Ik heb een variant op een meer gangbare naam en mensen horen, zeggen en schrijven ook altijd de gangbare versie. Vroeger vond ik het vervelend, tegenwoordig maakt het mij niet uit en vind ik het prima als ze me zo noemen. Vroeger wilde ik wel anders heten, maar ik weet niet meer hoe. Ik vond het vooral heel erg vervelend dat er nooit producten waren waar mijn naam op stond. Ooit als kind hebben we in Duitsland een eierdopje gevonden met mijn naam erop, die staat nu nog te pronken in mijn kast Mijn vader kwam de gangbare versie tegen en vond het een mooie naam. Mijn moeder ook, maar vond later de andere variant en die vonden ze nog mooier.
Bij jou hoef ik niet te gokken zo obvious haha (en wist m daarnaast al door n eerder topic). Ik blijf t een mooie naam vinden die hier 7 jaar lang op #1 stond, maar ik uiteindelijk heb gecanceld omdat ik persé de franse uitspraak wilde en niet de platte nederlandse en ik wilde gewoon niet dat mensen t dan plat uit zouden gaan spreken maar bij deze naam wist ik zeker dat ze dat juist wel zouden gaan doen. Ik ben vooral benieuwd naar de namen van @Elsss en @citroenrasp (2e naam weet ik). PB dames?
Clara/Clarabella of Klaartje dan. Kan me niet heugen dat ik méér koeiennamen ken, maar misschien zeg ik wel 'o ja'. PS: gefeli met je prille zwangerschap!
Wij hebben dezelfde naam, maar dat wist je al Ik ben er ook heel blij mee, mijn broer en zus hebben allebei een naam die ik écht niet mooi vind, dus ik ben blij dat mijn moeder de mooiste naam dan maar voor mij heeft bewaard
Als kind zijnde vond ik mijn naam verschrikkelijk! Ik heb een heel aparte naam, begint met een weinig voorkomende letter van het alfabet. Ik wilde zo graag een 'normale' naam zoals andere kinderen, Monique of Astrid ofzo. Redelijk vaak als ik me voorstelde zei ik standaard "<mijnnaam> hoe?" waarbij die "hoe" tegelijk met de "hoe?" van de ander kwam Maar nu ben ik hartstikke blij met mijn naam! Niet dertien in één dozijn maar onderscheidend en redelijk uniek. Veel mensen vinden mijn naam mooi, dus ik ben mijn ouders dankbaar dat ze mij vernoemd hebben naar een kennis van ze. Mijn naam komt rond de Tweede Wereldoorlog voor het eerst voor volgens het Meertens Instituut en in 2014 waren er 667 met deze naam. Het is geen gekunstelde naam.
Mijn broers, zussen en ik zijn allemaal vernoemd. We hebben allemaal 2 namen die dus al generaties lang in de familie voorkomen. In combinatie met onze achternaam maakt het dat mensen ons heel makkelijk kunnen herleiden naar onze familieleden en is onze stamboom dan ook zeer bekend waar ik woon. Toen onze dochters werden geboren, hebben we deze traditie voor het eerst verbroken, wat betreft de eerste naam. De tweede naam is nog wel een vernoeming, maar herleidt helaas niet meer naar mijn familienaam (want eerste dochter vernoemd naar mijn moeder En tweede dochter vernoemd naar mijn schoonmoeder). Mijn eigen naam is trouwens wel een vereenvoudigde versie geworden dan de naam die mijn oma droeg. Je hoort hem een enkele keer, al heb ik binnen de familie 4 nichten die vernoemd zijn naar dezelfde oma, maar wel allemaal een andere naam dan ik hebben gekregen. Ik ben zelf vernoemd naar mijn moeders familie itt mijn broertjes, die dus de namen dragen van mijn vaders kant (en daarmee dus hele oude namen dragen). Ik ben blij met mijn naam, hij past bij me. Ben er ook trots op, want het is een stukje familiegeschiedenis.
Ik ben wel blij met mijn naam. Het is niet heel veel voorkomende naam maar toch niet te apart. Wel zijn er vaak problemen met de schrijfwijze. Ik heb de meest voor de hand liggende schrijfwijze maar toch wordt het dan een ander. Ik zou geen andere naam weten die beter bij mij zou passen. Ik weet welke namen mijn ouders nog meer hadden voor een meisje en ben blij dat ze voor deze gegaan zijn. De dochter van een lid heet ook zo hier en als ik dan soms de naam lees denk ik: Leuk! Sowieso dat hij dus nog gegeven wordt en omdat ik het een prima naam vind.
Ik heb een Amerikaanse naam, ben vernoemd naar een Amerikaanse actrice. Mijn ouders vonden het een hele leuke naam die je, in de jaren 80/90, ook niet veel hoorde. Nadeel was wel dat als je hem wel hoorde het vaak een jongen was die zo heette. Nu krijg ik dus ook vaak mail met, beste meneer etc. En m'n naam wordt bijna altijd verkeerd geschreven terwijl de naam nu inmiddels al zo vaak vergeven is en ik hem ook regelmatig hoor bij anderen.
Ik vind jouw naam echt wel leuk! Ben normaal niet zo van de unisex namen (waarschijnlijk ook vanwege mijn 2e naam?), maar jouw naam vind ik echt wel leuk.
Cornelia....ja top, ik hoor het heul graag Vroeger keek ik een serie over een ballerina, Anastasia. Ik wenste een poos dat mensen me ook zo aanspraken
Ik ben wel blij met mijn naam. Ik ben ook blij dat ik niet de naam van mijn zus heb; een versimpelde versie van een klassieke naam, waar mensen ook altijd een extra keer naar moeten vragen. Mijn naam is gangbaarder. Als het aan mijn vader had gelegen, had ik Wendy geheten. Mijn man heeft (vind ik) wel een vreselijke naam, helemaal omdat het to-taal niet bij hem past. Als ik de naam hoor, denk ik altijd aan een heel asociaal type. Toen ik jaren geleden tegen mijn nicht vertelde dat ik een nieuwe vriend had, kreeg ik ook als reactie nadat ze zijn naam hoorde: "is hij ook uit huis geplaatst toen hij 4 was?" Ik kort zijn naam altijd af, dat past wel bij hem
Mwa. Mijn officiële namen zijn anders dan mn roepnaam, dat vond ik vooral vroeger heel vervelend omdat je vaak met de eerste naam van je paspoort wordt aangesproken en ik me niet associeer met die naam. Mijn roepnaam was redelijk gangbaar in de 90s Maar mn ouders dachten een jongen te krijgen dus hadden geen meisjesnaam bedacht. Ik kan het ze allemaal niet kwalijk nemen geloof ik
Haha... Pb ze anders even Mijn broer heeft een vrij standaard naam. De naam van mijn zus vind ik wel leuk. Ook een Franse klank, maar wel op z’n Hollands geschreven.
Ja mijn vader is vergeten mijn roepnaam officieel te registreren, dus ik heet overal Cornelia. Vaak laat ik het maar zo, het is zooooo mooi nml Corrie is ook prachtig uiteraard