Hi meiden, sorry, maar kreeg geen meldingen... van harte gefeliciteerd, @KellD en @SD90! Wat spannend zijn deze weken, hé? Het gaat redelijk goed hier. Mijn buik groeit flink, de frummeltjes liggen mooi op schema en we wachten vol spanning op de uitslag van de NIPT. Ik ben iets naar voren gezet en mijn uitgerekende datum is nu 22-12. Iedere week weer ben ik super zenuwachtig voor de echo, ik verwacht dat dat de hele zwangerschap blijft, maar hopelijk wordt het minder als ik de baby’s voel bewegen. Merk wel dat ik zo gespannen ben, dat ik thuis vaak een erg kort lontje heb... het helpt ook niet echt dat er nu weinig mogelijk is qua afleiding!
Dankjewel, ja heel spannend weer. Wat fijn dat het goed met je gaat. En dat de frummels het goed doen! Ik snap best dat je elke week weer gespannen bent. Ik ga duimen voor een prachtige uitslag van de NIPT. Wanneer zou je de uitslag evt kunnen ontvangen? Hopelijk mag je ons goed nieuws brengen!
Lieve meiden, Ik ga nog niet actief meeschrijven ik ben afgelopen maandag pas mijn dochtertje verloren. Maar de wens is zo ontzettend sterk dat we wel hebben besloten dat zodra ik er fysiek en emotioneel weer klaar voor ben we zo snel mogelijk weer zwanger willen worden. Maar wilde wel laten weten dat ik met jullie mee lees. Ik meld me wel weer als ik er klaar voor ben.
Lieve Elletje, Dat is nog zo kort geleden, en dan is de wens al zo sterk! Dat hadden wij ook hoor, hoe gaat het nu met jullie? Heb je ondanks alles wel een goeie bevalling gehad? Neem je tijd, je mag altijd meepraten over van alles en nog wat ook je verhaal/angsten en natuurlijk ook de mooie periodes van je zwangerschap van je mooie meisje want ook die zijn er en mogen besproken worden! heel veel sterkte knuff
We zijn al sinds september 2017 bezig voor een kindje, in 2018 al een MA gehad met 8 weken en nu bleek ik zwanger van een meisje met tripoïdie. We zijn eindelijk ouders, maar staan nog met lege handen en vol verdriet. Met mijn man gaat het na een dag alleen maar huilen weer redelijk. Ik ben nog een totaal wrak en heb vandaag dan ook een rouwtherapeut benaderd om me te helpen het verlies van onze dochter te verwerken. Ik merk dat ik het wegdruk, maar op den duur is dat natuurlijk geen oplossing. Maar de wens is nu alleen maar sterker geworden zowel bij mij als bij mijn man. Hij heeft haar geboren zien worden en was gelijk verliefd en is er nu helemaal zeker van dat hij echt heel graag vader wil worden. En dat heeft ie nog nooit zo duidelijk uitgesproken. De bevalling heeft 60 uur geduurd vanaf de eerste gift weeën opwekkers. We hebben de zwangerschap afgebroken om onszelf en onze dochter veel leed te besparen. Ze maakte geen schijn van kans het was uberhaupt al een wonder dat ze de 20 weken zwangerschap had gehaald. Maar het is en onmenselijke keuze om te maken, al hadden we door haar afwijking niet echt een keuze. Ze is ergens tussen zaterdagochtend en maandagavond in de buik al overleden. Ik heb ook in de fase waarin we wisten dat we afscheid gingen nemen genoten van haar bewegingen in mijn buik, het moment waarop ze in mijn armen lag ook al was ze al overleden was magisch.
@Elletje Mannen en vrouwen verwerken het anders, en dat is niet erg dat mag. Waar in elke dag soms huilde. Lukte het mijn man niet om te huilen, pas na alle uitslagen het as ophalen brak hij weer. En nu wisselend huilt hij ook wel. Wat een vreselijke beslissing moet je dan nemen, maar wat een liefde kan je hebben voor je kindje dan. De eerste ontmoeting is magisch/ontroerend en mooi. Op instagram kan je ook verschillende moeders volgen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik vind dat zelf wel fijn. Het gevoel van weer met lege armen staan is vreselijk, en ook heel zwaar je hebt al een heel Leven samen uitgestippeld
@Elletje wat ontzettend triest dat jullie je dochtertje zijn verloren. Uit liefde gekomen en liefdevolle beslissingen laten gaan. Ik snap zeker dat de wens nog groter is geworden om (fysiek) moeder te mogen zijn. Klinkt zeer bekend. We hebben veel liefde te geven, en die delen we graag! Neem je tijd en rust. Geef je zelf de ruimte in je eigen rouw proces en ook in die van je man! Samen een prachtige dochter op de wereld gezet. Mama en papa van .. Neem je tijd , en ve sterkte gewenst in de aankomende periode. Hopelijk mogen we snel van je horen. En het zou leuk en fijn zijn als we nog wat van je mogen lezen hoe het met jullie gaat.
