Hallo InaIna, Hier ook iemand met veel tussentijds bruin/bloedverlies. Meestal begint het bij mij rond de eisprong, tot aan de menstruatie. Daarna menstruatie, 1 week zonder bloedverlies en dan weer vanaf de eisprong hetzelfde... Alle onderzoeken gehad, niks mis met de hormonen, HSG gehad, hysteroscopie, maar geen afwijkingen gevonden. Omdat wij ook 1,5 jaar bezig waren uiteindelijk met IUI begonnen. Toen bleek uiteindelijk ook dat mijn vriend verminderd vruchtbaar is. Ik wilde heel graag starten met utrogestan, omdat ik van veel meiden hier hoorde dat dit het bloedverlies tegen zou gaan en gevoelsmatig dus betere kansen op zwangerschap. De gynaecoloog was hier niet zo voor, dus voor de eerste rondes IUI schoorvoetend akkoord gegaan om het zo te proberen. En de eerste IUI was het gelijk raak. Ook tijdens die ronde veel bruin en bloedverlies gehad, maar blijkbaar had dit geen invloed om zwanger te raken! Na de zwangerschap is het bruinverlies nog aanwezig, maar het begint later, dus er is blijkbaar toch iets veranderd. Nu heb ik in de cycli die ik heb gehad (4 of 5) ongeveer een week voor de menstruatie bruinverlies. Het is gewoon kl*te en frustrerend, begrijp je gevoel helemaal. Ik hoop dat je snel van start mag in de mmm en snel zwanger mag raken! Lieve @Baby1798, ik hoop dat jullie straks ook snel van start mogen! Dikke knuffel!!
Hoi Nyma, Bedankt voor je reactie. Phoe, jij hebt ook e.e.a. mee moeten maken zeg! Wat ontzettend fijn dat je uiteindelijk toch zwanger bent geraakt, geeft mij (en iedereen hier) toch weer een heleboel hoop. En laat hoop nou net zijn wat ik nodig heb op dit moment, want wat kan een mens moedeloos worden van een situatie als deze. Jouw situatie lijkt ontzettend veel op de mijne, hier begint het échte bruinverlies op de dag van de (vermoedelijke) eisprong tot ... tja, het op een gegeven moment tijdelijk stopt, want los van de hormoonkuur heb ik de afgelopen maanden nog geen échte menstruatie gehad. Het meest frustrerende is misschien wel dat ik dit voor de pil niet heb gehad; toen was alles 'normaal'. Het is natuurlijk een gekke gedachte, maar soms denk ik dat dit gewoon veroorzaakt is door het jarenlange pilgebruik en dat ik daardoor iets permanent heb verstoord/beschadigd. Overigens heb ik voordat de coronacrisis begon al wat onderzoeken gehad bij de gynaecoloog, maar volgens haar zag alles er prima uit. Toen ik haar vroeg of ze uit mijn bloedwaarden kon aflezen waar ik me in mijn cyclus bevond, gaf ze aan dat dat niet mogelijk was. Hopelijk kunnen ze mij de afdeling fertiliteit wel wat meer vertellen, want de vraag die me nu al maanden bezighoudt is op basis waarvan de gynaecoloog vond dat mijn hormoonwaarden 'in orde' waren. Dat kan toch pas met zekerheid gezegd worden als er minstens twee keer (of wellicht drie keer) in de verschillende fases van een cyclus wordt geprikt? Ik ben benieuwd of ze bij jou/jullie ook vaker geprikt hebben dan één keer. Wat bij mij ook nog speelt, is dat ik waarschijnlijk een heel late eisprong heb. Sinds een paar maanden maak ik gebruik van de app Fertility Friend, waarin ik alles bijhoud voor de intake bij de fertiliteitsarts. Wat me opviel is dat mijn LH-piek op (vermoedelijk) cyclusdag 23-24 plaatsvindt, waarna ik twee tot drie weken bloed/bruinverlies. Dit vermoeden werd nog eens bevestigd na afloop van de hormoonkuur (die volgens de HA mijn cyclus volledig zou resetten), want daarna was ik voor het eerst 2,5 week 'schoon', toen op CD24 en CD25 LH-piek en daarna, natuurlijk, weer bruinverlies (en tot op heden nog steeds). Had jij dit toevallig ook of is jouw eisprong altijd eerder?
