Ik deed voor de scholen dicht gingen al wat werk voor ons bedrijf op projectbasis en dat beviel me erg goed. Nu we zo weken thuis zitten heb ik er veel over nagedacht (ook over een studie om echt buiten de deur te kunnen werken) maar heb ik besloten dat ik hier mee verder ga. 3 of 4 dagen onder schooltijd van de kinderen. Als de 1,5 meter maatschappij straks weg is misschien 1 hele dag en de rest onder schooltijd zodat mijn ouders en zus om en om mijn dochter dan een dagje uit school kunnen halen. Ik heb veel ideeën en denk dat ik wel verschil kan maken als ik met regelmaat aanwezig ben op kantoor. En vooral man is dan uiteindelijk na etenstijd er weer voor zijn gezin en dat is me ook veel waard. Enige wat me nog tegen staat is dat ik bij zoon veel geholpen heb op school altijd en dat bij dochter dan minder kan doen. Dat voelt een beetje oneerlijk naar haar toe. Maar ook daar valt uiteindelijk wel een mouw aan te passen. Zolang de kinderen en het huishouden er niet onder lijden denk ik dat dit me echt heel goed zal doen na ruim 10 jaar thuis te zijn geweest.
Ik ben nu ook wel nieuwsgierig geworden dus ga het eens bekijken wat het nibud ons adviseert. Edit. Hun advies is 58k.
Tussen wat het NIBUD ons adviseert en wat we daadwerkelijk als buffer hebben zit een positief verschil van 19.700 euro, dat had ik echt niet verwacht. Doen we goed!
Zo situatie heb je helaas niet altijd zelf in de hand. Waardoor het gewoon soms ontzettend moeilijk is om te sparen natuurlijk.
Ondanks dat we wel sparen vind ik sparen wel iets wat overgewaardeerd word. We leven nu en ik vind dat we ook nu moeten genieten. Dingen als geld achter de hand voor een kapotte wasmachine auto enz. dat vind ik natuurlijk verstandig maar de bedragen die het nibud als advies geeft vind ik wel uitgaan van heel erge doem scenario's. Vond de vragenlijst ook erg kort om die berekening te maken. Auto, op basis van klasse. Een kleine auto kan duurder zijn (aanschaf en onderhoud) dan een grote middenklasser.
Mijn man wil er minimaal €50.000 op hebben staan. Anders wordt tie onrustig. Snap dat nooit zo goed, want met €50.000 kan je het best een tijdje uitzingen haha
Maar moet je nu veel laten omdat je vindt dat je moet sparen? Wij sparen flink door, maar ik heb nooit het idee dat ik er iets voor laat. We geven gewoon niet zoveel uit, niet echt bewust.
Als je een eigen bedrijf hebt snap ik het, maar anders is dat toch best veel om als ondergrens te hanteren vind ik. Ik zou dat dan eerder ergens in beleggen of in de hypotheek steken ofzo.
Nee ik laat er niets voor. Als ik dat wel zou doen konden we een stuk meer sparen (denk wel het dubbele van nu). Maar dat is het me dus absoluut niet waard. Ik leef nu, weet niet of we morgen nog kunnen genieten van dat geld en word gelukkiger van leuke dingen doen en mooie dingen kopen dan een groot bedrag op de spaarrekening. Zolang ik weet dat we het bij financiele tegenslag een jaartje uit kunnen zingen en ik nooit iets hoef te laten als er iets in/om het huis stuk gaat en ik kan kopen wat nodig is op dat moment zonder eerst de bankrekening te checken ben vind ik het helemaal prima. Vaak gaan dingen als een nieuwe wasmachine enz niet eens van de spaarrekening maar gewoon van de betaal rekening.
Ik heb na mijn ongeval bijna 200k letselschade ontvangen. Wij hebben heel lang overwogen hiermee de hypotheek in te lossen (in stapjes zodat het boetevrij blijft) maar toch besloten dit op een apparte spaarrekening te zetten. We komen er niet aan, het is echt voor mij voor als man me ooit verlaat of ik er zelf voor kom te staan met de kinderen. Ik durf het daarom nergens in vast te zetten omdat ik niet weet wat de toekomst brengt. Straks zet ik het ergens in vast en er gebeurt wat en kan ik er niet meer bij.
Maar is dat ook niet omdat je weet dat je nog wel een flinke hoop hebt dat je zoiets zegt? Want jij moet in uw situatie natuurlijk niet kiezen e. Je kan en en en doen lijkt mij.
Hij heeft geen eigen bedrijf. Ik werk wel als ZZP’er. Moet zeggen dat ik geen verzekering en geen pensioen opbouw. Ik probeer elke maand €700-€1250,- te sparen daarvoor. Al is daar dit jaar nog weinig van gekomen door corona. Werk amper nu...
Hier iets van 4000 spaargeld, dus voor het geval er iets kapot gaat. Meer kunnen we niet sparen, tenzij we echt gaan bezuinigen. Dat doe ik liever niet, ik werk overigens niet, hebben maar 1 inkomen (van mijn man).
Hoe komen sommigen aan zulke enorme bedragen als advies van de nibud? Het advies voor ons is 15 800. Incl alles. Ik vind zelf rond de 15 a 20 duizend meer dan genoeg om als minimum te hebben. Is dr meer dan is dat leuk maar ik ga dr niet meer voor laten
Wij kunnen vanaf juli inderdaad een leuk bedrag sparen als we het zouden willen. Kunnen in 2,5 jaar het volledige bedrag sparen. Hebben nu als doel het over 5 jaar op de (prive) rekening te hebben en sparen daarnaast ook voor andere dingen zoals vakantie naar indonesie en een aanbouw aan ons huis en lossen extra af op de hypotheek (stukje pensioen)
Toen we er financieel nog niet zo voorstonden als dat we nu doen stond ik ook wel zo in het leven eigenlijk. Maar heb nooit echt financiele grote tegenslagen gekend en heb altijd mijn ouders achter me gehad hierin. Maar het is ook echt een stukje opvoeding die ik heb meegekregen. Mijn vader vond het altijd onzin als ik als kind wilde sparen (zonder doel). Zijn motto is ook "geld is alleen leuk als je het uit kunt geven".
Ik heb ook even gekeken en geeft hier 19000. Vind het een stom advies. Niet omdat ik niet die 20k bij elkaar wil sparen, maar omdat het nergens op gebaseerd is.
Konden wij eerst ook toen ik nog werkte, maar ben nu vele malen gelukkiger. Alles is relatief natuurlijk.