Mijn broer is vorige maand in de schuldhulpverlening gestart met een totaal andere achtergrond. Intern volgt hij een opleidingstraject. Mocht je een keer vragen hebben hierover, kan ik ze altijd aan hem stellen voor je.
Ik ben nog in opleiding, maar ervaar het persoonlijk niet zo. Ja het is triest wat je allemaal tegenkomt, maar ik vind het heel mooi om juist op dat moment iets voor de mensen te kunnen betekenen. En gelukkig gaan er ook mensen weer gewoon naar huis.
Dat is zeer zeker zo! En dat is gelukkig ook maar zo anders had er denk ik niemand meer op de oncologie afdeling kunnen/willen werken..
Soms, maar er gaan ook mensen genezen naar huis En als het echt heel zwaar word heb ik fantastische collega's om op terug te vallen. Daarbij is het super dankbaar werk want ook in de laatste momenten van iemands leven kun je heel veel betekenen voor diegene en hun familie. Zo heb ik eens samen met een collega een patiënt in bed naar buiten gereden, zo de straat op. Die wilde heel graag nog de zon op haar gezicht voelen. Of een klein verjaardagsfeestje voor een kind/kleinkind van een patiënt. En 1x hebben we pizza besteld voor een jonge man die niet lang meer had en die was zo gelukkig met die pizza dat hij huilde van blijdschap. En dat zijn de momenten waar je het voor doet
Melkveehoudster = boerin. Wat dus inhoud dat wij ondernemers zijn. Ik doe de boekhouding, verzorg het jongvee, koeien kraamvrouw, verzorg het huishouden en doe verder alles wat er nodig is. En ondersteun mijn man, de boer. En ik ben niet er “ ingerold” maar wij hebben bewust samen ervoor gekozen dit bedrijf voort te zetten. Ik heb veehouderij gestudeerd aan de HAS.
Tuurlijk.. Als je dat zonder kritiek kan uitvoeren zou ik dat zeker doen. Ik heb helaas andere ervaringen. Familie van mn ex vond dat ik niet op zn zak moest teren dus ben terwijl ik absoluut nog niet gezond was na mn zwangerschap aan het werk gegaan. Lijkt me heerlijk om thuis te blijven zonder kritiek en geld van mn partner te mogen besteden.
Kreeg toevallig de flair net op de mat daar staan ook 3 verhalen in van thuisblijfmoeders. Ik realiseerde me ook toen ik die las dat als je man het goed vindt en je niet steeds kritiek krijgt vanuit de familie (derden zouden me niks kunnen schelen) dat t wel cool is. Bij obs werd elke cent afgewogen en zoveel kritiek. Ongelofelijk. Ik kon nog geen broek van 10 euro voor mezelf kopen. En dat terwijl ik ziek was.