@InaIna ze kunnen wel kijken met bloed prikken waar je in je cyclus zit. Bij mij hebben ze wel is het progesteron geprikt om te kijken of ik wel een goede eisprong had. Dat deden ze een aantal dagen na mijn eisprong. Ik kreeg toen ook regelmatig echo's. Mijn cyclus was in het begin ook rond de 40 dagen, nu is dat rond de 35 dagen. Ik voel nu mijn eisprong goed (sinds de puncties nog beter ) dus ik herken het nu maar voorheen dus niet. Voor mij was het toen ook gissen door het vele bloedverlies wanneer ik dus mijn eisprong had. Ik heb eerst ovulatie inductie gehad waarbij je dus echo's krijgt tot je eisprong en dan moest ik ovitrelle spuiten om de eicel (len) nog een extra boost te geven. Ik had de echo's toen om de dag en er werd toen steeds gemeten hoe ze groeiden. Als je dan rond 18-20mm zit weet je dat je eisprong eraan komt. Ik denk dat dit voor jouw ook een optie zou zijn. Is je vriend al getest? Je zou dit bij de huisarts ook aan kunnen vragen om te checken. Het hoeft natuurlijk niet alleen bij jouw te liggen want zoals Nyma al zegt zij is ook zwanger geworden ondanks haar bloedverlies. Hij kan bij de huisarts gewoon een afspraak maken om te testen. Op dit moment gaat het bij mij ook niet echt zoals ik wil.. Ik had een week voor mijn menstruatie bruinverlies, daarna mijn menstruatie, 3 dagen weg toen weer 4 dagen bloedverlies, daarna weer 3 dagen weg en nu weer wat bruinverlies. Ik zit nu op dag 15 en heb nu meestal rond dag 19 mijn eisprong maar ik voel nog niks.. We wachten het maar weer af..
Oh baby, wat frustrerend al dat bruinverlies. We zitten in exact hetzelfde schuitje; ook ik heb nu al sinds mijn laatste LH-piek (vorige week donderdag) al heftig bruinverlies. Hopelijk valt het voor jou deze maand uiteindelijk mee, maar het is inderdaad iedere keer weer afwachten. Je bent in elk geval niet alleen.. En wat betreft dat bloedprikken, zoiets dacht ik inderdaad zelf ook al. Ik was dus onwijs verbaasd toen ze zei dat ze op basis van de waardes geen informatie kon geven over mijn cyclus. Dan ga je toch denken dat ze iets heeft opgemerkt wat ze niet wilde vertellen o.i.d., want ze heeft me na dat gesprek gelijk doorverwezen naar fertiliteit. In de folder die ze me had meegegeven stond verder dat een zaadonderzoek een vast onderdeel is van het oriënterende onderzoek bij de fertiliteitsarts, dus dat zaadonderzoek gaat er (hopelijk) snel komen. Ik denk dat mijn angst op dit moment vooral is dat ze - net als bij Nyma - gaan zeggen dat alles in orde is en dat we het maar zelf moeten blijven proberen, terwijl we nu al 1,5 jaar onsuccesvol bezig zijn. Ik ben nooit een doemdenker geweest en sta over het algemeen heel positief in het leven, maar inmiddels voel ik dat ik bij iedere 'slag' een stukje kleiner word. En dan sta ik voor mijn gevoel nog maar net in de beginfase. Ik heb ontzettend veel respect voor jullie doorzettingskracht.
Ik zou er bij de fertiliteitsarts toch op aandringen dat zwanger worden op deze 'normale' manier niet gaat lukken. Als ik bruinverlies /bloedverlies heb rond mijn eisprong dan heb ik echt geen zin om het 'gezellig' te maken. Ik heb dat ook tegen onze gyn gezegd en zij begreep dat wel. Vandaar dat we toen ook redelijk snel over mochten stappen op de iui, helaas bij ons zonder resultaat maar bij Nyma met goed resultaat. Dus ik zou zeker voor jezelf opkomen en zeggen hoe het is. Als je een beetje een arts hebt die zich kan inleven dan begrijpen ze dat wel.
