Weet je, dit gevoel mag ook gewoon even ruk zijn. En als je het niet in je omgeving kan uiten (weet niet of dat echt zo is hoor), dan doe je het maar lekker hier. Want niemand hoeft jou te vertellen hoe jij je hieronder moet voelen. Je mag best even boos of verdrietig zijn en daarna pak je jezelf weer op en ga je door. En we kunnen nu denk ik een heleboel zeggen over het waarom hij het niet tegen jou heeft gezegd of hoe jij erop mogelijk gereageerd zou hebben, maar daardoor ga je nou niet denken; ‘fijn, hier ben ik echt mee geholpen’ Nu is het waarschijnlijk echt over en uit en mag je best dat rotgevoel even uiten. Het is ook niet niks. Zeker niet als je altijd heel veel van hem gehouden hebt en misschien nog steeds van hem houdt. We hebben allemaal wat krassen op onze ziel en dat vormt ons. En vandaag is er een krasje op die van jou (erbij) gekomen. Sterkte!
Ik ben weggegaan bij mijn ex voor mijn huidige man. Op een vreselijke manier maar wel míjn manier. Toen hij mij appte dat hij een nieuwe relatie had en dat ze samenwoonden in ‘ons’ appartement, stak het toch. En toen hij mij belde dat hij vader werd, heb ik me echt even down gevoeld. En helemaal niet omdat ik hem terug wilde of hem miste of wat dan ook. Maar zoiets dóét iets met je: tenminste, het deed mij iets. En dat mag ook gewoon inderdaad.
Ex en ik waren nog geen jaar uit elkaar en toen had hij al een nieuwe relatie. Ik had gemengde gevoelens. Ik was dus vervangbaar iemand had mijn " plek " ingenomen en dat zo snel na zo lang samen te zijn geweest. Ik was en ben ontzettend blij voor hem dat iemand anders hem meer gelukkiger kan maken dan dat ik dat blijkbaar kon. Ik was alleen onwijs verdrietig hoe hij het nieuws had aangepakt bij de kinderen
Mag ik vragen hoe hij het had aangepakt? Hoeft niet hoor, maar durfde het wel te vragen. Nee is ook een antwoord
Ja.. dat het me pijn zou doen had ik ook wel verwacht. Boos ben ik niet (behalve om het feit dat hij gelogen heeft en ook wel omdat hij daar elke vrijdag bleef slapen en vervolgens direct door ging naar mij op zaterdagochtend om gezinsdingen te doen), want ik heb zelf immers ook al gedatet. Dus geen reden om boos te zijn. Maar wat ik onTzettend verwarrend vind ..is dat ik me zo rot voel en veel erger dan ik had verwacht. Ik alleen maar het gevoel heb van dat ik hem terug wil. Ik nauwelijks slaap en niks weg krijg om te eten. En dat ik nou niet van mezelf begrijp of het nou is omdat ik hem echt terug wil. Of dat het een stukje verwerkingsproces is. Ook omdat ik de afgelopen 9 mnd heel erg veel over "ons" heb nagedacht. En ik me dus ook heb afgevraagd of ik nou wel de juiste keus heb gemaakt (in mijn relatie voelde ik mij ellendig, maar sinds het over is is het nog veel erger). Want ook al voelde dat toen zo van wel. Maar het houden van...van mijn kant is nooit opgehouden. En bedacht ik me dat ik vond dat als er ook nog maar iets van houden van is..dat ik de relatie nooit had moeten beëindigen. Omdat ik de belofte heb gemaakt door hem het ja-woord te geven en we samen kinderen hebben. We hebben de afgelopen maanden in de weekenden ook veel samen gedaan als gezin. Waardoor je toch weer dat gevoel terug krijgt en nu zijn we zelfs samen op vakantie.