@Elletje Het is een onbeschrijflijk gevoel als je je kindje in je armen hebt hé. Ook al is ze al overleden, op dat moment zie je dat gewoon niet. Ik voelde toen alleen maar allesoverheersende liefde. Denk dat ik de eerste 24u na de bevalling mijn jongens amper losgelaten heb. Het is niet meer dan logisch dat je nog een compleet wrak bent. Ik leefde de eerste maanden in een waas en eigenlijk voel ik mezelf pas sinds een dikke anderhalve maand (een halfjaar na de geboorte) weer een beetje mezelf. Dus neem je tijd. Voel alles wat er te voelen is, neem elke dag zoals 'ie komt. Nu hoeft niks anders, alleen maar zorgen voor jezelf (en je man natuurlijk). Hier viel het ook op dat manlief er heel anders mee omging dan ik, die wilde zo snel mogelijk verder met zijn leven terwijl ik volledig vastzat in verdriet. Blijven praten, dat is het beste dat je kan doen. Weet niet of je een lezer bent, maar ik heb erg veel gehad aan het boek 'Het rouwt in jou' van Christine Vandenhole.
@Elletje wat een vreselijk moeilijke keus hebben jullie moeten maken, en tegelijkertijd zo ontzettend liefdevol. Bij ons was de wens ook direct weer heel sterk... dus dat gevoel is heel herkenbaar. Sterkte voor alle moeilijke eerste, tweede en derde momenten die nog gaan komen.
Ik kreeg helaas geen meldingen de afgelopem dagen maar ik dacht ik check even in. @Elletje wat ontzettend verdrietig voor jullie. Het is logisch dat je fysiek en mentaal tijd nodig hebt. Ik hoop dat je snel weer verblijdt mag worden met een wondertje. Momenteel heb ik zelf ff een moeilijke periode. Ik voel me onwijs rot en down terwijl ik dacht dat het redelijk goed met me ging. Doordat ik veel stress heb en nadenk heb ik pijn aan mijn maag gekregen waarvoor ik maagtabletten slik. Mijn pech is dat snel na de bevalling corona kwam, dus echt tijd nemen om te rouwen zat er niet bij. Ik voel dat het deze maand niet gelukt is. Ondanks dat ik voor het eerst in mn leven ovulatietesten heb gebruikt. Ik denk dat ik vanavond of morgen al mn menstruatie krijg. Lage buikpijn puistjes en alle symptomen van een menstruatie. Jammer. Ondanks dat ik 4 gezonde kinderen heb is er niets wat ik meer wil dan een gezonde baby in mijn armen. En ik ben zo bang dat dat nooit meer gaat lukken. Het is zo moeilijk om positief, optimistisch en hoopvol te blijven. Maar tegelijkertijd ben ik wel heel dankbaar voor alles wat ik heb en voel ik me gezegend.
Gefeliciteerd en gecondoleerd met jullie dochtertje. Wat ontzettend heftig. En wat een k*t beslissing. Wij hebben hem afgelopen maart ook moeten maken. Heel knap dat je al begeleiding hebt ingeschakeld. Heel slim
@Mamasinds2006 Door de stress kan je lichaam raar reageren gaan. En corona helpt echt niet mee... je wil zoveel maar je mag niks. Het is extra zwaar merk het hier ook. En ook wisselend gaat soms denk je het gaat heel goed, en dan pats boem ben je weer ff terug bij af ook dat is normaal is het rouwproces je gaat verschillende fases door en sommige komen vaker terug. Het is ook allemaal kort geleden nog en we willen al zoveel. Geef ook je lichaam de tijd soms zijn we in ons hoofd wel toe aan een zwangerschap maar ons lichaam nog niet. Hopelijk heb je snel twee streepjes op je test staan!
Hallo lieve moeders Ik volg jullie topic al vanaf het begin en wat zijn jullie sterk❤️ Wilde ik even zeggen.. En ook zo leuk om te zien dat er alweer positieve testen worden gedeeld. Ik duim dat jullie allemaal een mooie en voorspoedige zwangerschappen mogen krijgen met een gezonde kindje in de armen ❤️
Vanmorgen de verlies en rouwtherapeut telefonisch gesproken en heb donderdagochtend de eerste afspraak met haar. Hopelijk kan zij mij helpen de pijn te durven voelen en daarmee ook te verwerken.
Wat goed dat je die stap hebt gemaakt. Heel knap ook! Dat is het begin. Wees trots op deze zet , ik denk dat dit je wel gaat helpen. Bij mij hielp dit forum ontzettend, veel van me afschrijven. En ervaring in bepaalde situaties .. Als je wat kwijt wilt , mag dat altijd.. Laat je het weten hoe het is gegaan Donderdag?
Hier vandaag weer echo gehad. Hartje klopte, maar traag en onregelmatig. En op een week tijd is het maar 3 dagen vooruitgegaan in groei. Met andere woorden, dit komt niet goed. Basically is het nu wachten tot het hartje helemaal stopt en het loskomt.
Na alles geloof ik echt niet meer in wonderen of waterkansjes of whatever. Ik hoop gewoon dat het snel voorbij is en ik geen weken meer moet rondlopen met een vruchtje dat toch geen schijn van kans maakt...