Het gaat. Heel verdrietig. De familie vandaag vertelt dat we hadden gehoopt iets leuks te vertellen te hebben vandaag maar dat dat helaas niet zo is. Straks vertellen we het de kinderen. Die weten nog van niks. Maar mijn oudste van 11 maakte zich nu al zorgen om me omdat ik me zo vaak ziek voelde. Nu ik niet weet hoe het gaat lopen wil ik toch wel dat ze het weten. En dit verdriet kan ik ook niet aan ze verstoppen. De echoscopist heeft meteen naar mijn eierstokken gekeken en die zagen er erg goed uit. Met nog voldoende mooie eitjes. Dat is wel een troost. Nu eerst dit maar door zien te komen. De vorige missed abortion vond ik heel naar. En duurde ook heel lang met veel pijn. Als het volgende week nog geen miskraam is dan wil ik een curretage in laten plannen. Want ik ga niet nog een keer 4 weken met weeen en pijn rondlopen.
Ja wat naar zeg. Heb je toen ook pillen geprobeerd? Ik kreeg misoprostol bij mijn MA, op zich wel goede ervaring mee. Ik wilde in ieder geval een curettage voorkomen (risico op verklevingen). Sterkte
Nee geen pillen geprobeerd. Ben erg aan het twijfelen wat te doen, afwachten, pillen of curretage. Zolang ik het emotioneel aan kan wil ik het nog wel even afwachten. Dit weekend zo moeten zoeken naar een goede weg om hier mee om te gaan. Omdat ik inprincipe niet meer zwanger ben dacht ik, dan is het ook klaar met die onzin en kan ik gewoon door, in de zin van geen rekening meer houden met vermoeidheid en misselijkheid. Nou dat werkt dus niet. Voor mezelf nu de weggevonden door maar te laten zijn wat nu is en per dag of dagdeel te bekijken wat wel kan en wat niet. Tussendoor toegeven aan de vermoeidheid en nog steeds 9 x per dag kleine beetjes eten, huilen als het zo voelt en werken wanneer het kan. Hoe gaat het met jou?
Ik mag vrijdag een bloedtest laten doen maar test donderdag thuis. Qua gevoel heb ik het gevoel dat het niet gelukt is...
Oh Madelief wat vervelend nieuws, sterkte! Sorry, ben hier niet zoveel omdat ik er dan veel te veel mee bezig ben. Maar we zullen het hier aankomende dagen weer gezellig maken en hopen er dan weer het beste van. Vanmorgen las ik een berichtje dat iemand zwanger was, die kwam wel even binnen. Niet dat ik het hun niet gun, want dat was mijn eerste reactie oh wat mooi voor ze, maar daarna kwamen ook even een paar tranen omdat je het zelf ook zo graag wil.
Wat naar dat je je ook nog zo ‘zwanger’ voelt met moeheid en misselijkheid. Hopelijk komt het snel. Sterkte
Dat gevoel liet me altijd in de steek. Juist de rondes dat het raak was verwachtte ik niet veel. En toen ik op di, ergens 12/13 dpo de laatste ronde weer veegje bloed had wist ik genoeg, ik was woest. Op vrijdag had ik een knaltest. Ik hoop dat je gevoel niet klopt en dat je verrast wordt!
Wat vreselijk dat je nog steeds zwangerschapssymptomen hebt dat maakt het er niet makkelijker op. Ik hoop dat het snel klaar zal zijn. Sterkte. Ik heb morgen weer een echo. Vind het weer heel spannend, want alle symptomen zijn weer eens weg. Maar snap dat jij hier nu misschien even niet op zit te wachten. @Kramertje wat spannend! Hopelijk heeft je gevoel het mis!
Spannend. Hoelaat heb je je echo vandaag? Wil qua symptomen wel met je ruilen. Dan kun jij je wat zekerder voelen en ben ik er mooi vanaf.