Racisme vond ik t ook niet echt. Of t discriminatie was wist ik ook niet echt zeker. Gelukkig heb ik daarna een hele fijne baan gevonden, in t centrum van een grote stad met enorm veel verschillende bevolkingsgroepen, waar iedereen geaccepteerd werd zonder al te veel vooroordelen.
Ik vind dit een erg lastig onderwerp. Zelf heb ik Moluks bloed maar dit is mij niet aan te zien. Mijn broertje wel en ik weet nog hoe gekwetst mijn opa was toen hij hoorde dat ze hem pinda noemde. Zelf leer ik mijn kinderen dat iedereen gelijk is ondanks andere afkomst of geloofsovertuiging.
Ik ben heel blij dat mijn kinderen opgroeien met verschillende kleuren om zich heen. Ze hebben een witte en een zwarte opa. Ik ben ook heel blij dat wij niet in Amerika wonen, waar je dus je zwarte kinderen op moet voeden dat ze nooit iets moeten provoceren/nooit moeten verdedigen/niets verdachts doen/altijd je handen laten zien etc etc. Gelukkig kunnen wij ons daar niets bij voorstellen maar voor veel Amerikanen is dit de dagelijkse realiteit.
Ik en mijn gezin hebben niet te maken met racisme, gelukkig zou ik bijna willen zeggen. Dat wil niet zeggen dat wij het niet om ons heen zien. Helaas zelfs in mijn familie ik probeer er altijd wat van te zeggen en ga er ook vol in als ik weer eens "negertje of homotje " hoor. Dit gaan mijn kinderen niet leren, dit is niet normaal! Moet zeggen dat ze er rekening mee houden bij onze pleegdochter aangezien ik dat echt duidelijk heb gemaakt. Om ons heen ook racisme, mijn nichtje is half Marokkaans en die merkt er zelf weinig van zegt ze maar "kut marokkaan" als grapje vinden veel mensen blijkbaar normaal Toen ik een date had met een donkere jongen heb ik nog nooit zoveel mensen me zien aankijken, iedereen keek! Het viel echt zo erg op, "oh ja dat is normaal, ze vragen zich af waarom een blanke meid met mij op date gaat" dat waren zijn exacte woorden Mijn man heeft een auto van de zaak, we hebben best een grote dure auto (Skoda kodiaq 7zits) en hiervoor altijd stations. Nog nooit zijn wij eruit gehaald voor een controle. Er werkt bij hem een Indonesische jongen die een Opel grandland heeft en die wordt er altijd uitgepikt! En aangehouden, want dan hield hij zich niet aan de snelheid of andere bullshit reden (of bij een controle voor auto's of alcohol). " Hoe kom je eigenlijk aan zo'n dure auto?" hij heeft zelfs bewijs in zijn auto liggen om te bewijzen dat het een auto van de zaak is en dus legaal.
Ik denk dat de vraag 'Zou jij precies het zelfde behandeld willen worden als een "zwart" persoon?' In veel gevallen al duidelijk weer geeft dat mensen wel degelijk zien/merken/voelen dat deze behandeling in negatieve zin anders is. Ja het verschilt per land hoe erg de behandeling verschilt. In Amerika is dit enorm in Nederland minder, maar absoluut aanwezig. In bijv. Italië is dit weer heftiger dan in Nederland. Dan verschilt het ook nog per plaats. Feit is, dat het overal is. Ik ga op een ander moment verder reageren. Ben nu te gefrustreerd en geëmotioneerd.
Ik heb er hier echt nooit iets van gemerkt. (In Tunesië.) Er zijn redelijk veel donkere mensen (als in: zwart), blanke mensen en ook daartussen nog van alles (getint/licht getint) maar ik heb nooit iets gemerkt van discriminatie. In mijn schoonfamilie heb ik redelijk wat aangetrouwde familieleden met een donkere huidskleur en we hebben ook een zwarte buurman, ook hij heeft nooit iets gemerkt qua discriminatie. Denk eigenlijk dat dit probleem vooral speelt in de Westerse wereld, het midden-Oosten en bepaalde Aziatische landen. Sorry trouwens als je aanstoot neemt aan het woord 'zwart', maar heb even geen idee hoe ik het anders omschrijf.
In Nederland hebben wij dus wel veel last gehad van de afkomst van mijn man. Hij heeft een witte huid met een Arabisch noord Afrikaanse afkomst, en ondanks zijn huiskleur merkte je van alle kanten dat hij/wij toch anders werd(en) behandeld. Toen dit van de belastingdienst aan het licht kwam was het ook echt een opluchting voor ons, omdat het nu eens eindelijk werd erkend. Wij hebben nl jarenlang een strijd tegen ze moeten voeren, kwamen jarenlang met de ene leugen/beschuldiging na de andere. Idem met politie en op sollicitaties, zijn eens afgewezen voor een huurhuis om zijn achternaam etc. Dus helaas veel met racisme te maken gehad (naast discriminatie om geloof). Al was het niet vanwege huidskleur, maar zeker wel ivm afkomst.
