Mijn zoontje is net 3 geworden en nog flink aan het peuteren. Zijn lievelingswoorden zijn: nee & niet! Pittige fase waar we al een hele tijd in zitten. Ik weet natuurlijk dat elke leeftijd pittige kanten heeft, maar ik zal zo blij zijn als het allemaal (zoals netjes meelopen, naar bed gaan, eten, aankleden, minder snel boos) wat soepeler verloopt. Hoe oud was jouw kindje dat je merkte dat het iets makkelijker werd? Ik ben het van mijn dochter vergeten, maar zij was ook iets rustiger van aard.
Niet? Iedere fase heeft zijn eigen dingen, maar de dingen die jij omschrijft zijn op een bepaalde manier hier met 11 jaar nog steeds aan de orde (oké, het meelopen is geen probleem, maar dat was het ook al niet toen ze peuter was ). Eten werd met een jaar of 7 beter trouwens. Al zijn ze nog kieskeurig, maar minder dan toen ze peuter/kleuter waren.
Mijn peuter is nu 2 maanden 3, maar hier iig nog volop peuter. Ik weet dat we bij de oudste met 3,5 jaar een rustige periode hadden, maar daarna vol in de fase "ze is toe aan school denk ik" schoten... Dat zie ik nu ook bij een vriendin met een bijna 4-jarige. Ben benieuwd hoe het hier gaat zijn bij de huidige peuter
Voorlopig niet. Het meelopen gaat prima, eet alles wat los en vast zit (eigenlijk altijd al gedaan) maar het minder boos is er nog steeds. Inmiddels net 6 en zeer eigenwijs, wil heel erg zijn mening laten gelden. Ik denk dat het voor een deel ook het aard van het beestje is. Die van ons zou nooit makkelijk worden. Hey maar wij kunnen nooit zeggen dat we een saai kind hebben
Het verschilt per kind. Ik denk bij mijn oudste met een jaar of 4-5, jongste dochter ook nu zo ongeveer en de jongste zit nu nog lekker in de peuter fase (nu is naar bed toe echt drama...het woordje ‘bed’ levert momenteel al een driftbui op, laatst vroeg ik aan de oudste 2 of ze hun bed wilden afhalen, ik denk dat ze hem 5 huizen verderop nog hoorden ) Maar mijn oudste dochter is van de peuterpuberteit gelijk naar de pre-puberteit en nu in 1 moeite naar de gewone puberteit gegaan. Man man, wat een pittig kind is dat. Die gaat het nog ver schoppen denk ik
Ik hoorde laatst van een vriendin dat 3 jarige nog erger zijn dan een 2 jarige Hier ook vaak gillen, stampen, brullen. Geduld van een pinda. Het is hier ook vaak nee / niet / zeker nee. Warm eten is al vanaf baby zijnde drama.
Verschilt ook erg per kind. Mijn jongste was nooit echt zo’n ‘nee!’-peuter, eerder de ‘diepe-zucht-okeee’-peuter Maar zij had wel haar buien af en toe. Oudste was al vroeg op-en-top een driftbui-peuter, en dat temperament zit er nu met 8 jaar echt nog steeds (alleen niet meer om de kleur van een beker bv). De 8-jarige eet nu sinds een tijd wel heel goed, en dat was vanaf 1,5 jaar echt een dráma, dus die fase lijkt nu éindelijk (na bijna 7 jaar!) voorbij
Heel erg afhankelijk van kind tot kind. Onze oudste blijft dat duren. De jongste is het makkelijkste kind ooit. Die maakt nooit drama en als hij eens boos is is zeer echt niet dramatisch ofzo. Hij zegt ik ben boos en gat wat alleen zitten en komt erna terug.
Ik ben twee en ik zeg nee ik ben drie en doe t nog nie Erg verschillend per kind. Maar hier is het met 1.5 al begonnen dus ik hou mijn hart vast
Mijn dochter is 3,5 en och och wat zit daar een kop op. Ik merk ook echt verschil in jongens en meiden, mijn dochter heeft ook echt diva gedrag. Mijn zoon had ook zijn momenten op deze leeftijd maar zij spant de kroon. Vind haar soms echt pittig! Maar is dus ook karakter en niet alleen de leeftijd. Weet wel dat de vlag uitgaat straks als ze naar school mag.
Ik vond de leeftijd van 3 jaar het aller moeilijkst. Mijn dochter werd rustiger toen ze 4 werd. Mijn zoontje is nu 4.5 en heeft nog steeds van die peuterbuien. Hij is ook we stuk jonger vind ik dan mijn dochter was op die leeftijd.
Ik heb 2 dochters van net 6 en bijna 4. Hier hebben ze nog steeds grote moeite met het woordje nee. Ik hanteer het volgende rijtje: Ik ben 2 en ik zeg nee ik ben 3 en dacht het nie, maak niet uit wat je wilt, als mama het wil, wil ik het niet. Ik ben 4 en bepaal het hier (ik moet een rokje, ben niet gemaakt voor broeken etc. Ik ben 5 en hou mijn poot stijf Ik zei toch nee mama? Ik ben 6 en ik lees je de les. Dochter is nu van, als ik niet dat, dan doe ik dat etc. etc. eten begint hier eindelijk wat beter te worden bij de oudste. Jongste leeft bijna van de lucht.
Hier beginnen dochter van 2,5 en ik elkaar wat beter te begrijpen. Met m’n zoon nooit echt peuterbuien gehad.
Mijn dochter van 4,5 zit eigenlijk nu in een heel fijne fase. Ze is rustiger, gezellig, kan zich goed vermaken en ligt niet meer over alles dwars. In het half jaar voor haar 4e verjaardag en de eerste maanden school vond ik haar echt pittig. Haar broertje van 3 begint nu ook flink te draken.
Mijn zoon is 3 en die is eigenlijk altijd wel erg makkelijk geweest. Het enige wat ie niet doet is opruimen.. hij zegt gewoon: Gooi het allemaal maar weg mama! Daar had ik eens mee gedreigd en toen heeft ie alles zelf naar de vuilnisbak gebracht Enige dat helpt is waarschuwen dat ie niet meer op de tablet mag.. dan kan die het ineens heel goed
Ik ben 2 en ik zeg nee! ik ben 3 en wil het nog steeds nie.... peuterpubertijd kan in sommige gevallen tot 5 jaar duren