Ja die eerste 6 waren op dag 1 al ingevroren en ontdooid en dag 3 terug plaatsen maar dat wilde ik niet meer, dus na de punctie een verse en de rest ingevroren op dag 5. Daar deed de eerste cryo het, de andere 4 zijn nu dus van afgelopen periode. Deze 2 miskramen, alle zwangerschappen waren cryos van 4ab /4bb kwaliteit, op dag 5 terug geplaatst.
jij geeft mij weer hoop, dank je wel! Ik heb het er deze IVF ronde lastig mee, hoop zo dat het ooit gaat lukken..
Ahh hele dikke knuffel. Liefste zou ik zeggen alles komt goed, maar we weten het niet. Maar het kan echt nog! Hele dikke knuffel. Het is een kut traject.
Welkom @2jongensmama leuk dat je mee schrijft en jeetje wat een traject hebben jullie al doorlopen! Knap dat je er nu weer aan gaat staan! Hopelijk snel een goede tp! Ik vind deze derde tp al zo heftig, laat staan 8!! Maar het geeft net als @Wondertje2020 mij ook wat moed!! Heel veel succes morgen @Wondertje2020 spannend weer!! @Do1981 ik vrees ook dat er niet veel meer te hopen is, maar stiekem doe ik het nog een piepklein beetje, omdat dat het dragelijker maakt denk ik... @Asil wat een lieve plaatjes en woorden!! @Emma1995 Dankjewel!
Op dag 1 al ingevroren? Dat heb ik eigenlijk nog nooit gehoord. Tegenwoordig is het overal dag 4/5 toch? Of deden ze dat eerder altijd, het invriezen op dag 1 als de terugplaatsing op dag 3 was?
Oh het is zo klote, en snap je helemaal, dat gevoel dat je toch nog een beetje hoop hebt, tegen beter weten in soms. Ik ga nu weer nieuwe ronde in en super blij dat ik mag starten, kan ook de blik weer vooruit.
Ik loop in een kliniek en toendertijd (eerste punctie was in 2015, ) werkte ze samen met een Duits lab en die vroren toen nog standaard in op dag 1. Ondertussen vriezen ze alleen dag 5 in!
aha, dan snap ik hem. je bent ook al lang onderweg. Ik denk wel eens, hoe had mijn leven eruit gezien als het wel gewoon in een van de eerste ronden was gelukt. Mijn broertje zijn oudste heeft die leeftijd. Ik kan me daar ook zo niks bij voorstellen dat je gewoon 1 maand probeert en je zwanger bent. Voelt voor mij als een parallel universum.
Ja echt hè! Ik kan me er ook helemaal niks bij voorstellen. Met m'n beste vriendin gingen we gelijk voor een groot gezin. Mijn oudste is even oud als haar jongste (en derde). Ik denk ook weleens, als het bij ons zo makkelijk gegaan was, dan waren we misschien nu wel bezig voor nummer 5. En dan hoor je verhalen, ik wil graag een zomer/winter/lente kindje en Pats boem, hop, die maand zwanger. En zwanger worden door sex, ook zo onwerkelijk.
Ja, dat laatste ook. Daar kan ik me ook echt niks bij voorstellen. In al die 5,5 jaar dat we nu serieus bezig zijn echt nog 0 keer gebeurt Ik denk wel eens dat als het ons gegeven is om een 2e kindje te krijgen en we daarna niet meer voor een 3e gaan en er als cadeautje dan opeens een 3e spontaan komt. Soort van dagdroom is het meer eigenlijk, haha. Maar een mens mag dromen toch? lijkt me gek ook die kinderen van je vriendin.
Door sex?? Hoe dan?? Met een gyneacoloog bedoel je? Ja te bizar wanneer je denkt hoe het had kunnen zijn, stond ik nu elke dag bij de kleuterschool...en kiezen voor wanneer ja, Potver dat is toch niet in te denken!?
Net gehoord dat goede vriendin op precies deze dag ook ongesteld is geworden en ook voor cryo gaat. (In hetzelfde ziekenhuis ook nog). Dat zou hilarisch zijn, allebei zwanger. Niet dezelfde dag komen voor echo, ik ben eerder ivm kortere cyclus. Is het heel stom als ik nu ook denk ‘oh shit, straks is zij wel zwanger en ik niet’. Is voor haar weer eerste terugplaatsing na kindje en ik ben al bijna 2 jaar bezig. Niet dat ik er meer recht op heb ofzo, maar het lijkt me emotioneel wel lastig te verhapstukken. Maar moet maar niet zover denken. We gaan gewoon maar uit van het beste scenario. samen zwanger zou wel echt fantastisch zijn.
Je gedachte is zeker niet stom! Ik herken het heel erg. En ondertussen zijn beide vriendinnen met wie ik dit had zwanger geweest. Het klinkt leuk: samen zwanger zijn... als alles goed gaat is dat ook zo. Maar wanneer iets misgaat bij eentje is het zo vreselijk...
Nee dat is helemaal niet gek hoor, ik zou daar ook als de doods voor zijn. Niet omdat je het haar niet gunt, maar omdat het gewoon pijn doet.. Ik ontwijk de buurvrouw al een paar maanden, dje is hoogzwanger en wil er dan de heletijd over praten. Ik gun het haar van harte, maar ik heb het er ontzettend moeilijk mee.
Logisch hoor! Bij elke miskraam was ik wel samen zwanger met een collega of vriendin. Dat blijft zuur. Nu ook , vriendin heeft mooi oplopende testen, ik niet. Vorige miskraam, collega wel goed zwanger.
Wat zwaar om dan iedere keer degene met lege handen te zijn! Ik zou gelijk starten met een traject met een vriendin, ze werden net er voor spontaan zwanger. Uiteindelijk wel prettiger want zodoende nooit de spanning erbij gehad die @Do1981 beschrijft, snap die gedachte heel goed! Maar de volgende ronde gaan we hier allemaal slagen!! Allemaal zwanger!!