Om eerst een antwoord te geven op je vraag: Ik zou niet als mijn (zwarte) vader en zijn familie behandeld willen worden. Die zijn naar NL gelokt met de belofte dat t tijdelijk zou zijn en zijn in een voormalig doorgangskamp ondergebracht. Gelukkig is de situatie met de jaren veranderd en gaat t nu goed met hen. Daar ben ik blij om. t Kan dus ook goed/beter gaan ondanks een negatieve behandeling. Maar er zijn in veel landen nog steeds mensonterende situaties en daar ben ik echt op tegen, zeker ook omdat ik de verhalen van mijn familie ken. Ik vind t oprecht verdrietig voor je dat je gefrustreerd en emotioneel bent. Komt dat door reacties die je hier gelezen hebt? Ik denk niet dat dat de bedoeling kan zijn.
Hoe kijken jullie hier naar? Zoals ik in mijn vorige reactie al aangaf. Systematische Racisme is nog steeds enorm aanwezig. Afhankelijk van welk land en welke plaats zie je hier flinke gradaties in, maar het is eigenlijk overal(mogelijke uitzonderingen daargelaten). Ondervind je zelf racisme? Mijn huidskleur is enorm licht. Niet iedereen ziet dat ik niet alleen wit ben. En zijn verbaasd bij het zien van een foto van mijn vader met zijn donkere huidskleur. Andere zien het direct. Weten welke huidskleur mijn vader had was genoeg voor sommige mensen(voornamelijk volwassenen) om racistische opmerkingen naar mij als kind te maken. Niet zien dat ik niet alleen wit ben zorgt er voor dat mensen hun ongenuanceerde mening bij mij ventileren wat inhoud dat ik (veel te) vaak racistische en of discriminerende meningen/gedachten/opmerkingen hoor. Vind je het wel meevallen? NEE ABSOLUUT NIET! Wat zie jij gebeuren? Eerlijk, ik zie overal om me heen "white privilege". Ik zie ook dat heel veel witte mensen dit oprecht niet door hebben. Wat ik tot op zekere hoogte ook begrijp. Iets wat zo normaal voor je is, zie je niet als een privilege. Zeker niet als je niet door hebt dat het voor mensen met een andere huidskleur niet zo vanzelfsprekend is. We leven nu in een tijdperk waarin je je goed kan inlezen. Waarin dit onderwerp meerdere keren aangekaart is. (Hier begint mijn begrip te verdwijnen en begint mijn frustratie.) Ondanks deze mogelijkheden blijven mensen stug volhouden dat het er niet is. En komen de scheve vergelijkingen bijvoorbeeld over witte mensen die ook benadeeld worden en niet alles in de schoot geworpen krijgen. Met deze opmerking maak je direct duidelijk dag je geen idee hebt wat white privilege is of ben je de aandacht weg aan het halen van het onderwerp om maar niet toe te hoeven geven dat het er is. Het is er en iedereen die zichzelf inleest en eerlijk naar het huidige systeem en uberhaupt zijn/haar dagelijks leven kijkt en naar dat van mensen met een donkere huidskleur kan dit zien. Nogmaals er zijn wel degelijk gradaties afhankelijk van welk land en welke plaats. Dus nee het is hier niet precies als in Amerika. Dan een greep uit het geen wat ik heb gezien en gehoord qua behandeling van mijn vader. Op school gepest worden om zijn huidskleur en iets andere gewoontes. Waardoor mijn oma hem adviseerde zoveel mogelijk op "hun" te lijken qua gedragingen, spreken enz. Hij werd vervolgens zo wit mogelijk opgevoed. Continu onderschat worden en voor minder kundig gezien worden tijdens zijn studies en op bepaalde momenten van zijn carrière. Patiënten die niet door een zwarte arts geholpen wilde worden. In (zakelijke) gesprekken al snel als bedreigend neergezet worden. Intelligentie die steeds in twijfel getrokken werd. Regelmatig verbaasde mensen wanneer hij of ik zijn beroep benoemde. Want huh, hij kan toch geen arts zijn. Heeft hij op de universiteit gezeten? In winkels standaard achtervolgd worden door personeel. Richting 5 december standaard gelinkt worden met zwarte Piet (nee niet in positieve zin, als dit er überhaupt al is). Wat ik zelf deels vanaf de zijlijn ervaar met mijn man, donkere huidskleur. Überhaupt verschil in behandeling als ik met of zonder hem ben. Vaak staande gehouden worden door politie. Standaard in de gaten gehouden worden in winkels, warenhuizen enz. Mensen die met een boog om hem heen lopen en hun tas even wat steviger vast pakken. Angstig zijn wanneer hij wil helpen en daarna de opmerking 'oh jij bent anders'. Überhaupt vaak de opmerking 'Jij bent anders dan de andere', 'Jij bent 1 van de goede', 'Dit gaat natuurlijk niet over jou, want jij bent er niet zo een'..... Mensen die ervan uitgaan dat ons huis en onze lease auto nooit met legaal geld betaald kunnen zijn. Verbaasd zijn dat hij überhaupt werk heeft. Geweigerd worden aan de deur van discotheken. Richting 5 december standaard gelinkt worden met zwarte Piet. Het is dat hij zijn achternaam mee heeft, die lijkt oerhallands en wordt makkelijk gelinkt met God. En wat kan er bij ons veranderen in onze samenleving? Verandering begint bij erkenning en herkenning. Niet deels, maar volledig. Als dat er echt komt, dan zijn we al een heel eind. Mijn frustratie en emotie, die ik in mijn vorige post benoemde, hebben vooral hiermee te maken. Ik hoop elke keer weer dat we dichterbij dit punt van erkenning en herkenning komen. Op momenten lijkt dit ook zo te zijn (ook op individueel niveau) en dan komt het bagatelliseren, de scheve vergelijkingen enz. weer. Ik gun mijn man, mijn kinderen en alle andere in de wereld(nu gaat het even specifiek om mensen met donkere huidskleur) de zelfde behandeling als die van de witte mensen. Het idee dat dit (nog) niet lukt en misschien ook nooit gaat lukken puur, omdat mensen de ongelijkheid blijven ontkennen... frustreerde me enorm en doet me pijn. We horen allemaal gelijk te zijn, de zelfde kansen te hebben en gelijk behandeld te worden.
