Nee. Ik kan een vrouw heel mooi vinden maar daar blijft het ook bij. Er komt geen aantrekkingskracht bij kijken. Ik val echt op mannen. Zou best met en vrouw kunnen zoenen hoor maar niet meer dan dat .
Geen idee wat ik er mee ga of wil doen. Ik heb niet de behoefte om een andere vrouw te leren kennen of zoiets. Gaat me echt puur om haar dat is me wel duidelijk geworden. Dat eerst maar eens op zijn beloop laten, weet ook niet of ik het met haar moet bespreken. Of ik dat durf. Zou wel opluchten voor mij, maar ik wil haar niet opzadelen met iets van mijzelf. We kennen elkaar nog maar net. Lastig voor jou ook, je hebt nu niet iemand bii wie je dit gevoel hebt?
Ik heb het zelf nog nooit gehad. Waar ik benieuwd naar ben is, als de situatie exact hetzelfde was geweest -dus echt alles wat je ervaarde, alles wat je voelde is precies gelijk- alleen was de vrouw een man. Had je het dan ook thuis gelijk verteld, de ruimte van je man gekregen om die nieuwe gevoelens voor een andere man op z'n beloop te laten en nu getwijfeld of je er wat mee wilt/gaat doen?
Sowieso had ik dat vertelt ja, hebben we namelijk al eens meegemaakt alleen dan een man die mij dus leuk vond. En ik voelde enkele seksuele aantrekking. Heb mijn man direct op de hoogte gebracht. Toen geen twijfel of raar gevoel, wist meteen dat het lust was wat ik voelde. Mocht er iets mee doen van mijn man, maar dat is er nooit van gekomen. En dat is ook prima. Dit omdat die man dus tot over zijn oren verliefd was op mij, en ik hem alleen erg aantrekkelijk vond.
Voordat onze relatie in twijfel wordt getrokken... Wij hebben een hele goede relatie, zo goed dat we dus alles tegen elkaar kunnen zeggen en dat we de ruimte krijgen die we soms nodig hebben. Natuurlijk wel binnen de grenzen van de ander.
Yep. En nu ook samen met een vrouw na een jarenlange relatie met een man. Vroeger ook wel eens twijfels gehad of ik naast mannen niet ook op vrouwen viel maar er nooit iets mee durven doen. Inmiddels ben ik er geloof ik wel uit dat ik meer op vrouwen val dan op mannen. Tja.. beter laat dan nooit om er achter te komen toch! Heel gelukkig nu in mijn relatie met een vrouw, dat maakt het commentaar wat er vanuit de buitenwereld kwam toen ik vertelde dat ik en mijn ex-man gingen scheiden meer dan goed en voelt dit aan alle kanten goed.
MIjn vraag was niet bedoeld om je relatie in twijfel te trekken, ik vraag me alleen af wat jouw persoonlijke motieven zijn. Zo te lezen ben je daar zelf ook niet uit en het lijkt mij erg lastig om binnen de grenzen van je relatie je gevoelens voor een ander de ruimte te geven als die grenzen nog nooit gelegd zijn. Je geeft namelijk aan dat deze situatie geheel nieuw is voor zowel jezelf als je man. Dat is prima verder, begrijp me niet verkeerd. Ik denk alleen dat enige terughoudendheid ter bescherming van je gezin passend zou zijn. Al was het maar om eerst het karakter van collega af te tasten (pun intended).
Herkenbaar dat mensen dan idd wel eens denken dat de vork anders in de steel steekt. Wij hebben precies hetzelfde en dingen die een beetje "out of the box" vallen bespreken we altijd met elkaar. Heerlijk om een stukje extra vrijheid te ervaren.
Ik heb geen motieven, ik werd compleet overvallen. Ja sowieso neem ik geen overhaaste beslissingen met wat ik wil en doe met dit gevoel. Daarom krijg ik ook gewoon de ruimte om daar achter te komen. Het is nu voor mij meer haar beter leren kennen en niet om haar zo snel mogelijk in bed te krijgen.
Dat is ook wat ik tegen m'n man zei: als ik dit gedeeld had over een andere man ipv een vrouw dat hij dan vast niet zo kalm had gereageerd. Dat beaamde hij...onze relatie is voor de rest prima.