Ik meen me te herinneren dat jouw zoontje ongeveer even oud is als die van mij (bijna 2). Gisteren liep mijn zoontje heel trots keihard "die, die, dieeeeeeeeee!" Te roepen bij alles Veel verder dan dat komt hij ook nog niet. Al maanden lang alleen maar papa, mama, bal en die. Maar die gebaren, oh oh.... Zo driftig als je hem niet snapt
Mijn oudste teerde tot zijn eerste op borstvoeding. Ik heb rapley geprobeerd en vond dat doodeng, dus daar weer mee gestopt. En vanaf zijn 2e eet hij inderdaad wel heel veel en daar ben ik blij mee. Hij durft meer te eten dan ik, haha. Dan mijn jongste: Die at al snel vaste voeding, maar zijn groente-repertoire bestaat met name uit tomaat. Hij blieft geen aardappelen en geen rijst. Bij hem heb ik het 'blijf ajb aan tafel' ook maar losgelaten. Als hij niet wil eten, dan maar niet, en krijgt hij desnoods een boterham.
Eens met @Iertje81 hoor, het ligt eraan hoe je het zegt! Ik ben ook echt wel trots dat mijn oudste al redelijk vroeg zonder zijwieltjes kan fietsen. Ik merk dat ik dan juist zelf erachter aan zeg: Maar wij fietsen als familie ook veel. Dat ik meteen een soort excuus bedenk voor een ander kind dat het nog niet kan. Waar ben jij trots op bij je dochter?
Luc wordt in oktober 2: de 11e. Hij zegt ook soms ‘die’ maar dan komt het hem zo uit Woest kan ie zijn. Woest. Ik herken dat helemaal niet van Ies. Die was de makkelijkste baby ooit Echt zo’n goeie zitzak. Laatst zei het kdv het ook. ‘Isabel zat op de grond en als er iets bij haar lag om te spelen pakte ze dat. Zo niet, dan niet. Maarrreeeee; jullie Luc ’ Haha
Ik hoor dat echt vaak over de 2e, en het is bij ons ook zo. Die heeft gewoon echt driftbuien (hij is van juni 2018).
Ik hoor vaak dat de 2e makkelijker is. Nou ik kan je wel vertellen: LUC NIET Ik denk dat als ik eerst Luc had gekregen dat het maar de vraag was geweest of een 2e er gekomen was
‘Die’ is het enige duidelijke woord dat mijn dochter zegt. En maar wijzen met dat vingertje terwijl ze het zegt. Gek word ik er van want ze begrijpt wel heel veel als ik iets tegen haar zeg. Maar zelf praten, ho maar. Dus ik snap niet dat er mensen zijn zoals jouw collega die het maar eng vinden als hun kind veel woorden gebruikt. Lijkt me zo fijn om echt een gesprekje met je kind te kunnen hebben als het iets wil.
Dat ik morgen EINDELIJK gezien zou worden door de arbo arts. Ik zojuist een Sms'je krijg dat dit weer een bel afspraak is geworden. Ik ben zo intens boos en verdrietig, krijg er gelijk weer harde buiken van. Ik had het zo goed voorbereid en was zo blij dat hij me eindelijk zou zien. En nu dit
Dat is dan echt hoe het wordt opgevat lijkt mij. Voor mij is een vraag gewoon een vraag, en daar ga ik echt niet allerlei dingen achter zoeken. Ik kan ook niet jaloers worden vanwege de omstandigheden waarin een ander zich bevindt. Vind het best schokkend dat mensen serieus haatdragende gevoelens kunnen hebben bij zo'n vraag. Als ze het al opschepperig bedoelen (en het is niet aan mij om daarover te oordelen), dan lijkt mij dat gewoon hun probleem. En ja, ik heb zowel een doorslaapster (vrijwel vanaf het begin) gehad als een huilbaby, dus ik weet van beide wel hoe dat is.
Wij hebben een bel die je uit kan zetten, mss is dat wat? Dan trilt alleen mijn horloge en niet mijn oren van het geblèr van E als de bel gaat
Ah, het zit je ook iedere keer weer tegen heh! Hoe gaat het verder met je? Slaap je inmiddels al iets beter?
Nee helaas wordt het slapen alleen maar slechter. En daardoor de pijn op de dag ook steeds erger. En dit soort dingen helpen gewoon echt niet mee lig nu met een kruik in bed en hoop dat die harde buiken een beetje gaan afnemen, kan er allemaal ook nog wel bij
Je zit zo m'n oudste te omschrijven met 3 ging hij toch praten en nu houd hij nooit z'n mond meer tís ook nooit goed
had ik die maar slaafjes Ja dat kan inderdaad maar wij zitten aan de straat dus staat voor de buren zo onaardig. Maar bel uit krijg ik hier als optie en dat is een hele slimme