Door het puur over je familie te hebben en over een bepaalde periode in hun leven beantwoordt je mijn vraag eigenlijk niet. Ik doel echt op de huidige behandeling van donkere mensen in zijn algemeenheid. Maar ik waardeer je reactie wel enorm! Heftig wat ze meegemaakt hebben en inderdaad heel fijn dat er wel degelijk dingen verandert zijn in de jaren! Zie mijn vorige reactie met het antwoord op je vraag.
Ik vind het super goed dat er eindelijk eens wereldwijd geprotesteerd wordt. Witte privileges is gewoon een feit. Ik ben mij daar bewust van, en leer de kinderen ook dat zij privileges hebben puur en alleen om hoe ze er uit zien. Het erkennen, en ook uitspreken alleen al helpt. Wel is het lastiger hier denk ik. Hier zijn weinig zwarte mensen, ik kan er niets anders van maken. Denk dat 98% wit is. En daar is niks mis mee imo, dat is gewoon hoe de gemeenschap er hier uit ziet. En als er eens een kleur tevoorschijn komt ( 1 van mijn vriendinnen ) dan zijn ze geadopteerd en spreken ze Fries Totaal niet te vergelijken met de randstad, laat staan de VS. Maar zolang de zwarte man in de VS zo word achtergesteld met bijvoorbeeld de verkiezingen ( lange wachtrijen, weinig stemmogelijkheid ) zal er niet snel anders gekozen worden. Helemaal in de zuidelijke Staten. Laten we hopen dat die oranje gek sowieso niet herkozen wordt. Zou wel helemaal bij het jaar 2020 passen. Nog meer ellende. Oh ik dacht nog even aan 1 ding, het wapen beleid daar. Buiten het feit dat de politie daar veelal racistisch is, moeten ze ook rekening houden met het feit dat iedereen een wapen kan en mag dragen. Totaal idioot dat land, ik zie het echt als een ‘rijk’ derde wereld land. Moet trouwens zeggen dat ik nog steeds heel erg schrik van alle agressie. En dat het overal te zien in. Mensen die vermoord en dood getrapt worden. Zwarte en witte mensen. Kwam gisteravond een filmpje helaas tegen op Twitter en ik heb er de halve nacht van wakker gelegen. Sowieso van die hele ellende. Heb ook besloten dat dit het enige is wat ik er over ga typen en voorlopig even het nieuws oversla.
Sorry, dan heb ik t verkeerd begrepen. Hoe de huidige behandeling van donkere mensen in zn algemeenheid is klopt ook absoluut niet, zo zou ik ook niet behandeld willen worden.
Ik heb met open mond de reconstructie gekeken van George Floyd... Verschrikkelijk.. 1 van de beste vriendinnetjes van mijn dochter is ook donker gekleurd, mijn dochter vroeg gisteren aan mij of zij ook zo behandeld gaat worden in Nederland.. ze ligt er wakker van. Voor het corona gebeuren was mijn tussendienst te laat ( uitzendkracht) hij was aan gehouden door de politie met de vraag wat hij op dit tijdstip daar op die weg deed.... Hij is een Marokkaan. Werkelijk nog nooit meegemaakt dat ik aan de kant ben gezet door de politie... Zelf ben ik witter dan wit maar voor mij is iedereen gelijk en iedereen welkom.
Dat doet me denken aan een vriendin van mij, die mij (toen we nig pubers waren) haar frustratie liet weten dat er dingen in de winkels lagen die inderdaad de benaming ‘nude’ oid. Denk aan panty’s, nagellak, e.d. Ik had er als jong meisje nooit overnagedacht hoe idioot het eigenlijk is om beige als ‘nude’ en dus als de voornaamste huidskleur te benoemen.
Oh nou! Mijn jongste dochter noemt het altijd zo, terwijl ik er zalm of zalmroze tegen zeg. De oudste 2 noemen het ook geen huidskleur. Ik benoem elke keer dat het lijkt op haar huidskleur maar dat er nog veel meer huidskleuren zijn maar het lijkt er niet in te slijten.