Afhankelijk inderdaad van de school. Het is ook vaak niet dat een school niet wil maar omdat ze er niet bekend mee zijn. Als een kind goed is dan is het standaard leerstof voldoende ingericht om aan de onderkant midden en bovenkant les te geven. Zit je daar boven wat juist bijna niet het geval is dan hebben ze de ervaring niet. Wil niet zeggen dat er niks mogelijk is maar de weg er naar toe is vele malen langer en soms wil dat ook zeggen dat een school handelingsverlegen is en je iets anders moet zoeken. Inmiddels hebben naast gesprekken op school ook gesprekken buiten school. Die gaan kijken wat ze voor ons kunnen betekenen. Dus naast school ook kijken wat ze daar hebben aan consultatiebureau/ gezinscoach/ orthopedagoog etc.
Ja op zijn tos (oudste) zitten ze goed. Hebben ze zelf ook gesignaleerd. Bij hem had ik gevraagd om wat uitdaging zodat hij niet alleen bezig zou zijn met de dingen waarmee hij moeite heeft. Voor zijn zelfvertrouwen. Er zat een gat van zo'n 70 punten tussen hetgeen waar hij het laagste score en waar hij het hoogste op scoorde tijdens zijn onderzoek. De dingen die ik aangeboden heb zien worden, waar ik bij was, daar was hij lang voorbij en toen ik aan de andere juf later vroeg welke uitdaging hij kreeg had zij geen idee... Ze hebben hem nu eerder naar groep drie gedaan. Mijn middelste is net gestart. Al vrij snel hebben ze gezien dat hij wat voorloopt omdat hij letters en zijn naam herkent. Maar hij leest midden groep drie. Hij heeft laatst mijn naam ontdekt omdat hij het las (3 lettergrepen). Kan al een jaar tot 100 tellen, maakte begin twee puzzels van 100 stukjes. Begint Engels te leren. Alleen het deeltje logica en verbanden is niet zo sterk als bij zijn broer, maar begint nu ook in een sprint te raken. De juf gaf aan dat hij mee mocht gaan doen met groep 2 als hij interesse toont. Maarja, het leren van letters is natuurlijk niet zo interessant meer als je kan lezen. 'gelukkig' is het een betweter. Dus ik verwacht wel dat ze het gaan zien. Zien ze het niet vaker bij autisme dat er een hoog IQ bij zit? Ik zou het er met hun over hebben. Misschien dat de hulp daar ook meer van weet dan bijvoorbeeld de hulp voor tos.
dat is inderdaad afhankelijk per school, maar ook per leerkracht. Onze oudste dochter heeft ook een forse voorsprong en krijgt nu in groep 1/2 levelwerk aangeboden. Daarnaast gaat ze een aantal keer per week met de onderwijsassisent mee om uitgedaagd te worden. Straks in groep 3/4 gaan ze hier mee verder maar daar krijgt ze wat oudere leerkrachten die wel graag willen helpen maar niet zo goed weten hoe ze dat moeten oppakken. Gelukkig krijgen ze veel hulp van de onderwijsassistent en de IB’er.
Ik herken veel van wat je zegt. Mijn zoon heeft ook een groot verschil tussen zijn ontwikkelingen. Hij kan bijvoorbeeld nog niet echt praten. Gebruikt wel woordjes maar dat zijn meer technische woorden (kleuren, figuren, cijfers, letters, planeten, dagen van de week, dieren, enz.) Hij gebruikt taal vooralsnog niet om mee te communiceren. Hij zegt bijvoorbeeld geen ‘Mama’ of ‘Nee’. Hij heeft nog nooit een vraag gesteld. Hij kan het denk ik wel maar hij begrijpt denk ik niet goed hoe hij het moet toepassen. Vandaar het speciale klasje. anyway, hij loopt op lezen/schrijven ook wel wat voor: hij kent de letters, kan zijn eigen naam schrijven, leest wat woordjes. Maar dat zijn dus weer technische woorden ‘driehoek’ en ‘Jupiter’ , niet zinsbouw. Dus daarin heeft hij school echt nodig, haha. qua rekenen kan hij tot de duizendtallen , in stappen van twee , verder tellen: dus 6 + 3 is 7 8 9. Beetje splitsen: 4=2+2. Even getallen, oneven. Nou goed.. al die dingetjes. Tekenen doet hij ook in detail. Gezicht met ogen, wenkbrauwen, neus, mondkapje, oren. logica en verbanden zijn ook niet zijn sterke kant. Hij heeft vooral een heel sterk geheugen. Puzzelen vindt hij bijvoorbeeld vooralsnog niets aan. Hij kan het wel maar doet het eigenlijk nooit. Hij bouwt ook liever na dan dat hij zelf iets maakt. @owly , hij wordt gezien door een kinderpsychiater, psycholoog, PMT, logopedist. Bedenkt het en hij heeft het, haha. In die zin hebben we genoeg steun voor zijn ontwikkeling en voor ons thuis. Ik vraag me vooral af hoe ze de lesstof gaan aanbieden. Want hij leert dus zo raar.. Maar ik denk dat dat echt iets is wat ik met de school moet bespreken?
