Van 5 scholen en 5 bso’s samen. Ze hebben besloten niet allemaal open te gaan. Alles van dezelfde stichting dus dit was een hele goede oplossing. Bijna niemand op eigen terrein, eerst naar een onbekende school en daarna naar een onbekende bso. Iedereen vond het spannend, maar er was daardoor al snel een hechte groep. Ze wilden voorkomen dat er kinderen alleen of met een een klein groepje zouden komen te zitten. 40 was wel op de drukste dag. Het varieerde van 20-40 kinderen. En uiteraard werden er kleine groepen in lokalen gemaakt, maar buiten spelen deden ze gewoon in groepen.
Iedereen bedankt voor de reacties. Wij hebben nu besloten om vanaf 1 juni een paar uurtjes per week op te laten passen. De rest vangen we nov steeds zelf op. hoe doen jullie dit nu?
Ik zie nu pas dit topic. Mijn schoonouders, 70 en 75 jr, passen normaal gesproken op maandagmiddag en dinsdagmiddag op. Maar nu in coronatijd dus niet. Mijn schoonouders hebben een dochter die woont in een woongroep voor verstandelijk gehandicapten. Zij snapt niet wat er aan de hand is en waarom zij niet naar huis gaat. Normaliter gaat zij om de week een weekend naar huis. Nu kan/Mag dat niet. Ze hebben elkaar nu ruim 10 wk niet gezien. Ook hierom willen/kunnen mijn schoonouders niet oppassen. Tot nu toe hebben we het onderling kunnen oplossen door vrij te nemen, deels thuis te werken. Maar ik ben receptioniste en ik kon 1 dag thuiswerken, maar dat houdt een keer op natuurlijk. Mijn man neemt 1 a 2 dagen in de week een snipperdag. Nu had ik overlegd met collega dat ik voorlopig 2 halve dagen werk, dinsdsgochtend en donderdagochtend en zij dan de middagen, voorlopig, tot de vakantie. Maar toen zij gisteren op het werk kwam om mij af te lossen en ik mijn waardering uitsprak, toen kwam er toch wat uit bij haar aan kritiek en commentaar. Dit wil ik zo niet. Ik probeer nu voor de dinsdagen maar weer wat anders te regelen, ik weet niet hoe ik het moet oplossen. Heb er gewoon slapeloze nachten van.
Hier passen de ouders van 75+ gewoon op bij nood (zoals fysio). Moet er wel bij zeggen dat we naast mijn ouders wonen en we praktisch een gedeeld huishouden hebben. We zeggen altijd dat we LATten haha
Sinds vorige week passen mijn ouders en schoonmoeder weer op. Dit hebben ze zelf weer aangegeven want ze missen de kinderen gewoon. Mocht mijn dochter verkouden zijn of ziek dan blijft ze uiteraard thuis maar verder gaat ze weer lekker naar ze toe.
Hier ook, ik moet donderdag de hele dag werken en dan gaat mijn zoon met een vriendje mee. De maandag is dat jongetje bij ons omdat dan zijn moeder moet werken. Ze helpen we elkaar.
Ik zie dit topic nu ook pas. Maar mijn ouders hebben alle tijd gewoon 2 dagen in de week opgepast. De noodopvang is leuk bedacht, maar als je kind een snotneus heeft/niest/niet fit is, mag je deze al komen ophalen. Ik had geen zin in gedoe aangezien onze dochter voor het eerst naar opvang zou gaan en dan weet je gewoon dat ze ziek gaat worden. Zolang het kan en mijn ouders het goed vinden, zijn wij het er ook mee eens.
Wel fijn om die bevestiging te krijgen dat er meerderen ervoor kiezen om rustig aan weer op te gaan starten. Het is en blijft een risico wat we nemen maar mijn ouders stonden zo te trappelen tot ze weer mochten. Als zij het liever niet hadden gewild hadden we dit natuurlijk nooit zo gedaan.
Mijn ouders gaan deze week weer voor het eerst oppassen (sinds half maart). Nou zijn beide jongens vanaf half maart om beurten aan het hoesten/snotteren geweest, dus in die periode wilde ik sowieso niet dat ze naar mijn ouders gingen.
Hier passen ze gewoon weer op sinds de scholen open zijn. Je kunt niet eeuwig noodoplossingen bedenken en voor heel veel grootouders is het gemis echt zwaar geweest. Daarna is er jaarlijks een griepgolf waar duizenden mensen aan overlijden (hoor ik nooit wat over). En grootouders kunnen natuurlijk overal iets oplopen (ze komen immers ook in contact met andere ouderen, gaan naar de supermarkt etc). Volgens mij is dat een groter risico dan een kleinkind.