@Baby1798 Zodra het zover is, zal ik zeker aandringen. Ik heb me vaak genoeg laten afschepen door de HA en vorige keer ook door de gyn. Ik nam te snel genoegen met bepaalde antwoorden, maar inmiddels schrijf ik alles op wat me te binnenschiet aan vragen e.d., dus die aantekeningen ga ik allemaal meenemen naar de intake. Waar ik nog erg benieuwd naar ben, is jouw ervaring met ovulatie-inductie. Was dat de eerste stap in het behandeltraject? Afhankelijk van het onderzoek van mij en mijn vriend, zou het met mijn klachten zomaar zo kunnen zijn dat ze daarmee zullen beginnen. Met al dit rare bloedverlies zonder een echte menstruatie, twijfel ik er serieus aan of ik een eisprong heb. Ik voel ook he-le-maal niets tijdens de 'eisprong': geen buikpijn, geen zere borsten, geen hoofdpijn, niets. Het enige wat ik heb zijn de positieve ovulatietesten, veel bloed/bruinverlies op de dag van de piek (en de twee, drie, vier weken daarna) en twee zeer vage temperatuurkaarten..
InaIna, heel begrijpelijk je frustraties en angst. Wat Baby1798 zegt, zou ik inderdaad wel aandringen op verdere stappen, aangezien jullie al 1,5 jaar bezig zijn. Bij ons werd er na alle onderzoeken een kansberekening gemaakt, hoe groot de kans zou zijn dat we over een jaar zwanger zouden zijn. Bij ons was die volgens mij iets van 25% (ook gezien mijn leeftijd) en daardoor kwamen we gelijk in aanmerking voor IUI. Wat je zegt over het jarenlang pilgebruik, dat dat wellicht de oorzaak is van het bruinverlies, dat heb ik ook wel gedacht. Ik wil ook echt nooit weer aan de pil... Ik heb in het begin ook een hormoonkuur gehad (provera), maar haalde bij mij ook niks uit. Kreeg ook geen duidelijke menstruatie daarna Ik heb volgens mij 2x geprikt in een cyclus, 1e keer voor de eisprong op allerlei hormonen en toen een week na de eisprong, om het progesteron te meten, dit geeft dan aan of je een goede eisprong hebt gehad. Ik had altijd rond cd13 en cd15 mijn eisprong, cyclus tussen de 27-31 dagen. Dus bij jou ook weer volop frustraties over je cyclus Baby1798 Grrrr... Tijd dat jullie van start gaan in Gent! Heb je al iets gehoord? Hier in Nederland wordt volgens mij de poliklinische zorg zoveel mogelijk weer opgepakt. Je emoties zijn heel begrijpelijk InaIna, iedere dag wachten is er 1 teveel.. De echte doorzetter hier is Baby1798, die is al zo lang bezig, en iedere keer weer de moed om weer nieuwe stappen te zetten. Super veel respect!!
Super lief van je! Hier even een slechte avond. Helaas zijn die er ook. De social media werkt soms ook niet mee, lees net dat iemand zwanger is voor het 5e kindje. Het is gewoon zo oneerlijk.. Wij doen er zoveel voor en dan nog is het de vraag of het ons ooit gegund is.. Zit net naar top dokters te kijken en dan zie ik ook de ellende die je kan hebben tijdens de zwangerschap. Wat is het leven soms toch hard! Ik ga een week voor mijn menstruatie contact opnemen met Gent. Ik merk dat ik er echt wel weer aan toe ben om verder te gaan. Hopelijk kunnen we snel starten. @InaIna wat ik zou proberen om eerst via de huisarts een zaadonderzoek te doen. Stel dat hier al iets uitkomt dan ga je mogelijk al een heel ander traject in. Dat scheelt je mogelijk weer tijd en een hoop ellende. Wij hadden hier geen verwijzing of iets voor nodig. Wij zijn na de ovulatie inductie gestart met iui. Maar hier ging ook maanden overheen. Bij ons was alles verder goed vandaar dat we alle stappen hebben moeten doorlopen. Een lange weg dus..
