Vroeger wilde ik naar Australië. Nu vind ik NL goed genoeg. Zou wel naar Overijssel willen, maar dat wil mijn man niet. Dus helaas pindakaas.
Nee de mayo is heerlijk Lastig uit te leggen wat precies, het is meer een gevoel/manier van doen. Kzal nog eens nadenken voor specifieke voorbeelden.
Wat dan als ik het vragen mag? Gewoon nieuwsgierig hoor Ik kom er bijna nooit, maar een tijdje geleden naar een grote stoffenwinkel en dus ook even naar een lunchroom daar geweest en ik was ook echt verbaasd over de vriendelijkheid etc.!
Haha, stuur ze dan ook even door naar Frankrijk... Ik moet die zoete tubekes nog altijd importeren hier 
Ik vind Belgen ook leuk hoor, dat voorop. Maar ik vind ze zo op zichzelf, zo gereserveerd. Niemand die spontaan een praatje begint op straat of je groet als je voorbij komt. Dat zijn juist de dingen waarom België geen optie zou zijn voor mij. Dan liever naar Duitsland, die mentaliteit vind ik veel vergelijkbaarder met Nederland.
Ik ken het ook alleen als vakantieland hoor, maar het trekt me. Het is nu meer de vraag ‘Stel dat je emigreert...’ dus hoe alles zit daar qua banen, school etc. weet ik op het ogenblik niet. Mocht ik echt gaan emigreren dan ga ik dat natuurlijk eerst uitzoeken
Ja dat elkaar begroeten of praatjes is hier in de eigen buurt dus wel maar we zeggen idd niet tegen iedereen goeie morgen ofzo als we uit de buurt weg zijn. Alhoewel ik nogal snel met andere praat maar dat is eerder uitzondering. Dat merk ik wel als we in Nederland op vakantie zijn dat iedereen doet alsof hij u kent.
Belgie. Wij gaan er vaak in het voor en najaar op vakantie en het voelt elke keer als thuiskomen ofzo, weet niet wat het is. Als kind ook elk jaar naar Belgie geweest.
Haha ja, dat is voor jullie natuurlijk ook gek bij ons... Ik ben altijd graag in België, heb een vriendin in Turnhout, maar heb altijd t gevoel dat wanneer ik er zou wonen je altijd een buitenstaander blijft, zo'n gekke vrije Hollander.
Yes! Nu alweer 5,5 jaar. Bevalt super goed. Wij hebben net onze Zweedse nationaliteit aangevraagd (en m’n man is al weken goedgekeurd en nu officieel Zweeds - en ik die een halve minuut later instuurde nog niet ze hebben er nog niet eens naar gekeken!). Maar binnenkort ben ik dus geen Nederlander meer We wonen in Värmland. Niet al te ver van Karlstad (waar ik werk). Hoewel we gewoon wonen, werken en echt een leven hebben opgebouwd met vrienden, clubjes enzovoorts - kan ik het soms nog steeds niet helemaal geloven. Met name als ik dan ‘s ochtends naar de auto loop, voelt het nét alsof ik op vakantie ben
Ik hou niet zo van onzekerheid.. (Nederlands sociale stelsel is top) ben binnen Nederland ook niet echt verhuisd, naja 6x verhuisd binnen dezelfde stad/aanliggend dorp Mocht het ooit zo ver komen zou ik denk ik het liefst naar een Engels (of Nederlands) sprekend gebied gaan. Want die talen ken ik