Ik denk dat t meer is dan alleen uitgebreid koken voor visite. Ik ben, als kind, ontzettend vaak weggestuurd als ik s middags bij vriendjes aan t spelen was "omdat we een broodje gaan eten". Bij ons thuis mocht iedereen een broodje mee eten, maar dat was langs niet over zo. Ook met t betalen. Ik heb als caissière gewerkt als tiener en dan zag ik heel vaak t verschil als er een Nederlands groepje kwam afreken itt een buitenlands groepje. Bij t eerste zag je iedereen voor zichzelf betalen en als iemand tekort had, had je pech. Bij t andere groepje waren ze veel guller naar elkaar toe. Denk dat wij Nederlanders toch wel een stuk gieriger zijn dan andere bevolkingsgroepen.
Dit geloof ik ook! En denk dat "we" dat zelf niet zien omdat het zo normaal en vanzelfsprekend is in de Nederlandse cultuur.
Hoezo vindt je veel mensen in Nederland ongastvrij? Vergelijk je het met de oosterse gastvrijheid? Dan is t misschien wel zo. Maar ik zie t meer als een cultuurding van beide kanten. Als ik bijv in Oosterse landen zie hoe veel mensen hun tuinen bijhouden/verzorgen dan zou k misschien ook kunnen zeggen dat ze er een zootje van maken, onverzorgd zijn enz. Maar dat is daar dan normaal. Uitzonderingen daargelaten, want er zullen heus nette tuinen zijn. Maar wat ik gezien heb was bedroevend. Kan natuurlijk ook aan het klimaat liggen, bedenk ik me nu.
Maar in die landen is het dus niet abnormaal om spontaan bij mensen op bezoek te gaan, Nederlanders staan er nou niet bepaald om bekend dat te waarderen. En hier kookt iedereen gewoon genoeg omdat ze altijd voorbereid willen zijn op onverwachte gasten (en als ze wel op afspraak komen is het vaak nog veel uitgebreider). Ik denk dat daarin toch een verschil zit. En dat kan de één gewoon ok vinden natuurlijk, maar de ander vindt dat net een stuk minder gastvrij. Maar een verschil is er zeker wel. Dat Nederlanders harder werken tov mensen mediterrane landen is dan toch net zo'n aanname? Ja, ze werken 's zomers niet in de hitte van de middag maar dan beginnen ze gewoon veel vroeger of werken ze langer door (onze buren bv hebben momenteel bouwvakkers aan het werk en die beginnen dan al om 5 uur 's ochtends, vaak komen ze in de namiddag nog eens terug). En een zwager van mij werkt 6,5 dagen per week, dat is hier vrij normaal.
Klopt! Bij mijn vriendin met Indonesische moeder werd ik altijd enorm in de watten gelegd. Ze woonden zes hoog op een flat en hadden het echt niet breed, maar wat kreeg ik daar altijd heerlijk te eten zeg.
Nou, het zijn wel een beetje gekke mensen hoor. Zo gingen mijn ouders vroeger vaak naar Engeland met vrienden en waren zij er ook eens bij. Zij bestelde heel de tijd het duurste van de kaart. Zo nam ze gerookte zalm en eend (en gaf tijdens het eten daarvan aan het niet te lusten ) en hij dronk heel de tijd dubbele whisky’s. Op het eind zeiden ze dat ze ervan uitgingen dat de rekening gedeeld zou worden. Mijn oom was er toen zo klaar mee dat hij zei; ‘dacht het niet hè.’ Vervolgens durfde zij eindelijk een keer Engels te praten (liet ze elke keer door anderen doen), vroeg om ‘The Building’ ipv ‘The Bill’ en verdween naar haar kamer omdat iedereen het uitschaterde van het lachen. Goed, dat was niet zo aardig van mijn ouders en de rest, maar ze waren het goed zat, hadden aardig wat gedronken en het ging per ongeluk
Maar dat is toch ook ok om dat te vinden/zeggen. Ik zeg heel vaak dat mijn allochtonen (stom woord, ze zijn hier vaak geboren en getogen) zich minder aan de afspraken houden qua tijdstip dan een autochtoon. Zo weet ik dat als ik met mn Turkse vriendin om 17uur afspreek, ze er pas tegen 18.15 is bijv. Zo heeft elk bevolkingsgroepen zijn plus- en minpunten. Maar qua gastvrijheid vind ik 'ons' vaak zeer matig scoren.
