Je kan zo'n jonge kinderen inderdaad niet verbieden om te huilen. Maar je kan wel anticiperen. Ik lees over een kleuter die gilt bij warm eten. Doen de meeste kleuters wel, denk ik. Maar je kan toch aangeven dat het nog heet is en niet voor hun neus zetten. En 's nachts, dat gaf ik eerder al aan in een reactie dat dat misschien ook anders kan opgelost worden. Leefgeluiden zijn er nu eenmaal. En zoveel jonge kinderen, dat is logisch dat dat extra lawaai is. Maar je kan er wel íets aan doen, denk ik. Overigens geen idee in welke mate dat TS dat al doet, uiteraard.
Ik denk dat communicatie erg belangrijk is. De buren geven aan last te hebben van de kinderen. Dan kun je op zijn minst proberen om het gesprek aan te gaan met ze op een rustig moment. Nodig ze uit op de koffie/thee (koud water nu met die hitte) en probeer rustig zonder verwijten te maken naar elkaar boven tafel te krijgen wat precies het probleem is en wanneer dit speelt. Dan kun je samen kijken naar een oplossing/concessie. Ik hoop dat zo'n gesprek mogelijk is met jullie buren en natuurlijk dat zij of jullie daar voor open staan. Iedereen heeft zo zijn eigen ideeën over "normale" woongeluiden/leefgeluiden/speelgeluiden. Dat is afhankelijk van je eigen referentiekader, maar ook van hoe je jezelf voelt op een bepaald moment. Op sommige momenten kan ik ook niet veel hebben, zoals wanneer ik erg moe ben of gespannen of verdrietig of zoals nu het erg warm heb. Ik ben opgevoed (jaren 70/80) met de regel: niet schreeuwen/gillen buiten. Wij moesten direct naar binnen wanneer wij aan het schreeuwen/gillen waren zonder waarschuwing. Dan werden wij binnen toegesproken en mochten wij weer naar buiten. Bij mijn dochter hanteer ik bijna dezelfde regel, ik waarschuw wel eerst (tenzij ze echt moord en brand gilt) en dan moet ze naar binnen. Verder geef ik haar mee dat er ook andere mensen buiten zijn die geen gegil of geschreeuw willen horen, maar rustig van het mooie weer willen genieten. Gillen om het gillen snap ik niet en vind ik zelf ontzettend irritant. Het geluid is zo hoog en schel. Dan hoor ik liever het zagen of timmeren of zo, een wat lager geluid. Spelen en de daarbij behorende geluiden zijn prima, maar gillen of schreeuwen hoort daar naar mijn idee niet bij, ook niet binnen.....
waar lees jij dat het bord al voor haar neus stond?... ik heb al eerder ergens in de reacties aangegeven dat we het uitleggen aan onze dochter van 18 maanden maar in hoeverre begrijpt een kind dat van die leeftijd. Daarbij was de tussendeur gewoon dicht en dan alsnog klagen onze buren erover terwijl de rest van de buren geen last van ons heeft en volgens andere buren de kinderen altijd goed corrigeren op hun gedrag.
