Wij zitten sinds vanochtend vroeg in het ziekenhuis. Baarmoeder had al veel voorbereidend werk gedaan. Vanochtend 3 cm ontsluiting. Vliezen gebroken. Baby heeft in het vruchtwater gepoept. Nu zit ze al een tijdje aan de wee opwekkers
Nou, het heeft doorgezet hoor! Op 23 juni, onze trouwdag nota bene, is onze zoon Luuk om 10:36 geboren. De bevalling is pijlsnel gegaan. Om 09:30 was de verloskundige er, toen zat ik op 4 cm ontsluiting. We liepen de trap af om naar het ziekenhuis te gaan en toen braken mijn vliezen. Snel de wc ingedoken, andere broek aan en naar het ziekenhuis gescheurd. Eenmaal op de kamer kon ik vanaf de rolstoel direct het bed in want ik moest al persen. Luuk is binnen 5 minuten geboren. Bijna letterlijk gelanceerd. Hij woog 4120 gram en is ongeveer 53 cm lang. Wonderwel ben ik er zonder kleerscheuren van af gekomen. Geen hechtingen! Dolblij zijn we met onze lieve poemel. Een heel bijzonder trouwdagcadeau.
Wauw! Dat klinkt als een droom bevalling! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van Luuk én jullie trouwdag! Prachtig kado inderdaad Geniet er van!
@Noortjedebeer gefeliciteerd! En wat een bijzondere dag voor de geboorte van jullie wonder. @sjallie heel veel succes daar! Hier wordt aan jullie gedacht. Hier laatste dag kraamzorg gehad. We zouden een rondje buiten lopen en dan de boel afsluiten... Dikke tranen dat ik niet naar buiten wou omdat ze daarna weg zou zijn. Toch naar buiten gegaan nadat ze had beloofd zaterdag nog een kop koffie te komen drinken en een weegschaal langs te brengen. Wat een topwijf zeg. Ze ging er van door met de mededeling "tot over een jaar of 3". Morgen haalt mijn man en groot rituals pakket, volgens de lactatiekundige is dat iets waar je haar het meest blij mee kan maken. Gisteren voor het eerst meer borstvoeding dan kunstvoeding gegeven
@Noortjedebeer van harte gefeliciteerd!!! Wauw dat klinkt als een super fijne bevalling, heel fijn zeg! Even een korte update van ons. Het gaat een beetje moeizaam met wat complicaties. Baby had sowieso in het vruchtwater gepoept maar hij reageert ook slecht op de weeen. Na een heftig moment einde ochtend waarbij mijn vrouw in alle heftigheid en pijn verder weg zakte en de hartslag van de kleine verdween, heeft ze na de eerste stabilisatie een ruggenprik gekregen. Dat was voor haar heel fijn en ze heeft haar ogen even dicht kunnen doen. Bloeddruk van vrouw is soms wel heel slecht en de hartslag van de baby gaat ook niet continu helemaal lekker. Inmiddels wel 6cm ontsluiting maar we moeten die laatste 4 heel langzaam en voorzichtig doen. Als het hartje straks weer gek gaat doen, moeten ze bloed afnemen bij de kleine om oa te bepalen hoe fit hij is en of een keizersnede nodig is.
Ja veel te snel pff. Huilt jouw kleintje wel eens overdag na een voeding? En hoe ga je daar dan mee om? Ik vind t zo moeilijk soms. In bed laten en daar troosten wachten tot ze in slaap valt? Of bij je pakken? Nadat de eerste een huilbaby was weet ik dus niet waar ik nu goed aan doe. Hormonale onzekerheid zullen we t maar opgooien hahaha
Klinkt ook idd echt als diezelfde droombevalling! Hopelijk lichamelijk ook snel de oude! Maar dat zal dan ook wel. Van harte gefeliciteerd en geniet van jullie heerlijke wondertje!
Onee wat heftig zeg.. ik denk aan jullie. Heel veel sterkte en succes en hopelijk hebben jullie snel de kleine gezond in jullie armen.
