Het zal natuurlijk ook wel liggen aan de periode waarin je nu midden in zit. Mijn slechte slaper is inmiddels 7 jaar en ondanks dat ze nog steeds geen geweldige slaper is, is het natuurlijk niet te vergelijken met de baby/dreumesperiode. Het is een stuk makkelijker relativeren op meer slaap, dat begrijp ik zeker. Ik vond het voorheen vooral irritant om te horen "slaapt ze nou nog niet door?! Marietje van de bakker van de buurvrouw sliep als vanaf dag 1 door!" Dus meestal had ik het er maar niet over, want mensen bleken een gave te hebben om het te laten overkomen alsof je iets verkeerd doet
Bedankt dat je mij begrijpt! Ja het is echt zwaar en die vraag krijgen wij ook regelmatig. Alsof het een prestatie als ouder zijnde is ofzo als je kind doorslaapt. Die van mij doet dat niet, slaapt maximaal 4 uur achter elkaar en dat ook alleen maar als ze tussen ons in ligt, wat dus 9 van de 10 keer gebeurd. Ik ben chronisch moe, loop achter met het huishouden, heb al in geen maanden iets voor mezelf gedaan en ik wil gewoon slapen.
Ik ging er vanwege het feit dat de persoon die dit poste zich er aan stoorde dat het inderdaad niet meer ging om een baby van een paar dagen oud.
Ik heb dat nog steeds met Luc. 3x per nacht eruit is niks. Ies sliep met 6 weken door maar hij.... Het sloopt je echt totaal.
Elke baby slaapt door van voeding tot voeding Bij mijn zoontjes duurde het ook lang, maar ik zat er niet zo mee. Toen ze uiteindelijk doorsliepen was dat natuurlijk wel erg fijn. Van sommige ouders krijg ik wel zo'n vibe van kijk ons eens goede ouders zijn met ons doorslapende kind. Het is wat dat betreft ook een goede les opmerkingen en meningen van je af laten glijden, dat ouder zijn.
Wie dat verzonnen heeft had mijn jongste de eerste 2,5jr mogen hebben. Gratis en voor niks kijken of ze dat nog zeiden
*knuffel* been there, hang in there mama. Hier duurde t 1.5 jaar, toen periode goed en sinds de kerst bagger tot 14 augustus. Wij komen net uit een extra 8 maanden elke nacht 02:00-05:30 terror...was t dus toch de medicatie die t volgens de artsen niet kon wezen...zucht. Gaat wel ff duren voor we hier weer bijgetrokken zijn van dit avontuur, qua huishouden, eigen energiepeil en denkvermogen. Iets voor mezelf doen...ergens januari vermoed ik als de school begint (eindelijk eindelijk eindelijk!!!) Tijd voor revanche komt wel, een keer worden t pubers...moahahahaaha
Oei, zo erg? Ik vond het niet doorslapen dus niet zo storend in de periode dat ik de borst erin deed en hup daarna beide snel weer slapen. Anderen vonden dat doorslapen belangrijker dan ik. En ik ben graag eerlijk. Dus afhankelijk van de persoon zou ik best ja (van voeding tot voeding) kunnen antwoorden
Tja die van ons had een uitstekende suikerspiegel, geen grote klappen hoog en laag. Is ook heel wat waard voor kleine hersentjes die nog heel hard groeien en voedingsstoffen nodig hebben. (heeft leren omdenken met een verborgen reflux kind (t hield alleen wat langer aan dan gehoopt ))
Hahaha ik dacht hetzelfde. Hadden er bij onze 2de eens mogen een kijkje komen nemen. Die jankte vooral van voeding tot voeding .
Hier ook een keer een muis gehad, alleen. Was waarschijnlijk een keer per ongeluk binnen gekomen, toen deur open stond. Daarna nooit meer 1 gezien. Dus 1 kan wel.
Nou hij sliep dus gewoon echt niet. Ja drie uurtjes op de dag Ook niet tussen de voedingen door (I wish) hij heeft diverse onderzoeken gehad om te kijken of het medisch was, hebben zelfs een opname gehad om hem in structuur te krijgen (wat daar al niet lukte) inbakeren echt noem het op en we hebben het gedaan en geprobeerd. Maar slapen ho maar
Maar @Vaasje, dat lijkt me oprecht heel zwaar. Mijn jongste sliep alleen op mij de eerste 4 maanden en dat vond ik al lullig van hem
Diezelfde collega zegt ook altijd, nou ja regelmatig; ‘wat voor maat heeft Luc nu?’ En dan zeg ik: ‘110’ En dan zegt zij: ‘jeetje mina. Dat heeft L (haar oudste kind van 4) nog niet eens.’ Ja ik weet dat Luc een flinkerd is en dat veel kindjes van 2 dat nog niet hebben. Maar so what? ‘Het is geen wedstrijd hè?’ Zegt een andere collega dan elke keer als ze weer begint en ik ben haar daar altijd zo dankbaar voor. En niet omdat ik me schuldig voel of aangesproken of zo maar omdat ik haar echt weleens een klap wil geven met dat eeuwige gezanik over haar ‘perfecte’ kind
En daar ben ik dus stiekem ook jaloers op! Gewoon de borst erin en huppakee. Ik had dolgraag borstvoeding willen geven maar helaas, ook dat was ons niet gegund
En vraag me niet hoe wat en waarom, van de een op de andere dag was het dus na 2,5jr over en slaapt hij dus wel als een roosje. Ik weet nog goed dat ik de eerste nacht na 2,5jr wakker werd en het licht was en dus tegen m'n man zei, huh... Het is licht staan de lampen aan Maar toen was het half 8 in de ochtend