ja precies het is dus wel een echte bruiloft maar met jullie eigen invulling! Jullie zijn toch echt getrouwd. Ze bedoelen het natuurlijk niet zo.. maar toch
Klein trouwen doen zoveel mensen. Daar is niets geks of bijzonders aan. Maar trouwen zonder je ouders of siblings vind ik wel erg heftig. Tenzij je geen contact meer hebt of er ernstige problemen heersen. Kan ik mij echt niet voorstellen dat je directe gezinsleden of dierbaren er niet bij wilt. Die mensen zijn van jongs af aan onderdeel van je leven en dan wil je zo'n levensgebeurtenis toch delen? Of leef je alleen voor jezelf? In het geheim is zelfs nog erger. Voor ouders is een bruiloft (hoe klein ook) een geweldige ervaring. Ik zou er niet aan moeten denken dat mijn kinderen mij er niet bij zouden willen hebben. Zou daar erg boos of verdrietig vsn worden (dan heb je blijkbaar iets verkeerd gedaan als ouder? ) Als je het klein wilt houden en familie wil dat niet of eist bepaalde tradities kan je ook voor jezelf opkomen en dit bespreken. Bruiloft in het buitenland is prima. Maar dan mag je als gast wel verwachten dat jullie dat betalen! Ik neem niet aan dat jij 10 retourtickets en verblijf naar Bali betaald? Dat is gasten dus heftig op kosten jagen! Zeker ouders en siblings zullen vaak toch erbij willen zijn. En moeten dus onnodig zeer hoge kosten maken (vrije dagen, dure tickets, hotel, vervoer daar, etc).
Je hier getrouwd in Amerika, toen kaartjes verstuurd dat we getrouwd waren. ( Ouders wisten ervan). Reden, wij vinden het beiden 3x niks om in de belangstelling te staan en een grote bruiloft betekent alleen maar stress voor ons. Familie die maar bleef vragen wanneer wij nu eindelijk eens gingen trouwen want ze hadden zin in een feest. Een moeder die steeds liet weten dat , als we gingen trouwen we ook hun buren en overburen moeten uitnodigen want dat hoort zo. Deden ons beslissen om op vakantie in Amerika te trouwen
Bij ons was het meer een praktische overweging . We wilden niet perse trouwen, maar hadden een huis gekocht en moesten het eea vastleggen. En toen bleek er een gratis uurtje te zijn bij de gemeente en vonden we dat toch leuker dan geregistreerd partnerschap. Lang verhaal kort: onze ouders en broers/zus waren erbij, verder wist niemand ervan. We hebben onze (enorme!!) familie achteraf op de hoogte gesteld door een mooie kaart. Ze vonden het wel prima zo, maar waren ook wel verrast!!
Nee ons insteek is meer; wij gaan trouwen in Bali en we delen het alleen met een klein select groepje. Tegen dat groepje zeggen er jullie zijn welkom om te komen, maar voel je zeker niet verplicht om te komen. Wanneer ze dat wel doen zullen we kijken of er ze ergens in tegemoet kunnen komen, mochten ze niet komen dan doen we het alleen met z’n tweetjes. Komen ze wel dan gaan er die dag trouwen op Bali daarna Lux uiteten en de volgende dag ook iets leuks organiseren. De rest van de vakantie zijn ze lekker vrij om te doen wat ze willen. maar het is niet dat er tickets en verblijf gaan betalen voor iedereen. We nodigen ze ook niet uit. We geven alleen aan dat ze welkom zijn, mits zij die kosten willen maken.
Oh dat vind ik dan persoonlijk wel een beetje raar om je naasten op kosten te jagen. Dan zou ik het met zijn tweetjes doen of het betalen. Zeker voor jullie ouders.
Wij zijn ook redelijk klein getrouwd, omdat we er allebei niet van houden heel erg in het middelpunt van de belangstelling te staan. We hebben een gezellige borrel met hapjes en drankjes gedaan voor familie en vrienden en zijn daarna met alleen onze ouders en zussen met hun gezin lekker gaan eten. Ik vond het heerlijk ongedwongen en ontspannen, met een groot feest zou ik zoveel ‘moeten’ hebben gevoeld. Ik krijg nog steeds wel eens reacties van mensen die achteraf wilden dat ze ook meer hun eigen invulling aan hun bruiloft hadden gegeven, in plaats van te doen wat ‘hoort’. Echt stiekem, dus zelfs zonder ouders trouwen zou ik persoonlijk niet doen, vooral omdat ik weet dat onze ouders dat echt heel jammer gevonden zouden hebben. Maar met een kleine groep intimi naar Bali of zo? Geweldig toch!
Ik weet 100% zeker dat mijn ouders niet boos of verdrietig zouden zijn geweest en we hebben juist een heel goede band. Maar mijn ouders hebben mij in dat soort beslissingen altijd helemaal vrij gelaten. Zou ik bij mijn kinderen ook doen. Als zij zich er goed bij voelen op die manier, dan gun ik ze dat. Qua tickets, ja ik vind ook dat je die moet bekostigen.
Lekker doen! Ik geef je groot gelijk wij houden het ook klein maar niet zo klein. Wij hebben Max 50 gasten.