@Baby1798 Bedankt voor de tip over de HA. Ik dacht dat de HA zou zeggen dat we het fertiliteitsonderzoek moeten afwachten, maar ik ga morgen dan toch maar weer met vriendlief praten. Hopelijk lukt het 'm om in deze tijd een afspraak te maken, ze geven dit soort zaken immers al een paar weken geen prioriteit meer.. En dat gevoel van oneerlijkheid is héél herkenbaar, lieve baby. Al 1,5 jaar lijkt om me heen iedereen probleemloos zwanger te worden, heeft iedereen een perfecte cyclus na het stoppen met de pil, worden om de haverklap gender revealparty's georganiseerd. Op dit moment heb ik twee vriendinnen en een nicht die ieder moment kunnen bevallen van hun 1e of 2e kind. Ik ben oprecht blij voor ze, maar ik betrap mezelf er ook steeds op dat ik alle pagina's op social media direct sluit op het moment dat ze weer een foto van zichzelf en hun dikke buik plaatsen. Het is nu allemaal even te pijnlijk, zeker nu ik geen idee heb wanneer ik eindelijk een keer duidelijkheid ga krijgen of wanneer er een behandelplan komt. Ik las ergens wel dat de poliklinieken in België bijna allemaal weer operationeel zijn, dus hopelijk kun jij snel terecht in Gent. Maar onze tijd komt nog, daar heb ik alle vertrouwen in. Op een mooie dag in de nabije toekomst zullen wij onze eigen foto's op social media plaatsen en hier met Nyma kletsen over onze kindjes .
Wat is het toch oneerlijk allemaal he. En super confronterend om weer een zwangerschapsaankondiging te lezen, en dan ook nog voor de 5e Ik snap dat je het een ander van harte gunt maar nu zou jij aan de beurt moeten zijn. Ik wou dat ik iets kon zeggen waardoor je je beter voelt, maar ik weet niet wat... dikke digitale knuffel en ik hoop echt dat jullie binnenkort van start kunnen in Gent!
Mooi hoe je het zegt InaIna, ik hoop dat die dag in de nabije toekomst zal zijn! Ik duim heel hard voor jullie!!
Dank je wel! Het is fijn om soms even met mensen te kunnen 'praten' die hetzelfde hebben meegemaakt en weten hoe je je voelt. Een collega van mij heeft ook een kindje met ivf gekregen. Ze vroeg vandaag aan mij hoe het er voor stond. Ik vertelde het verhaal, ze zei ook ik begrijp je volkomen zij had precies hetzelfde gevoel toen ze niet zwanger kon worden. Ik denk dat veel zwangere vrouwen niet beseffen hoe confronterend het kan zijn voor iemand die ook een kinderwens heeft maar waarbij het niet lukt. Ik denk dat je je dat alleen beseft als je het zelf meegemaakt hebt. Ik zou dan wel is willen reageren van je beseft niet hoe confronterend dit voor ons is en hoe graag wij ook een kindje willen maar dan denk ik.. even tot 10 tellen..
Ja, als je die angst hebt gevoeld van het misschien niet gaat lukken, tussen hoop en vrees hebt geleefd en zo ontzettend lang moet wachten tot je zwanger wordt, dat vormt je en vergeet je nooit weer. Ik in ieder geval niet. En dan is het bij ons nog relatief snel gelukt vergeleken met jou en veel anderen. Ik voel nog steeds ontzettend mee met degenen die nog aan het vechten zijn. En daardoor ben je alleen nog maar dankbaarder als het uiteindelijk wel lukt! En het maakt ontzettend boos als sommigen bepaalde opmerkingen maken (hier ook meegemaakt). Het is dan inderdaad fijn om met lotgenoten te praten die ook dat gevoel hebben (gehad) en ervaringen te delen!
