Dan zal het wel het taalgebruik zijn. Daar ben ik heel gevoelig voor en vat dan (kennelijk) iets anders op dan het bedoeld werd. Al was ik zo te zien was ik niet de enige.
Ik zie veel mensen die het niet goed begrijpen maar wel zeggen dat hun eigen kinderen gilden of veel temperament hebben. Jullie buren hebben dus ook mss gedacht, wat een jankers en drammers? Als jullie dit opgelost kregen op 2 weken tijd, dan is het temperament van andere orde dan wat ik bedoel .
En al heb je wel een gillend en krijsend kind (want geloof me die heb ik echt) ik vind het verschrikkelijk en snap dus ook heel goed dat anderen het verschrikkelijk kunnen vinden. Helaas hebben we na 1,5jr nog steeds het ei van columbus niet gevonden met diverse hulp en instanties. Denk dat ik vd week maar eens een doosje merci bij de buren in de bus gooi
Ik ga er vanuit dat de meeste mensen wel bijsturen hoor. Maar dat zal bij de 1ne vlot verlopen en bij de andere zal dat iets van lange adem zijn.
@Vaasje Dit doet me denken aan het volgende. Mijn moeder had vroeger ook eens klagende buren. Die buren hadden een aantal huilende kinderen, maar toen mijn moeder een hondje in huis nam dat de eerste 2 nachten huilde kwamen ze direct klagen. Na een bosje bloemen te hebben gegeven heeft ze nooit meer iets naars van de buren gehoord.
Mijn dochter was een drammer/jankertje en een diva. Ik heb me regelmatig moeten afvragen wat ik nog kon doen om haar rustig te krijgen. Maar wat ik wel deed, is haar naar binnen sturen bij gillen en krijsen! Ik had wel een oudere buurvrouw en ik heb ook aangegeven m'n best te doen om haar soms minder hard te laten roepen of gillen. Het komt erop neer dat niemand dit wil horen en het een behoorlijke uitdaging is om sommige dingen direct op te lossen. Mijn ex schoonvader had het ook aan het handje te zeggen dat mijn dochter wel iets meer opvoeding kon gebruiken en dat de kinderen van zijn dochter beter waren opgevoed. Ik moet ook toegeven dat die kinderen altijd netjes waren en gehoorzaam waren.
Ik kook vaak in de ochtend, dan hoef ik het alleen een beetje warm te maken (zelf kan ik ook niet tegen heet eten).
Haha nou gelukkig klagen ze hier niet. Al snap ik het van een vd buren wel, die heeft namelijk een pianoschool aan huis, denk dat we meer last hebben van haar gepingel dan zij uiteindelijk van ons. Maar m'n andere buren, nou ik neem m'n petje af dat ze hier nog niet aan de deur gestaan hebben
Zo kom je wel over ! ts zegt al onzeker te worden van de situatie over de opvoeding. Ik begrijp niet dat je dan een aantal keer moet benadrukken dat jouw kinderen niet gillen.
Tja, het is dan gewoon wat je zelf invult. Ik zeg alleen dat ik met bepaalde dingen geen ervaring heb. Waarom zou dat niet gezegd mogen worden? En ik kan me ook niet voorstellen dat een kind zou gillen vanwege eten. Wij hebben een neefje met selectieve eetstoornis, en zelfs daar heb ik het nooit bij gezien. Dat ik me zoiets niet kan voorstellen betekent uiteraard niet dat dit niet bestaat. Mijn jongste (met ASS) ervaart veel stress wanneer ze ongevraagd aangeraakt wordt. Ik denk dat de gemiddelde mens zich daar ook weinig bij kan voorstellen. En dat mag ook gewoon.
Iets met de beste stuurlui Niet persé over je ex schoonvader maar in het algemeen. Mijn ouders hadden ook vrienden waarvan die kinderen netjes en gehoorzaam waren, maar als ik er achteraf over nadenk hè, die kinderen waren gewoon bang
Kan je je dat echt niet voorstellen dan? Oprechte vraag. Serieus. Want eigenlijk kan ik me, en niet alleen over gillen tijdens het eten, echt wel alles voorstellen wat er kan gebeuren. En ja, ook als ik het zelf nog nooit heb meegemaakt of gezien heb bij anderen.
Of er wordt beter op geanticipeerd? Het temperament los je niet op, dat is de aard van het beestje. Wel kun je je kinderen leren omgaan met die emoties. Ook een kind van 1,5. En als de dreumes en baby zoveel huilen en de buren weten dat ts zwanger is snap ik best dat de moed hen in de schoenen zakt, zij beseffen zich ws dat ze hier nog jaren aan vastzitten. En dat snap ik eerlijk gezegd wel. Een kind met temperament is geen vrijbrief om die maar te laten krijsen. Dat sommige mensen dit wel begeleiden betekend niet dat zij niet weten wat temperament betekend.
Hier een zoon die ook gigantische kan gillen. Hij mag het niet na 2x waarschuwen moet hij naar binnen. Bij hem is het altijd tijdens het spelen dat er gegild word. Nu hebben wij achter ons huis een speeltuin dus word er altijd wel gegild of geroepen. Maar dat betekent niet dat onze zoon dat ook moet doen. In huis gil hij niet. Onze jongste zoon huil natuurlijk nog veel. Maar heb dan de ramen dicht of ik doe de raam op een kier en de rolluik dicht. En over temperament... Onze zoon heeft ook veel temperament die kan zijn drift bui ook zonder gegil voort zetten hoor. Onze oude buurmeisje was gewoon vervelend wat dan op temperament gegooid werd. Maar toch echt een kwestie van altijd de zin geven is. Of ja maar elk kind doet dat. Ja elk kind doet dat maar betekent niet dat je het als ouder maar goed moet vinden. En nee zeg niet dat dit bij topic starter zo is, Maar rekening houden met elkaar is toch niet te veel gevraagd.