Fojn dat je goede hulp buiten school hebt maar hier zijn ze juist voor in school. Ze gaan onderzoejen doen en kijken hoe ver hij is en dan zo met school in gesprek om te kijken wat ze kunnen doen en of dat mogelijk is Ze kunnen de externe gebruiken voor tips en adviezen voor in school. Maar de basis is de ib er en leerkracht op school. Korte lijntjes zo dat je makkelijk dingen kan overleggen.
Dit hele team zit op school. De lijntjes zijn in die zin heel kort omdat iedereen elkaar kent en onze zoon kent. De leerkracht is degene die de les bepaald inderdaad, dat is dan ook de enige die ik nog niet ontmoet heb, haha. hoe gaat het met jouw zoontje op school? Heb je het idee dat hij goed gezien wordt?
Heeft de hulpverlening zijn sterke punten goed in kaart? Krijgt hij een speciale juf met veel kennis over autisme?
Ze gaan de komende 3 maanden observeren en diagnostiseren. Dan komt er ook een plan van aanpak. Uiteraard voor zijn moeilijkheden (sociaal, interactie en taal) en ik hoop ook zeker voor zijn sterke kanten. Ik weet dat ze met ESDM werken, en dat is gericht op de interesses en sterke kanten van het kind. Maar of dit ook wordt toegepast in echt het onderwijs weet ik niet. Goede vraag om te stellen! (Ik schrijf het op ) Hij krijgt een juf met ervaring in speciaal onderwijs. Ik ga er stiekem wel vanuit dat ze ook ervaring heeft met autisme. Lijkt me anders heel moeilijk, als leerkracht, als al je leerlingen je niet aankijken en niet antwoorden en je niet begrijpt waarom
Mijn zoon had ook een aardige voorsprong met rekenen toen hij in groep 1 starte. Hij rekende tot over de 1000 en was al begonnen met vermenigvuldigen. Tja dan heeft het aantal stippen op een dobbelsteen tellen niet heel veel zin. Gelukkig heeft school dit heel snel opgepakt en hebben ze speciaal voor mijn zoon een nieuwe lesmethode aangeschaft. Een digitaal rekenprogramma wat hij dus op de tablet moest doen. Dat programma kijkt niet naar de klas of leeftijd maar wat je al kan, je kan hierbij verschillende levels ontgrendelen. Hierna worden nieuwe sommen, al dan niet met uitleg aangeboden. Als je te veel fouten maakt of er te lang over doet, dan wordt dat level nog niet ontgrendeld. Je krijgt dan als je wil nog wat extra uitleg en dat soort sommen wordt nogmaals herhaald. Als het zo goed als foutloos gaat, kom je in een volgend level met weer een ander soort sommen. Gevolg was dat mijn zoon binnen de kortste keren kon vermenigvuldigen tot en met 100, deelsommen leerde en zelfs wortels. Maar hij verveelde zich in elk geval niet. Ik neem aan dat dit soort programma's in Frankrijk vast ook bestaan?
