Ik heb meerdere keren per week hele heftige dromen. Ik zie en hoor dingen waardoor ik mn bed uit ga. Als ik dan voor t raam sta of bij de trap kom ik bij mn positieven en realiseer ik me dat het niet echt was. Dromen is misschien niet t goede woord, t lijkt eerder op hallucineren. Heel vervelend, want ik ben dan vaak niet uitgerust als ik mn bed uit moet. Ik ga ook tegen de nachten op zien, omdat het voor veel onrust zorgt. Iemand hier ervaring mee? Wat zou je er tegen kunnen doen? Misschien moet ik er eens mee langs de huisarts..
Heb je medicatie gestart zoals antidepressiva, middelen tegen rusteloze benen, bepaalde pijnstillers? Heb je veel stress? Dat kan je coordinatie tussen slapen, wakker worden, en dromen verstoren.
Slik je medicatie? Want vaak is dat de oorzaak. Samen met je huisarts kan je dan een alternatief bespreken wat hopelijk niet deze bijwerkingen heeft.
zou idd even langs de huisarts kan dit is zelfs een officiële slaapstoornis en je kan altijd bijv slaaponderzoek bij een slaapkliniek doen.
O echt, dus t heeft een naam. Ik word er behoorlijk moedeloos van momenteel. Dan is t toch maar beter om eens langs de huisarts te gaan.
Ook geen hevige gebeurtenis meegemaakt? Anders toch even langs de huisarts, de poh ggz kan vaak ook slaap tips geven.
Dat lijkt wel op lucide dromen. Wat jij heb heb ik zo'n 4x per jaar ik heb bij dat soort dromen ook slaapverlamming dan ben ik heel hevig aan het dromem en dan wil ik eruit komen en in mijn beleving ben ik dat heel heftig aan het proberen terwijl ik in de realiteit stil lig en slaap. Moet je maar is even googlen
Niks bijzonders meegemaakt. Ook niet in de periode dat t begon. Ik heb er nu ruim een jaar last van. Langs de huisarts is denk t beste idd.
Ik heb er nog nooi van gehoord, t klinkt een beetje 'zweverig' Ik kom bij mn positieven als ik uit mn bed ben gegaan of bijvoorbeeld heel heftig tegen mn man ga praten. Het gaat altijd om situaties dat ik echt mensen zie en hoor, heel realistisch. Ik lig dus niet stil en ben aan t slapen. Ik ben echt actief. Ik ben ook best bang dat ik een keer van de trap zal vallen of het raam open zal doen.
Daar herken ik wel wat in. Ik ben alleen niet angstig, ook geen paniek of iets. Verder is t voor mij niet te herleiden naar druk in mn hoofd of stress. In t begin van de corona periode was t hier thuis best druk met thuisonderwijs voor 6 kinderen. En in die periode heb ik er geen last van gehad. Nu is t vakantie, zijn we weg geweest en allemaal heel relax en nu is t al 6 nachten op rij.
Heb je last van je hormonen? Ik heb niet hetzelfde als jij (hoewel ik die hypnagoge hallucinaties wel een beetje herken, maar ik zit dan nog meer in het slaapgedeelte van die grens. Ik heb wel dat ik dan mezelf voel vallen, terwijl dat niet gebeurt en daarvan wakker schrik bijvoorbeeld), maar ik heb wel veel last van akelige dromen als ik ongesteld moet worden en de eerste dagen van mijn menstruatie. Ook als het volle maan is trouwens. Het verstoort ook echt mijn nachtrust. De dromen zijn dan vergelijkbaar met als ik inderdaad veel stress heb ofzo.
Ik heb ook wat jij ervaart. Heb het nu al een hele tijd niet gehad gelukkig. Heb het vooral als ik iets ‘bijzonders’ of indrukwekkends heb meegemaakt, maar het kan ook gewoon iets simpels zijn als een feestje. Het gebeurt bij mij dus als ik iets meemaak die dag wat niet standaard is. In mijn slaap zie ik dan bijvoorbeeld diezelfde mensen als op het feestje. Ik zie ze dan lopen in de slaapkamer en ik zit dan zelf rechtop in bed en praat met ze. Het klinkt een beetje eng maar dat is het eigenlijk totaal niet. Het voelt voor mij dan helemaal echt (zoals je je normaal voelt als je gewoon slaapt en droomt) en ik schaam me op den duur dan ook dat ik in mijn pyjama zit en zij aangekleed zijn haha. En op een gegeven moment besef ik me dat ik droom en dat het niet echt is en verdwijnt alles. geen idee hoe het kan, maar snap je angsten dat je misschien een keer echt iets gevaarlijks doet zoals naar buiten gaan oid. Ook is het vermoeiend en rust je niet goed uit.
Ik heb niet gezocht op slaapverlamming, maar op lucide dromen. En dat kwam op mij wat zweverig over. Wat ik er uit begreep is dat je op een bepaalde manier met je dromen om gaat. Het is een manier van dromen, je beseft dat je droomt en dat t niet realistisch is. Als de droom fijn is kun je je trainen om dat gevoel vast te houden. Dat heb ik er uit begrepen
Dit is het dus precies. Nooit echt angstaanjagend, heel realistisch. Ik praat inderdaad ook. Ik vertel t vaak ook tegen mijn man en probeer hem te waarschuwen.
Ik droom heel vaak alsof ik het echt beleef en vertel mezelf soms zelfs in mn nog half slaap (bij de enge soort) dat ik aan jet dromen ben en dat het niet echt is. Soms duurt het zelfs dan nog even voor ik eruit kom. Ken dat vallen ook wel. En droom ook vaak iver situaties met bekende. Maar wordt wel altijd in bed wakker. Ik heb wel een tijdje mensen naast mn bed gezien dat was in een heftige periode. Heb toen geprobeerd te zeggen dat ik het moet wilde (ooit eens ergens gelezen) want ik werd er angstig van. Daarna zelden meer. Heel vervelend kunnen dit soort dromen zijn. Ik heb jaren nergens willen slapen omdat ik schreeuwde in mn slaap (althans dat dacht ik)