Zo naar 12 dagen ben ik er eindelijk aan toe om iets te schrijven. Wel af en toe mee gelezen en wat leuk nog meer baby's geboren. Gefeliciteerd allemaal en wat een prachtige namen. Mijn bevalling heb ik zelf als pittig ervaren. Mijn vliezen waren gebroken ( donderdag) en had binnen 24 uur geen weeën gekregen. Ik moest dus overgedragen worden aan het ziekenhuis. Hier kon ik me wel bij neerleggen. Donderdagavond nog aan de ctg geweest en zaterdag ochtend moest ik mij om 8.00 melden voor inleiding. Vrijdag nacht begonnen de weeën, prettig was het niet maar ik kon ze opvangen. Zaterdag ochtend iets verlaat door de weeën in het ziekenhuis. De weeën waren heel heftig en kwamen om de 2 minuten ( helaas kortdurend waardoor het niet veel uithaalde). Na een hele nacht weeën opvangen had ik rond 8.30 2 cm ontsluiting, maar ingeleid hoefde ik niet meer te worden. De weeen kon ik opvangen tot een uur of 12. Heb toen om een ruggenprik gevraagd ( ondertussen 4 cm ontsluiting). De ruggenprik gaf een opluchting en heb zelfs nog even geslapen. Ik had al 36 uur niet geslapen. Daarna is eigenlijk alles als een waas gegaan en totaal geen besef van tijd meer gehad. Ik voelde geen enkele wee meer. Wel kreeg ik tussentijds koorts. En J. haar hartslag werd te hoog waardoor ze het moeilijk kreeg. Ik moest toch opnieuw aan de wee opwekkers en pijnmedicatie werd minder gezet. Wat ik begreep is de gynaecoloog ingeschakeld en heeft mee gekeken, zei liet weten dat wanneer de ctg zo bleef er actie ondernomen moest worden. Rond 17.40 had ik 10 cm ontsluiting, maar geen persdrang. Maar toch moest ik aan de slag gezien de situatie van ons meisje Op gevoel geperst en 20 minuten later was ze er dan. Ze werd even bij me gelegd, maar ook zij had koorts, zag heel grauw en rochelde waardoor ze besloten om haar naar de kinderafdeling te brengen, mijn man is mee gegaan en ik bleef alleen achter met geen flauw idee wat er aan de hand was. ( Op dat moment wist ik ook niet dat het moeilijk gehad had). Wel kreeg ik tussentijds te horen dat ze de placenta?? na hadden gekeken op zuurstof tekort.. toen begon bij mij van alles te rinkelen en had de meest ernstige gedachtes. Ondertussen moest mijn placenta geboren worden, maar ook dit werkte niet mee. De gynecoloog werd hierbij geroepen en kreeg de keus voor een operatie, dit wilde ik natuurlijk niet want dan zou ik mijn meisje pas paar uur later weer zien, of toen mijn gedachten helemaal niet. De gynecoloog heeft nog een poging gedaan en kreeg het voor elkaar gelukkig. Even later kwam ons meisje weer terug van de kinderafdeling en vanuit de observatie waren er geen bijzonderheden. Nadien nog 24 uur in het ziekenhuis moeten blijven i.v.m. infectie gevaar door langer 24 uur met gebroken vliezen te hebben gelopen. Zondag avond mochten we dan eindelijk naar huis. In de kraamweek waren we ontzettend druk. Mijn man ging nog gewoon naar zijn werk en ondertussen hadden we twee slapeloze nachten gehad. Borstvoeding liep goed, maar deed mij zo pijn. Ik was erg emotioneel door de gebeurtenis wat terug kwam, weinig tijd met mijn man om er over te praten en ook de nachten kwamen voor mijn rekening doordat ik borstvoeding gaf. Mijn man hielp mij natuurlijk wel. Voor beiden was het zwaar. Ik had verwacht op een roze wolk te gaan zitten, maar hier ben ik kneiter hard van afgegooid. Heb het toch wat te rooskleurig gezien. Na drie dagen thuis aan te klooien besloten dat mijn man de overige 2 werkdagen vrij zou vragen ( wat gelukt is) en ik toch met pijn in mijn hart besloten heb om te stoppen met borstvoeding, alles was te veel en het maakte mij niet gelukkig en ons meisje ook niet. Uiteindelijk was dit de beste keus ooit! Wij konden eindelijk genieten. Mijn man kon ook genieten i.p.v. alleen maar mij en ons meisje te troosten. J. reageerde ook beter op de flesvoeding ( ik slikte antibiotica waar zij op reageerde d.m.v. kramp). Nu 12 dagen later durf ik te zeggen dat wij een voorbeeldige, gezonde, prachte mooie dochter hebben! En ik ontzettend trots op haar ben! Dit was zo even mijn verhaal.
Hoe gaat het met de pasgeboren kindjes? Lopen jullie nog tegen struggles aan? Ik vind het best wel lastig om een bepaald ritme te creëren tussen het voeden en slapen door. Zelf heb ik het gevoel dat ik haar zoveel op bed heb. Ik probeer J een half uur voor de voeding uit bed te halen om lekker te knuffelen of te wandelen of in bad te gaan etc.. nadien voeding en weer naar bed. In de ochtend wandel ik vaak en laat ik haar wel eens in de kinderwagen liggen tot de volgende voeding, heb ik wel het gevoel dat ik haar ook lekker bij me heb i.p.v. boven in bed. Als straks alle baby's geboren zijn gaan we dan nog ergens verder kletsen?
Wat een heftige bevalling en kraamweek ook Blij dat je voor jezelf en je dochtertje gekozen hebt en overgegaan bent naar kunstvoeding. Happy mommy = happy baby Hopelijk kan je nu genieten van je dochtertje!