@Baby1798 Hoe gaat het met je? Heb je al iets gehoord uit Gent? Hier gisteren naar de fertiliteitspoli gebeld om te vragen of er misschien al iets meer duidelijk is over wanneer de onderzoeken worden hervat, maar ze konden er nog niks over zeggen. Voorlopig behandelen ze hier alleen nog spoedgevallen. Ze konden me zelfs geen streefdatum o.i.d. geven. En dan zakt de moed me weer in de schoenen.. Zoals gewoonlijk ging ik daarna weer old school googlen om mezelf maar nog verder een rotgevoel te geven (soms heb je van die momenten, helaas), en toen ik iets op de pagina van het ziekenhuis aan het lezen was, zei mijn vriend: ''Je kan toch je eigen patiëntendossier inzien als je inlogt via DigID?''. Al die tijd dacht ik dat je je daarvoor eerst ergens moest aanmelden o.i.d., en heb ik dus nooit een poging gewaagd om in te loggen. In een gekke bui en en zonder enige verwachting logde ik in en ik kon m'n ogen niet geloven toen ik zag dat ik alle uitslagen, aantekeningen, brieven e.d. gewoon kon inzien. In het medisch dossier las ik van alles dat de eerste gyn nooit met me besproken heeft. Ze schreef bijv. dat ze een afwijkend beeld zag bij het spculumonderzoek, dat ze 'een groot ectropion' heeft geconstateerd en dat ze me een colposcopie wilde adviseren als de uitslag van het uitstrijkje afwijkend zou zijn (dat was de eerste keer pap 0 en bij herhaling pap 1). Dit heeft ze dus nooit ter sprake gebracht. En bij de bloedwaarden zag ik álle hormonen incl. de waarden - behalve progesteron. Dat was het enige hormoon dat blijkbaar niet was geprikt en er niet tussen stond. Bovendien had ze bij de diagnose 'oligomenorroe' geschreven. Ik had geen idee wat dat betekende, maar het blijkt 'weinig frequente menstruatie' te betenen, met een interval van meer dan 35 dagen, maar minder dan zes maanden tussen de menstruaties. Geen flauw idee waar ze dat op heeft gebaseerd, maar het spookte de hele dag door mijn hoofd. Ik had voor het eerst in lange tijd echt even een wtf-moment (en die heb ik eerlijk gezegd nog steeds). Uiteindelijk heb ik ruim een uur samen met m'n vriend achter de laptop gezeten om alle informatie te lezen en de betekenis van allerlei gekke afkortingen op te zoeken. Ongelooflijk eigenlijk hoeveel je niet wordt verteld, lang leve de digitale dossiers. Na het lezen van het dossier realiseerde ik me dat ze deze bloedingen dus niet ziet als een menstruatie, en dat lijkt misschien wel te kloppen. Wat mij al opviel was dat ik - in tegenstelling tot jullie twee (en de rest van de dames hier) - het bruinverlies niet duidelijk kan onderscheiden van mijn menstruatie. Ik heb nl. ook helemaal geen ''NOD''. Het bruinverlies begint bij mij direct na de eisprong, duurt vaak 1,5 tot 2 weken en dan lijkt er een nieuwe cyclus te beginnen. Of niet natuurlijk. Wauw, sorry voor dit hele verhaal. Ik weet dat jullie er niks mee kunnen maar ik wilde het zo graag even van me afschrijven. Al die informatie riep weer zoveel vragen en onzekerheid op. Ik heb besloten om alles op te schrijven en mijn aantekeningen mee te nemen naar mijn gesprek met de fertiliteitsarts. Ik ben allang blij dat dat niet dezelfde persoon is als mijn eerste gyn.