Wow!! Wat een rekenwonder jouw zoon! <3 lache dat ze speciaal iets hebben moeten aanschaffen voor hem. Klinkt wel erg leuk trouwens! En ook lekker zelfstandig. daar is mijn zoon ook wel van, die leert alles zichzelf aan. Hoe gaat het nu met hem? Geen idee of zoiets hier bestaat, zal denk ik wel?
Wat fijn dat jullie goede contacten hebben en iedereen elkaar kent!! Nou gezien worden is niet moeilijk als je zoveel stampij maakt. Maar op niveau werken nee. Ze zeiden aan het einde van het jaar dat hij op niveau aan het werken is (toen gr 3) Bleek hij na doortoetsen al op e5 te lezen en midden 4 te rekenen. (Voor de vakantie 6 geworden) Vandaar dat we nu verder hulp zoeken want ze weten niet wat ze moeten doen. Ze willen voor nu wel maar weten nog niet hoe. Hij had voor de vakantie wel al een gesprekje gehad met de nieuwe juf om alvast kennis te maken. Binnenkort wel start gesprek op school (doen ze bij elke leerling) als orthopedagoog (buiten school)
@Zonnestralen wat ik met Q doe aan het begin van een schooljaar / nieuwe klas is afspreken dat ze elke dag 1 of 2 nieuwe namen van klasgenoten moet onthouden. Zo heeft ze toch het idee aan het begin van een schooljaar iets te leren. Misschien is dat iets voor je middelste? Qua school, tja dat is erg verschillend. Vooral goed in de gaten houden hoe het met je kind gaat en in gesprek blijven met school. En dan autisme. Er is vaak een misdiagnose autisme bij HB kinderen. Ze worden als niet sociaal gezien met afwijkend gedrag. Maar vaak komt dat omdat ze geen leeftijdsgenoten om zich heen hebben die ze begrijpen. Ze moeten continu hun gedrag aanpassen en dat is natuurlijk lastig. Bij écht ontwikkelingsgelijken is het gedrag vaak erg anders.
Leuk dat jouw zoon ook lekker zelfstandig dingen leert! Mijn zoon is ondertussen 10 en een echte prepuber. Hij riep in de vakantie al dat hij dit jaar geen hb onderwijs wil (heeft hij 1 dag per week vanuit school), en geen pluswerk. Hij wil namelijk graag nog 2 jaar genieten op de basisschool en dus rust hebben.
Op de eerste schooldag van mijn zoon mocht ik er een tijdje bij blijven. Ze gingen toen ook dat dobbelstenenspel doen, 2 dobbelstenen en dan optellen. Dat was wel erg simpel voor hem. Maar hij is altijd goed in rekenen geweest. Toen hij 2 was liep ik met hem in een aardig tempo langs een schoenenwinkel en toen zei hij ‘veertien’. Hij wees naar een rek waar inderdaad veertien schoenen op stonden. Als kleuter maakte hij keersommen in de honderdtallen en telde bij de Action enzo bedragen achter de komma bij elkaar op. Gelukkig had zijn kleuterjuf dat snel door, we moesten op gesprek komen en ze zei dat hij echt flink voorliep met rekenen en ook dat ze niet raar op zou kijken als hij hoogbegaafd was. Ze heeft hem vanaf die tijd altijd extra uitdaging gegeven. Helaas kreeg hij in groep 3 leraren (een hele reeks) die niets met het handelingsplan deden en moest hij dus sommetjes maken als ‘er zitten 10 mensen in de bus, er stappen er 2 uit, hoeveel zitten er nog in? Hij weigerde vaak nog iets te doen, wat de juf opvatte als dat het te moeilijk voor hem was! Dat was het begin van een reeks jaren op school waarbij we zoveel gesprekken hebben moeten voeren om ook maar iets voor elkaar te krijgen en ook een schoolwissel waarbij ze vanalles beloofden, maar niet waar konden maken. Na een hoop zeuren eindelijk pluswerk etc. Maar niets is ons aangeboden, overal hebben we achteraan moeten zitten. Hij is uiteindelijk overgestapt naar een andere school waar hij in een fulltime hb-klas zit. Geen enkele school is zaligmakend, het is ook geen makkelijk kind en dat hij jaren niet begrepen is, werkt ook niet mee, maar het is 10 x beter dan zijn vorige 2 scholen!