Weet je ex hoe jij je op dit moment voelt qua gevoelens voor hem? Wat lastig voor je en dit kan echt even een zwaar proces zijn. Hoe je het omschrijft lijkt het dat je twijfelt of je wel de goede keuze hebt gemaakt. Probeer het los te laten en afleiding te zoeken, leuke dingen doen en hopen dat het gevoel gaat slijten. Als ik het goed begrijp is hij helemaal happy met zijn nieuwe relatie? Dus moet je dat, hoe erg ook, accepteren en proberendoor te gaan. Hopelijk kom je t.z.t. ook een leuke nieuwe partner tegen.
Heb je al tegen je ex verteld dat je je zo voelt of hou je dat liever geheim? Is het überhaupt een mogelijkheid om te vertellen zonder dat hij denkt dat je hem terug wil? Als je het nou wel wil vertellen, zou je kunnen zeggen dat het je best raakt. En niet omdat je hem terug wil, maar omdat je veel van hem gehouden hebt en je het hierdoor lastig vind. Maar goed; het is jouw keuze uiteraard maar ik dacht alleen dat het misschien kon opluchten?
Heel veel sterkte,ik weet hoe je je voelt en hoe het is. Je mag me altijd een pm sturen,echt geen probleem.
Ja hij weet het. Ik ben altijd vrij open en enorm eerlijk. Hij vindt het heel erg dat ik me zo voel maar zegt dat er teveel tussen ons is gebeurd en dat het niet meer gaat.
Ja ik probeer afleiding te zoeken. Het is alleen lastig. We zijn samen op vakantie, slapen samen in een bed etc.
O, jullie slapen ook nog in hetzelfde bed? O, die zag ik niet aankomen. Vind je dat niet vervelend of ongemakkelijk dan nu? Ook naar de kinderen toe zeg maar. Ik zeg niet dat het verkeerd is hoor maar ik kan me voorstellen, met de gevoelens die je nu hebt dat het een beetje de kat op het spek binden is? Ik gok maar hoor.
Ja we deden het al voordat ik het wist. Ik ben er hier op vakantie achter gekomen toen ik een foto van zijn telefoon naar mezelf ging appen. En het maakt het voor mij niet ingewikkelder dan als hij in een andere kamer zou slapen, denk ik.
Wat heftig en onwijs verdrietig. Accepteer dat je verdriet er mag zijn. Succes nog. Hoelang zijn jullie er nog? Mag ik een tip geven? Staat los van je gevoelens hoor. Mijn vriend ging ook heel goed net zijn ex om. At daar etc. Sliepen dan net niet met elkaar in bed maar de rest komt wel overeen. Nooit gecommuniceerd met die kinderen papa en mama zijn niet meer samen maar ook nooit gezegd ze zijn samen oid En toen kwam ik. Mijn vriend vertelde aan zijn zoon ik heb een vriendin. Die jongen was in shock. Hij zei zijn jullie uit elkaar dan? Hij moet 1. Verwerken dat zijn ouders uit elkaar waren en 2. Dat er een nieuwe vriendin was. Ik begon met 10-0 achterstand. Voor niemand in deze situatie prettig en na 8 jaar wordt ik nu eindelijk geaccepteerd.
Ja mijn kinderen weten het wel heel goed dat we uit elkaar zijn. We doen alleen in de weekenden dingen samen voor de rest niks en hij slaapt nooit bij mij, nu alleen in de vakantie. En tegenover zn nieuwe vriendin..Ja als ik het had geweten had ik afstand genomen. Ook vooral voor mezelf. Het voelt ook min of meer als verraad dat hij vrijdagnacht dingen heeft lopen doen en een uur later met mij gezinsdingen gaat doen. Ik had dat nooit gewild en afstand genomen als ik had geweten dat hij van een ander houdt. Maar ik heb het tig keer gevraagd. Ook toen hij coronagerelateerde klachten had en hij twijfelde of hij dan wel naar de kinderen toe moest. Dus ik zei.. heb je iemand gezien de afgelopen 2 weken? En hij zei altijd "nee". Wat dus niet zo was, want hij zag haar wel.
Wat ik mij dan afvraag is: Weet die nieuwe partner wel van jou af? Weet diegene dat jullie nog samen in 1 bed slapen? Wat een vreemde situatie dit.. Ben jezelf naar je ex duidelijk geweest over wat je nu doormaakt?