Jeetje wat een verhaal.. Goed dat je je eigen patiëntendossier in hebt kunnen kijken, dan ben je toch al weer iets beter voorbereid voor je komende gesprek met de fertiliteitsarts. Je bloedverlies kan ook goed komen van het ectropion, hier precies hetzelfde verhaal. Ik heb 1x een cryo gehad maar helaas heeft dit niks opgeleverd. Het bloedverlies blijft bij mij ook aanwezig, soms ook na gemeenschap. Heel vervelend.. Gelukkig is mijn vriend vrij nuchter en weet hij dat ik er niks aan kan doen maar het voelt niet prettig. Jouw verhaal lijkt wel erg op mijn verhaal.. Ik had 4 jaar geleden ook bijna de hele maand door bloedingen/bruinverlies waardoor ik mijn cyclus niet goed kon volgen, alleen met echo's. Sinds de puncties voel ik mijn eisprong beter maar deze maand dus ook niet.. Ik snap je frustratie over het bloedverlies dus volkomen. Ik heb deze maand mijn eisprong dus ook niet duidelijk gevoeld, heel vervelend want ik heb nu alweer bruinverlies en en ik heb geen idee waar ik in mijn cyclus zit. Heel frustrerend weer.. Ik heb nog geen contact opgenomen met Gent maar zolang ik hier in Nederland mijn tussentijdse echo's niet kan laten plaatsvinden en ik geen hotel in Gent kan boeken voor rond de punctie wordt het toch lastig. Ik ga ze denk ik volgende week wel even bellen om te vragen hoe de stand van zaken daar nu is. Ik hoop dat je snel bij de fertiliteitsarts terrecht kan maar probeer jezelf niet gek te maken. Ik heb dat in het begin ook erg gedaan maar uiteindelijk schiet je er niks mee op. Hoe moeilijk het ook is.. Hou de moed erin!
Hier weer een licht positief berichtje.. Vandaag contact gehad met Gent met de vraag of ze al weer nieuwe cycli opstarten. En dat doen ze weer! We vinden deze maand nog wat snel (gisteren ongesteld geworden) dus we gaan in juni starten. Het is wel druk zei ze dus ze heeft ons al ingepland voor volgende maand. Over een maand gaan we dus als alles mee zit starten!! Ik kan niet wachten haha.. Zat de laatste dagen niet zo lekker in me vel (mede door weer een week bruinverlies voor mijn menstruatie) maar dit geeft me weer wat strijdkracht om ergens voor te gaan en te vechten! Inalna, hoe gaat het met jouw? Al iets meer bekend?
Jaaaaaa!!! Wat een goed bericht!! Wat fijn om een datum te hebben om te beginnen! Kan me voorstellen dat dit je weer positieve energie geeft, vooral na weer dat irritante langdurige bruinverlies Ik ben blij voor je! Ik begin alvast weer met duimen Hier ook weer een week voor menstruatie bruinverlies. Irriteer me er alweer volop aan. Al voelt het wel anders dan voorheen omdat nu de angst en onzekerheid van het zwanger worden er niet bij zit. Dat maakt het nog veel erger!!
Hè bahh.. Bij jouw ook alweer. Ik had zo gehoopt voor je dat het na je zwangerschap wat zou normaliseren maar dit is dus niet het geval.. Balen zeg. Ga je er nog iets mee doen (pil gebruiken of prikpil etc.) of gaan jullie nog voor een tweede kindje? Het is idd fijn om weer vooruit te kunnen kijken. Hopelijk komen er nu geen gekke dingen tussendoor en kunnen we in juni echt gaan starten! Ik heb het verder nog tegen niemand gezegd (behalve mijn ouders), anders krijg ik steeds weer vragen wat vast lief bedoeld is maar ik wil er zelf nog niet teveel mee bezig zijn omdat we al zoveel tegenslagen hebben gehad, nog even van de rust genieten!
Dat kan ik me inderdaad voorstellen, nog even opladen voordat jullie beginnen! Het is vast zomaar zover, hopelijk lukt het wat afleiding te zoeken zodat de tijd wat sneller gaat! Ja het zit er dus blijkbaar nog steeds in. Heb wel het idee dat het niet prompt na mijn eisprong begint nu, maar iets later. Dus opzich is dat wel winst, die paar extra dagen zonder bruinverlies. Ik ga er nu eerst niks mee doen. Ik gebruik geen anticonceptie maar onze baby zorgt wel voor de anticonceptie Maar we willen niet te lang wachten om te gaan voor een 2e kindje, wie weet gaat het weer lang duren.. Ik had vorige keer al in het ziekenhuis gevraagd hoe dit eventueel zou gaan. We hebben afgesproken dat we eerst 6 maanden zelf zouden proberen, daarna weer starten met IUI.