Ik heb ook wel even een traan gelaten toen mijn zoon een bril kreeg en niet om de bril maar aan de toekomst mogelijkheden die hij met zijn sterkte gewoon niet meer heeft. Je hebt een bepaald toekomstbeeld en dat is dan even niet zo. Dat is niet erg maar gewoon even wennen. Nu heb ik geen dagen gehuild maar zeker even slikken...
Ik moet zeggen dat ik ook gehuild heb toen mijn peuter een bril nodig bleek te hebben. Ik had het totaal niet verwacht en vond het ook sneu voor hem. Hij is een echte wildebras en ik was bang dat ik hem steeds zou moeten remmen vanwege die bril. Ik vond het heel erg dat die bril misschien een belemmering voor hem zou zijn. Dit was overigens een eenmalige huilpartij
Mijn dochter is pas net 5 en draagt nog een paar korte broeken maat 86, zijn leuke broekjes en zo smal is ze (ze heeft maat 116 eigenlijk). Bij luiers maat 6 heeft ze in de breedte vrij veel ruimte. Bij mijn zoon was de overstap ook heel lastig, die is toen overgestapt naar abriform junior, die viel bij hem net wat smaller dan de xs. Maar mijn zoon is niet heel smal meer, maar draagt met zijn bijna 12 en 1m60+ nog steeds de S (S2 overdag en S4 ‘s nachts). Conclusie: de xs gaat mijn dochter in verzuipen . Wel bedankt voor het meedenken . Ik heb wel redelijke hoop dat mijn dochter zindelijk gaat worden, dan hoeven we niet over te stappen hopelijk.
Wij hebben het ook met Drynites gedaan tot de 7e verjaardag van zoon ongeveer. Daarna overgestapt op XXS Tena voor volwassenen en die sluit om de buik en benen wel goed aan, alleen dat stomme kruis is zo vreselijk breed.
Jouw toekomstbeeld of die van je zoon? Ik heb er gelukkig geen moeite mee, maar bij ons is nagenoeg niemand in de familie brilloos, dus hier is het eigenlijk ook de verwachting dat al mijn kinderen straks een bril hebben. Dat zal waarschijnlijk ook wel uitmaken of je er moeite mee hebt of niet. En het staat ze ook gewoon leuk
Qua wat dan? Ik heb er nooit bij stil gestaan dat mijn zoon bepaalde beroepen niet kan uitvoeren ivm zijn sterkte. Zijn er ook niet veel denk ik? Mijn zusje werd afgewezen bij de politie ivm haar sterkte, ze heeft zich laten laseren en is toen nog aangenomen. Brandweer/leger misschien? Maar dan blijft er toch nog genoeg over?
Man en ik en de oudste 2 hebben geen bril, de jongste dus wel, maar het is niet anders toch? De rest van onze familie wel en ik ken niet echt iemand die er echt door gehinderd is
Ik kan er ook echt niet mee zitten dat dochter al een jaar een bril heeft. Echt nog nooit bij evt toekomst stil gestaan. Er zijn tegenwoordig zoveel mogelijkheden, zoals laseren. Ik ga daar echt niet om huilen.
Mijn zoon van bijna 11 heeft ook vanaf zijn 3e een bril. Nooit problemen mee gehad. En ik vind het vaak ook nog echt leuk staan als ze een leuk montuurtje hebben.
Piloot en astronaut vallen denk ik af. Ik heb daar ook nooit bij stilgestaan toen zoon een bril kreeg. Misschien omdat ik zelf al vanaf groep 3 slechte ogen heb en er nooit hinder van heb ondervonden.
Ik vond het ook altijd leuk staan. Nu zonder bril moet ik juist gigantisch wennen. Gelukkig zet hij hem in de avond nog wel even op.
Ja lijkt me ook heel erg wennen. Mijn zoon wil ook al wel lenzen, maar is echt nog te jong, maar als ik hem nu zie zonder bril vind ik het al raar.
Zoon wilde het 3 jaar geleden al en toen hebben we het ook geprobeerd maar toen was hij echt te jong. Hij raakte gefrustreerd als het niet lukte met in en uit doen. Was niet goed bezig met handen wassen voor het in en uit doen enz. Toen hebben wij besloten om ermee te stoppen. Sinds die tijd wilde hij het nog wel en toen hebben wij de afspraak gemaakt dat we het weer gingen proberen in de zomer voor de middelbare school. En nu gaat het allemaal zo soepeltjes. Over 2 weken hebben we weer controle bij de opticien en dan bespreken we wat wel en niet goed ging en dan wil ik wel dat hij daglenzen krijgt ivm hygiëne en kosten als hij er een keer 1 verliest. Nu heeft hij maandlenezen voor de test periode. Ik was zelf 11 (ook zomer van groep 8 naar middelbare) dat ik lenzen kreeg en dat is vanaf dag 1 goed gegaan.
Mijn toekomstbeeld natuurlijk, hij was 3,5 toen. Hij had niet alleen onwijze cillinder en sterkte maar ook 2 luie ogen. Ik merk wel dat hoe ouder wij (hij en ik) dat ik dat beter kan loslaten (gelukkig) maar toen was hij nog echt mijn baby hahahaha Hij heeft overigens ook echt een brillenhoofd
Helaas heeft hij naast ernstige dyslexie en ook nog eens dat hij informatie langzamer verwerkt, dus bepaalde beroepen zal hij nooit kunnen uitvoeren. Ik denk dat het totaal plaatje (mega cilinder, 2 luie ogen en ook nooit gemerkt) meer de botelnek was. Ik vind het niet raar dat je daar even mee zit. Lenzen zal ook nooit gedragen kunnen worden en laseren is echt toekomst muziek. Voor nu wil ik dat hij vooral gelukkig is met wie hij is en hoe hij zich voelt...
Ik snap het wel hoor, moest ook echt wel even slikken. Hier +9 met een cilinder van -2 en we hebben ook al die tijd niks door gehad. Maar nu 4 jaar later weet ik niet beter en hij zal misschien niet alles kunnen doen, maar er zijn nog mogelijkheden genoeg en wat nu misschien nog niet kan qua laseren of een implantaatlens kan over 15 jaar wel weer heel anders zijn. Wetenschap staat niet stil gelukkig. Waarom gaan lenzen nooit kunnen? Ik ben er bij ons vanuit gegaan dat dat wel een optie is (misschien harde lenzen).
Het spreekt voor zich dat het fantastisch is als een kind goed kan zien. De voorkeur is natuurlijk met de eigen ogen zonder hulpmiddelen. Dus het mag best even slikken zijn als blijkt dat hij/zij slechte ogen heeft