Tja, ik had het over gastvrijheid. Mijn referentiekader is vooral (naast mijn geloof) mijn opvoeding. Mijn (Nederlandse) moeder was altijd zeer gastvrij en verbaasde zich vaak over hoe anders dat was bij de meeste vrienden, kennissen, buren etc (mijn ouders woonden in een "goede" wijk met grote vrijstaande huizen). Hoe mooi een tuin er uit ziet reken ik verder niet onder gastvrijheid, tenzij je in de tuin eet natuurlijk. Ik heb trouwens niet echt een idee wat je met oosters bedoelt... Indonesisch? Of "buitenlands" in z'n algemeenheid? Dat laatste klopt trouwens zeker wel (ander klimaat). Als ik net mijn tuin heb gedweild (tegels), en het waait daarna dan ligt het direct weer vol met zand. Dat is dan letterlijk dweilen met de kraan open
Van dat weinig geld klopt inderdaad. Ik bespaar niet snel op dingen (soms mag ik wel wat minder uitgeven; oké eigenlijk altijd ), maar koken doe ik het liefst door zo min mogelijk geld uit te geven daaraan. Ik vind dat altijd zo’n leuke uitdaging hè; voor een habbekrats iets fantastisch op tafel zetten
Mijn moeder heeft ook een vriendin van Indische afkomst en vroeger, toen wij nog klein waren, deden ze het alleen op het salaris van haar man; wat ook niet echt een vetpot was. Maar mennn, wat kon die koken zeg. Heerlijk!
Ja dat zeker. Jouw voorbeeld is ook echt een irritatiepunt bij mij Maargoed, het ging niet om hoe netjes de tuin eruit ziet of hoe vaak de auto gewassen wordt. Ik had het puur over de (on)gastvrijheid van veel Nederlanders (waaronder mijn zeer vermogende -lees miljonair- tante waar je met geluk een glas water en biscuitje krijgt). Zeg verder ook niet dat ze slecht zouden zijn, maar dit is wel iets dat zeker opvalt.
Die chips was maar een voorbeeld, maar wel iets wat ik dus altijd in huis heb. Net als nootjes, chocolade, koekjes, fruit en rauwkost met een dipje . Dus bij onverwachte visite is dat zo een beetje wat er op tafel komt te staan.
Ik had t ook over gastvrijheid hoor. en daarna pas over die tuinen. En ik legde die link dat dingen soms cultuurgebonden zijn en dat je dat niet altijd met elkaar kunt vergelijken. In de ene cultuur is iets normaal en in een andere cultuur niet of minder. Dan wil t niet zeggen dat t in die andere cultuur minder/niet goed is. Volg je t nog. Qua oosterse landen heb ik t over t midden oosten. Egypte, Israël, Libanon.
Mijn turkse buurvrouw heeft het ook niet breed en is alleenstaande met 6 kinderen maar als we daar komen komt er altijd meteen wat lekkers op tafel. Als ze zelf iets lekkers kookt of lekkere koekjes bakt komt ze mij 9 vd 10 keer een portie brengen omdat ze weet hoe lekker wij dat vinden. Die is in mijn ogen veel gastvrijer dan menig Nederlands familielid van ons die het veel breder hebben financieel. Het topic ging om gierigheid maar dat gastvrije vind ik wel helemaal los staan van gierigheid. Ik vind het pas gierig worden als iemand bewust bijvoorbeeld zijn eten niet wil delen met gasten omdat je dan zelf minder te eten hebt.
Weet ik werk in winkel krijg zelfs nog wel is VVV bonnen met guldens erop haha. Geen probleem. En er is altijd wel oplossing voor Vond alleen erg apart om dus bonnen te geven die je nog had liggen en die bijna over tijd waren. Was ook een bedrag dat ik zoiets had van joh enkel kaartje was ook goed geweest hoor of gewoon aanwezig zijn
Dat gastvrije zal zeker iets cultureels zijn. Maar iemand hiervoor viel erover dat ze het vervelend vond te lezen dat er word gezegt dat Nederlanders over het algemeen minder gastvrij zijn. En of dat nou cultureel is of niet. En of dat nou voor de Nederlandse normen normaal is of niet. Het is gewoon zo als je het vergelijkt met de rest van de wereld. Waarschijnlijk niet bewust of uit gierigheid maar het is gewoon iets wat opvalt als je het vergelijkt met andere culturen.
Het gaat mij idd ook niet per se om de hoeveelheid maar om het principe. Ik ken hier ook arme mensen en die geven wat ze hebben en de ene keer is dat fruit, de andere keer maken ze brood voor je bv. Maar een rijk persoon die je alleen een theebiscuitje geeft met glas water (zoals mijn tante), dat vind ik ongastvrij én gierig (misschien zeg ik dat over m'n tante ook gewoon sneller omdat het een vervelend zuur mens is).