Ik lees dat het voor sommigen allemaal heel simpel opgelost lijkt . Maar er lijken ook wat tegenstrijdigheden in de adviezen. Zo lijkt 'naar binnen halen' als ze krijsen niet echt de oplossing bij TS omdat ze het daar ook horen legt ze uit. Ik haalde mijn kinderen ook altijd bij drama's naar binnen, dan houden ze hun drama daar maar , maar ja als dat ook veel overlast geeft is dat dus niet helemaal een oplossing. Daarnaast denk ik ook dat bij sommige gezinnen de opvoedstrategie kan zijn dat ze drama's vooral even negeren. Als je dan direct moet gaan sussen en redderen omdat t gehuil moet stoppen dan kan dat erg tegenstrijdig zijn met je manier van opvoeden. Want als je dat doet om t gehuil en gekrijs te laten stoppen (partij 1, de buren, tevreden) dan krijg je van partij 2 wel weer te horen dat je je kinderen teveel als prinsjes/prinsesjes behandelt en het gedrag maar eens moet negeren . Ik vind het klinken alsof je erg je best ervoor doet TS en denk dat het grootste probleem de isolatie is. Als het minder gehorig is, kun je meer jezelf zijn en opvoeden naar je eigen gevoel. Zo te horen sta je er juist verder wel bewust in naar de kinderen toe. Ik zou naast eens een gesprek aangaan met te buren ook gaan informeren bij de woningbouw/huurbaas wat er mogelijk is om evt beter te isoleren. Want dit zal iets blijvends zijn anders. In heel gehorige huizen is het normaal met schoenen aan lopen soms al alsof er hard gestampt wordt. En als dagelijkse bezigheden al teveel geluiden geven dan zijn de extra dingen al helemaal heftig. Het emmertje is dan sowieso altijd vol en loopt veel te vaak over. Niet omdat je elkaar niet respecteert maar omdat je niets meer kan hebben van elkaar en dat werkt gewoon niet. Tel daarbij op dat sommige mensen een wat heftigere vorm van communicatie hebben naar elkaar (en dan bedoel ik wat hier vaak volks of aso wordt genoemd) en iets minder inlevingsvermogen en er is alleen nog maar ruzie en frustratie naar elkaar. Ik hoop dat je eruit gaat komen met je buren TS. Zo op je tenen lopen is echt niet fijn.
Ik zeg toch ook dat het mede afhankelijk is van de kinderen? Ik geef ook aan dat over het algemeen een gezin met 2 kinderen rustiger is dan met 5 kinderen. Dat is toch ook logisch? Ze mogen toch ook allemaal geluid maken en er zijn? En er zijn zeker uitzonderingen bij zowel 2 kindergezinnen en 5 kindergezinnen.
Ik zou eerlijk gezegd ook niet blij worden van zulke buren. Heb meerdere aandoeningen daardoor ik slecht tegen geluiden kan dus dan zou ik het fijn vinden als mijn buren daar rekening mee zouden houden. Ramen en deuren dichthouden is één optie. Om eerlijk te zijn herken ik sommige dingen niet echt van m'n eigen kinderen (krijsen vanwege eten bv?), daarom ook geen advies over hoe je het beste ermee kan omgaan. Mijn kinderen sliepen bij ons op de kamer, dat scheelt natuurlijk wel qua geluid omdat je er direct bij bent wanneer ze wakker worden. Mujn schoonzus is trouwens regelmatig bij m'n schoonouders (met 4 drukke/"vervelende" kinderen) en dat is zo dichtbij dat we veel meekrijgen qua geluid. Overdag probeer ik (hoe moeilijk dat ook voor me is) het los te laten. Maar 's avonds vragen we op een gegeven moment wel of de kinderen kunnen gaan slapen (rond 10 uur) omdat ik dan gewoon enorm overprikkeld ben van alle geluiden en drukte. Vind het alleen stom dat we dat iedere keer weer opnieuw moeten vragen, maar ze doet het gelukkig wel.
het is het 3e kind van TS , ik denk dat ze wel weet hoe je met een dreumes om moet gaan. Wat je moet en kan zeggen om de boel te kalmeren of te voorkomen. Maar dan nog zijn er dreumes/peuters die gillen alsof de wereld vergaat. Dan kan je wel zeggen dat ze sneller moet ingrijpen maar daar ligt volgens mij het probleem niet bij deze dreumes. .. en de baby.. tja.. die huilen. Die van mij huilt ook wel eens om 2u snachts e/o om 4u sochtends. Heel vervelend voor de buren maar gewoon niets aan te doen.
Ik zie meerdere keren isolatie voorbij komen. Maar dat is niet het enige wat je zou kunnen doen. Er zijn ook panelen die je op kan hangen om geluid wat minder hard te maken. De platen absorberen als het ware het geluid.