Pfff ik weet niet waar ik moet beginnen... Maar ik ben wel super benieuwd naar jullie mening. Mijn zoontje is eind augustus 4 geworden en gestart met groep 1. Na 2 (bijna 3) dagen kregen we al een e-mail dat beide juffen zich zorgen maken om zijn werkhouding en luistergedrag. Niet prettig om te horen natuurlijk, maar tegelijkertijd had ik al een onderbuikgevoel toen ik een telefonische intake had met één van de twee juffen. Volgens mij heeft ze geen flauw idee hoe ze met een kind zoals mijn zoon om moet gaan. En de andere juf is te lief en te bang om iets "fout" te doen (haar woorden, niet de mijne). Maar goed, vandaag gesprek gehad en...au. Dat kwam hard aan. Wat een negativiteit. Hij gehoorzaamt niet goed, daagt ze uit, wil niet in de kring blijven zitten, zit wel steeds aan het Digibord, heeft hulp nodig met billen poetsen, kan heel emotioneel worden bij "afwijzing" (als een kindje niet wil spelen o.i.d.) en hij is één keer van het plein weggelopen Dat laatste wisten wij dus niet tot vanmiddag... Maar ze merken ook op dat hij enorm leergierig is en elk detail als een spons in zich op wil nemen. En ik had ze verdikkie vooraf al gewaarschuwd dat hij ontwikkelingsmateriaal van zijn niveau nodig heeft, anders gaat hij uit verveling vervelend doen. Maar dat willen ze hem niet geven. Ik moet hem volgens hen niet teveel stimuleren, want bij kleuters vlakt de boel sowieso uit en dan zijn er geen voorsprongen, etc. Op de peuterspeelzaal waren er ook zorgen hoor. Daar was hij ook snel afgeleid en had hij nogal eens de neiging naar het kantoor te sluipen, de pc op te starten en te gaan browsen of YouTuben Autisme heb ik veel ervaring mee vanuit mijn familie, maar ben ik niet bang voor bij hem. Ik zie vooral neurotypisch gedrag. Wel denk ik dat hij hooggevoelig is. Even een lijstje: Hij begon heel laat met praten; na zijn 3de verjaardag. Hij zei niet eens mama of papa. Logopediste maakte zich ernstige zorgen. En toen besloot meneer van de een op de andere dag te gaan praten en ook gelijk in korte zinnen. En zo gaat het altijd. Vroeg staan & lopen (11 maanden) zonder eerst te oefenen. Fietsen idem dito. Hij (her)kende met 3,5 al het hele alfabet en kon tot 20 tellen. Inmiddels is hij thuis begonnen met AVI Start en rekensommen t/m 10. Woorden schrijven begint nu ook een beetje. De individuele letters kon hij al schrijven. Afgelopen week leerde hij binnen 2 dagen tijdens de dagelijkse wandelingen met de hond alle autologo's uit zijn hoofd. Hij heeft het nog geen enkele keer mis gehad. Hij is erg gevoelig en erg empathisch. Hij kijkt liever naar tekenfilms voor 6/7/8 jarigen dan naar...Paw Patrol, Dora, Peppa Big etc. Hij leert nu opeens als een razende Engels (papa is Engelstalig). Er rolt een bal achter de zware bank van opa en oma; hij komt naar mij toe "Hmm, mama, hoe gaan we dit oplossen? Ik moet even nadenken." Asynchrone groei. Cognitief volgens de KIJK op niveau van minstens een 5 jarige. Sociaal-emotioneel loopt hij een half jaar achter. Ongelofelijk goed geheugen. Eerst veel observeren voordat hij het zelfverzekerd kan toepassen. En zelfs dan is er een vleugje faalangst. Snel afgeleid. Althans, zo lijkt het. Als je hem aanspreekt kan hij je meestal toch elk detail vertellen. Hij benoemt veel oorzaak - gevolg dingen. Daar krijg ik vaak opmerkingen over van anderen. En zo kan ik nog wel doorgaan, maar ik ben benieuwd wat jullie hier nou van vinden? Hoogbegaafd weet ik niet, maar ik heb wel de indruk dat hij bovengemiddeld intelligent is. Maar dat dit door de asynchrone groei niet goed opgemerkt wordt door school. Waardoor ze zijn gedrag als lastig ondervinden. Ik begon tegen de IB'er over passend onderwijs en het aanvragen van hulp, maar dat werd per direct afgekapt onder het mom van de gemeente heeft dat nu geen budget voor En ondertussen ben ik ontzettend bezorgd. Hij is zo'n lief mannetje en net als iedere ouder wil ik graag dat zijn tijd op de basisschool plezierig en leerzaam is