Hier hetzelfde. Ook hebben ze opgepast rondom de geboorte van de jongste. Ik kon vrijwel niks de eerste weken, dus was heel dankbaar voor de hulp die ik kreeg van ze voor die tijd hebben ze 7 weken niet opgepast.
Is er geen vriendinnetje van school waar ze naartoe kan? Dat jullie onderling elkaars kinderen opvangen?
Gelukkig werkt mijn man standaard vanuit huis, dus in principe is er altijd iemand thuis als ik werk en anders is er altijd een mouw aan te passen, vriendinnetjes met wie ze mee kan. Ik wil pertinent niet dat mijn ouders oppassen, ik vind het risico nog te groot. ( Mijn moeder is 66, vader bijna 74). Verder las ik hier iemand die het vergeleek met de griep. Sorry hoor, maar ik begrijp die vergelijking totaal niet.
Niemand vergelijkt het met de griep. Corona is niet hetzelfde als de griep. Maar daaraan overlijden jaarlijks (tien)duizenden mensen en je hoort er niets over. Laat staan dat maatregelen worden getroffen. Als ik de cijders zie zegt dat genoeg. Een enorme afname ondanks alle versoepelingen. Verder is intussen duidelijk dat kinderen het niet of nauwelijks krijgen of overbrengen. Ik neem aan dat jouw ouders dan ook al 3 maanden alles online bestellen, niemand meer zien of spreken en niet buiten de deur komen? En dat ook nog een jaar willen volhouden (er is nog lang geen vaccin). Dit virus gaat niet weg en zal blijven bestaan. Ik begrijp dat mensen maatregelen nemen. Maar dat kan niet eeuwig en het middel (eenzaamheid, gemis, angst etc) hoeft niet erger te zijn dan de kwaal.
Wij hebben besloten dat mijn ouders vanaf 8 juni weer gaan oppassen. Wel eerst alleen op de jongste (dan hoeft mijn vader tenminste niet op het schoolplein te gaan staan) en in de zomer allebei. Mijn ouders zijn onder de 70 en geen risico groep, nemen hygienemaatregelen en werken bovendien beide nog (dus ze komen nu ook al overal dus het is niet zo dat ze als ze besmet raken specifiek door mijn kinderen besmet worden) Als er iemand verkouden of ziek is passen ze niet op is de afspraak. Wij hebben er voor gekozen om het weer te doen omdat je niet weet hoelang dit anders van toepassing moet zijn. Ze missen het enorm en mijn vader zei al: zomereen overlijd ik in het komende jaar en dan heb ik dit laatste jaar met ze gemist. Omdat ze het zelf zo graag willen en het er tot nu toe naar uit ziet dat kinderen niet zo’n grote rol bij besmetting spelen als wij durven we het aan. Wij houden zelf wel afstand. Ik vind het nog steeds een lastig dilemma hoor maar voor nu voelt het goed. Ik maak mij meer zorgen over het najaar en dan evalueren we opnieuw.
Mijn ouders (70+) hebben vanaf dag 1 coronacrisis gezegd dat ze beschikbaar zijn als oppas, mits iedereen gezond is. Zodra er gehoest en geproest ging worden (zowel bij ons, de kinderen of opa/oma), moesten we wat anders regelen. Ik ben op een gegeven moment gaan hoesten en werd naar huis gestuurd door mijn baas, dus kinderen vanaf toen bij mij thuis gehouden, ruim 2 weken. Toen het gehoest over was, zijn ze weer naar opa en oma gegaan. Wél hebben we er op gelet dat we nauwelijks met andere mensen in aanraking kwamen, we gingen alleen de deur uit voor de boodschappen en dan ging man of ik alleen. Verder altijd thuis. Geluk bij een ongeluk dat het prachtig weer is, dus ook bij opa en oma kunnen ze veel naar buiten, dat scheelt ook al. Daarbij hebben ze een woonkamer zo groot als wat, dus ze zitten niet op elkaar geplakt in een klein huiskamertje. Andere oma durfde het nog niet aan om op te passen, ook alle respect voor. Inmiddels wil ze wel weer oppassen alleen woont ze wat verder weg, dus moeten ze daar dan eigenlijk blijven slapen en dat durft ze nog niet aan. Ze is pas wel een middag bij ons geweest om op ze te passen. En wat ik wel vind, is dat je niet zo zeer naar leeftijd moet kijken, maar naar gezondheid e.d. Mijn ouders zijn dus 70+ en allebei gezond, geen longproblemen, ze zijn ook nog heel vitaal, geen overgewicht e.d. Er zullen zat opa's en oma's zijn van 55+ die minder gezond zijn. Dus het is ook een beetje zelf een afweging maken. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat mijn ouders geen corona kunnen krijgen. Iedereen kan het krijgen, zij ook, ik ook.