, en fijn mocht je niet de hulp nu krijgen van professionals zoals je zou willen. Nou vannacht een vreselijke nacht achter de rug, ik was alleen maar wakker. Ik heb namelijk de laatste nachten opvliegers, gek he? Alleen als ik wil slapen, ook bij dutjes overdag. In ieder geval nu zoveel wakker gelegen, en dan opeens wakker schrikken omdat ik haar al effe niet heb gevoeld, tegen buik duwen leeft ze nog. Gelukkig reactie. Ik duik na de ctg meteen mijn bedje weer in. 9.30u ctg. Ik had trouwens paar keer vannacht opkomende buikpijn onderin buik, geen harde buik, het voelde als een hele milde wee. Laten we hopen dat het vanzelf start en inleiden niet nodig is. Is nu alweer half uurtje geleden dat ik die pijn voelde dus nog geen regelmaat.
@wannabe mam jeetje ook heftig lijkt me, ik had al moeite met mijn man die weekje down was door coronacrisis en werkgedoe. Zou het heel moeilijk vinden daar mee te dealen. Heb er gewoon de energie niet voor, te misselijk, te veel met zorgen om kindje bezig en dan heb je er ook nog 2 rondlopen . Hopelijk komt ie misschien juist op een roze wolk als het babietje er is, bij mannen werkt dat vaak toch wat anders. Sterkte i.i.g @Chica82 vermoeiend zulke nachten. Mag ik vragen hoe jij dat met je kids doet, je hebt nog 3 dochters? Welke leeftijd? Mijn partner is nu thuis, ook wel fijn dat ie dochter (net 3) vaak bezig kan houden, daarvoor was ik echt stuk...die kleintjes moet je echt nog hele dag vermaken.
Ik heb 3 mannetjes rondlopen van 9,bijna 7 en bijna 5 jaar. Ik vond het erg pittig, maar mijn man heeft wel veel geholpen omdat hij thuis werkt. Dan speelde 2 boven op hun kamer en 1 beneden en andersom, ik heb ze in de vakantie uit cito boeken beetje laten werken want die jongens moeten wel een beetje bezig gehouden worden. Als ze zich vervelen krijgen ze ruzie. En verder ben ik wat makkelijker met beeldscherm tijd geweest, filmpje smiddags en sochtends mochten ze ook een uurtje tv kijken. Het is maar voor een periode... Maar ik ben blij dat ze nu weer naar school gaan, en tegelijkertijd mis ik ze dan weer. Maar ze hebben het naar hun zin weer met hun vriendjes te zijn. Ze gaan ook meteen 4 dagen nu vanwege mijn zwangerschap en werk man, dat is fijn. Ik ben wel soms bang stel dat ze wel opeens ziek worden. Dat blijft wat in m'n hoofd..
Oh wat leuk dat ze nu een klein zusje krijgen, die gaat enorm verwend en beschermd worden . Ja op die leeftijd en met zoveel kunnen ze elkaar ook wat beter bezig houden. Onze dochter heeft al 2 maanden echt alleen ons..zo sneu voor haar en ook vermoeiend voor ons. Heb erg getwijfeld maar haar gisteren toch weer naar psz laten gaan. Ik heb wel nog 9w tot ik uitgerekend ben, lijkt me in jouw geval ook wel spannender inderdaad. Gelukkig kun je de oudsten waarschijnlijk goed uitleggen dat ze handen moeten wassen etc. Was jij nou al gestript? Zo ja kunnen ze dat niet herhalen?
Oh ja dat herinner ik me toen ik zwanger was van de 2e, toen was mijn oudste 2.5. Gelukkig wss hij wel een grote middagslaper, hij sliep zo 2.5 uur. Hoe is dat bij jou dochtertje? Slaapt ze smiddags? Verder toch een beetje makkelijk maken voor jezelf. Hier hielp het vaak als ze teveel aan me hangen om voor de verandering even boven te zitten op hun kamer, helpt dat misschien bij haar? Even ander speelgoed? Kan je ondertussen lekker zitten of een was vouwen oid. Ik zit nu aan de ctg, dat strippen wil ik liever niet. Ik vond gisteren al zo pijnlijk en nog steeds wat donkerbruin verlies, ik denk die slijmprop. En dat was alleen toucheren. (alhoewel ik me afvraag omdat ze zo aan het woelen was of ze toch niet iets heeft gedaan wat op strippen lijkt want het heeft duidelijk de boel daar verontrust) Ik hoop gewoon heel erg dat het voor donderdag vanzelf start....
Hoe was de ctg? Heb je daarna nog kunnen rusten? Ik hoop voor je dat je heerlijk hebt geslapen en wakker wordt met weeën.
Helaas telkens vals alarm... Morgen 6u ziekenhuis bellen voor inleiding, ik hoop vroeg zodat ik thuis slaap 's avonds
Ook ik mag aftellen.... hebben jullie nog tips tegen slechte stoelgang? Drink nu 2 keer per dag roosvicee pruimen (voorheen laxo)... kan wel half uur op wc blijven zitten iedere keer vanwege obstipatie en gevoel dat er iets uit moet maar niet komt....
Lactulose werkt hier als een trein!!! Eerst neem ik hogere dosering en dan bouw ik af tot ik denk zo loopt het goed