Hmmmmm ik zou me zorgen maken over de keuze van de school. Als je al twijfelde bij deze leerkrachten waarom toch inschrijven? Als ze niks doen aan passend onderwijs heb je kans dat hij passief gaat worden en dat er niks meer uit komt.behalve thuis en dan heb je boel op stelten daar. Of hij lijkt meer op die van ons (zo klinkt dat wel) dan zet hij zo meteen echt de boel op scherp en daagt hij de juf nog meer uit en is hij een stoorzender in de klas. Derde optie maar dat lijkt me als ik je verhaal lees niet past hij zich aan de rest aan. Jammer dat de school ook het gesprek afkapt. Misschien een idee om eens contact te leggen met de gezinscoach. Dat is de opvolger van het consultatiebureau. Daar zijn wij nu ook mee in gesprek en die heeft ons in gesprek gebracht met iemand die verstand heeft met hb en met zijn alle zoeken we de goede richting
ik heb gelezen over misdiagnose, maar mijn kind is toch echt wel een autist Ik herken in die zin HB ook niet in hem want hij is niet gevoelig, niet over sociaal, en niet heel goed in taal. Ook loopt hij niet overal op voor. Het is eigenlijk alleen rekenen. (En beetje lezen en schrijven maar ik denk dat dat wel rechttrekt op school.. hij heeft interesse in lezen en schrijven maar geen onstilbare honger zeg maar)
@Aegyo: Ik zou nogmaals in gesprek gaan met school. Als zij dingen constateren, dan moeten ze daar wat mee. Niet per se meteen vanuit de gemeente, laat ze zelf eerst maar eens wat doen. Een leerkracht en ib'er kunnen zelf ook prima dingen inzetten. Als dat nog niet voldoende werkt, dan kijk je weer verder. Zelf kun je overigens natuurlijk ook contact opnemen met bv. het wijkteam/CJG om eens mee te denken en te kijken. En inderdaad eventueel bij andere scholen in gesprek gaan om te kijken hoe hun instelling is. @KleineLai: Met drie jaar een 'beetje lezen en schrijven' is volgens mij niet 'niet voorlopen'. Met vier en ook met vijf jaar zijn ook nog lang niet alle kinderen daar mee bezig. Dit los van wel/geen autisme, want die dingen kunnen volgens mij ook best samen gaan.
HB komt voor op verschillende manieren. Mijn oudste is heel anders dan mijn middelste. Bij de oudste kan ik nog geen conclusie trekken omdat alles nog zo schreef loopt. Maar in zijn zijn lijkt hij op mijn moeder. Die is mensa lid. Maar mensa heeft een beeld test om te kwalificeren en geen taaltest. Dat deel is zijn sterke kant. Er zijn verschillende ideeën over wat HB nou eigenlijk is. Binnen hun beeld zou hij onder HB vallen. En zou het snel leren dmv een goed geheugen eerder hoog intelligent genoemd worden ipv begaafd. Terwijl als mijn middelste de test zou doen om te kijken hoe hij scoort op alle fronten. De test die ik het meeste heb gezien, dan is hij degene die het hoogste scoort van de 2. Hun hanteren dan weer het volledige gemiddelde wat voor een aardig deel gebaseerd is op wat je al geleerd hebt ipv wat je aangeboren hebt gekregen. Of er nou een naam aan gehangen kan worden of niet maakt niet veel uit. Met een naam kom je misschien wat verder met het vinden van begrip. Maar elk kind is anders en als een kind buiten de groep valt van wat gebruikelijk is dan is het belangrijk om te kijken wat het kind nodig heeft.