Klinkt heel zwaar, maar probeer het niet af te reageren op je man. Hij kan er niks aan doen. Snap wel waar het vandaan komt, maar het helpt je niet.. Een hobby zoeken of gaan sporten? Zodat je er toch even uit bent misschien.
Maar gaat het nog over al dan niet gelukkig zijn in uw relatie of ben je gewoon tijdelijk niet gelukkig met hoe uw leven loopt?
Nou, ik ervaar het ook als niet gelukkig in de relatie... maar t een staat in verband met het ander naar het schijnt! En waarschijnlijk ook waarom er zoveel relaties stuk gaan? al hoop ik dat wij er gewoon samen uit zullen komen! maar ben er wel achter dat een ieder individu veranderd naarmate ze ouder worden... En vandaar dat ik zei dat ik het gevoel heb we te veel verschillen ... de kunst nu.... is om elkaar weer te vinden , of het leven samen toch weer aangenaam te maken... voor BEIDE. Personen!
@roever Ik begrijp het wel. Je wilt ook af en toe een beetje aandacht of een klein gebaar ontvangen. Je mag niet verwachten maar ik begrijp dat je het nu wel nodig hebt. Jammer dat het nu niet zo loopt. Blijf erover praten en geef je behoefte aan. Wanneer de relatie verder goed is komen jullie er wel uit. Sterkte
Sinds de corona crisis ben ik veel gelukkiger in mijn relatie. Er is veel meer rust en zoveel minder stress. Daardoor is er minder irritatie en ruzie en zijn we beide leukere personen voor onszelf en voor elkaar. We hebben weer een fijne relatie (en regelmatig sex) en lijken elkaar weer meer gevonden te hebben
Iedereen kan zich alleen redden. Het is alleen niet gemakkelijk maar daar kom je ook sterker uit. Ik weet niet precies wat er speelt maar is er geen oplossing voor jullie relatie probleem?
Ik begrijp je wel, tot op zekere hoogte. Ik zit ook helemaal niet goed in mijn vel, ik ben ook thuis en we hebben 2 kinderen met een beperking. En mijn (maar ook dat van mijn man) sociale leven stelt daardoor niet zoveel voor. Mijn man had ook niet aan moederdag gedacht, maar andersom denk ik ook niet aan vaderdag. Dat verrassen en in de watten leggen, dat verwachten we niet van elkaar (zit ook niet in me, en wel iets meer in mijn man, maar ook niet zo heel erg). Maar van de andere kant zitten we over het algemeen heel erg op 1 lijn met de kinderen, en als we wel tijd voor elkaar hebben, dan voelt dat gewoon goed. Wat wij doen, is proberen elke week een uurtje samen te borrelen (gewoon thuis), zodat je niet helemaal langs elkaar heen leeft. Eerder deden we ook wel een spelletjesavond, maar momenteel hebben we daar niet zoveel fut voor, dus nu is het gewoon zondagmiddag borrel . Wat jij zegt, dat je behoefte hebt aan het verrassen en in de watten gelegd willen worden, en je man dat wel wil, maar niet zo goed kan. Wat als je dan, net als wij doen, een moment afspreekt (bijvoorbeeld elke vrijdagavond als de kinderen op bed liggen) en je dan dus gewoon elkaar de aandacht geeft. Misschien dat je dat dan anders invult dan wij doen, bijvoorbeeld dat de ene week de ene alles regelt (denk aan lekkere hapjes e.d) en de andere week de ander. Dan heb je ook meteen het “in de watten gelegd” stukje. Misschien als het niet spontaan hoeft, dat dat het makkelijker maakt voor je man (zo werkt dat wel voor mij). Voelt in het begin misschien wat geforceerd, maar als het er eenmaal zo inzit, dan niet meer.
Redden die je het altijd. Ben met niks behalve kleren wat ik aan had gevlucht. Nu 8 jaar verder alweer jaren een huisje, mijn 2e kindje als van gekregen van 6 bijna. En nu weer voorzichtig relatie
Vervelend, maar je hebt wel recht op toeslag hè. Kindgebonden budget, zorgtoeslag en hoertoeslag. Ik zeg niet dat je weg moet gaan hoor. Maar je hebt echt genoeg recht op dingen
Ik ben net als @one of kind gevlucht met de kleding die ik aan had. En 3 kleine kinderen. Was het makkelijk? Nee, absoluut niet. Maar nu, 3.5jr later heb ik mijn eigen huis en eigenlijk alles wel wat we nodig hebben. Ook jij komt er. Als het moet. Het was zwaar, maar zó ontzettend de moeite waard. Ik ben er echt een leukere vrouw en leukere moeder van geworden. Als een situatie niet goed is, moet je er wat aan doen,
Jaa ben heel gelukkig met mijn vriend. Maar we zijn allebei niet makkelijk. Er is vaak genoeg 'wat'. Maar de liefde is ontzettend sterk en we zetten ons echt in voor de relatie.
Heel vervelend dat je een ziekte hebt. Maar het kan wel. Ik werk nu ook maar 2 dgn. Daar waar je niet werkt wordt je gecompenseerd met toeslagen. Je denkt in problemen. Niet in mogelijkheden. Dan gaat het zeker niet lukken nee.