Dit hebben wij gedaan, maar niet heel bewust ofzo. Trouwen is belangrijk voor ons maar het hele gedoe er omheen totaal niet. Dus getrouwd en pas maanden later de bruiloft, maar dat was heel onverwacht en ook alleen omdat mijn schoonmschoonmoeder dat zo graag wilde. Al is bruiloft wel een groot woord hoor, het was gewoon mensen uitnodigen om te eten (dat mijn schoonzussen kookten) bij m'n schoonouders thuis - en ja, in ons geval was dat ook nog eens in het buitenland. We hebben de gasten nadrukkelijk gevraagd geen cadeaus of geld te geven. Ik had alleen geen idee dat hier een woord voor bestond.
Nee wij gaan niet de tickets van 10 man bekostigen. Dus ons insteek is dat we met z’n tweeën gaan trouwen. Echter snappen wij dat ons familie dat heel erg jammer vinden. Dus degene die er echt heel graag bij wil zijn van dat select groepje. Die mag er bij zijn als zij dat willen betalen. Verder zouden we kunnen kijken of we de overnachting wel zouden kunnen bekostigen voor de gasten.
Ik snap je heel goed hoor wat je zegt. Natuurlijk maak je zo een keuze niet zomaar en wil de mensen die je dierbaar zijn er gewoon bij hebben. Maar helaas kom ik uit een gezin waar mijn vader nooit een rol wilde spelen in mijn leven en de band met mijn moeder een beetje verstoord is door dingen die hebben plaatsgevonden in mijn kindertijd. Mijn vriend komt daarentegen wel uit een goed gezin waarbij de ouders en zijn siblings ook zeker de middelen hebben om gewoon een ticket te betalen naar Bali en hij zou ze er wel graag bij willen hebben. Maar het is geen harde must. We willen inderdaad ons gasten niet opjagen in de kosten vandaar dat we ze enkel de optie geven om te komen als ze dat willen. Maar we nodigen eigenlijk niemand uit. Er komt ook geen uitnodigingskaart. wel willen we een jaar na de ceremonie nog een bruiloft feest geven, wanneer alles weer wat stabieler is met COVID-19. En dan zullen we ook de foto’s tonen of bruiloft video.
Bedenk dat een bruiloft echt iets anders is dan gewoon een feestje of verjaardag. Mensen voelen zich toch wel verplicht om daarbij aanwezig te zijn. Of jullie nu zeggen dat het vrijblijvend is of niet. Dat is het voor de directe familie toch wel. Nu creëer je een situatie waarbij een deel van het gezin wel aanwezig kan zijn en anderen niet. Daarmee krijg je toch ongelijkheid. Of de gasten het wel of niet zouden kunnen betalen zou geen afweging mogen zijn. Straks is de familie van jouw man wel geweest. Heeft de hele ervaring meegemaakt en anderen niet. Dat gaat steken. Mensen voelen zich zich wellicht ongemakkelijk om erover te praten in het bijzijn van anderen etc. Waarom trouw je niet klein in Nederland met alleen directe familie en wellicht wat heel goede vrienden. En ga je op huwelijksreis naar Bali? Desnoods doe je daar nog iets van een ceremonie (toch niet rechtsgeldig).
Hoe groot of klein je wilt, moet je helemaal zelf weten maar bovenstaande vind ik wel heel raar. Dan zeg je eigenlijk: We zijn net zo lief met zn tweeën maar als je per se wilt, en een flinke smak geld er voor over hebt, mag je eventueel ook wel komen... Ik zou het dan óf met zn tweeen doen en die 10 mensen in nederland nog een keer een diner aanbieden o.i.d. Of tickets etc. betalen. Ik heb zelf geen broers en zussen maar als ik kijk naar mijn man, zou hij er zeker bij willen zijn als 1 van zijn broers en zussen ging trouwen. Wij zijn niet arm maar we moeten wel sparen voor grotere uitgaven. Wij zouden dit jaar en volgend jaar geen geld over hebben om even naar Bali op vakantie te gaan. En ik kan me voorstellen dat we daar niet de enigen in zijn.. Richting ouders vind ik het al helemaal niet netjes om wel uit te nodigen maar niet te betalen..
Dat laatste zou ik ook doen. In NL kun je het dan zo klein houden als je wil, maar hebben die mensen wel de kans er bij aanwezig te zijn (want niet iedereen heeft zomaar geld voor een retourtje Bali met verblijf daar - plus niet iedereen ziet dat zitten; je weer tzt niet hoe dat met corona gaat etc, toch ook een risico met reizen). En dan op Bali samen genieten en als je wil nog een kleine ceremonie
Veel mensen hadden bij ons een mening over hoe we de dag in moesten vullen, over de gasten en ga zo maar door. Uiteindelijk heeft het ons een goede vriendschap gekost en een flinke familieruzie opgeleverd. Ondanks dat we uiteindelijk een mooie dag hebben gehad zitten er ook nare herinneringen aan. Mocht ik ooit nog eens trouwen (hoop het niet) vertrek ik naar het buitenland. Voetjes in het zand, daarna uit eten en dan sturen we wel een kaartje ofzo