Onze jongste van 6 maanden ligt op onze slaapkamer en die van 18 maanden ligt op de kamer ernaast ik ben er altijd heel snel bij en savonds en snachts zijn sws alle deuren en ramen dicht en daarbij hoe graag je je kinderen wil laten slapen een kind van 6 maanden en 18 maanden ken je niet commanderen om te gaan slapen zo werkt dat niet en ieder kind is anders neem ik aan
Er is mss niets aan te doen maar je kan wel aangeven dat je begrijpt dat ze het als overlast ervaren en niet doen alsof ze maar gewoon pech hebben en niet moeten zagen(want onrechtstreeks word dit wel gedaan, door over de zoon te beginnen). Als je zelf uit de kleine kinderen bent en er is dag en nacht lawaai van gegil en gehuil, dan is dat gewoon niet fijn.
Misschien kan je proberen op je interpunctie te letten TS, dat maakt het een stuk leesbaarder (niet onaardig bedoeld ofzo).
Vanwaar deze aanvallende toon? Als je dat ook bij de buren doet kan ik me voorstellen dat zij balen van de situatie.
Uiteraard. Ik heb ook eerder gezegd dat ik denk dat het een goed idee is om ze eens uit te nodigen voor koffie. Dan kunnen ze ook de kinderen leren kennen. ik denk dat de opmerking van TS kwam omdat het de zoveelste keer is geweest dat ze klagen over iets waar ze niets aan kan doen. Dat het in haar ogen zelfs hypocriet is want hun kind zorgt ook voor overlast. daarom denk ik dat ze moeten gaan praten. Lijkt me de enige manier om dit op te lossen.
Nee dat kan niet, maar een kind van 18 maanden begrijpt al wel meer dan jij doet voorkomen. Dat gillen om dat eten hoeft hier maar 1x te gebeuren hoor. Zulk gedrag accepteer ik gewoon niet. Ook niet met 18 maanden.
Ik word al gek als mijn eigen kind het op gillen zet. Mijn zoon hoor je dan serieus 2 straten verderop nog. Dus voor één ieder die graag wilt genieten van het zonnetje en niet doof wilt worden haal ik hem inderdaad naar binnen. Als hij rustig is mag hij direct weer naar buiten. Dan behandel ik hem maar als een kat.
Ik vind dat mensen wel erg snel last hebben van elkaar leven en laten leven laat een kind kind zijn We zijn allemaal jong geweest En snap echt wel dat de hele dag gillen en schreeuwen niet moet maar mensen gaan tegenwoordig om elk klein dingetje drama maken
Eens! Zonder vervelend te willen overkomen hoor, vraag ik me wel af waarom zoveel mensen hier dit normaal vinden? Mijn kinderen hebben nooit gegild om eten. Sowieso wordt gillen om het gillen hier echt niet geaccepteerd. Niet alleen is het lastig voor mij maar we hebben ook buren waar we rekening mee willen houden. Tja, dat noemen ze tegenwoordig streng maar voor mij heeft het gewoon met fatsoen te maken.
Onze buren hebben 2 kinderen. Beide vreselijke huilers en krijsers. De buren zijn zich hier enorm bewust van en wanneer eentje gaat krijsen gaat die toch echt naar binnen en de deur dicht. Iets wat wij als buren enorm waarderen! Ze hebben zelf gezorgd voor extra isolatie zodat we niet wakker worden van hun gekrijs/gehuil. Ja, mensen hebben kinderen en ja, leefgeluiden horen erbij. Maar moeten we dan maar alles accepteren omdat ‘het kinderen zijn’? Als ik seks wil hebben doe ik toch ook het raam dicht. Of moet ik die dan maar open houden in net kader van ‘ deal er maar mee, het hoort erbij’. Geen vergelijking. Ik weet het. Maar ergens ook wel. Kindgeluiden/overlast moeten we maar accepteren omdat het erbij hoort maar zodra een ander ‘s avonds laat bv een glas laat vallen en dat goed wil opruimen/zuigen is het hommeles. Gelukkig hebben we fijne buren (aan die kant dan) en vragen ze regelmatig of we last van ze hebben.