Start ivf-icsi juni/ juli/ augustus/ september 2020

Wat fijn dat je er elke keer zo snel terecht kan! Spannend weer.

 

9.00 uur, dat het ons maar veel geluk mag brengen

 

Ik hoop eind volgende week een positieve ovulatietest te hebben zodat ik terecht kan voor een echo. Alleen mijn cyclus6is best lang en wisselend dus het kan ook over ander halve week zijn.
Het wordt wel weer erg spannend, helemaal omdat ik 2 kansen heb en beide cryo's niet heel erg best zijn. Dus duimen maar dat het net zulke toppers zijn als zijn grote broer.

 

Hopelijk gaat het vlot @Vally85

 

Wat fijn dat je dan al weer terecht kan @droomwens79! Dat gaat lekker vlot!

En voor jou ook weer actie in zicht @Vally85!

Er staan sowieso lekker veel afspraken komende week!!

Hoe gaat het met @Mauzy82 al weer een beetje opgeknapt na de kuur?
En @Maan84 ook al een beetje minder last van de ohss en de punctie?

Hier nog geen bijzonderheden, vooral de medicatie die ik voel nu!

 

Wat voel je van de medicatie? Misschien herkennen wij dingen.
Ik had gister onbeschrijfelijk veel (maag)pijn. 'smiddags ook zoveel pijn in mn onderbuik. Ik heb al Forlax genomen, maar het hielp niet. Uiteindelijk heeft mijn man ondanks mijn protest de spoedlijn gebeld om 22.00 uur, omdat ik niet meer wist waar ik t zoeken moest. Zegt de gyn; neem maar een Rennie.


Wtf!

Ik heb wel antagel in de koelkast, maar daar raak ik zo van verstopt. Zegt ze; nou neem het maar en anders schrijf ik je wel magnesium voor. Als het over een uur niet beter gaat moet je maar naar de seh.

Dus ik hing op en zei tegen mn man; zie je wel dat bellen geen zin heeft. Ze doen toch niks!Eindstand, ik ben met antagel naar bed gegaan en dacht echt van zoek het maar uit met je rennie!

Vandaag gaat het wel, dankzij veel paracetamol. Ik maak me zorgen. Ik moet echt weer wat gaan doen, mijn gezin draait door en ik heb geen collega die mijn werk kan overnemen (eigen zaak).

Jij krijgt het ook aardig voor je kiezen hè, @Mauzy82! Beterschap meid!!

 

vervelend dat je zo’n pijn hebt, goed blijven drinken. Hou je gewicht in de gaten en hoop dat je je snel beter voelt. Liefs

 

Ik heb een vraag: zijn er hier vrouwen die voor IVF / punctie 2 gaan voor hun eerste kindje? Ik lees zoveel verhalen waarbij het na de 1e of 2e IVF poging lukt en voel me zo langzamerhand een uitzondering in de al kleine lotgenoten groep...
Ik zou er steun aan hebben als er vrouwen zijn die gedurende een lang traject bezig zijn voor hun 1e kindje.
Hoe hou jij je moed en hoop?
Want de artsen zeggen dat je een goede kans maakt.. maar de realiteit is anders...want je staat na alle onderzoeken, IUI’s en terugplaatsingen nog steeds met lege handen...

 

Wij begonnen in 2012 met spontaan proberen zwanger te worden, na 9 maanden kreeg ik al een voorgevoel dat we hulp nodig hadden. 5 keer IUI gehad zonder succes. Daarna gestart met 3 keer icsi in Leuven (ondertussen al 2015- 2016), maar geen bevruchting en dus geen embryo's. Dan volgde er een onderzoek dat in mijn hoofd een eeuwigheid heeft geduurd. De MOAT in uz Gent. Na dat onderzoek eindelijk een reden gevonden voor het nooit hebben van embryo's. Iets heel zeldzaam. Eigenlijk zijn we in februari 2017 door een "experiment" (nog steeds niet wetenschappelijk gepubliceerd omwille van te kleine proefgroep) zwanger geworden. Ondertussen 4 keer zwanger geweest en 1 kindje gekregen uit de derde zwangerschap. Ik heb ook vaak gedacht dat ik nooit moeder zou worden en ben jaren doodongelukkig geweest, psycholoog nodig gehad en relatie met mijn man stond serieus onder druk.
Ik weet dat het vreselijk is meid, maar je moet echt proberen om je telkens weer overeind te trekken en niet op te geven. Je geduld wordt serieus op de proef gesteld, maar meestal wordt het vroeg of laat wel beloond. Ik duim voor je en voor iedereen hier!!! We steunen elkaar, zijn er voor elkaar. Meer kan niemand doen. Als je een slechte dag hebt, schrijf het van je af in een dagboekje. Ik heb een hele boek vol van ons avontuur. Mijn man is van plan om dit ooit in een echt boek te publiceren. Zeker omdat we zoiets zeldzaam aan de hand hebben. Xxx

 

Geen antwoord, maar ik wil je wel even een dikke virtuele knuffel geven. Het is niet niks wat je doormaakt en de onzekerheid en voortdurende hoop en vrees is ontzettend zwaar.

 

Ik heb het zelf niet gehad dat ik meerdere ivf pogingen heb moeten doen, maar 2.5 jaar geleden wel iemand ontmoet op dit forum die dat heeft moeten doen (Naja icsi). De eerste poging niks... 2e poging wel, maar kwam niets uit 3e poging uiteindelijk 2 kids van gekregen. En dan is de jongste net als mijn zoon een slechte cryo geweest. Dus als ze het over goed of slecht hebben, er is geen slecht... Mijn arts vroeg destijds aan mij: weet jij hoeveel cellig je was met zoveel dagen?

Je relatie, naja hele leven, wordt idd op de proef gesteld en het is k.. En zwaar. Maar uiteindelijk komt het goed. Mijn advies is om te blijven praten, evt met een goede vriendin. Schrijf het van je af, huil, wordt boos. Alles zodat je niet in een negatieve spiraal blijft hangen, dat had ik namelijk heel erg. Iedereen werd zwanger, behalve ik. En toen ik het eindelijk, na 3 jaar proberen, huilen en stressen was, was ik het gelukkigste mens op aarde.

Als ik iets voor je kan doen, privé of via het forum, laat het gerust weten.

 

Ja, eindelijk!!! Duurde 3 maanden maar het moment is eindelijk zo ver hoor. Hopelijk een goede ontdooiing zodat het wachten wordt beloond.

 

Ik heb er geen ivf voor nodig gehad maar ben ook z4 jaar aan het dokteren geweest en uiteindelijk met een donor is het gelukt. Ik wens je alle succes van de wereld en ik kan me best voorstellen dat t soms heel eenzaam voelt! Hier kun je altijd je verhaal kwijt!