Hoi allemaal, mij ben nu 30 weken zwanger van de eerste en begin me wat meer te verdiepen in de bevalling. Ik heb vaginisme en ben zwanger geworden door zelfinseminatie met een klein spuitje. Penetratie is bij mij gewoon niet mogelijk, omdat het geheel verkrampt. Nu heb ik het een keer kort besproken met de verloskundige, maar zij reageerde best kortaf en gaf aan dat een ruggenprik dan misschien een goede optie is. Ik vond het wat kort door de bocht en wilde er wel wat meer info over. Ik ga er dan ook nog op terugkomen. In de tussentijd hoop ik hier wat informatie op te doen. Wie heeft er ervaring met bevallen en vaginisme? Ze zeggen ‘eruit is anders dan iets dat erin moet’, als dit toch niet blijkt te lukken is inknippen dan een oplossing? Hebben gespannen bekkenbodemspieren invloed op je ontsluiting?
Ik heb geen ervaring met vaginisme. Maar wat jammer dat je verloskunduge zo kortaf was. Het lijkt me juist zo belangrijk om vooraf goede uitleg te krijgen en afspraken te maken Ook over bijv. inwendig onderzoek tijdens de bevalling. Ik heb wel een ruggenprik gehadcen dat helpt enorm tegen de pijn. Maar je hebt ook minder controle over je benen en onder lijf. Dus dat moet je dan wel kunnen verdragen. En je krijgt dan een katheter. Voel je niks van hoor.
Ik heb zelf geen vaginisme maar ben het tijdens mijn werk de afgelopen jaren (Ik ben verloskundige) wel een aantal keer tegen gekomen. Mijn ervaring is dat de meeste vrouwen met vaginisme prima kunnen bevallen. Het is inderdaad iets compleet anders, een baby eruit persen dan een penis/iets anders naar binnen. Vaak is het VT:vaginaal toucher (met de vingers voelen hoeveel ontsluiting je hebt) de grootste hobbel. Het helpt als je je goed voorbereid, en oefent met ontspanningstechnieken. Ik weet niet of je ooit begeleiding hebt gehad van een seksuoloog of bekkenbodem-fysio? Beide kunnen je helpen met gerichte oefeningen. Ik heb bij een aantal vrouwen ook een proef-VT gedaan, met ongeveer 36 weken. Dan kwam ik bij hen thuis en namen we er heel rustig de tijd voor. Dan heb je nog geen weeën en is het minder spannend dan tijdens de bevalling. Vaak lukt dat goed en dat geeft weer vertrouwen voor tijdens de bevalling. Overigens is een VT tijdens de bevalling niet (altijd) nodig, het kan ook zonder of met zo min mogelijk. Maar er kan een situatie ontstaan waarbij het wel nodig is om een goede afweging of beslissing te maken (bijvoorbeeld over de conditie van jou en je baby) dus ik zou er niet op gokken dat het helemaal zonder lukt. Ik zou het nogmaals bespreken met je vk en als ze weer zo kortaf reageert overwegen of zij de juiste persoon is om je te begeleiden. Een ruggenprik haalt namelijk je vaginisme niet weg, je voelt weliswaar geen pijn maar het is niet gevoelloos en je kunt ook nog steeds je spieren aan- of ontspannen. Bovendien heb je voordat die ruggenprik erin zit al het nodige aan weeën, ontsluiting en inwendig onderzoek achter de rug dus alleen een ruggenprik als oplossing slaat nergens op. Bereid je goed voor, bespreek duidelijk alle opties, oefen indien mogelijk en zoek vooral begeleiding van iemand die jou het vertrouwen geeft dat je het kan. Dan kan jij echt prima vaginaal bevallen, zeker weten!
Hoi hoi.. Ik ben kortgeleden bevallen (29 april jl). Ik heb vaginisme en ben zwanger geworden met een spuitje. Ik ben nooit bang geweest voor de bevalling vanwege me vaginisme. Wel t toucheren enzo. Uiteindelijk kon ze me vliezen breken met 1 vinger erin want 2 deed op dat moment teveel pijn. Was alleen maar aan t trillen van de adrenaline. Ik ben uiteindelijk natuurlijk bevallen.. Waar ik super trots op ben. Ik heb er wel een totaalruptuur aan overgehouden maar dat heeft niks met me vaginisme te maken. Kwam omdat mijn kleintje groot was en der handje naast der hoofd zat. Moest er dus allemaal uit. Maar tis prima gehecht. Tis wel grappig dat je vagina daarna super opgerekt is (voor ff). Ik kan er nu makkelijk een vinger in kwijt. T krimt uiteindelijk wel weer maar denk dat ik nu toch maar eens meer ga oefenen want psychisch werkt t best mee als je dat gat ziet en weet dat er een hel3 baby uit is gekomen . Ohja ik heb trouwens geen pijnbestrijding ofzo gehad.. Ik had ook veel aan een bevalcursus en leren puffen.
Dankjewel voor je reactie! Ik ga dat VT dan ook nog bespreken. Wat waren voor jou de opties als ook dat VT niet mogelijk was?
Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat het helemaal niet mogelijk was. Wel wisselend in hoe makkelijk/moeilijk het ging en hoe ver mijn vingers naar binnen mochten. Als het moeizaam ging en het bijvoorbeeld een klein stukje lukte dan stopten we en probeerden we het een paar dagen of een week later nog eens. Uiteindelijk is het bij iedereen gelukt om een VT te doen, maar wel bij de een meer ontspannen dan bij de ander.
Geen ervaring mee, maar ik heb in het verleden een seksuele negatieve ervaring gehad. Dat stond in mijn dossier van de verloskundige en werd ook gemeld toen ik ingeleid werd en in het ziekenhuis kwam voor de bevalling. Zo werd ik alleen door vrouwelijke artsen getoucheerd tot ik zelf zei dat het niet meer hoefde. Geef het ten alle tijden aan dan kunnen ze je voorbereiden op wat komen gaat qua onderzoeken enz.
Ik ben 3 keer bevallen met vaginisme waarvan 2 keer ingeleid d.m.v een ballon katheter. Dat was niet fijn, maar verloskundige nam er echt de tijd voor (vooral met het plaatsen van de ballon) en toucheerde zo min mogelijk. Ik heb de 2e keer wel een ruggenprik gehad en dat was wel echt fijn. Ik kon veel meer ontspannen (moest nog een paar keer bloedgeprikt worden bij de baby tijdens de bevalling) en af en toe toucheren, maar dit voelde ik amper. Ook het hechten na de bevalling is goed te doen omdat de ruggenprik nog wat werkt.